Pomimo zobowiązań w zakresie budowania odporności, przeciwdziałania zmianie klimatu i tworzenia ścieżek zrównoważonego rozwoju, obecne wybory społeczne, polityczne i gospodarcze są odwrotne. Zagraża to nie tylko realizacji ram z Sendai dotyczących zmniejszania ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi na lata 2015–2030, ale także utrudnia postępy w realizacji porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju określonych w ramach transformacji naszego świata: program działań na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030.

Nic nie podważa zrównoważonego rozwoju, jak katastrofy. Szóste wydanie raportu ONZ Global Assessment Report on Disaster Risk Reduction – Our World at Risk: Transformacja zarządzania na rzecz odpornej przyszłości oferuje cenne zalecenia mające na celu zmniejszenie ryzyka i zwiększenie odporności. Opisano w nim również, w jaki sposób innowacje w modelowaniu ryzyka systemowego oferują obiecujący mechanizm lepszego przewidywania ryzyka i reagowania na nie.

W obliczu globalnego ryzyka systemowegosystemy zarządzaniamuszą szybko ewoluować i uznać, że wyzwań dla gospodarki, środowiska i równości nie da się już rozdzielić. Konwencjonalne podejście do zarządzania ryzykiem zwykle opiera się na liniowych lub dobrze ugruntowanych relacjach przyczynowo-skutkowych. Natomiast zarządzanie ryzykiem systemowym musi uwzględniać złożone struktury przyczynowe, dynamiczne ewolucje oraz wpływ kaskadowy lub złożony.