„Nie pozostawiaj nikogo nikogo” w polityce i praktykach w zakresie odporności na zmianę klimatu w Europie – Przegląd wiedzy i praktyk na rzecz sprawiedliwej odporności

Skutki zmiany klimatu wpływają na ludzi na różne sposoby, a niektórzy członkowie społeczeństwa uznają za bardziej wymagające dostosowanie ich warunków życia i pracy oraz źródeł utrzymania do zmieniających się warunków klimatycznych. Zarządzanie przystosowaniem się do zmiany klimatu i przejściem do społeczeństwa odpornego na zmianę klimatu w sposób sprawiedliwy i sprzyjający włączeniu społecznemu wymaga świadomości, które warunki powodują niesprawiedliwość, a obciążenia wynikające z wpływu na klimat są dzielone, a także koszty i korzyści wynikające ze środków przystosowawczych rozłożonych w sprawiedliwy i sprawiedliwy sposób.

Niniejszy dokument techniczny zawiera przegląd wiedzy i praktyki na rzecz sprawiedliwej odporności w Europie jako analizę zakresu opartą na szybkim przeglądzie literatury naukowej dotyczącej społecznych skutków przystosowania się i odporności, informacji od krajowych ośrodków referencyjnych, wkładzie grupy ekspertów ds. sprawiedliwej odporności, ustanowionej na potrzeby tej analizy, informacji ze sprawozdań regulacyjnych dotyczących krajowych postępów w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu oraz przeglądzie bazy danych Climate-ADAPT. Kontekst dokumentu technicznego dotyczy rozwoju polityki europejskiej, w szczególności Europejskiego Zielonego Ładu i zmienionej strategii UE w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, w której podkreślono znaczenie osiągnięcia odporności w sprawiedliwy i sprawiedliwy sposób, aby korzyści w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu były dzielone sprawiedliwie. W celu zapewnienia jasności w dokumencie technicznym wykorzystuje się podejście krokowe zaproponowane w unijnych ramach wytycznych dotyczących polityki adaptacji – narzędzie wsparcia przystosowania się – do badania aktualnej wiedzy i praktyki. Dokument techniczny kończy się barierami i warunkami sprzyjającymi sprawiedliwej odporności, możliwymi do podjęcia zaleceniami dla decydentów politycznych, planistów adaptacyjnych i praktyków oraz określa szereg luk w wiedzy i kierunków przyszłych badań.