Belemmeringen voor de invoering van klimaatvriendelijke praktijken in de landbouw wegnemen

Klimaatverandering vormt een dubbele uitdaging voor de landbouw, aangezien de sector broeikasgasemissies produceert en ook kwetsbaar is voor de gevolgen van een veranderend klimaat. Aanzienlijke onderzoeksinspanningen zijn besteed aan het begrijpen en ontwikkelen van doeltreffende technologieën en praktijken die de broeikasgasemissies van de sector kunnen verminderen, wat heeft geleid tot een uitbreiding van het scala aan haalbare opties. Evenzo heeft de landbouw in veel landen een aanzienlijke capaciteit ontwikkeld om een reeks maatregelen te gebruiken om zich aan te passen aan de gevolgen van klimaatverandering.

Er zijn aanzienlijke inspanningen geleverd om technologieën en praktijken te begrijpen en te ontwikkelen die de landbouwsector kunnen helpen zijn broeikasgasemissies te verminderen en zich aan te passen aan de gevolgen van klimaatverandering. Het gebruik van deze "klimaatvriendelijke" technologieën en praktijken blijft echter laag. Dit verslag, dat is gebaseerd op een uitgebreide literatuurstudie, analyseert belemmeringen die landbouwers ervan kunnen weerhouden klimaatvriendelijke praktijken toe te passen. Er bestaan tal van potentiële belemmeringen, waarvan sommige verband houden met beperkingen op landbouwbedrijfsniveau, andere op sectorniveau of door bestaand beleid zijn gecreëerd. Er wordt een reeks aanbevelingen gedaan om dit soort belemmeringen naar behoren in kaart te brengen en de juiste instrumenten te selecteren om doeltreffende beleidsoplossingen uit te voeren. Deze kunnen als volgt worden samengevat:

•  Ten eerste moeten overheden de bestaande belemmeringen in kaart brengen en aanpakken alvorens nieuwe beleidsmaatregelen te ontwerpen en uit te voeren. Het vroegtijdig overwinnen van bestaande belemmeringen vergroot de kans dat het beleid zijn doel met succes bereikt of zorgt er in ieder geval voor dat er geen nieuwe belemmeringen worden gecreëerd. Veel van de in de literatuur vastgestelde belemmeringen houden verband met de vraag of de voordelen van de maatregelen een privaat of publiek goed zijn; als landbouwers niet in staat zijn vast te stellen wat de voordelen zijn van het veranderen van hun praktijken, zullen zij terughoudend zijn om de maatregelen zonder beleidsverplichting vast te stellen. Belemmeringen die voortvloeien uit de waarden en attitudes van landbouwers ten aanzien van het milieu en de klimaatverandering kunnen extra betrokkenheid vergen.
• Ten tweede bestaan er tal van potentiële belemmeringen die landbouwers ervan kunnen weerhouden klimaatvriendelijke praktijken toe te passen. Hoewel het relatieve belang ervan zal variëren afhankelijk van specifieke omstandigheden – waaronder sociaaleconomische kenmerken, landbouwsystemen, biofysische omstandigheden, bestaande infrastructuur, regelgeving en instellingen – worden belemmeringen in dit verslag geëvalueerd en geprioriteerd op basis van hun gerapporteerde sterkte en de mate van overeenstemming die zij in de beoordeelde literatuur verzamelen.
• Ten derde worden verschillende van de vastgestelde belemmeringen gecreëerd door bestaand beleid: ten eerste door een verkeerd afgestemd beleid dat andere doelstellingen nastreeft, zoals inputsubsidies ter ondersteuning van de productie in marginale gebieden; ten tweede door het creëren van wrok en stress onder landbouwers met betrekking tot hun vermogen om aan de regelgeving te voldoen; en ten derde door de bestaande financiële kwetsbaarheden te verergeren die het aanpassingsvermogen van landbouwers verzwakken.