Λήψη επενδυτικών αποφάσεων με βαθιά αβεβαιότητα — Εφαρμογή στην κλιματική αλλαγή

Ενώ η συμφωνία σχετικά με την επιλογή μιας βέλτιστης επενδυτικής απόφασης είναι ήδη δύσκολη για κάθε διαφορετική ομάδα παραγόντων, προτεραιοτήτων και παγκόσμιων απόψεων, η παρουσία βαθιών αβεβαιοτήτων αμφισβητεί περαιτέρω το πλαίσιο λήψης αποφάσεων αμφισβητώντας την ευρωστία όλων των υποτιθέμενων βέλτιστων λύσεων. Το παρόν έγγραφο συνοψίζει την πρόσθετη αβεβαιότητα που δημιουργείται από την κλιματική αλλαγή και εξετάζει τα εργαλεία που είναι διαθέσιμα για την προβολή της κλιματικής αλλαγής (συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών μείωσης της κλίμακας) και για την αξιολόγηση και ποσοτικοποίηση της αντίστοιχης αβεβαιότητας. Υποθέτοντας ότι η κλιματική αλλαγή και άλλες βαθιές αβεβαιότητες δεν μπορούν να εξαλειφθούν βραχυπρόθεσμα (και πιθανώς ακόμη και μακροπρόθεσμα), συνοψίζει τις υφιστάμενες μεθοδολογίες λήψης αποφάσεων που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την αβεβαιότητα που σχετίζεται με το κλίμα, δηλαδή την ανάλυση κόστους-οφέλους υπό συνθήκες αβεβαιότητας, την ανάλυση κόστους-οφέλους με πραγματικές επιλογές, την ισχυρή λήψη αποφάσεων και την ανάλυση αποφάσεων με βάση το κλίμα. Παρέχει επίσης παραδείγματα εφαρμογών αυτών των μεθοδολογιών, επισημαίνοντας τα υπέρ και τα κατά τους και το πεδίο εφαρμογής τους. Το έγγραφο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι αδύνατο να καθοριστεί η «βέλτιστη» λύση ή να καθοριστεί κάποια συγκεκριμένη μεθοδολογία γενικά. Αντ’ αυτού, απαιτείται ένα μενού μεθοδολογιών, μαζί με ορισμένες ενδείξεις σχετικά με τις στρατηγικές που είναι πιο κατάλληλες σε ποια πλαίσια. Η ανάλυση αυτή βασίζεται σε μια σειρά συνεντεύξεων με τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων, ιδίως τους επικεφαλής έργων της Παγκόσμιας Τράπεζας, και σε μια βιβλιογραφική ανασκόπηση σχετικά με τη λήψη αποφάσεων υπό συνθήκες αβεβαιότητας. Στόχος του είναι να βοηθήσει τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων να προσδιορίσουν ποια μέθοδος είναι καταλληλότερη σε ένα δεδομένο πλαίσιο, ως συνάρτηση της διάρκειας ζωής, του κόστους και της ευπάθειας του έργου.