1.3 Mat á nauðsynlegu mannafla og fjármagni og greiningu á hugsanlegum fjármögnunarleiðum til langs tíma

1.3 Mat á nauðsynlegu mannafla og fjármagni og greiningu á hugsanlegum fjármögnunarleiðum til langs tíma

Til að unnt sé að setja upp, þróa, framkvæma, fylgjast með og meta aðlögunarstefnu er þörf á nægilegu starfsfólki, vinnutíma og fjármagni til samræmingar og það þarf að tryggja til lengri tíma litið.

Annar viðeigandi þáttur er fjármögnun, annaðhvort fjármögnun frá innlendum vettvangi, úr fjármögnunarleiðum ESB eða svæðisbundnum og staðbundnum sjóðum, sem og frá nokkrum alþjóðlegum fjármögnunarstofnunum, s.s. Fjárfestingarbanka Evrópu (EIB) eða Endurreisnar- og þróunarbanka Evrópu (EBRD). Mikilvægt er að fá aðgang að og sameina fjármögnun, einkum frá opinberum aðilum og einkaaðilum, sem eru undir ESB-vettvangi.

Áætlanir ESB, sem eru líklegastar til að veita sameiginlega fjármögnun undir sameiginlegri stjórnun aðlögunar (margir hafa þegar gert) fela í sér: endurreisnar- og viðnámsaðstoð, LIFE-áætlunin, sameiginlegu landbúnaðarstefnunni (einkum Dreifbýlisþróunarsjóði evrópsks landbúnaðar), Samheldnisjóðnum, Byggðaþróunarsjóði Evrópu (einkum í gegnum INTERREG), Horizon Europe, hinn réttláti umbreytingarsjóður, Félagsmálasjóði Evrópu, evrópska Sjávarútvegs- og sjávarútvegssjóðurinn og aðrir.

Við framkvæmd aðlögunaraðgerðar mun samþætting, sem miðar að því að skapa samlegðaráhrif og koma í veg fyrir óþarfa kostnað, skipta sköpum. Hægt er að samþætta aðlögunaraðgerð með litlum tilkostnaði við fyrirliggjandi fjármögnunarleiðir fyrir stefnur atvinnugreina, t.d. með samþættingu.

Viðeigandi upplýsingar um fjármögnun ESB til aðlögunar má finna hér.

.