Γύρη

Μοντελοποιημένο ποσοστό του πληθυσμού ευαισθητοποιημένο στη γύρη ραγκόζης στη γραμμή βάσης (αριστερά) και στο μέλλον με την παραδοχή μέτριου σεναρίου εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (RCP 4.5· δεξιά)

Πηγή: Lake et al., 2017

Θέματα υγείας

Χιλιάδες είδη φυτών απελευθερώνουν τη γύρη τους στον αέρα κάθε χρόνο. Οι επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία είναι κυρίως εμφανείς σε αλλεργικές νόσους, δεδομένου ότι η έκθεση σε αλλεργιογόνα από την αερομεταφερόμενη γύρη ή η εισπνοή τους μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις της μύτης (αλλεργική ρινίτιδα, κοινώς γνωστή ως πυρετός του χόρτου), μάτια (επιπεφυκίτιδα ρινόκερου) και βρόγχους (βρογχικό άσθμα). Ο επιπολασμός της αλλεργίας στη γύρη στον ευρωπαϊκό πληθυσμό εκτιμάται σε 40 %, καθιστώντας την ένα από τα πιο κοινά αλλεργιογόνα στην Ευρώπη (D’Amato et al., 2007). Ακόμη και οι χαμηλές συγκεντρώσεις γύρης στον αέρα μπορούν ήδη να προκαλέσουν συμπτώματα αλλεργίας σε ιδιαίτερα ευαίσθητα άτομα. Οι αλλεργικές αντιδράσεις στη γύρη αποτελούν σημαντική αιτία διαταραχής του ύπνου, μειωμένης ψυχικής ευεξίας και μειωμένης ποιότητας ζωής, απώλειας παραγωγικότητας ή χαμηλότερης σχολικής απόδοσης για τα παιδιά, καθώς και το σχετικό κόστος υγειονομικής περίθαλψης. Η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών με αλλεργία (90 %) θεωρείται ότι είναι μη- ή κακομεταχειρισμένοι, παρά το γεγονός ότι η κατάλληλη θεραπεία για αλλεργικές ασθένειες είναι διαθέσιμη με μάλλον χαμηλό κόστος (Zuberbier et al., 2014).

Ο ρόλος της γύρης στην ανάπτυξη και τη σοβαρότητα των αλλεργικών ασθενειών εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της διάρκειας της έκθεσης (που σχετίζεται με τη διάρκεια της περιόδου γύρης και του χρόνου που αφιερώνεται σε αλλεργιογόνο περιβάλλον), της έντασης της έκθεσης (που σχετίζεται με τη συγκέντρωση γύρης στον αέρα) καθώς και της αλλεργιογονικότητας της γύρης. Οι παράγοντες αυτοί έχουν μεγάλη γεωγραφική και χρονική μεταβλητότητα, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα διαφορές στον επιπολασμό της αλλεργικής ρινίτιδας που σχετίζεται με τη γύρη μεταξύ τοποθεσιών και περιόδων (Bousquet, 2020).

Στην Ευρώπη, τα αγρωστώδη (οικογένειαPoaceae) είναι η κύρια αιτία αλλεργικών αντιδράσεων λόγω της γύρης (García-Mozo, 2017) λόγω του ευρέος γεωγραφικού εύρους τους. Μεταξύ των δέντρων, η πιο αλλεργιογόνος γύρη παράγεται από σημύδα στη βόρεια, κεντρική και ανατολική Ευρώπη, καθώς και από ελαιόδεντρα και κυπαρίσσια στις περιοχές της Μεσογείου. Η αλλεργιογόνος γύρη παράγεται επίσης από διάφορα ποώδη φυτά. Το ragweed (Ambrosia artemisiifolia) απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή ως δυνητικά, εξαιρετικά αλλεργιογόνα χωροκατακτητικά είδη στην Ευρώπη.

Οι αλλεργίες στη γύρη είναι συνήθως ιδιαίτερα εποχιακές. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, η κύρια περίοδος γύρης, που καλύπτει τις εκλύσεις γύρης διαφόρων ειδών φυτών, διαρκεί περίπου έξι μήνες, από την άνοιξη έως το φθινόπωρο, με γεωγραφικές διαφορές ανάλογα με το κλίμα και τη βλάστηση (Bousquet, 2020). Η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Αλλεργίας και Κλινικής Ανοσολογίας (EAACI) ορίζει την έναρξη της περιόδου γύρης για διάφορα είδη με βάση τις συγκεντρώσεις γύρης στον αέρα που επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία. Η έναρξη της περιόδου γύρης χόρτου, για παράδειγμα, ορίζεται όταν 5 από τις 7 συνεχόμενες ημέρες φέρουν περισσότερους από 10 κόκκους γύρης/m³ αέρα και το άθροισμα της γύρης σε αυτές τις 5 ημέρες υπερβαίνει τους 100 κόκκους γύρης/m³ αέρα (Pfaar et al., 2017). Οι επισκέψεις στο τμήμα έκτακτης ανάγκης και οι νοσηλείες αυξάνονται όταν οι συγκεντρώσεις γύρης χόρτου υπερβαίνουν τους 10 και 12 κόκκους/m³ αέρα, αντίστοιχα (Becker et al., 2021). Παρόμοια κριτήρια υπάρχουν για τη σημύδα, το κυπαρίσσι, την ελιά και το ragweed ( Pfaar et al., 2020).

Ο κίνδυνος αλλεργίας εξαρτάται από τη συγκέντρωση της γύρης στον αέρα. Ωστόσο, ο αριθμός των αλλεργιογόνων που απελευθερώνονται από έναν κόκκο γύρης (που αντανακλάται στη λεγόμενη αλλεργιογόνο δραστικότητα γύρης) μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή, την εποχή, τους ατμοσφαιρικούς ρύπους, την υγρασία και τις περιόδους καταιγίδων (Tegart et al., 2021). Οι σπόροι γύρης απελευθερώνουν, εκτός από τα αλλεργιογόνα, μια μεγάλη ποικιλία βιοδραστικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων των σακχάρων και των λιπιδίων. Όταν αυτές οι ουσίες εισπνέονται, μπορούν επίσης να διεγείρουν αλλεργικές αντιδράσεις και να καθορίσουν τη σοβαρότητα της αλλεργικής αντίδρασης στη γύρη (η λεγόμενη αλλεργιογόνος γύρη) (Gilles et al., 2018). Επιπλέον, η αλλεργιογονικότητα ορισμένων ειδών γύρης μπορεί να ενισχυθεί από περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως οι ατμοσφαιρικοί ρύποι. Τα μακροπρόθεσμα υψηλά επίπεδα NO₂ στα αστικά περιβάλλοντα συνδέονται με αυξημένη αλλεργιογονικότητα της γύρης ορισμένων ειδών, συμπεριλαμβανομένης της σημύδας (Gilles et al., 2018· Plaza et al., 2020). Επίσης, το όζον θα μπορούσε να ενισχύσει την αλλεργιογονικότητα (Sénéchal et al., 2015). Ως εκ τούτου, η συνδυασμένη έκθεση σε ατμοσφαιρικούς ρύπους και αλλεργιογόνα μπορεί να έχει συνεργιστική επίδραση τόσο στο άσθμα όσο και στην αλλεργία ( Rouadi et al., 2020).

Η έκθεση σε γύρη μπορεί επίσης να προκαλέσει φλεγμονή των βλεννογόνων μεμβρανών, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος, ακόμη και σε μη αλλεργικά άτομα (Becker et al., 2021). Μελέτη των Damialis et al. (2021) εξέτασε τη συσχέτιση μεταξύ των ποσοστών μόλυνσης από τη νόσο COVID-19 και των συγκεντρώσεων γύρης κατά το πρώτο πανδημικό κύμα την άνοιξη του 2020, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη παράγοντες σύγχυσης όπως η υγρασία, η θερμοκρασία, η πυκνότητα του πληθυσμού και τα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας. Διαπιστώθηκε ότι οι συγκεντρώσεις γύρης εξηγούν κατά μέσο όρο το 44 % της μεταβλητότητας του ποσοστού μόλυνσης με υψηλότερα ποσοστά σε υψηλότερες συγκεντρώσεις γύρης (Damialis et al., 2021).

Παρατηρούμενες επιδράσεις

Τις τελευταίες δεκαετίες, ο επιπολασμός των αλλεργιών που προκαλούνται από τη γύρη έχει αυξηθεί στην Ευρώπη. Η αύξηση αυτή δεν μπορεί να εξηγηθεί αποκλειστικά από τις αλλαγές στη γενετική ή τις συνθήκες υγείας του πληθυσμού (D’ Amato et al., 2007, 2020· Becker et al., 2021). Η αύξηση του επιπολασμού αυτών των ασθενειών μπορεί να σχετίζεται με τη βελτίωση της υγιεινής, την αυξημένη χρήση αντιβιοτικών και τον εμβολιασμό, καθώς και με αλλαγές στον τρόπο ζωής, τις διατροφικές συνήθειες και την ατμοσφαιρική ρύπανση (de Weger et al., 2021). Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή επηρεάζει την έκθεση στη γύρη και την αλλεργική ευαισθητοποίηση με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της μετατόπισης και της παράτασης της περιόδου γύρης, των αλλαγών στη συγκέντρωση της γύρης και της αλλεργιογονικότητας, καθώς και των μετατοπίσεων στη γεωγραφική κατανομή της γύρης.

Γύρη: εποχιακές μετατοπίσεις και παράταση της περιόδου

Τόσο η έναρξη όσο και η διάρκεια των εποχών γύρης καθοδηγούνται από μετεωρολογικές μεταβλητές, κυρίως θερμοκρασία. Ως απάντηση στην υπερθέρμανση του πλανήτη, τα φυτά αλλάζουν το χρονοδιάγραμμα των αναπτυξιακών σταδίων τους, συμπεριλαμβανομένης της ανθοφορίας και της απελευθέρωσης γύρης. Μια ολοκληρωμένη μελέτη των παγκόσμιων συνόλων δεδομένων γύρης κατέδειξε την αύξηση της διάρκειας της περιόδου γύρης (κατά μέσο όρο κατά 0,9 ημέρες ετησίως) και του φορτίου γύρης τα τελευταία 20 χρόνια (Ziska et al., 2019). Στις αστικές περιοχές, όπου ζουν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι, οι υψηλότερες θερμοκρασίες που επιδεινώνονται από το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας, οδηγούν σε παλαιότερες εποχές γύρης (D’Amato et al., 2014). Με βάση τα δεδομένα για τη θερμοκρασία του αέρα, η Υπηρεσία για την Κλιματική Αλλαγή του Copernicus απεικονίζει την έναρξη της περιόδου γύρης σημύδας από το 2010 έως το 2019, καταδεικνύοντας τις περιφερειακές διαφορές όσον αφορά την πρόοδο της έναρξης της περιόδου γύρης. Ωστόσο, η ακτινοβολία, η βροχόπτωση και η υγρασία επηρεάζουν την απελευθέρωση της γύρης και τη μεταφορά στον αέρα, αν και μικρότερη από τη θερμοκρασία.

Γύρη: συγκέντρωση και αλλεργιογονικότητα

Οι θερμότερες συνθήκες και οι αυξημένες ατμοσφαιρικές_{συγκεντρώσεις} διεγείρουν την ανάπτυξη των φυτών. Αυτό μπορεί να αυξήσει τις συγκεντρώσεις γύρης και αλλεργιογόνων στον αέρα, καθώς και την αλλεργιογένεση της γύρης, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο αλλεργικών αντιδράσεων (Beggs, 2015· Ziska et al., 2019). Επίσης, οι μεταβαλλόμενες συνθήκες υγρασίας, τα ακραία καιρικά φαινόμενα και οι καταιγίδες κατά τη διάρκεια της περιόδου της γύρης προκαλούν υψηλότερες συγκεντρώσεις γύρης και αλλεργιογόνων στον αέρα, γεγονός που οδηγεί σε πιο σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις και κρίσεις άσθματος (Shea et al., 2008· Wolf et al., 2015· D’Amato et al., 2020).

Γύρη: γεωγραφικές μετατοπίσεις

Η υπερθέρμανση του πλανήτη και η συνακόλουθη επιμήκυνση της καλλιεργητικής περιόδου διευκολύνουν τη βόρεια μετανάστευση χωροκατακτητικών φυτικών ειδών στην Ευρώπη, μεταξύ άλλων και εκείνων που απελευθερώνουν αλλεργιογόνο γύρη. Η εισαγωγή νέων αλλεργιογόνων μπορεί να αυξήσει την τοπική ευαισθητοποίηση, δηλαδή τη διαδικασία των ατόμων να γίνουν ευαίσθητα ή αλλεργικά λόγω της έκθεσης σε αλλεργιογόνα (Confalonieri et al., 2007). Ένα ιδιαίτερο παράδειγμα είναι το Ragweed (αμβροσία), το οποίο εισήχθη στην Ευρώπη πριν από αρκετές δεκαετίες από την αμερικανική ήπειρο με τις μεταφορές. Η γύρη ragweed είναι εξαιρετικά αλλεργιογόνος και απελευθερώνεται σχετικά αργά την εποχή (αρχές Σεπτεμβρίου), προκαλώντας ενδεχομένως ένα πρόσθετο κύμα αλλεργίας και επιμήκυνση της αλλεργικής περιόδου (Vogl et al., 2008· Chen et al., 2018). Έχουν ήδη αναφερθεί σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία και την οικονομία σε περιοχές στις οποίες εισβάλλει το ragweed στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, τη Γαλλία και την Ιταλία (Makra et al., 2005). Ενώ η εξάπλωση του αγριόχορτου στην Ευρώπη οφείλεται κυρίως στις μεταφορές και τις γεωργικές δραστηριότητες, οι κλιματικές αλλαγές διευκολύνουν τον αποικισμό νέων περιοχών. Επιπλέον, οι κόκκοι γύρης ragweed μπορούν εύκολα να μεταφερθούν εκατοντάδες έως χιλιάδες χιλιόμετρα αεροπορικώς, προκαλώντας έτσι μέγιστο αριθμό γύρης και συναφή συμπτώματα αλλεργίας σε περιοχές όπου το ragweed δεν είναι ακόμη ευρέως διαδεδομένο (Chen et al., 2018).

Προβλεπόμενες επιπτώσεις

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις εποχές της γύρης, στις συγκεντρώσεις και στην αλλεργιογονικότητα αναμένεται να οδηγήσουν σε αυξημένη έκθεση του ευρωπαϊκού πληθυσμού σε γύρη και αεροαλλεργικά στο μέλλον. Αυτό θα αυξήσει την πιθανότητα νέων αλλεργικών ευαισθητοποιήσεων, μεταξύ άλλων και για τα αρχικά αδύναμα αλλεργιογόνα (de Weger et al., 2021). Σύμφωνα με το σενάριο για τις μέσες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (RCP 4.5), η ευαισθητοποίηση του ragweed αναμένεται να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη και να αυξηθεί σε ορισμένες χώρες έως και 200 % έως το 2050 (Lake et al., 2017).

Σε ήδη ευαισθητοποιημένα άτομα, η διάρκεια και η σοβαρότητα των αλλεργικών συμπτωμάτων αναμένεται να αυξηθούν στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής λόγω των μεγαλύτερων εποχών γύρης και της υψηλότερης αλλεργιογονικότητας της γύρης. Εάν η περίοδος κατά την οποία οι άνθρωποι εκτίθενται στη γύρη παραταθεί, η αποφυγή αλλεργιογόνων ως στρατηγική αντιμετώπισης θα γίνει πιο περίπλοκη, επηρεάζοντας την ψυχική ευεξία.

Οι κλιματικές αλλαγές στα αεροαλλεργογόνα και οι επακόλουθες αλλεργικές αντιδράσεις προβλέπεται να έχουν επιπτώσεις στον επιπολασμό του άσθματος και στις σχετικές ιατρικές δαπάνες (φάρμακα, έκτακτες επισκέψεις σε νοσοκομεία) (Anderegg et al., 2021). Επιπλέον, οι υψηλές θερμοκρασίες και οι καύσωνες, που αναμένεται να αυξηθούν σε συχνότητα και διάρκεια υπό το μεταβαλλόμενο κλίμα, επιδεινώνουν τα αναπνευστικά προβλήματα και αυξάνουν τη θνησιμότητα για όσους πάσχουν από άσθμα και άλλα αναπνευστικά προβλήματα που προκύπτουν από αλλεργίες (D’ Amato et al., 2020). Επίσης, η ευαισθησία των ανθρώπων σε ιογενείς λοιμώξεις μπορεί να αυξηθεί μέσω της επιδείνωσης της αναπνευστικής φλεγμονής και της αποδυνάμωσης των ανοσολογικών αντιδράσεων που προκαλούνται από αλλεργιογόνα και γύρη (Gilles et al., 2020).

Οι πράσινες υποδομές στις πόλεις, οι οποίες εγκαθίστανται ως μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, ενδέχεται επίσης να αυξήσουν τα φορτία γύρης και τις αλλεργικές αντιδράσεις στο μέλλον (Cheng and Berry, 2013). Μια περιπτωσιολογική μελέτη σε 18 χώρους πρασίνου στις Βρυξέλλες κατέδειξε ότι το αλλεργιογόνο δυναμικό των αστικών πάρκων αναμένεται να διπλασιαστεί ως αποτέλεσμα των συνδυασμένων αλλαγών στη διάρκεια των εποχών γύρης, της αλλεργιογονικότητας της γύρης και των ποσοστών ευαισθητοποίησης του πληθυσμού (Aerts et al., 2021). Η εξέταση κατάλληλων ειδών δέντρων για αστικά περιβάλλοντα είναι ζωτικής σημασίας κατά τον σχεδιασμό μέτρων προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και τη συμμετοχή στον χωροταξικό σχεδιασμό, προκειμένου να αποφευχθεί η επιδείνωση των κινδύνων αλλεργίας.

Policy απαντήσεις

Οι συγκεντρώσεις γύρης διαφόρων δέντρων και αγρωστωδών παρακολουθούνται συστηματικά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Οι μετρήσεις χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της έναρξης και της διάρκειας, καθώς και της έντασης, της εποχής της γύρης. Οι μετρήσεις, σε συνδυασμό με μοντέλα χημικών μεταφορών, χρησιμοποιούνται επίσης για τη δημιουργία συστημάτων κινδύνου αλλεργίας που χρησιμοποιούνται σε συστήματα πληροφοριών για τη γύρη ή συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης. Η δικτυακή πύλη για τη γύρη, η οποία προέρχεται από σύμπραξη μεταξύ του Ευρωπαϊκού Δικτύου Αεροαλλεργόνων και της Υπηρεσίας Παρακολούθησης της Ατμόσφαιρας του Copernicus (CAMS), παρέχει καθημερινά επικαιροποιημένες προβλέψεις συγκέντρωσης γύρης και εκτιμήσεις κινδύνου αλλεργίας για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Σε αντίθεση με το επίπεδο γύρης, δεν υπάρχουν μετρήσεις ρουτίνας στο επίπεδο των αλλεργιογόνων, ούτε για τον αριθμό των αλλεργιογόνων σε έναν κόκκο γύρης, ούτε για τη συγκέντρωση αλλεργιογόνων στον αέρα. Ωστόσο, η πρόσβαση σε αυτόν τον τύπο δείκτη θα βοηθούσε να εξηγηθεί η εμφάνιση συμπτωμάτων αλλεργίας πριν από την εποχή, ιδίως σε συνθήκες στις οποίες τα υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης συμπίπτουν με χαμηλές συγκεντρώσεις γύρης (Cabrera et al., 2021).

Ο καθορισμός γενικών ορίων συγκεντρώσεων γύρης σε όλους τους πληθυσμούς είναι δύσκολος, καθώς οι επιπτώσεις στην υγεία εξαρτώνται επίσης από την ευαισθησία ενός ατόμου (Becker et al., 2021). Ωστόσο, οι υπηρεσίες πληροφοριών για τη γύρη μπορούν να υποστηρίξουν μεμονωμένους ασθενείς για να αποφύγουν τα αρνητικά αποτελέσματα για την υγεία, ειδικά όταν χτενίζουν την παρακολούθηση της γύρης και την τεκμηρίωση ακριβών μεμονωμένων συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, εφαρμογές smartphone που συνδυάζουν δεδομένα μεμονωμένων συμπτωμάτων και συγκεντρώσεις γύρης θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό των προσωπικών ορίων γύρης και τη μείωση των επιπτώσεων στην υγεία πιο αποτελεσματικά (Becker et al., 2021).

Διάγνωση, διαχείριση και αντιμετώπιση

Η αλλεργία στη γύρη είναι υποδιαγνωσμένη και συχνά μη ή κακομεταχειρισμένη. Ως εκ τούτου, η ευαισθητοποίηση σχετικά με τον αντίκτυπο των αλλεργιών είναι απαραίτητη για να βοηθήσει τους ανθρώπους να αναγνωρίσουν, να προλάβουν και να διαχειριστούν τα συμπτώματα αλλεργίας. Είναι απαραίτητο να διαγνώσετε τον τύπο της γύρης που προκαλεί την αλλεργία και να ξεκινήσετε το φάρμακο αλλεργίας πριν από την έναρξη της εποχής της γύρης. Κατά τη διάρκεια της εποχής της γύρης, η πρόληψη των συμπτωμάτων και η αντιμετώπιση βασίζονται κυρίως στην αποφυγή της έκθεσης σε αλλεργιογόνα. Οι συστάσεις κυμαίνονται από το να αποφεύγουν να βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους, να φορούν γυαλιά ηλίου, να αποφεύγουν να στεγνώνουν τα ρούχα έξω, να κρατούν τα παράθυρα κλειστά και άλλα. Το EAACI έχει μια ειδική ιστοσελίδα για ασθενείς με συστάσεις, ενώ αρκετές χώρες έχουν επίσης εθνικές οργανώσεις ασθενών που μπορούν να συμβουλεύουν τους ασθενείς με αλλεργία.

Ζητήματα χωροταξικού σχεδιασμού

Η δημιουργία υποαλλεργικών χώρων πρασίνου εντός και πλησίον των πόλεων, μέσω προσεκτικής επιλογής ειδών δέντρων (Aerts et al., 2021) μπορεί να μειώσει τον επιπολασμό των αλλεργιών στη γύρη. Ποια είδη δέντρων είναι κατάλληλα, εξαρτάται από την τοποθεσία και η επιλογή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις προβλεπόμενες κλιματικές αλλαγές. Δεν συνιστάται η απομάκρυνση αλλεργιογόνων δέντρων από υφιστάμενους χώρους πρασίνου για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημικών υπηρεσιών, μεταξύ άλλων για τη στήριξη της προσαρμογής στις υψηλές θερμοκρασίες στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής (Aerts et al., 2021).

Μέτρα ελέγχου

Η πρόσφατη εισβολή από κοινά εξαιρετικά αλλεργιογόνα ρακόχορτα (αμβροσία) ώθησε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν χημικές και μηχανικές μεθόδους ελέγχου. Επίσης, η οδηγία 2002/32/ΕΚ της ΕΕ σχετικά με τις ανεπιθύμητες ουσίες στις ζωοτροφές θεσπίζει ένα νομικό πρότυπο για τη συγκέντρωση σπόρων Ambrosia στις ζωοτροφές για την πρόληψη της περαιτέρω εξάπλωσης του φυτού. Ομοίως, τα μείγματα σπόρων για πτηνά δεν πρέπει να περιέχουν περισσότερα από 50 χιλιοστόγραμμα σπόρων Ambrosia ανά χιλιόγραμμο.

Η ανάπτυξη ενός βιολογικού παράγοντα ελέγχου κατά της Ambrosia, όπως το σκαθάρι φύλλων της Βόρειας Αμερικής, θα μπορούσε να μειώσει την εμφάνιση ragweed στην Ευρώπη και να μειώσει τον αριθμό των ασθενών κατά περίπου 2,3 εκατομμύρια και το κόστος υγείας κατά 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως (Schaffner et al., 2020). Ωστόσο, η εισαγωγή βιολογικών παραγόντων ελέγχου μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα καταστρέφοντας τις μη στοχευόμενες καλλιέργειες και τα αυτόχθονα φυτικά είδη και θα πρέπει να προσεγγιστεί με προσοχή.

Στοιχεία αναφοράς

• Aerts, R., et al., 2021, «Tree γύρη κινδύνου αλλεργίας και αλλαγές σε σενάρια σε αστικούς χώρους πρασίνου στις Βρυξέλλες, Βέλγιο», Τοπίο και πολεοδομικός σχεδιασμός 207, σ. 104001. https://doi.org/10.1016/j.landurbplan.2020.104001.
• Anderegg, W.R.L., et al., 2021, «Anthropogenic climate change is worseing North American Goren seasons», Proceedings of the National Academy of Sciences, 118(7), σ. e2013284118. https://doi.org/10.1073/pnas.2013284118.
• Becker, J., et al., 2021, «κατώτατες τιμές συγκέντρωσης γύρης χόρτου (Poaceae) και αύξηση των επισκέψεων στα τμήματα έκτακτης ανάγκης, των εισαγωγών σε νοσοκομεία, της κατανάλωσης φαρμάκων και των αλλεργικών συμπτωμάτων σε ασθενείς με αλλεργική ρινίτιδα: μια συστηματική ανασκόπηση», Aerobiologia, 37(4), σ. 633–662.  https://doi.org/10.1007/s10453-021-09720-9.
• Beggs, P.J., 2015, «Περιβαλλοντικά αλλεργιογόνα: From Asthma to Hay Fever and Beyond», Current Climate Change Reports, 1(3), σ. 176–184.https://doi.org/10.1007/s40641-015-0018-2.
• Bousquet, 2020, «Allergic Rhinitis», Nature Reviews Disease Primers, 6.1, σ. 1–1. https://doi.org/10.1038/s41572-020-00237-y.
• Cabrera, M., et al., 2021, «Επιρροή των περιβαλλοντικών οδηγών στην αλλεργία στους κόκκους γύρης σε μια περιπτωσιολογική μελέτη στην Ισπανία (Μαδρίτη): μετεωρολογικοί παράγοντες, ρύποι και αερομεταφερόμενες συγκεντρώσεις αεροαλλεργογόνων, Environmental Science and Pollution Research International, 28(38), σ. 53614–53628. https://doi.org/10.1007/s11356-021-14346-y.
• Cariñanos, P., Casares-Porcel, M. and Quesada-Rubio, J.-M., 2014, «Εκτίμηση του αλλεργιογόνου δυναμικού των αστικών χώρων πρασίνου: A case-study in Granada, Spain’, Landscape and Urban Planning, 123, σ. 134–144. https://doi.org/10.1016/j.landurbplan.2013.12.009.
• Chen, K.-W., et al., 2018, «Ragweed Pollen Allergy: Βάρος, χαρακτηριστικά και διαχείριση μιας εισαγόμενης πηγής αλλεργιογόνων στην Ευρώπη», International Archives of Allergy and Immunology, 176(3–4), σ. 163–180. https://doi.org/10.1159/000487997.
• Cheng, J.J. and Berry, P., 2013, «Υγεία παράλληλα οφέλη και κίνδυνοι των στρατηγικών προσαρμογής της δημόσιας υγείας στην κλιματική αλλαγή: ανασκόπηση της τρέχουσας βιβλιογραφίας», International Journal of Public Health, 58(2), σ. 305–311. https://doi.org/10.1007/s00038-012-0422-5.
• Confalonieri, U., et al., 2007) Ανθρώπινη υγεία. Κλιματική αλλαγή 2007: Επιπτώσεις, προσαρμογή και ευπάθεια. Συμβολή της ομάδας εργασίας ΙΙ στην τέταρτη έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή, M.L. Parry, O.F. Canziani, J.P. Palutikof, P.J. van der Linden και C.E. Hanson, Eds., Cambridge University Press, Cambridge, UK, 391-431.
• D’Amato, G., et al., 2007, «Allergenic γύρη και αλλεργία στη γύρη στην Ευρώπη», Αλλεργία, 62(9), σ. 976–990. https://doi.org/10.1111/j.1398-9995.2007.01393.x.
• D’Amato, G., et al., 2014, «Κλιματική αλλαγή και αναπνευστικές ασθένειες», European Respiratory Review, 23(132), σ. 161–169. https://doi.org/10.1183/09059180.00001714.
• D’Amato, G., et al., 2020, «The effects of climate change on αναπνευστική αλλεργία και άσθμα που προκαλείται από γύρη και αλλεργιογόνα μούχλας», Αλλεργία, 75(9), σ. 2219–2228. https://doi.org/10.1111/all.14476.
• Damialis, A., et al., 2021, «Higher airborne Goren concentrationsrelated with increase SARS-CoV-2μόλυνση, όπως αποδεικνύεται από 31 χώρες σε όλο τον κόσμο», Proceedings of the National Academy of Sciences, 118(12), σ. e2019034118. https://doi.org/10.1073/pnas.2019034118.
• García-Mozo, H., 2017, «Poaceae γύρη ως το κορυφαίο αεροαλλεργογόνο παγκοσμίως: A review», Αλλεργία, 72(12), σ. 1849-1858. https://doi.org/10.1111/all.13210
• Gilles, S., et al., 2018, «Ο ρόλος των περιβαλλοντικών παραγόντων στην αλλεργία: Μια κριτική επαναξιολόγηση», Πειραματική Δερματολογία, 27(11), σ. 1193–1200. https://doi.org/10.1111/exd.13769.
• Gilles, S., et al., 2020, «Pollen exposure εξασθενίζει την έμφυτη άμυνα κατά των ιών του αναπνευστικού συστήματος», Αλλεργία, 75(3), σ. 576–587. https://doi.org/10.1111/all.14047.
• Lake, I.R., et al., 2017, «Climate Change and Future Pollen Allergy in Europe», Environmental Health Perspectives, 125(3), σ. 385–391. https://doi.org/10.1289/EHP173.
• Makra, L., et al., 2005, «The history and impact of airborne Ambrosia (Asteraceae) γύρη in Hungary», Grana, 44(1), σ. 57–64. https://doi.org/10.1080/00173130510010558.
• Pfaar, O., et al., 2017, «Ορισμός των χρόνων έκθεσης στη γύρη για κλινικές δοκιμές ανοσοθεραπείας αλλεργιογόνου για την επαγόμενη από τη γύρη ρινοεπιπεφυκίτιδα — ένα έγγραφο θέσης EAACI», Αλλεργία, 72(5), σ. 713–722. https://doi.org/10.1111/all.13092.
• Pfaar, O., et al., 2020, «Pollen season αντανακλάται στο φορτίο συμπτωμάτων για αλλεργική ρινίτιδα που προκαλείται από το χόρτο και τη γύρη σημύδας σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές — Μια έκθεση της ειδικής ομάδας EAACI», Αλλεργία, 75(5), σ. 1099–1106. https://doi.org/10.1111/all.14111.
• Plaza, M.P., et al., 2020, «Ατμοσφαιρικοί ρύποι και η σύνδεσή τους με συγκεντρώσεις αεροαλλεργογόνων ελιάς και χόρτου στην Κόρδοβα (Ισπανία)», Environmental Science and Pollution Research International, 27(36), σ. 45447–45459. https://doi.org/10.1007/s11356-020-10422-x.
• Rouadi, P.W., et al., 2020, «ανοσολογικά χαρακτηριστικά της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και ο αντίκτυπός της στις φλεγμονώδεις ασθένειες των αεραγωγών (IAD)», The World Allergy Organization Journal, 13(10), σ. 100467. https://doi.org/10.1016/j.waojou.2020.100467.
• Schaffner, U., et al., 2020, «Βιολογικός έλεγχος ζιζανίων για την ανακούφιση εκατομμυρίων από αλλεργίες Ambrosia στην Ευρώπη», Nature Communications, 11(1), σ. 1745. https://doi.org/10.1038/s41467-020-15586-1.
• Sénéchal, H., et al., 2015, «A Review of the Effects of Major Atmospheric Pollutants on Pollen Grains, Pollen Content, and Allergenicity», The Scientific World Journal, 2015, σ. e940243. https://doi.org/10.1155/2015/940243.
• Shea, K.M., et al., 2008, «Κλιματική αλλαγή και αλλεργική νόσος», The Journal of Allergy and Clinical Immunology, 122(3), σ. 443–453· κουίζ 454–455. https://doi.org/10.1016/j.jaci.2008.06.032.
• Tegart, L.J., et al., 2021, «Pollen powerency»: η σχέση μεταξύ του αριθμού της ατμοσφαιρικής γύρης και της έκθεσης σε αλλεργιογόνα», Aerobiologia, 37(4), σ. 825–841. https://doi.org/10.1007/s10453-021-09726-3.
• Vogl, G., et al., 2008, «Modelling the spread of ragweed: Επιπτώσεις του οικοτόπου, της κλιματικής αλλαγής και της διάδοσης», The European Physical Journal Special Topics, 161(1), σ. 167–173. https://doi.org/10.1140/epjst/e2008-00758-y.
• De Weger, L.A., et al., 2021, «Long-Term Pollen Monitoring in the Benelux: Αξιολόγηση των επιπέδων αλλεργιογόνου γύρης και των διαχρονικών μεταβολών των εποχών της γύρης», Frontiers in Allergy, 2. https://doi.org/10.3389/falgy.2021.676176
• Wolf, T., et al., 2015, «The Health Effects of Climate Change in the WHO European Region», Climate, 3(4), σ. 901–936. https://doi.org/10.3390/cli3040901
• Ziska, L.H., et al., 2019, «Μεταβολές που σχετίζονται με τη θερμοκρασία στην αφθονία και την εποχικότητα της αερομεταφερόμενης αλλεργιογόνου γύρης στο βόρειο ημισφαίριο: A retrospective data analysis», The Lancet Planetary Health, 3(3), σ. e124–e131. https://doi.org/10.1016/S2542-5196(19)30015-4
• Zuberbier, T., et al., 2014, «Οικονομική επιβάρυνση της ανεπαρκούς διαχείρισης των αλλεργικών ασθενειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση: A GA2LEN review», Αλλεργία, 69(10), σ. 1275–1279. https://doi.org/10.1111/all.12470