Obserwowane tendencje głębokości śniegu w Alpach Europy: 1971–2019 r.

Opis

Europejskie Alpy rozciągają się na szereg stref klimatycznych, które wpływają na rozmieszczenie przestrzenne śniegu. Wcześniejsze analizy obserwacji stacji śniegu ograniczały się do analiz regionalnych. Tutaj przedstawiamy analizę alpejską głębokości śniegu z sześciu krajów alpejskich – Austrii, Francji, Niemiec, Włoch, Słowenii i Szwajcarii – w tym łącznie ponad 2000 stacji, z których ponad 800 wykorzystano do oceny trendów. Korzystając z analizy głównych komponentów i k-oznacza klastry, zidentyfikowaliśmy pięć głównych trybów zmienności i pięć regionów, które pasują do stref wymuszania klimatycznego: Północna i wysoka alpejska, północno-wschodnia, północno-zachodnia, południowo-wschodnia i południowa i wysoka alpejska. Liniowe trendy średniej miesięcznej głębokości śniegu między 1971 a 2019 r. wykazały spadek głębokości śniegu dla większości stacji od listopada do maja. Średnia tendencja wśród wszystkich stacji sezonowych (od listopada do maja) oznacza, że głębokość śniegu wynosiła -8,4 % na dekadę, dla sezonowej maksymalnej głębokości śniegu −5,6 % na dekadę, a dla sezonowej pokrywy śnieżnej – 5,6 % na dekadę. Silniejsze i bardziej znaczące tendencje obserwowano w okresach i wysokościach, w których następuje przejście ze śniegu do bezśnieżnego, co jest zgodne ze zwiększonym sprzężeniem zwrotnym albedo. Ponadto tendencje regionalne znacznie się różniły na tym samym poziomie, co podważa pojęcie uogólniania wyników z jednego regionu do drugiego lub do całych Alp. W badaniu przedstawiono analizę serii głębokości śniegu stacji o najbardziej kompleksowym zasięgu przestrzennym w europejskich Alpach.

Źródło informacji