Zmiany w systemie pożarowym w zachodniej części basenu Morza Śródziemnego: od systemu pożarowego ograniczonego paliwa do systemu pożarowego spowodowanego suszą

Opis

Pożary stanowią integralną część ekosystemów śródziemnomorskich; wpływ człowieka na krajobrazy oznacza zmiany w ilości paliwa i ciągłości, a tym samym w reżimie pożarowym. Przetestowaliśmy hipotezę, że reżim przeciwpożarowy zmienił się w zachodniej części basenu Morza Śródziemnego w ciągu ostatniego stulecia za pomocą technik szeregów czasowych. Po raz pierwszy zebraliśmy 130-letnią historię pożarów dla prowincji Walencja (Hiszpania, wschodni Półwysep Iberyjski, zachodni basen Morza Śródziemnego) ze współczesnych statystyk oraz starych akt administracji leśnej i gazet. Zebraliśmy również spis ludności wiejskiej i dane klimatyczne za ten sam okres, aby ocenić rolę zmian klimatu i paliw napędzanych przez człowieka w zmianie reżimu pożarowego. Wynik zasugerował, że doszło do poważnej zmiany reżimu pożarowego na początku lat 70. w taki sposób, że pożary roczną częstotliwość (podwójnie) i obszar spalony (o około rząd wielkości). Głównym motorem tej zmiany był wzrost ilości paliwa i ciągłości w związku z wyludnieniem obszarów wiejskich (roślinność i gromadzenie się paliwa po porzuceniu gospodarstwa rolnego), co sugeruje, że pożary były ograniczone do paliwa w okresie sprzed lat siedemdziesiątych. Warunki klimatyczne były słabo związane z pożarami sprzed lat 70. i silnie związane z pożarami po 1970 r., co sugeruje, że pożary są obecnie mniej ograniczone paliwem i bardziej napędzane suszą niż przed lat 70. W związku z tym zmiana reżimu przeciwpożarowego oznacza również zmianę głównego czynnika napędzającego działalność pożarową, co ma konsekwencje w globalnym programie zmian.

Źródło informacji