All official European Union website addresses are in the europa.eu domain.
See all EU institutions and bodiesΚάντε κλικ στην εικόνα για να αποκτήσετε πρόσβαση στον τετραήμερο δείκτη UV από την υπηρεσία παρακολούθησης ατμόσφαιρας του Copernicus
Θέματα υγείας
Ηλιακά εγκαύματα (δηλ. ερυθρότητα του δέρματος· ή ηλιακό ερύθημα) και το μαύρισμα είναι οι πιο γνωστές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία από την υπερβολική έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία (DWD, 2015). Η χρόνια έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει εκφυλιστικές αλλαγές στα κύτταρα, τους ινώδεις ιστούς και τα αιμοφόρα αγγεία, οι οποίες κατά τη διάρκεια της ζωής τους μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο του δέρματος χωρίς μελάνωμα. Η περιοδική έκθεση σε υψηλές δόσεις υπεριώδους ακτινοβολίας που προκαλεί ηλιακά εγκαύματα, ιδίως στην παιδική ηλικία, συνδέεται με (κακοήθη) μελάνωμα (πιο σοβαρός τύπος καρκίνου του δέρματος, μία από τις αιτίες θανάτου από καρκίνο) (DWD, 2015), ιδίως μεταξύ εκείνων με τύπους δέρματος επιρρεπείς σε καύση (IARC, n.d.).
Η παρατεταμένη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία παίζει ρόλο στην ανάπτυξη καταρράκτη και άλλων οφθαλμικών παθήσεων που ευθύνονται για ένα μεγάλο ποσοστό οπτικής βλάβης παγκοσμίως. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν μη φυσιολογικές δερματικές αντιδράσεις λόγω ευαισθησίας στο φως, όπως φωτοδερματόζες και φωτοτοξικές αντιδράσεις σε φάρμακα (Lucas et al., 2019).
Ωστόσο, μικρές ποσότητες υπεριώδους ακτινοβολίας είναι απαραίτητες στη σύνθεση βιταμίνης D που απαιτείται για την υγεία των οστών (SERC, n.d.) και την ανοσοποιητική λειτουργία με οφέλη για δερματικές παθήσεις όπως η ψωρίαση (Lucas et al., 2019). Ως εκ τούτου, η μέτρια έκθεση στο ηλιακό φως είναι ευεργετική για την υγεία, ειδικά σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη. Ο ΠΟΥ κ.ά. (2002) «Παγκόσμιος δείκτης ηλιακής υπεριώδους ακτινοβολίας — Ένας πρακτικός οδηγός» συνοψίζει τις επιπτώσεις στην υγεία από την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία.
Παρατηρούμενες επιδράσεις
Η συχνότητα εμφάνισης κακοήθους μελανώματος σε πληθυσμούς με ανοιχτόχρωμο δέρμα έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, σε μεγάλο βαθμό σε σχέση με τις προσωπικές συνήθειες σε σχέση με την έκθεση στον ήλιο (DWD, 2015· Lucas et al., 2019). Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 76 % των νέων περιπτώσεων μελανώματος θα μπορούσε να αποδοθεί στην υπεριώδη ακτινοβολία, κυρίως στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Ωκεανία (Hiatt and Beyeler, 2021). Στην Ευρώπη, η Νορβηγία, οι Κάτω Χώρες, η Δανία, η Σουηδία και η Γερμανία είχαν το υψηλότερο ποσοστό νέων κρουσμάτων μελανώματος ανά 100,000 πληθυσμό στην Ευρώπη το 2018 (WCRF, n.d.). Το μελάνωμα διεκδικεί ετησίως περισσότερες από 20,000 ζωές στην Ευρώπη (Forsea, 2020). Εκτός από τις επιπτώσεις στο δέρμα, η παρατεταμένη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία συνδέεται με ένα μεγάλο ποσοστό οπτικής βλάβης παγκοσμίως (Lucas et al., 2019).
Προβλεπόμενες επιπτώσεις
Η υπεριώδης ακτινοβολία επηρεάζεται γενικά από τις αλλαγές στο στρατοσφαιρικό όζον και την παγκόσμια κλιματική αλλαγή. Το μειωμένο στρατοσφαιρικό όζον επιτρέπει σε περισσότερη UV-B (η οποία έχει υψηλότερη συχνότητα από την UV-A, ως εκ τούτου είναι πιο επιβλαβής για εμάς) να φτάσει στην επιφάνεια της Γης. Αντίθετα, οι αυξήσεις στην κάλυψη νεφών, τη ρύπανση, τη σκόνη, τον καπνό από δασικές πυρκαγιές και άλλα αερομεταφερόμενα και πλωτά σωματίδια που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή μειώνουν τη διείσδυση του υπεριώδους φωτός (SERC, n.d.).
Σε όλη την Ευρώπη, οι τάσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας διαφέρουν σημαντικά κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Ενώ μια αυξητική τάση στην υπεριώδη ακτινοβολία έχει παρατηρηθεί στη νότια και κεντρική Ευρώπη από τη δεκαετία του 1990, έχει μειωθεί σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη, με τα αερολύματα (μικρά στερεά ή υγρά σωματίδια στον αέρα) και την κάλυψη των νεφών να επηρεάζουν αυτές τις τάσεις. Στην Κεντρική Ευρώπη, κατά την περίοδο 1947-2017, οι αλλαγές στα αερολύματα βρέθηκαν να είναι ο κύριος παράγοντας των δεκαδικών διακυμάνσεων της ηλιακής ακτινοβολίας στην επιφάνεια της Γης (Wild et al., 2021). Τα δεδομένα που καταγράφηκαν σε τέσσερις ευρωπαϊκούς σταθμούς κατά την περίοδο 1996-2017 αποκαλύπτουν περαιτέρω ότι οι μακροπρόθεσμες αλλαγές στην υπεριώδη ακτινοβολία δεν οφείλονται μόνο σε αλλαγές στα αερολύματα, αλλά και σε μεταβολές της νεφελώδους και της επιφανειακής αλμπέδο (αναλογία του ηλιακού φωτός που αντανακλάται από την επιφάνεια της γης), ενώ οι μεταβολές στο συνολικό όζον διαδραματίζουν λιγότερο σημαντικό ρόλο (Fountoulakis et al., 2019). Στην Ανατολική Ευρώπη, μεταξύ 1979-2015, η μείωση τόσο του συνολικού όζοντος όσο και της θολότητας οδήγησε σε αύξηση της ημερήσιας υπεριώδους ακτινοβολίας σε επίπεδο εδάφους που θα μπορούσε να επηρεάσει το ανθρώπινο δέρμα (ερυθηματική ημερήσια δόση) έως και 5-8 % ανά δεκαετία (Chubarova et al., 2020).
Η κλιματική αλλαγή τροποποιεί την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία και επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι και τα οικοσυστήματα ανταποκρίνονται στην υπεριώδη ακτινοβολία. Για τις σκανδιναβικές χώρες, οι εξαιρετικά μεγάλες περίοδοι καθαρού ουρανού και οι καταγεγραμμένες ξηρές και θερμές συνθήκες φαίνεται να είναι η κύρια αιτία για ασυνήθιστα υψηλές τιμές UVI το καλοκαίρι του 2018. Τέτοιες εξαιρετικές συνθήκες αποτελούν μέρος των κυμάτων καύσωνα ρεκόρ που έπληξαν μεγάλα τμήματα της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης και συμβαίνουν συχνότερα τις τελευταίες δεκαετίες. Η βασική σύνδεση με την κλιματική αλλαγή που προκαλεί την υπερθέρμανση της Αρκτικής και την αύξηση των κυμάτων καύσωνα βρίσκεται υπό διερεύνηση (Bernhard et al., 2020).
Οι μελλοντικές περιφερειακές προβλέψεις για την υπεριώδη ακτινοβολία στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής εξαρτώνται κυρίως από τις τάσεις των νεφών, τις τάσεις των αερολυμάτων και των υδρατμών και το στρατοσφαιρικό όζον. Για την Κεντρική Ευρώπη, η έκθεση αξιολόγησης 6 της IPCC αποδίδει χαμηλή εμπιστοσύνη στην αύξηση της επιφανειακής ακτινοβολίας, ιδίως λόγω διαφωνίας όσον αφορά την κάλυψη νεφών σε παγκόσμια και περιφερειακά μοντέλα, καθώς και υδρατμών. Περιφερειακές και παγκόσμιες μελέτες δείχνουν, ωστόσο, ότι υπάρχει μέτρια εμπιστοσύνη στην αύξηση της ακτινοβολίας στη Νότια Ευρώπη και στη μείωση της ακτινοβολίας στη Βόρεια Ευρώπη (Ranasinghe et al., 2021).
Επιπλέον, οι αυξανόμενες θερμοκρασίες που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή οδηγούν σε αλλαγές συμπεριφοράς, όπως η αύξηση του χρόνου σε εξωτερικούς χώρους και η απώλεια προστατευτικών ενδυμάτων που οδηγούν σε μεγαλύτερη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία και σε καρκίνους του δέρματος από ό, τι με χαμηλότερες θερμοκρασίες. Ωστόσο, όταν οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές, οι άνθρωποι περνούν λιγότερο χρόνο έξω από ό, τι κάνουν με μικρές αυξήσεις της θερμοκρασίας, μειώνοντας έτσι την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία. Αν και οι κοινωνικές συμπεριφορές είναι δύσκολο να προβλεφθούν, οι επιπτώσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς ως απάντηση στις αυξήσεις της θερμοκρασίας είναι πιθανό να είναι ένας πιο σημαντικός παράγοντας για τα ποσοστά καρκίνου του δέρματος από την αύξηση της ίδιας της υπεριώδους ακτινοβολίας (Hiatt and Beyeler, 2020).
Policy απαντήσεις
Η πρόληψη των αρνητικών επιπτώσεων της υπεριώδους ακτινοβολίας στην υγεία περιλαμβάνει μια διττή προσέγγιση στην πολιτική, με στόχο τη μείωση της ίδιας της υπεριώδους ακτινοβολίας, αφενός, και την ευαισθητοποίηση σχετικά με τους κινδύνους για την υγεία από την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, αφετέρου. Πρώτον, το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ του 1987 (UNEP 2018) και ο κανονισμός της ΕΕ για το όζον του 2009 αποσκοπούν στη μείωση της εξάντλησης του στρατοσφαιρικού όζοντος. Οι πολιτικές αυτές οδήγησαν σε μείωση της κατανάλωσης ουσιών που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος σε παγκόσμιο επίπεδο και στην ΕΕ, η οποία έχει ήδη επιτύχει τους στόχους της σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, αλλά συνεχίζει ενεργά τη σταδιακή κατάργησή του. Ως εκ τούτου, η έκταση της τρύπας του όζοντος (δηλαδή το τμήμα της στρατόσφαιρας πάνω από την Ανταρκτική που έχει υποστεί τη σοβαρότερη εξάντληση του όζοντος) φαίνεται να εξασθενεί. Ωστόσο, πρέπει να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες για τη μείωση της παγκόσμιας χρήσης ουσιών που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος (ΕΟΧ, 2021).
Δεύτερον, οι εκπαιδευτικές εκστρατείες που αποσκοπούν στην ευαισθητοποίηση σχετικά με τους κινδύνους που συνδέονται με την υπερβολική έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία πραγματοποιούνται σε διεθνές επίπεδο. Για παράδειγμα, το πρόγραμμα INTERSUN (μια συνεργασία μεταξύ του ΠΟΥ, του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον, του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, του Διεθνούς Οργανισμού Έρευνας για τον Καρκίνο και της Διεθνούς Επιτροπής για την Προστασία από τις Μη Ιονίζουσες Ακτινοβολίες) προωθεί και αξιολογεί την έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας στην υγεία και αναπτύσσει μια κατάλληλη απάντηση μέσω κατευθυντήριων γραμμών, συστάσεων και διάδοσης πληροφοριών (ΠΟΥ, N.D.). Το 2006, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε σύσταση σχετικά με την επισήμανση των αντηλιακών προϊόντων, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους καταναλωτές να κάνουν συνειδητές επιλογές (2006/647/ΕΚ).
Σε εθνικό επίπεδο, πολλά κράτη μέλη της ΕΕ παρέχουν προβλέψεις για τον δείκτη UV (UVI) και συναφείς συμβουλές υγείας. Το UVI αναφέρεται συχνά κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών μαζί με την πρόγνωση του καιρού σε εφημερίδες, στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Οι προβλέψεις UVI σε εθνικές γλώσσες είναι διαθέσιμες για πολλές ευρωπαϊκές χώρες από τις μετεωρολογικές υπηρεσίες τους (βλ. παραδείγματα εδώ). Οι τηλεθεατές UVI στα αγγλικά και για ολόκληρη την Ευρώπη είναι διαθέσιμοι π.χ. από τη Γερμανική Μετεωρολογική Υπηρεσία, την Ολλανδική Υπηρεσία Παρακολούθησης Τροποσφαιρικών Εκπομπών και τοΦινλανδικό Μετεωρολογικό Ινστιτούτο.
Further πληροφορίες
- Στοιχεία του καταλόγου πόρων
Στοιχεία αναφοράς
Bernhard, G.H. et al. (2020) Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις της Καταστροφής του Στρατοσφαιρικού Όζοντος, της Υπεριώδους Ακτινοβολίας και των Αλληλεπιδράσεων με την Κλιματική Αλλαγή: UNEP Environmental Effects Assessment Panel (Επιτροπή εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων του UNEP), Επικαιροποίηση 2019. Φωτοχημικές & Φωτοβιολογικές Επιστήμες 19, αρ. 5: 542–84. https://doi.org/10.1039/D0PP90011G.
Chubarova, N.E. et al. (2020) Επιδράσεις του όζοντος και των νεφών στην προσωρινή μεταβλητότητα της υπεριώδους ακτινοβολίας επιφάνειας και των υπεριωδών πόρων πάνω από τη Βόρεια Ευρασία που προέρχεται από μετρήσεις και μοντελοποίηση. Ατμόσφαιρα 11, αρ. 1: 59. https://doi.org/10.3390/atmos11010059.
Σύσταση2006/647/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 22ας Σεπτεμβρίου 2006, σχετικά με την αποτελεσματικότητα των αντηλιακών προϊόντων και τους σχετικούς ισχυρισμούς.
ΕΟΠ (2021). Κατανάλωση ουσιών που καταστρέφουν το όζον. Αξιολόγηση δεικτών.
Φουντουλάκης, I. et al (2019). Ηλιακή ακτινοβολία UV σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα: Οι τάσεις στην Ευρώπη και η σημασία της φασματικής παρακολούθησης στην Ιταλία. Περιβάλλον 7 https://doi.org/10.3390/environments7010001.
ForSea, A.-M. (2020) Επιδημιολογία και πρώιμη ανίχνευση του μελανώματος στην Ευρώπη: Διαφορετικότητα και διαφορές (2020). Δερματολογία Πρακτική & Εννοιολογική: E2020033. https://doi.org/10.5826/dpc.1003a33.
Hiatt, R.A. and Beyeler, N. (2020) Καρκίνος και κλιματική αλλαγή. The Lancet Oncology 21, e519–27. https://doi.org/10.1016/S1470-2045(20)30448-4.
- Lucas R.M. et al. (2019). Η ανθρώπινη υγεία σε σχέση με την έκθεση στην ηλιακή υπεριώδη ακτινοβολία υπό την αλλαγή του στρατοσφαιρικού όζοντος και του κλίματος. Φωτοχημικές και φωτοβιολογικές επιστήμες 18(3):641-680. https://doi.org/10.1039/C8PP90060D.
Ranasinghe, R. et al (2021) Climate Change Information for Regional Impact and for Risk Assessment (Πληροφορίες για την κλιματική αλλαγή για τις περιφερειακές επιπτώσεις και για την εκτίμηση κινδύνου). Στ: Κλιματική αλλαγή 2021: Η βάση της Φυσικής Επιστήμης. Συμβολή της ομάδας εργασίας Ι στην έκτη έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή. Πανεπιστημιακός Τύπος του Cambridge. Στον Τύπο.
SERC (Smithsonian Environmental Research Center) (n.d.). Αλλαγές στην υπεριώδη ακτινοβολία.
UNEP (Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον) (2018). Σχετικά με το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ. OzonAction.
WCRF (Παγκόσμιο Ταμείο Έρευνας για τον Καρκίνο) (n.d.). Στατιστικά στοιχεία για τον καρκίνο του δέρματος.
Wild, M. et al. (2021) Αποδεικτικά στοιχεία για την έκδηλη εξασθένιση και τη φωτεινότητα στην Κεντρική Ευρώπη. Γεωφυσικές Ερευνητικές Επιστολές 48, e2020GL092216, https://doi.org/10.1029/2020GL092216
ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) (n.d.) Πρόγραμμα INTERSUN
Ποιοι κ.ά. (2002) Παγκόσμιος Ηλιακός Δείκτης UV. Ένας πρακτικός οδηγός. Κοινή σύσταση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και της Διεθνούς Επιτροπής για την προστασία από τις μη ιοντίζουσες ακτινοβολίες.
Language preference detected
Do you want to see the page translated into ?