Łagodzenie zmiany klimatu i przystosowanie się do niej w Europie w oparciu o leśnictwo – od nauki do polityki

Lasy i produkty drzewne są częścią sektora użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (LULUCF), który w UE usuwa około 10 % całkowitej emisji gazów cieplarnianych w Unii Europejskiej, obecnie 256 Mt CO2eq rocznie. Zgodnie z proponowanymi przez Komisję Europejską celami politycznymi sektor ten musi dodatkowo usunąć około 50 Mt ekwiwalentu CO2 rocznie do 2030 r. i 170 Mt ekwiwalentu CO2 rocznie do 2050 r. Z przeglądu literatury naukowej wynika, że połączone dodatkowe możliwości łagodzące wynikające z unikania wylesiania, zalesiania/ponownego zalesiania, zmiany wykorzystania drewna i kaskadowania w UE wynoszą do 72 Mt CO2eq rocznie do 2050 r. Może to wzrosnąć do 125 Mt CO2eq rocznie w połączeniu z działaniami na rzecz ochrony lasów, 138 Mt CO2eq/rok w połączeniu z inną aktywną gospodarką leśną lub 143 Mt CO2eq/rok w połączeniu ze zmniejszającym się zbiorem lasów.

Zmiana klimatu ma jednak wpływ na zdolność lasów do usuwania CO2, ponieważ może on zarówno zwiększać, jak i zmniejszać składowanie dwutlenku węgla w lasach i produktach z drewna. Ponadto obecnie dostępne są ograniczone informacje na temat powiązanych kosztów i wykonalności wykorzystania potencjału łagodzenia zmiany klimatu związanego z leśnictwem, a także stosuje się wysoki stopień niepewności.

W niniejszym badaniu zbadano, w jaki sposób można zmaksymalizować wkład działań łagodzących opartych na lasach, zalecając przyjęcie całościowego podejścia. Należy połączyć liczne działania łagodzące związane z leśnictwem, aby zmaksymalizować skutki i wspierać synergię, interakcje, dodatkowe korzyści i możliwość zastosowania regionalnego.