Αλιεία, επισιτιστική ασφάλεια, κλιματική αλλαγή και βιοποικιλότητα

Το παρόν έγγραφο εξετάζει τις παγκόσμιες προβλέψεις έως το 2050 για την αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού και την παραγωγή τροφίμων, λαμβάνοντας υπόψη τόσο το σταθερό κλίμα όσο και τις αλλαγές που σχετίζονται με το κλίμα στις συνθήκες καλλιέργειας. Ανασκοπεί επίσης τις στατιστικές σχετικά με τις απαιτήσεις σε θρεπτικές πρωτεΐνες, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο οι εν λόγω απαιτήσεις πληρούνται από τα ψάρια σε περιφερειακή βάση. Για να καλυφθούν οι προβλεπόμενες ανάγκες σε τρόφιμα, η παραγωγή ψαριών πρέπει να αυξηθεί κατά περίπου 50% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Το έγγραφο συνοψίζει επίσης τις κύριες πιέσεις στη θαλάσσια βιοποικιλότητα που αναμένεται να προκύψουν από τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος στα θαλάσσια οικοσυστήματα, καθώς και τα μέτρα διαχείρισης και τις δράσεις πολιτικής που προωθούνται για την αντιμετώπιση αυτών των πιέσεων. Επισημαίνει ότι οι περισσότερες από τις δράσεις που προτείνονται για την αντιμετώπιση των πιέσεων στη θαλάσσια βιοποικιλότητα είναι εντελώς ασύμβατες με τις δράσεις που θεωρούνται αναγκαίες για την κάλυψη των μελλοντικών αναγκών επισιτιστικής ασφάλειας, ιδίως σε λιγότερο αναπτυγμένα μέρη του κόσμου. Το έγγραφο δεν προτείνει λύση σε αυτές τις αντικρουόμενες πολιτικές για τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση. Αντίθετα, τονίζει ότι υπάρχει ανάγκη οι δύο κοινότητες εμπειρογνωμόνων και υπευθύνων χάραξης πολιτικής να συνεργαστούν για την εξεύρεση μιας ενιαίας συμβατής σειράς πολιτικών και μέτρων διαχείρισης, ώστε να καταστεί δυνατή η συνεκτική δράση σε αυτά τα κρίσιμα και δύσκολα προβλήματα.