ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΩΝ Προσαρμογή του σιδηροδρόμου στο μέλλον

Πρόκειται για ένα έγγραφο-πλαίσιο που εκπονήθηκε από τη Διεθνή Ένωση Σιδηροδρόμων (UIC) και απευθύνεται κυρίως στα στελέχη και τους διαχειριστές των σιδηροδρομικών επιχειρήσεων. Καθορίζει το πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, τα διακυβευόμενα ζητήματα, τις στρατηγικές και τα εργαλεία για την αντιμετώπιση των προκλήσεων προσαρμογής. Η ορθή πρακτική παρουσιάζεται μέσω του εγγράφου με περιπτωσιολογικές μελέτες που δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο οι σιδηρόδρομοι σε διάφορα μέρη του κόσμου προσαρμόζονται σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα και σε ακραίες καιρικές συνθήκες.

Το έγγραφο παρέχει τεχνικές και εργαλεία, προσαρμοσμένα από άλλους τομείς διαχείρισης κινδύνων και από τις ποικίλες εμπειρίες μηχανικών, χειριστών και σχεδιαστών σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Στόχος αυτών των εργαλείων είναι να βοηθήσουν τους διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων, τους φορείς εκμετάλλευσης σιδηροδρόμων, τους μηχανικούς τροχαίου υλικού, τους σχεδιαστές σεναρίων και πολλούς άλλους να αντιμετωπίσουν τις διαφορετικές προκλήσεις προσαρμογής.

Στην έκθεση προσδιορίζονται τέσσερις βασικές προϋποθέσεις για να θεωρηθούν οι σιδηρόδρομοι προσαρμοσμένοι στο κλίμα:

1. να λειτουργούν από οργανισμούς που είναι οι ίδιοι προσαρμοστικοί και να ενσωματώνουν την ικανότητα προσαρμογής σε όλες τις λειτουργίες τους, και όχι μόνο στη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων·
2. να κατανοήσουν το φάσμα των τρεχουσών και μελλοντικών καιρικών συνθηκών που επηρεάζουν τον σιδηρόδρομο και να εφαρμόσουν επιχειρησιακές και διαχειριστικές στρατηγικές που θα τους επιτρέπουν να ανταποκρίνονται στις καιρικές προκλήσεις·
3. να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο η κλιματική αλλαγή μπορεί να επηρεάσει το φάσμα των συνθηκών λειτουργίας με την πάροδο του χρόνου και να εξελίξουν τις στρατηγικές λειτουργίας και διαχείρισης τουλάχιστον με τον ίδιο ρυθμό με το κλίμα που την επηρεάζει· και
4. προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή στο πλαίσιο του σεναρίου διατήρησης της υφιστάμενης κατάστασης, έτσι ώστε το κόστος της προσαρμογής να έχει μόνο οριακό αντίκτυπο στις οικονομικές επιδόσεις.

Το πλαίσιο προσαρμογής που προτείνεται από το έγγραφο χωρίζεται σε δύο τμήματα που αντικατοπτρίζουν τα δύο μισά της διαδικασίας:

• ανάπτυξη στρατηγικής προσαρμογής
• εφαρμογή προσαρμογής

Η δομή αυτή βασίζεται στην εμπειρία των διοικήσεων μεταφορών, όπως η σουηδική διοίκηση μεταφορών (Trafikverket), η φινλανδική υπηρεσία μεταφορών (ΣΕΣ) και η καθοδήγηση της Παγκόσμιας Ένωσης για τις Υποδομές Πλωτών Μεταφορών (PIANC) στους λιμένες. Το σχέδιο εφαρμογής λειτουργεί εντός του πεδίου εφαρμογής που περιγράφεται στη στρατηγική προσαρμογής για τη διερεύνηση και την ανάπτυξη συγκεκριμένων δράσεων και σχεδίων που μπορούν να υλοποιηθούν, καθώς και για την υποβολή εκθέσεων σχετικά με την πρόοδο αυτών των δράσεων τόσο σε εσωτερικό όσο και σε εξωτερικό επίπεδο.

Το ίδιο το πλαίσιο παρέχει μια δομή μέσω της οποίας ένα άτομο ή ένας οργανισμός μπορεί να επανεξετάσει και να αξιολογήσει ο ίδιος τις ενέργειες που λαμβάνει, ποιες περαιτέρω δράσεις μπορεί να είναι απαραίτητες και ποιος μπορεί να είναι σε θέση να αναλάβει αυτές τις ενέργειες. Ωστόσο, ο απώτερος στόχος του είναι πολύ πιο φιλόδοξος: μακροπρόθεσμη αλλαγή της οργανωτικής προσέγγισης προκειμένου να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα στις ακραίες καιρικές συνθήκες και την κλιματική αλλαγή σε όλα τα επίπεδα των σιδηροδρομικών οργανισμών.