Horfur á aðlögun að loftslagsbreytingum í fjöllum vesturhluta Balkanskaga

Vestur-Balkanskaga er fjalllendi og svæði loftslagsbreytinga. Á heildina litið er búist við að öfgar loftslags verði algengari, þar á meðal veruleg aukning á fjölda öfgakenndra hitaatburða. Búist er við meiri úrkomu yfir vetrarmánuðina en gert er ráð fyrir að sumur verði enn þurrari. Til fjallasértækrar loftslagshættu teljast minni snjóþekja (allt að 50 dögum skemur en 2050 í dínaríkboganum), auka viðkomu vetrar- og vorflóðs vegna mikillar úrkomu og hraðað snjóbræðslu, aukning á tíðni og umfangi skógarelda, þungur snjókoma og kalt öfgar; útlit nýrra smitferja, og draga úr árlegri losun ám og litlum rennslistímabilum. Mörg þessara áhrifa eru ekki aðeins framtíðarvandamál heldur einnig áhyggjuefni í dag.

Ef ekki eru fyrir hendi fullnægjandi aðlögunarráðstafanir eru lykiláhættur fyrir svæðið, sem stafar af þessum hættum, meðal annars efnahagslegt tap og lífsviðurværi, aukin dánartíðni og sjúkdómsástand, dregið úr almannaöryggi, skert starfsemi vistkerfa og tap tegunda og dregið úr orkuöryggi vegna vatnsskorts.

Þetta mat hefur greint núverandi geirastefnur að því marki sem hægt er að takast á við brýnustu áhætturnar í tengslum við loftslagsbreytingar og hvort þær hafi jákvæð áhrif á félagshagfræðilega kerfið og staðbundin samfélög. Eyður eru til staðar fyrir flestar helstu loftslagsáhættur sem greindar hafa verið. Algengustu eyðurnar fela í sér ófullnægjandi stefnumótun á mismunandi mælikvarða (t.d. svæðisbundið, landsbundið og staðbundið), skortur á samræmingu stofnana (þ.m.t. kerfi) þvert á geira, skortur á lóðréttri eða takmarkaðri samþættingu frá Evrópusambandinu til staðbundinna stjórnvalda, og takmarkaða eða litla fjárhagslega getu til að fjármagna aðlögunarráðstafanir. Í sumum tilvikum eru engar stefnur til að takast á við núverandi eða framtíðaráhættu.