Ο μετριασμός της κλιματικής αλλαγής και η προσαρμογή σε αυτήν με βάση τα δάση στην Ευρώπη — Από την επιστήμη στην πολιτική

Τα δάση και τα προϊόντα ξυλείας αποτελούν μέρος του τομέα της χρήσης γης, της αλλαγής χρήσης γης και της δασοκομίας (LULUCF), ο οποίος στην ΕΕ καταργεί περίπου το 10 % των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επί του παρόντος 256 MtCO2eq/έτος. Σύμφωνα με τους στόχους πολιτικής που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο τομέας πρέπει να αφαιρέσει επιπλέον περίπου 50 MtCO2eq/έτος έως το 2030 και 170 MtCO2eq/έτος έως το 2050. Με βάση την ανασκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας, η νέα μελέτη Από την επιστήμη στην πολιτική δείχνει ότι το συνδυασμένο πρόσθετο δυναμικό μετριασμού από την αποφυγή της αποψίλωσης των δασών, της δάσωσης/αναδάσωσης, των μετατοπίσεων στη χρήση ξύλου και της αλυσιδωτής χρήσης ανέρχεται σε 72 MtCO2eq/έτος στην ΕΕ έως το 2050. Αυτό θα μπορούσε να αυξηθεί σε 125 MtCO2eq/έτος σε συνδυασμό με δραστηριότητες διατήρησης των δασών, 138 MtCO2eq/έτος σε συνδυασμό με άλλη ενεργό διαχείριση των δασών, ή 143 MtCO2eq/έτος σε συνδυασμό με τη μείωση της δασικής συγκομιδής.

Ωστόσο, η ικανότητα των δασών να απομακρύνουν το CO2 επηρεάζεται από την κλιματική αλλαγή, διότι μπορεί να αυξήσει και να μειώσει την αποθήκευση άνθρακα στα δάση και τα προϊόντα ξυλείας. Επιπλέον, επί του παρόντος διατίθενται περιορισμένες πληροφορίες σχετικά με το σχετικό κόστος και τη σκοπιμότητα της αξιοποίησης του δυναμικού μετριασμού που βασίζεται στα δάση, και ισχύει υψηλός βαθμός αβεβαιότητας.

Η παρούσα μελέτη διερευνά τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να μεγιστοποιηθεί η συμβολή των δράσεων μετριασμού των δασών, συνιστώντας την υιοθέτηση μιας ολιστικής προσέγγισης. Θα πρέπει να συνδυαστούν πολλαπλές δραστηριότητες μετριασμού με βάση τα δάση, ώστε να μεγιστοποιηθεί το αποτέλεσμα και να ενισχυθούν οι συνέργειες, οι αλληλεπιδράσεις, τα παράλληλα οφέλη και η περιφερειακή εφαρμογή.