Planowanie w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu w portach i śródlądowych drogach wodnych

Celem niniejszego dokumentu jest przedstawienie wytycznych dotyczących zapewnienia odporności transportu wodnego na zmianę klimatu oraz przedstawienie przykładów i zaleceń dotyczących dobrych praktyk. Porty i drogi wodne są już narażone na różne zagrożenia związane z szeregiem parametrów i procesów meteorologicznych, hydrologicznych i oceanograficznych. Zmiana klimatu będzie miała wpływ na te parametry i procesy, pogłębiając istniejące zagrożenia i wprowadzając nowe. Bezterminowego i skutecznego przygotowania, zmiana klimatu doprowadzi do zwiększenia częstości uszkodzeń lub awarii strukturalnych, zakłóceń operacyjnych i opóźnień oraz wpływu na bezpieczeństwo personelu, sprzętu i środowiska.

Wytyczne przygotowane przez techniczną grupę roboczą PIANC wprowadzają czteroetapowe ramy metodologiczne, aby pomóc operatorom portów i dróg wodnych w przygotowaniu strategii i wyborze środków mających na celu dostosowanie aktywów i działania do zmiany klimatu.

Pierwszy etap „ Kontekst i cele” koncentruje się na identyfikacji podatności aktywów i operacji spowodowanych zmianą klimatu, określaniu celów w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu i odporności oraz definiowaniu zainteresowanych stron zaangażowanych w przygotowywanie i wdrażanie strategii przystosowania się do zmiany klimatu. Obecne i przyszłe parametry klimatyczne mające wpływ na zasoby, operacje i systemy infrastruktury morskiej i żeglugi śródlądowej są gromadzone i oceniane na etapie II (Informacje o klimacie). Na tym etapie określono, które parametry i procesy klimatyczne są istotne dla transportu wodnego oraz jak mają się one zmienić w przyszłości w ramach różnych scenariuszy zmiany klimatu.

Etap III zawiera informacje o krytycznych aktywach, operacjach i systemach (etap I) oraz zrozumienie obecnego i przyszłego klimatu wpływającego na te systemy (etap II) w celu zidentyfikowania potencjalnych podatności i zagrożeń, którymi należy się zająć w ramach strategii przystosowania się do zmiany klimatu. Ostatni etap IV obejmuje szereg kroków służących identyfikacji, monitorowaniu i, w stosownych przypadkach, ocenie możliwych wariantów adaptacji w celu radzenia sobie z zagrożeniami zidentyfikowanymi na etapie 3. Działania te prowadzą do rozwoju ścieżek adaptacyjnych. Ścieżka adaptacyjna opisuje sekwencję działań (środków lub innych interwencji), które są realizowane w odpowiedzi na zmiany warunków meteorologicznych, hydrologicznych lub oceanograficznych.

Dokument przewodni uzupełnia przykłady najlepszych praktyk, a mianowicie 16 studiów przypadku ilustrujących niektóre z podjętych działań w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu. Ponadto w załączniku do niniejszego sprawozdania przedstawiono szereg środków przystosowawczych podzielonych na trzy główne grupy – fizyczne, społeczne i instytucjonalne dla 16 grup przejawów zmian klimatu (np. ekstremalne opady deszczu, powodzie, susze lub podnoszenie się poziomu mórz).