All official European Union website addresses are in the europa.eu domain.
See all EU institutions and bodiesOpisywanie i ilościowe określanie niepewności może odegrać cenną rolę w procesie podejmowania decyzji. Kwantyfikacja nie może wyeliminować niepewności, ale może pomóc w zrozumieniu poziomów niepewności, z którymi mamy do czynienia. Informacje probabilistyczne mogą być użytecznym sposobem wyjaśnienia prawdopodobieństwa możliwych przyszłości. Metody i modele statystyczne odgrywają kluczową rolę w interpretacji i syntezie obserwowanych danych klimatycznych i prognoz z numerycznych modeli klimatycznych.
Jednak informacje probabilistyczne nie zawsze są dostępne. W tym przypadku jasne opisy przyszłych zmian, nawet jeśli mają charakter jakościowy, mogą dostarczyć cennych informacji na temat tego, czego się spodziewać i jak podjąć decyzję na podstawie tych informacji. Podejścia takie jak wykorzystanie scenariuszy i ścieżek mogą być stosowane, gdy prawdopodobieństwo nie jest dostępne.
Rodzaj i horyzont czasowy kontekstu decyzji w sprawie przystosowania się do zmiany klimatu określi najbardziej odpowiednie informacje (probabilistyczne lub nie).
W jaki sposób określa się ilościowo i opisuje niepewność?
Postępowanie z niepewnością w IPCC
IPCC opracował wspólne podejście i skalibrowany język do oceny i informowania o stopniu pewności w swoich ustaleniach. Podejście to zostało przedstawione w wytycznych IPCC dotyczących spójnego traktowania niepewności (Mastrandrea i in., 2010) i zastosowane w piątym sprawozdaniu oceniającym IPCC (IPCC AR5, 2013–2014) oraz w niedawnym sprawozdaniu specjalnym w sprawie globalnego ocieplenia o 1,5 °C (IPCC SR1.5, 2018).
Podejście to opiera się na dwóch miernikach (zaufanie i prawdopodobieństwo)w celu poinformowania o stopniu pewności kluczowych ustaleń, w oparciu o dokonane przez zespoły autorów IPCC oceny leżącego u podstaw zrozumienia naukowego:
Zaufanie: Pięć kwalifikatorów wykorzystuje się do wyrażenia poziomu zaufania do kluczowych ustaleń, od bardzo niskiego, przez niski, średni, wysoki, do bardzo wysokiego. Poziom ufności syntetyzuje oceny dotyczące ważności ustaleń ustalone na podstawie oceny dostępnych dowodów (rodzaju, jakości, ilości lub spójności wewnętrznej) oraz stopnia zgodności naukowej między różnymi liniami dowodów (zob. rys. 1).
Rysunek 1 - Podstawę poziomu ufności podano jako połączenie dowodów (ograniczony, średni, solidny) i zgody (niski, średni i wysoki). Zaufanie wzrasta w prawym górnym rogu. Ogólnie rzecz biorąc, dowody są najbardziej solidne, gdy istnieje wiele spójnych niezależnych linii wysokiej jakości (Mastrandrea i in., 2010).
Prawdopodobieństwo: Określone ilościowo miary niepewności w ustaleniu wyrażone probabilistycznie (na podstawie analizy statystycznej obserwacji lub wyników modelu lub oceny eksperckiej). Jeżeli niepewności można określić ilościowo w sposób probabilistyczny, ustalenie można scharakteryzować za pomocą następujących terminów (tabela 1):
Tabela 1 – Warunki dotyczące prawdopodobieństwa związane z wynikami zastosowanymi w AR5 i SR1.5 IPCC
Uwaga: Dodatkowe terminy, które można również stosować w stosownych przypadkach, obejmują niezwykle prawdopodobne (prawdopodobieństwo 95–100 %), bardziej prawdopodobne niż nie (prawdopodobieństwo >50–100 %), bardziej prawdopodobne niż prawdopodobne (0– < 50 %) i niezwykle mało prawdopodobne (0–5 %).
Ponieważ skalibrowany język IPCC został opracowany w języku angielskim, należy zachować ostrożność przy tłumaczeniu tego podejścia na inne języki, ponieważ może to prowadzić do utraty precyzji.
Scenariusze i ścieżki
W przypadku braku dowodów probabilistycznych lub jako środek wspierający oceny skutków zmiany klimatu i podatności na nią często stosuje się scenariusze i inne jakościowe opisy przyszłych zmian. Należy zachować ostrożność, ponieważ scenariusze, ścieżki i inne terminy są czasami stosowane zamiennie, z szerokim zakresem nakładających się definicji (Rosenbloom, 2017). Kilka przydatnych definicji zawarto w 5. sprawozdaniu oceniającym IPCC (2014 r.) i 1,5. sprawozdaniu oceniającym IPCC (2018 r.):
Scenariusze jako wiarygodne opisy tego, jak może rozwijać się przyszłość w oparciu o spójny i wewnętrznie spójny zestaw założeń dotyczących kluczowych sił napędowych (np. tempa zmian technologicznych, cen) i relacji. Należy zauważyć, że scenariusze nie są ani prognozami, ani prognozami, ale są przydatne do przedstawienia implikacji rozwoju sytuacji i działań.
Ścieżki opisują czasową ewolucję systemów naturalnych i / lub ludzkich w kierunku przyszłego stanu. Koncepcje ścieżki obejmują zestawy ilościowych i jakościowych scenariuszy (lub narracji) potencjalnych przyszłości, a także procesy decyzyjne ukierunkowane na rozwiązania ukierunkowane na pożądane cele społeczne. Podejścia Pathway zazwyczaj koncentrują się na trajektoriach biofizycznych, techniczno-ekonomicznych lub społeczno-behawioralnych i obejmują różne dynamiki, cele i podmioty w różnych skalach.
Różne rodzaje scenariuszy i ścieżek przyszłych warunków, które są przydatne do podejmowania decyzji w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, są dostępne w skali globalnej, a w niektórych przypadkach na szczeblu krajowym i lokalnym. Należą do nich zazwyczaj:
Scenariuszeemisji: Wiarygodne reprezentacje przyszłego rozwoju emisji gazów cieplarnianych i aerozoli w oparciu o spójny i wewnętrznie spójny zestaw założeń dotyczących sił napędowych (takich jak rozwój demograficzny i społeczno-gospodarczy, zmiany technologiczne) oraz ich kluczowych powiązań. Scenariusze koncentracji oparte na scenariuszach emisji wykorzystuje się jako dane wejściowe do modeli klimatycznych w celu obliczenia prognoz klimatycznych w wielu skalach.
Reprezentatywne ścieżki koncentracji (RCP) to nowy zestaw scenariuszy, które zostały opracowane dla, ale niezależnie od IPCC AR5 (2014). Opisują cztery różne 21-wieczne ścieżki emisji gazów cieplarnianych (GHG) i stężeń w atmosferze, emisji zanieczyszczeń powietrza i użytkowania gruntów (Moss i in., 2008).
RCP zostały opracowane przy użyciu zintegrowanych modeli oceny (IAM) jako wkład do szerokiej gamy symulacji modeli klimatycznych, aby przewidzieć ich konsekwencje dla systemu klimatycznego. Te prognozy klimatyczne są z kolei wykorzystywane do oceny skutków i przystosowania się do zmiany klimatu (IPCC AR5, 2014).
Słowo przedstawiciel oznacza, że każdy RCP zapewnia tylko jeden z wielu możliwych scenariuszy, które prowadziłyby do specyficznych właściwości wymuszania radiacyjnego. Są one określane jako ścieżki w celu podkreślenia, że nie są to ostateczne scenariusze, ale raczej wewnętrznie spójne zestawy (zależnych od czasu) wymuszających prognozy, które mogłyby potencjalnie zostać zrealizowane z więcej niż jednym podstawowym scenariuszem społeczno-ekonomicznym. Liczba po akronimie RCP określa przybliżoną wartość wymuszania radiacyjnego (w W m–2),która ma zostać osiągnięta w 2100 r. (IPCC AR5, 2013).
Wybrano cztery RCP i wykorzystano je jako podstawę prognoz i przewidywań klimatycznych w 5. sprawozdaniu oceniającym IPCC: RCP2.6 (łagodzenie ciągów); RCP4.5 i RCP6.0 (scenariusze stabilizacji pośredniej); oraz RCP8.5 (bardzo wysokie emisje gazów cieplarnianych).
Scenariusze społeczno-gospodarcze: Scenariusze opisujące możliwą przyszłość pod względem liczby ludności, produktu krajowego brutto i innych czynników społeczno-ekonomicznych istotnych dla zrozumienia skutków zmiany klimatu na poziomie krajowym i lokalnym.
Opracowano wspólne ścieżki społeczno-gospodarcze, aby uzupełnić RCP o różne wyzwania społeczno-gospodarcze związane z przystosowaniem się do zmiany klimatu i łagodzeniem jej skutków (O’Neill i in., 2014). W oparciu o pięć narracji w planach strategicznych opisuje się alternatywną przyszłość społeczno-gospodarczą w przypadku braku interwencji w ramach polityki klimatycznej, obejmującą zrównoważony rozwój (SSP1), rywalizację regionalną (SSP3), nierówności (SSP4), rozwój oparty na paliwach kopalnych (SSP5) i rozwój w połowie drogi (SSP2) (O’Neill, 2000; O’Neill i in., 2017; Riahi i in., 2017).
Połączenie scenariuszy społeczno-gospodarczych opartych na SSP i prognoz klimatycznych opartych na reprezentatywnej ścieżce koncentracji (RCP) zapewnia zintegrowane ramy dla wpływu na klimat i analizy polityki.
Prognozy klimatyczne (i prognozy dotyczące wpływu na klimat): Symulowana reakcja systemu klimatycznego (lub systemu wrażliwego na zmianę klimatu) na scenariusz przyszłych emisji lub stężeń gazów cieplarnianych i aerozoli uzyskiwanych zasadniczo przy użyciu modeli klimatycznych (lub modeli wpływu na klimat). Prognozy klimatyczne często służą jako surowiec do konstruowania scenariuszy klimatycznych (zmian), ale zwykle wymagają dodatkowych informacji, takich jak obserwowany obecny klimat.
W przypadku zastosowań, w których podejmowane są ważne decyzje polityczne lub ważne decyzje inwestycyjne, zaleca się, aby decydenci korzystali z pełnego zakresu dostępnych scenariuszy zmiany klimatu (i jej skutków) oraz informacji na temat modelu.
Inne główne tematy:
3. Jak wziąć pod uwagę niepewność?
Language preference detected
Do you want to see the page translated into ?