Πώς κοινοποιούνται οι αβεβαιότητες;

Η περιγραφή και ο ποσοτικός προσδιορισμός της αβεβαιότητας μπορούν να διαδραματίσουν πολύτιμο ρόλο στην τεκμηρίωση της λήψης αποφάσεων. Η ποσοτικοποίηση δεν μπορεί να εξαλείψει την αβεβαιότητα, αλλά μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση των επιπέδων αβεβαιότητας που αντιμετωπίζουμε. Οι πιθανοτικές πληροφορίες μπορούν να είναι ένας χρήσιμος τρόπος για να εξηγηθεί η πιθανότητα πιθανών συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης. Οι στατιστικές μέθοδοι και τα μοντέλα διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην ερμηνεία και τη σύνθεση των παρατηρούμενων κλιματικών δεδομένων και των προβλέψεων από αριθμητικά κλιματικά μοντέλα.

Ωστόσο, οι πιθανολογικές πληροφορίες δεν είναι πάντα διαθέσιμες. Σε αυτή την περίπτωση, σαφείς περιγραφές των μελλοντικών αλλαγών, ακόμη και αν είναι ποιοτικής φύσης, μπορούν να παράσχουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με το τι να περιμένουμε και πώς να αποφασίσουμε με βάση αυτές τις πληροφορίες. Προσεγγίσεις όπως η χρήση σεναρίων και διαδρομών μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμες πιθανότητες.

Το είδος και ο χρονικός ορίζοντας του πλαισίου της απόφασης προσαρμογής θα καθορίσουν τις καταλληλότερες πληροφορίες (πιθανοτικές ή μη) που πρέπει να χρησιμοποιηθούν.

Πώς ποσοτικοποιούνται και περιγράφονται οι αβεβαιότητες;

Αντιμετώπιση της αβεβαιότητας στην IPCC

Η IPCC έχει αναπτύξει μια κοινή προσέγγιση και μια βαθμονομημένη γλώσσα για την αξιολόγηση και την κοινοποίηση του βαθμού βεβαιότητας στα πορίσματά της. Η προσέγγιση αυτή προτάθηκε στο καθοδηγητικό σημείωμα της IPCC για τη συνεπή αντιμετώπιση των αβεβαιοτήτων (Mastrandrea et al., 2010) και εφαρμόστηκε στην πέμπτη έκθεση αξιολόγησης της IPCC (IPCC AR5, 2013-2014) και στην πρόσφατη ειδική έκθεση για την υπερθέρμανση του πλανήτη κατά 1,5 °C (IPCC SR1.5, 2018).

Η προσέγγιση βασίζεται σε δύο μετρήσεις (εμπιστοσύνη και πιθανότητα)για την κοινοποίηση του βαθμού βεβαιότητας σε βασικά πορίσματα, με βάση τις αξιολογήσεις των ομάδων συντακτών της IPCC σχετικά με την υποκείμενη επιστημονική κατανόηση:

Εμπιστοσύνη: Πέντε προσδιοριστικά στοιχεία χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν τα επίπεδα εμπιστοσύνης σε βασικά ευρήματα, τα οποία κυμαίνονται από πολύ χαμηλά, έως χαμηλά, μεσαία, υψηλά, έως πολύ υψηλά. Το επίπεδο εμπιστοσύνης συνθέτει τις κρίσεις σχετικά με την εγκυρότητα των ευρημάτων, όπως προσδιορίζονται μέσω της αξιολόγησης των διαθέσιμων αποδεικτικών στοιχείων (τύπος, ποιότητα, ποσότητα ή εσωτερική συνέπεια) και τον βαθμό επιστημονικής συμφωνίας μεταξύ των διαφόρων γραμμών αποδεικτικών στοιχείων (βλ. σχήμα 1).

Γράφημα 1 - Η βάση για το επίπεδο εμπιστοσύνης παρέχεται ως συνδυασμός αποδεικτικών στοιχείων (περιορισμένα, μεσαία, ισχυρά) και συμφωνίας (χαμηλά, μεσαία και υψηλά). Η εμπιστοσύνη αυξάνεται προς την πάνω δεξιά γωνία. Γενικά, τα στοιχεία είναι πιο αξιόπιστα όταν υπάρχουν πολλαπλές, συνεπείς ανεξάρτητες γραμμές υψηλής ποιότητας (Mastrandrea et al., 2010).

Πιθανότητα: Ποσοτικοποιημένοι δείκτες αβεβαιότητας σε ένα εύρημα που εκφράζεται πιθανολογικά (βάσει στατιστικής ανάλυσης παρατηρήσεων ή αποτελεσμάτων μοντέλων ή κρίσης εμπειρογνωμόνων). Εάν οι αβεβαιότητες μπορούν να ποσοτικοποιηθούν πιθανολογικά, ένα εύρημα μπορεί να χαρακτηριστεί χρησιμοποιώντας τους ακόλουθους όρους (πίνακας 1):

Πίνακας 1 - Όροι πιθανοτήτων που συνδέονται με τα αποτελέσματα που χρησιμοποιούνται στην AR5 και στην SR1.5 της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC)

Σημείωση: Οι πρόσθετοι όροι που μπορούν επίσης να χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση περιλαμβάνουν εξαιρετικά πιθανές (πιθανότητα 95–100 %), πιθανότερες (πιθανότητα > 50–100 %), απίθανες (0– &lt· 50 %) και εξαιρετικά απίθανες (0–5 %).

Επειδή η βαθμονομημένη γλώσσα IPCC αναπτύχθηκε στα αγγλικά, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται προφυλάξεις με τη μετάφραση αυτής της προσέγγισης σε άλλες γλώσσες, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ακρίβειας.

Σενάρια και διαδρομές

Ελλείψει πιθανολογικών στοιχείων ή ως μέσου υποστήριξης των εκτιμήσεων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και τρωτότητας, χρησιμοποιούνται συχνά σενάρια και άλλες ποιοτικές περιγραφές μελλοντικών αλλαγών. Θα πρέπει να δοθεί προσοχή, δεδομένου ότι τα σενάρια, οι οδοί και άλλοι όροι χρησιμοποιούνται ενίοτε εναλλακτικά, με ευρύ φάσμα επικαλυπτόμενων ορισμών (Rosenbloom, 2017). Ορισμένοι χρήσιμοι ορισμοί παρέχονται στην AR5 της IPCC (2014) και στην SR1.5 της IPCC (2018):

Τα σενάρια ως εύλογες περιγραφές του τρόπου με τον οποίο μπορεί να εξελιχθεί το μέλλον με βάση ένα συνεκτικό και εσωτερικά συνεπές σύνολο παραδοχών σχετικά με τις βασικές κινητήριες δυνάμεις (π.χ. ρυθμός τεχνολογικών αλλαγών, τιμές) και τις σχέσεις. Σημειώστε ότι τα σενάρια δεν είναι ούτε προβλέψεις ούτε προβλέψεις, αλλά είναι χρήσιμα για να παρέχουν μια εικόνα των επιπτώσεων των εξελίξεων και των δράσεων.

Διαδρομές περιγράφουν τη χρονική εξέλιξη των φυσικών ή/και ανθρώπινων συστημάτων προς μια μελλοντική κατάσταση. Οι έννοιες του μονοπατιού κυμαίνονται από σύνολα ποσοτικών και ποιοτικών σεναρίων (ή αφηγημάτων) πιθανών μελλοντικών εξελίξεων έως διαδικασίες λήψης αποφάσεων προσανατολισμένες στην επίλυση που στοχεύουν σε επιθυμητούς κοινωνικούς στόχους. Οι προσεγγίσεις διαδρομής συνήθως επικεντρώνονται σε βιοφυσικές, τεχνοοικονομικές και / ή κοινωνικο-συμπεριφορικές τροχιές και περιλαμβάνουν διάφορες δυναμικές, στόχους και παράγοντες σε διαφορετικές κλίμακες.

Διαφορετικοί τύποι σεναρίων και διαδρομών μελλοντικών συνθηκών που είναι χρήσιμοι για τη λήψη αποφάσεων προσαρμογής είναι διαθέσιμοι σε παγκόσμια και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε εθνική έως τοπική κλίμακα. Αυτά συνήθως περιλαμβάνουν:

Σενάρια εκπομπών: Εύλογες αναπαραστάσεις της μελλοντικής εξέλιξης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και αερολυμάτων με βάση ένα συνεκτικό και εσωτερικά συνεπές σύνολο παραδοχών σχετικά με τις κινητήριες δυνάμεις (όπως η δημογραφική και κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη, η τεχνολογική αλλαγή) και τις βασικές σχέσεις τους. Τα σενάρια συγκέντρωσης, που προκύπτουν από σενάρια εκπομπών, χρησιμοποιούνται ως εισροές σε κλιματικά μοντέλα για τον υπολογισμό κλιματικών προβλέψεων σε πολλαπλές κλίμακες.

Κοινωνικοοικονομικά σενάρια: Σενάρια που περιγράφουν ένα πιθανό μέλλον όσον αφορά τον πληθυσμό, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν και άλλους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες που σχετίζονται με την κατανόηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής σε εθνικό έως τοπικό επίπεδο.

Κλιματικές προβλέψεις (και προβλέψεις κλιματικών επιπτώσεων): Προσομοιωμένη απόκριση του κλιματικού συστήματος (ή ενός ευαίσθητου στην κλιματική αλλαγή συστήματος) σε ένα σενάριο μελλοντικών εκπομπών ή συγκεντρώσεων αερίων του θερμοκηπίου και αερολυμάτων που παράγονται γενικά με τη χρήση κλιματικών μοντέλων (ή μοντέλων κλιματικών επιπτώσεων). Οι κλιματικές προβλέψεις συχνά χρησιμεύουν ως πρώτη ύλη για την κατασκευή σεναρίων κλιματικής αλλαγής, αλλά συνήθως απαιτούν πρόσθετες πληροφορίες, όπως το παρατηρούμενο τρέχον κλίμα.

Για εφαρμογές που τεκμηριώνουν σημαντικές αποφάσεις πολιτικής ή σημαντικές επενδυτικές αποφάσεις, συνιστάται στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων να αξιοποιούν το πλήρες φάσμα των διαθέσιμων σεναρίων (και επιπτώσεων) για την κλιματική αλλαγή και των πληροφοριών μοντέλων.

Άλλα κύρια θέματα:

1. Τι σημαίνει αβεβαιότητα;

3. Πώς να υπολογίσετε την αβεβαιότητα;