All official European Union website addresses are in the europa.eu domain.
See all EU institutions and bodiesOpisywanie i ilościowe określanie niepewności może odegrać cenną rolę w procesie podejmowania decyzji. Kwantyfikacja nie może wyeliminować niepewności, ale może pomóc w zrozumieniu poziomów niepewności, z którymi mamy do czynienia. Informacje probabilistyczne mogą być użytecznym sposobem wyjaśnienia prawdopodobieństwa możliwych kontraktów terminowych. Metody i modele statystyczne odgrywają kluczową rolę w interpretacji i syntezie zaobserwowanych danych klimatycznych oraz prognoz z numerycznych modeli klimatycznych.
Jednak informacje probabilistyczne nie zawsze są dostępne. W tym przypadku jasne opisy przyszłych zmian, nawet jeśli jakościowo, mogą dostarczyć cennych informacji na temat tego, czego się spodziewać i jak podjąć decyzję na podstawie tych informacji. Podejścia takie jak wykorzystanie scenariuszy i ścieżek mogą być stosowane, gdy prawdopodobieństwo nie jest dostępne.
Rodzaj i horyzont czasowy kontekstu decyzji w sprawie dostosowania określi najwłaściwsze informacje (probabilistyczne lub nie) do wykorzystania.
W jaki sposób określa się i opisuje niepewności?
Leczenie niepewności w IPCC
IPCC opracował wspólne podejście i skalibrowany język do oceny i informowania o stopniu pewności swoich ustaleń. Podejście to zostało przedstawione w wytycznych IPCC w sprawie spójnego traktowania niepewności (Mastrandrea i in., 2010) i zastosowane w piątym sprawozdaniu oceniającym IPCC (IPCC AR5, 2013–2014) oraz w niedawnym sprawozdaniu specjalnym w sprawie globalnego ocieplenia o 1,5 °C (IPCC SR1.5, 2018).
Podejście to opiera się na dwóch wskaźnikach (pewności i prawdopodobieństwie)do celów informowania o stopniu pewności w odniesieniu do kluczowych ustaleń, w oparciu o dokonane przez zespoły autorów IPCC oceny leżącego u podstaw zrozumienia naukowego:
Zaufanie: Aby wyrazić poziom zaufania do kluczowych ustaleń, stosuje się pięć kryteriów: od bardzo niskiego, przez niski, średni, wysoki, do bardzo wysokiego. Poziom ufności syntetyzuje osądy dotyczące ważności ustaleń ustalone w drodze oceny dostępnych dowodów (rodzaj, jakość, ilość lub spójność wewnętrzna) oraz stopień porozumienia naukowego między różnymi liniami dowodów (zob. rys. 1).

Rysunek 1 – Podstawę poziomu ufności przedstawiono jako połączenie dowodów (ograniczonych, średnich, solidnych) i porozumienia (niskich, średnich i wysokich). Zaufanie wzrasta w prawym górnym rogu. Ogólnie rzecz biorąc, dowody są najbardziej wiarygodne, gdy istnieje wiele spójnych niezależnych linii wysokiej jakości (Mastrandrea i in., 2010).
Prawdopodobieństwo: Ilościowe miary niepewności w ustaleniu wyrażone probabilistycznie (na podstawie analizy statystycznej obserwacji lub wyników modelu lub oceny eksperckiej). Jeżeli niepewność można określić ilościowo probabilistycznie, ustalenie można scharakteryzować za pomocą następujących terminów (tabela 1):
Tabela 1 – Pojęcia prawdopodobieństwa związane z wynikami stosowanymi w AR5 i SR1.5 IPCC

Uwaga: Dodatkowe terminy, które mogą być również stosowane w stosownych przypadkach, obejmują bardzo prawdopodobne (95–100 % prawdopodobieństwa), bardziej prawdopodobne niż nie (>50–100 % prawdopodobieństwa), bardziej mało prawdopodobne niż prawdopodobne (0– < 50 %) i bardzo mało prawdopodobne (0–5 % prawdopodobieństwa).
Ponieważ język skalibrowany IPCC został opracowany w języku angielskim, należy zachować ostrożność przy tłumaczeniu tego podejścia na inne języki, ponieważ może to prowadzić do utraty precyzji.
Scenariusze i ścieżki
Wobec braku dowodów probabilistycznych lub jako środek wspierający oceny wpływu zmiany klimatu i podatności na nią często stosuje się scenariusze i inne jakościowe opisy przyszłych zmian. Należy zachować ostrożność, ponieważ scenariusze, ścieżki i inne terminy są czasami używane zamiennie, z szerokim zakresem nakładających się definicji (Rosenbloom, 2017). Niektóre przydatne definicje przedstawiono w AR5 IPCC (2014 r.) i SR1.5 IPCC (2018 r.):
Scenariusze jako wiarygodne opisy rozwoju przyszłości oparte na spójnym i wewnętrznie spójnym zbiorze założeń dotyczących kluczowych sił napędowych (np. tempa zmian technologicznych, cen) i relacji. Należy zauważyć, że scenariusze nie są ani przewidywaniami, ani prognozami, ale są przydatne do przedstawienia skutków rozwoju sytuacji i działań.
Ścieżki opisują czasową ewolucję systemów naturalnych i / lub ludzkich w kierunku przyszłego stanu. Koncepcje ścieżki wahają się od zestawów scenariuszy ilościowych i jakościowych (lub narracji) potencjalnych kontraktów terminowych do zorientowanych na rozwiązania procesów decyzyjnych ukierunkowanych na pożądane cele społeczne. Podejścia Pathway zazwyczaj koncentrują się na trajektoriach biofizycznych, technoekonomicznych i / lub społeczno-behawioralnych i obejmują różne dynamiki, cele i podmioty w różnych skalach.
Różne rodzaje scenariuszy i ścieżek przyszłych warunków, które są przydatne przy podejmowaniu decyzji dotyczących przystosowania się do zmiany klimatu, są dostępne w skali globalnej, a w niektórych przypadkach krajowej lub lokalnej. Zazwyczaj obejmują one:
Scenariusze emisji: Wiarygodne przedstawienie przyszłego rozwoju emisji gazów cieplarnianych i aerozoli w oparciu o spójny i wewnętrznie spójny zestaw założeń dotyczących sił napędowych (takich jak rozwój demograficzny i społeczno-gospodarczy, zmiany technologiczne) oraz ich kluczowych relacji. Scenariusze koncentracji, pochodzące ze scenariuszy emisji, są wykorzystywane jako dane wejściowe do modeli klimatycznych do obliczania prognoz klimatycznych w wielu skalach.
Reprezentatywne ścieżki koncentracji (RCP) to nowy zestaw scenariuszy, które zostały opracowane dla, ale niezależnie od AR5 IPCC (2014). Opisują one cztery różne ścieżki emisji gazów cieplarnianych (GHG) w XXIwieku i stężenia w atmosferze, emisje zanieczyszczeń powietrza i użytkowanie gruntów (Moss i in., 2008).
RCP zostały opracowane przy użyciu zintegrowanych modeli oceny (IAM) jako wkład do szerokiej gamy symulacji modeli klimatycznych w celu prognozowania ich konsekwencji dla systemu klimatycznego. Te prognozy klimatyczne są z kolei wykorzystywane do oceny skutków i przystosowania się do zmiany klimatu (IPCC AR5, 2014).
Słowo przedstawiciel oznacza, że każdy RCP zapewnia tylko jeden z wielu możliwych scenariuszy, które prowadziłyby do specyficznych właściwości wymuszania radiacyjnego. Są one określane jako ścieżki w celu podkreślenia, że nie są to ostateczne scenariusze, ale raczej wewnętrznie spójne zestawy (zależnych od czasu) prognoz wymuszających, które potencjalnie można zrealizować za pomocą więcej niż jednego podstawowego scenariusza społeczno-gospodarczego. Liczba po akronimie RCP określa przybliżoną wartość wymuszania radiacyjnego (w W m–2),która ma zostać osiągnięta w 2100 r. (IPCC AR5, 2013).
Wybrano cztery RCP i wykorzystano je jako podstawę prognoz i prognoz klimatycznych w piątym sprawozdaniu oceniającym IPCC: RCP2.6 (rozciągliwe łagodzenie); RCP4.5 i RCP6.0 (scenariusze stabilizacji pośredniej); oraz RCP8.5 (bardzo wysokie emisje gazów cieplarnianych).
Scenariusze społeczno-gospodarcze: Scenariusze opisujące możliwą przyszłość pod względem liczby ludności, produktu krajowego brutto i innych czynników społeczno-ekonomicznych istotnych dla zrozumienia skutków zmiany klimatu na poziomie krajowym i lokalnym.
Opracowano wspólne ścieżki społeczno-gospodarcze w celu uzupełnienia planów odbudowy i zwiększania odporności o różne wyzwania społeczno-gospodarcze związane z przystosowaniem się do zmiany klimatu i jej łagodzeniem (O’Neill i in., 2014). W oparciu o pięć narracji plany te opisują alternatywne społeczno-gospodarcze scenariusze przyszłości przy braku interwencji w ramach polityki klimatycznej, obejmujące zrównoważony rozwój (SSP1), rywalizację regionalną (SSP3), nierówności (SSP4), rozwój oparty na paliwach kopalnych (SSP5) oraz rozwój w połowie drogi (SSP2) (O’Neill, 2000; O’Neill i in., 2017; Riahi i in., 2017 r.).
Połączenie scenariuszy społeczno-gospodarczych opartych na SSP i prognoz klimatycznych opartych na reprezentatywnej ścieżce koncentracji (RCP) zapewnia zintegrowane ramy dla wpływu na klimat i analizy polityki.
Prognozy klimatyczne (i prognozy dotyczące wpływu na klimat): Symulowana reakcja systemu klimatycznego (lub systemu wrażliwego na zmianę klimatu) na scenariusz przyszłej emisji lub stężenia gazów cieplarnianych i aerozoli zasadniczo uzyskany przy użyciu modeli klimatycznych (lub modeli wpływu na klimat). Prognozy klimatyczne często służą jako surowiec do konstruowania scenariuszy klimatycznych (zmian), ale zazwyczaj wymagają dodatkowych informacji, takich jak obserwowany obecny klimat.
W przypadku zastosowań stanowiących podstawę ważnych decyzji politycznych lub istotnych decyzji inwestycyjnych zaleca się, aby decydenci korzystali z pełnego zakresu dostępnych scenariuszy zmiany klimatu (i jej skutków) oraz informacji modelowych.
Inne główne tematy:
Language preference detected
Do you want to see the page translated into ?