Kryzys klimatyczny to kryzys praw dziecka

Kryzys klimatyczny jest kryzysem praw dziecka. Ostatnie rekordowe fale upałów, pożary i powodzie w wielu krajach zapowiadają wymagającą „nową normalność”. Skutki zmiany klimatu są jasne. Takie są rozwiązania. To niezrozumiałe, że dzisiejsze dzieci i młodzież muszą zmierzyć się z niepewną przyszłością. Na całym świecie, poprzez protesty, aktywność w mediach społecznościowych i zaangażowanie społeczne, dzieci i młodzież są głośne i jasne w wymagających zmianach. Stare sposoby robienia rzeczy nie są wystarczająco dobre. Raport ten zawiera pierwszy kompleksowy obraz narażenia dzieci na skutki zmiany klimatu poprzez wskaźnik ryzyka klimatycznego dla dzieci (CCRI). Już teraz oczywiste jest, że dzieci są bardziej narażone na wstrząsy klimatyczne i środowiskowe niż dorośli. W niniejszym sprawozdaniu po raz pierwszy dokładnie przeanalizowano, ile dzieci żyje na obszarach, w których występuje wiele, nakładających się na siebie zagrożeń klimatycznych i środowiskowych, które powodują, wzmacniają i powiększają się wzajemnie w połączeniu z danymi na temat dostępności i jakości podstawowych usług, takich jak opieka zdrowotna, edukacja, woda i warunki sanitarne, aby dać prawdziwy wgląd w wpływ kryzysu klimatycznego na dzieci. Prawie każde dziecko na ziemi jest narażone na co najmniej jedno zagrożenie klimatyczne i środowiskowe, wstrząsy lub stres, takie jak fale upałów, cyklony, zanieczyszczenie powietrza, powodzie i niedobór wody. Rekordowe 850 milionów – około jedna trzecia wszystkich dzieci – jest narażonych na cztery lub więcej stresów, tworząc niezwykle trudne warunki do życia, zabawy i rozwoju. Na całym świecie około 1 miliard dzieci – prawie połowa dzieci na świecie – żyje w krajach, które są „bardzo zagrożone” skutkami zmian klimatycznych. Dzieci te stają w obliczu śmiertelnej kombinacji ekspozycji na wiele wstrząsów z dużą podatnością na zagrożenia wynikające z braku podstawowych usług. Przetrwanie tych dzieci jest nieuchronne zagrożenie skutkami zmian klimatu. Przeciwdziałanie kryzysowi klimatycznemu wymaga podjęcia działań przez każdą część społeczeństwa. Rządy muszą zadbać o to, by polityka ochrony środowiska była wrażliwa na dzieci. Przedsiębiorstwa muszą zapewnić ochronę środowiska naturalnego, od którego zależą dzieci. Należy radykalnie ograniczyć emisje gazów cieplarnianych i zanieczyszczenia środowiska. Usługi dla dzieci muszą uwzględniać odporność na zmianę klimatu i zrównoważenie środowiskowe. Szkoły muszą kształcić się w zakresie umiejętności ekologicznych. Dzieci i młodzież muszą być rozpoznawane i słuchane jako czynniki zmian.