Śmiertelność związana z ciepłem podczas gorących lat w polskich miastach

Liczba ofiar śmiertelnych w niektórych polskich miastach była ponad trzy razy wyższa w najgorętszych dniach niż średnia śmiertelność w tym samym dniu w latach bez fali upałów. Liczba dodatkowych zgonów w największych miastach znacznie wzrosła, gdy dzienna maksymalna temperatura powietrza przekroczyła 26-28 °C. Liczba ofiar śmiertelnych związanych z ciepłem była najwyższa latem 1994 r.: w 10 największych miastach Polski dodatkowa śmiertelność wyniosła prawie 1100 osób.

Polskie wyniki pokazują, że dodatkowa śmiertelność związana z falami upałów jest kompensowana tylko nieznacznie (do 25 %), a nawet wcale nie, przez zmniejszenie liczby ofiar śmiertelnych w 30 dniach po fali upałów. Wyniki są zgodne z wnioskami z innych badań, że wzrost ryzyka śmiertelności podczas fal upałów w Polsce jest szczególnie wysoki dla osób w wieku powyżej 65 lat i cierpiących na choroby sercowo-naczyniowe. Nadwyżka śmiertelności była najwyższa podczas fal upałów, które były zarówno intensywne, jak i długotrwałe, z maksymalną temperaturą powietrza przekraczającą 35 °C i czasem trwania fali upałów dłuższym niż 4 tygodnie. W przypadku długotrwałych fal upałów w warunkach miejskich w Polsce ich intensywność wydaje się mieć większe znaczenie niż czas ich trwania.

Wyniki pokazują, że wzrost śmiertelności podczas fal upałów jest poważnym zagrożeniem w Polsce już w obecnym klimacie i stanie się jeszcze poważniejszy w ociepleniu klimatu. Autorzy wnioskują, że decydenci i opinia publiczna w Polsce nie doceniają ryzyka i że obecne systemy ostrzegania nie są odpowiednio zaprojektowane, aby właściwie informować ludność.