Regionalne ramy przystosowania się do zmiany klimatu dla śródziemnomorskich obszarów morskich i przybrzeżnych

Głównym celem ram jest określenie regionalnego strategicznego podejścia do zwiększania odporności morskich i przybrzeżnych naturalnych i społeczno-gospodarczych systemów śródziemnomorskich na skutki zmiany klimatu, pomagając decydentom politycznym i zainteresowanym stronom na wszystkich szczeblach w całym regionie Morza Śródziemnego w opracowywaniu i wdrażaniu spójnych i skutecznych polityk i środków.

Opracowanie ram opierało się na wizji, zgodnie z którą do 2025 r. obszary morskie i przybrzeżne krajów śródziemnomorskich i ich społeczności zwiększyły swoją odporność na negatywne skutki zmienności i zmian klimatu w kontekście zrównoważonego rozwoju. Należy to osiągnąć poprzez wspólne cele, współpracę, solidarność, równość i partycypacyjne zarządzanie.

Ramy te, spójne z ramami prawnymi określonymi w protokołach do konwencji barcelońskiej, koncentrują się na środowisku morskim i przybrzeżnym Morza Śródziemnego. Jego zasięg geograficzny obejmuje konwencję barcelońską, tj. Morze Śródziemne i strefy przybrzeżne 21 państw, które ją graniczą. W ramach tych ram uznaje się, że zmiany klimatyczne będą miały skutki, które nie będą respektować granic strefy przybrzeżnej, jak zwykle określa się, oraz że można wymagać dalszych działań w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu w głąb lądu, w szczególności w obszarach wód śródlądowych.

Po zatwierdzeniu ram przez umawiające się strony konwencji barcelońskiej na ich dziewiętnastym zwyczajnym posiedzeniu (COP 19, Ateny, Grecja, luty 2016 r.), system ONZ ds. środowiska i śródziemnomorskiego planu działania oferuje decydentom politycznym i zainteresowanym stronom w regionie Morza Śródziemnego ustrukturyzowany zarys ułatwiający identyfikację celów strategicznych, kierunków strategicznych i priorytetów w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu.