Οικοσυστημικές προσεγγίσεις για την προσαρμογή και τον μετριασμό — παραδείγματα ορθών πρακτικών και διδάγματα που αντλήθηκαν στην Ευρώπη

Η παρούσα έκθεση τεκμηριώνει και αναλύει παραδείγματα ορθών πρακτικών προσεγγίσεων με βάση το οικοσύστημα για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν στην Ευρώπη. Οι προσεγγίσεις μετριασμού που βασίζονται στο οικοσύστημα (EBM) ορίζονται ως η χρήση οικοσυστημάτων για την υπηρεσία αποθήκευσης και παγίδευσης διοξειδίου του άνθρακα για τη στήριξη του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής. Οι οικοσυστημικές προσεγγίσεις για την προσαρμογή (ΕΑΤ) ορίζονται ως η χρήση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημικών υπηρεσιών στο πλαίσιο μιας συνολικής στρατηγικής προσαρμογής που θα βοηθήσει τους ανθρώπους να προσαρμοστούν στις δυσμενείς επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής· οι προσεγγίσεις αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν τη βιώσιμη διαχείριση, τη διατήρηση και την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων, στο πλαίσιο μιας συνολικής στρατηγικής προσαρμογής που λαμβάνει υπόψη τα πολλαπλά κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά παράλληλα οφέλη για τις τοπικές κοινότητες.

Η μελέτη αυτή συνέταξε 101 περιπτωσιολογικές μελέτες: 13 είναι ΟΔΣ, 49 είναι ΕΑΤ και 39 προέρχονται από την προσαρμογή στη διατήρηση της φύσης (εννέα χρησιμοποιήθηκαν για την ενημέρωση της ΕΑΤ), καλύπτοντας πάνω από 17 ευρωπαϊκές χώρες (ορισμένα έργα ήταν περιφερειακά).
Από την
επανεξέταση όλων αυτών των έργων προέκυψε ότι οι οικοσυστημικές προσεγγίσεις για την προσαρμογή και τον μετριασμό αποφέρουν ορισμένα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά οφέλη πέραν της προσαρμογής ή του μετριασμού. Πολλές από τις προσεγγίσεις της ΕΑΤ συμβάλλουν επίσης στην ΟΔΣ και αντιστρόφως. Παρά τα οφέλη αυτά, οι μελέτες κατέδειξαν ότι υπάρχουν ορισμένα εμπόδια για την υιοθέτηση προσεγγίσεων της ΕΑΤ και της ΟΔΣ. Τα τρία βασικά εμπόδια είναι τα εξής: την ανάγκη για σημαντική γη, την αντίθεση των κοινοτήτων και την έλλειψη χρηματοδότησης.