Klimaobligasjonsfinansiering av urbane tilpasningstiltak for å redusere varmestress i Paris, Frankrike

På grunn av klimaendringar står Paris overfor ein auke i gjennomsnittlege daglege temperaturar, så vel som i få varme, veldig varme og ekstremt varme dagar og hetebølgjer. Hetebølgja i 2003 hadde ein øydeleggjande innverknad på Frankrike, noko som førte til nesten 15.000 varmerelaterte dødsfall. Sommaren 2003 kan bli ein normal sommar i 2050 ifølgje klimaprognosar, og Paris Heatwave Plan vart utarbeidd som svar på dette. Varmestress er derfor eit viktig problem for byen Paris. Tiltak for å hindra det, som grøne hagar, parkar og tak og bruk av vatn til kjøling, vert implementert. I ein studie frå 2012, revidert i 2015, peika Météo-France på ein trend med hyppigare tørke med lågare sommarnedbør, redusert straumningssnøggleik for elva Seine, og ein høgare risiko for landbrukstørke i Île-de-France. Dette kan påverke tilførselen av drikkevatn frå overflatevatn. Nyare studiar har til ein viss grad bekrefta desse prognosane, men har også funne at utsiktene for Frankrike, og Paris spesielt, kan vere meir alvorlege enn tidlegare føresett. Nylege prognosar frå CNRS, (Centre National de la Recherche Scientifique) basert på den siste IPCC-rapportens metodikk, peikar på eit konkret høve for høgare temperaturaukar for Frankrike, samanlikna med tidlegare vurderingar. Under dei noverande karbonutsleppstrendene vil gjennomsnittstemperaturen vere 3,8 °C høgare enn i byrjinga av det 20. århundre. På same måte fann ein rapport bestilt av byen Paris og utgjeve i september 2021 at byen innan 2085 lett kunne møte vedvarande hetebølgjer, med over 34 dagar i året med ein gjennomsnittleg dagleg temperatur over 30 °C og 35 tropiske netter i året med ein gjennomsnittleg dagleg temperatur over 20 °C, og topp sommartemperaturar rundt 50 grader. Den same rapporten antyder ein moderat auke i nedbør om vinteren innan 2085, og 10 % tørrare sommar samanlikna med preindustrielle nivåer.

Målet med Paris Climate Bond er å finansiere energi-klimaprosjekter, som dekkjer dei fire hovudmåla i Paris Climate Energy Action Plan: reduksjon av klimagassutslepp, forbetring av energieffektivitet, produksjon av fornybar og/eller vunne tilbake energi og tilpasning til klimaendringar. Formålet med Paris-tilpasningsstrategien, eit av driftsdokumenta til Paris Climate & Energy Action Plan, er å førebu byen på både framtidige klimaendringar og for framtidig knappheit på visse ressursar som vatn, energi, mat og biologisk mangfald. Dette er omsett til fire hovudmål:

• beskytte parisere mot ekstreme klimahendingar;
• sikre tilførsel av vatn, mat og energi;
• Lev med klimaendringane: meir berekraftig byplanlegging;
• Fremje nye livsstilar og auka solidaritet.

Målet med både tilpasningsprosjekter under gjennomføring innanfor klimaobligasjonen er å redusere den urbane varmeøyeffekten og auke termisk komfort i byen, som hovudsakleg er knytte til måla iParis-tilpasningsstrategien. Ein ny Territorial Climate Air Energy Plan vart lansert i 2018, med sikte på å gjera Paris til ein karbonnøytral og motstandsdyktig kapital innan 2050. Tiltaka som finansierast gjennom Klimaobligasjonen er i tråd med planen, som vier ein heil seksjon til tiltak for å «grøne Paris». Den er også i samsvar med Paris-strategien for resiliens for 2017. Denne strategien tek ei breiare haldning til motstandskraft (som ser på alle slags framtidige truslar og sårbarheiter, inkludert dei klimatiske). 

Klimaobligasjonar

Ein grøn (klima) obligasjon er ein obligasjon utstedt av ei regjering (lokal, regional eller nasjonal) eller bedriftseining for å skaffe finansiering for klimatiltak eller tilpasningsrelaterte prosjekter eller program. Eit obligasjonslån er til sjuande og sist eit lån: innehavaren av obligasjonen er utlånar (kreditor), utstaderen av obligasjonen er låntakaren (debitor), i dette tilfellet byen Paris. Obligasjonar gjev låntakaren eksterne midlar til å finansiere langsiktige investeringar. Utstaderen skulder innehavarane ei gjeld og, avhengig av vilkåra i obligasjonen, er forplikta til å betale dei renter (kupong) og å tilbakebetale rektor på eit seinare tidspunkt. Obligasjonar er risikovektet og kredittvurdert på vanleg måte, basert på utstaders kredittverdighet. Dei er omsettelege, marknadstilhøva tillet det, på internasjonale sekundære obligasjonsmarknader.

I 2015, som ein del av forpliktinga som vart gjennomført i Paris Climate and Energy Action Plan, utvikla byen Paris eit klimaobligasjonskonsept. Ein transaksjon på 300 millionar euro vart fullført i november 2015.

Ein klimaobligasjon vart oppfatta av byen Paris som ein interessant og lønsam mekanisme for å finansiere offentlege prosjekter, fordi den rettar seg mot eit breitt spekter av investorprofilar. Vanlegvis vil få investorar sannsynlegvis vere interessert i obligasjonar som berre er klimarelaterte og ikkje gjev eit klart prospekt når det gjeld avkastning på investeringa. Det faktum at obligasjonen overheldSustainable Finance Disclosures Regulation garanterer at den oppfyller kriteria som er søkt av dei som er interessert i berekraftige investeringar: Dette krev særleg transparens. Openheit sikrast gjennom årleg rapportering, der utstaderen må begrunne tildelinga av pengar til prosjekter som oppfyller dei fastsette kriteria. Prosessen og rapporteringa gå gjennom av det ikkje-finansielle ratingbyrået Vigeo, og dermed tryggande investorar om riktig bruk av sine midlar. Når det gjeld klimaobligasjonen utstedt av byen Paris, er openheit eit høve for byen å stille spørsmål ved intern praksis og forbetra dei om naudsynt. Klimaobligasjonen bidreg òg til å framheva politiske prioriteringar ved å rangera investeringar.

Utvalet av prosjekter som skal inkluderast i obligasjonen vart administrert av Finance Management Support Service (SGF) i byen i fullt samarbeid med Urban Ecology Agency of Paris (AEU) og overvaka av Vigeo. Lista over prosjekter å velje mellom vart definert ved starten av kvar valperiode. Etter kvart val, presenterer den nye ordføraren hans/hennar politiske retning til rådet i Paris for godkjenning. Denne retninga er økonomisk omsett i eit investeringsprogram (definerer politiske prioriteringar og pressar) og tilsvarande prosjekter. Utveljingsprosessen blant desse prosjekta kombinerer kriterium fremja av SGF og kriterium som vanlegvis brukast til sosialt ansvarlege investeringar (SRI).

• Kommunale interne kriterium: For å få støtte til klimaobligasjonar må eit prosjekt først og fremst bidra til (ett av) dei fire måla i klima- og energihandlingsplanen.
• «Grønne obligasjonsprinsipper» og driftskriterium: Som ein kvar annan grøn obligasjon er klimaobligasjonen underlagt «GreenBond Principles» frå Paris’ representantkontor (ICMA). I tillegg, etter at prosjekta er førehandsvalde i samsvar med kriteria beskrive ovanfor, foretar SGF og AEU eit ytterlegare utval og organiserer møter med prosjektleiarar, representantar for AEU og Vigeo for å avgrense dette valet. Måla for dette trinnet i prosessen er:
• Få presis informasjon om kvart prosjekt (til dømes kva som skal gjerast nøyaktig, raffinert budsjettallokering, planlegging av prosjektet, overvåkingsmetodar). Kontrollar at kvart aspekt (miljømessig, sosialt, styring) av prosjektet samsvarar med «bruk av inntekter», som definerer kvalifiserte kategoriar av prosjekter (i samsvar med «Grønne obligasjonars prinsipper (GBP))»). Kontrollar at alle aspektar av prosjektet er kompatible med reglar for likviditet og prosjektleiing.
• Kontrollar at kvart valde prosjekt inneheld reelle og hovudsakleg målbare miljøfordelar, og at måleprosedyrar og instrumenter er eller kan implementerast av ulike avdelingar og/eller AEU (akkreditert for karbonevaluering).
• Bygg rammeverket som reflekterer indikatorar og klimafordelar som City of Paris er forplikta til.

Eit prosjekt under klimaobligasjonen bør ikkje nødvendigvis gjennomførast i Paris, så lenge byen Paris direkte betaler prosjektets kostnader og hovudentreprenøren.

I 2017 har Paris kommune, basert på klimaobligasjonen, vald å utvikle eit nytt «Bærekraftsobligasjonsrammeverk» for å få ei fleksibel plattform for utferding av klima-, samfunns- eller berekraftsobligasjonar. Denne obligasjonen vart utstedt på nytt i perioden 2020-2023 på årleg basis for å støtte eit breitt spekter av prosjekter som omhandlar berekraft.

På årleg basis, i kvart fall inntil full tildeling, gjev City of Paris ei dedikert rapportering om eventuelle obligasjonar utstedt under Climate Bond og Sustainability Bonds. Framdrifta av ei kvar handling som støttast av obligasjonane sporast ved hjelp av spesifikke indikatorar. For tilpasningsprosjekta finansiert av obligasjonane (sjå nedanfor), er dei valde indikatorane få tre planta og overflateutvidinga (hektar) av nye grøne område oppretta.

Tilpasningsprosjekter

To tilpasningsprosjekter vart støtta av Climate Bond: Plante 20000 tre og skapa 30 hektar med nye parkar. Fristen for å fullføre tilpasningsprosjekta var 2020.

Dei nye trea vart planta i den indre byen Paris (i tillegg til dei allereie eksisterande to skogar utanfor Paris), i gatene og på offentlege anlegg som skule leikeplassar, gymsalar, etc..

Dei nye parkane vart oppretta både i dei urbane fornyingssonene i Paris, der det er det største potensialet for store område med parkar, samt i nokre allereie eksisterande nabolag i Paris der lokale stader kan omdannast til små lokale parkar for bebuarane. Til dømes, Martin Luther King Park i Clichy Batignolles Urban Renewal Zone (Nordvest for Paris, 17. arrondissement), først opna i 2008, vart utvida i 2014 og i 2018, og bringar sitt totale areal til 10 hektar. Imidlertid var det berre utvidingane av 2014 (2,2 ha) og 2018 (3,5 ha) som kvalifiserte for 30 ha-målet for klimaobligasjonen.

Ved utgangen av 2018 viste gjennomføringa av begge prosjekta seg å vera framleis ufullstendig. Ifølgje 2018 Climate Bond Reporting, av dei 30 nye hektar med grøne område, vart 10,93 hektar levert og EUR 15,5 m av dei planlagde EUR 45 millionar faktisk investert. Av dei 20000 trea som skulle plantast, vart 11690 faktisk planta. Av dei planlagde 15 millionar euro vart 4,7 millionar euro faktisk investert.

Treplanting heldt fram imidlertid under andre finansieringskilder. I 2020, under Sustainability Bond of the City of Paris, (ein ny obligasjon lansert i 2017 og gjenutstedt årleg i perioden 2020-2023 for å støtte eit breitt spekter av berekraftprosjekter, vart EUR 14,14 millionar tildelt 30 hektar prosjektet og 1,32 MEUR til 20,000 tre prosjektet med nesten 8 nye ha grøne område og 3080 nye tre planta.

Til slutt vart målet nådd i byrjinga av 2021, med forseinka hovudsakleg på grunn av restriksjonane og lock-down forårsaka av COVID-19-pandemiane.

Vedlikehald av parkane og trea dekkast av sjølve byen og ikkje av Climate Bond-investeringane, då dette ikkje er tillate.

Klimaobligasjonar

Paris Climate Bond vart utstedt av City of Paris, som eit felles initiativ frå Finance and Procurement Department (DFA) og Parks and Environment Department of Paris, sjølv om alle avdelingar var involvert. Klimaobligasjonen var den første utferdinga av byen i samsvar med Green Bond Principles (GBP). Derfor vart obligasjonsutstadinga overvaka av Vigeo som ga ei anna parts meining (SPO), som krevst for å gje investorar forsikring om at dei investerte i ein obligasjon som var i samsvar med sine eigne mål, hovudsakleg GBP.

Kreditt Agricole CIB, HSBC og Societé Generale CIB fungerte som felles leiande leiarar for slik drift. Desse bankane har vorte valde gjennom anbodskonkurranse for å rettleie byen Paris i prosessen. På denne måten kan byen Paris stole på sin kompetanse på investorforventingar (til dømes å validere bruken av inntektene, ramma og val av prosjekta i denne obligasjonen), deira nettverk og marknadsføringstenester (mediasamband, hjelp i organiseringa av informasjonskampanjar, etc.).

Når det gjeld finansiering, har Paris Climate Bond vore svært vellukka: Det var i stand til å tiltrekke seg nokre få investorar, meir enn forventa, med nok søknader i lanseringsfasen til å dekkje EUR 475 millionar for å finansiere obligasjonen, som involverer 30 investorar. Obligasjonen støttast hovudsakleg av innanlandske investorar (83 %), men City of Paris klarte å diversifisere sin investorbase til internasjonale institusjonelle kontoar, spesielt til Benelux (9 %), Sveits (3 %) og nordiske land (3 %). Forsikringsselskaper og pensjonskassar kjøpte brorparten av handelen (51 %), etterfølgd av kapitalforvaltarar (49 %).

Lag har vorte danna i byadministrasjonen for å utføre prosjekta under obligasjonen, med Greenery Department of byen som er ansvarleg for realiseringa av tilpasningstiltaka. Greenery Department vart delt inn i fire arbeidseiningar for ulike delar av Paris, noko som sikrar ei omtrent lik fordeling av tre og parkar over Paris-området.

Tilpasningsprosjekta som støttast av obligasjonen var allereie godkjent då obligasjonen vart utstedt, og ville i alle fall vore finansiert og gjennomført. Obligasjonen bidro imidlertid betydeleg med den økonomiske byrden av desse prosjekta.

Strategi for tilpasning

Dei to tilpasningstiltaka finansiert av Green Climate Bond er innramma i Paris Adaptation Strategy og Paris Climate Action Plan som følgde ein deltakande prosess. Utarbeidinga av strategien var basert på omfattande forsking (i samarbeid med Météo-France) om Paris styrkar og veikskapar i handteringa av klimaendringar, med tanke på knappheit på ressursar; Strategien er utvikla i samarbeid med over hundre parisiske interessentar. Utviklinga av strategien har òg hatt nytte av forslag til tiltak frå alle avdelingar i byen Paris og frå ei offentleg høyring om tilpasning til klimaendringar som vart haldne i 2015.

Grøne byen er ein svært velkjend prioritet for parisere, som det konsekvent rangerer i dei øvste prioriteringane for prosjekter foreslått innanfor byens deltakande budsjetter (dvs. andelen av det samla årlege budsjettet som er øyremerket for gjennomføring av tiltak foreslått av parisere). Kampanjen «Duvert près de chez moi»(«grøn ved sida av der eg bur»), der parisere kunne foreslå grøne stader (t.d. plante eit tre, lage ein grøn vegg) var svært populær. Meir enn 4000 forslag til stader vart motteke, og 209 stader vart valde for greening innan 2020.

Ein del av planane for dei nye parkane og trea eksisterte i lang tid allereie, og venta på at finansieringa skulle bli tilgjengeleg for implementering. Ideen om ein klimaobligasjon har allereie eksistert på Miljøavdelinga i Paris i mange år. Timinga var riktig då COP21 vart halden i Paris, slik at klimaobligasjonen kunne bli verkelegheit. Følgjande er viktige punkter å vurdere om eit kvart grønt eller klimaobligasjonsinitiativ:

• Utferding av grøne eller klimaobligasjonar er ein lang prosess. Velje prosjekter som samsvarar med ei rekkje kriterium krev betydelege menneskelege ressursar og tid. Dette kan vere vanskelegare å organisere i mindre administrasjonar. Fordelen er at det skapar ein reell intern synergi mellom investorar og prosjekttekniske leiarar.
• Openheit og ansvarlegheit er nøkkelen til denne prosessen, noko som kan innebera ein annan fungerande organisasjon eller kan krevje nye prosedyrar eller verktøy (til dømes for budsjettovervaking). Det kostar òg pengar å å skaffe seg ekstra økonomisk vurdering, å tilsetje støtte for å setje opp og administrere obligasjonen, å engasjere eit dedikert team, etc. I tillegg må utstaderen av den grøne eller klimaobligasjonen rapportere om klimafordelane. Paris har intern kompetanse innan Urban Ecology Agency (AEU) som er akkreditert for karbonevaluering, men viss denne kompetansen ikkje er tilgjengeleg internt, må den kjøpast eksternt.
• Involvering av uavhengige rådgjevarar, bransjeekspertar og bankfolk er ein nøkkelfaktor for utviklinga av eit attraktivt grønt obligasjonslån. Vidare er det viktig at dei lokale styresmaktene utviklar betydeleg erfaring på dei grøne finansmarknadene og forstår kva som forventast eller verdsetjast av investorar.

For Paris fungerte dette godt med omsyn til anvendt metodikk (klart økonomisk rammeverk, sakkyndige prosjektleiarar knytte til dei ulike investeringslinjene, godt strukturert bruk av inntekter, hyppig rapportering), samarbeid (involvering i prosessen med alle relevante aktørar, inkludert eksterne, med klare ansvarsområde) og koordinering av Financial Office. Byen hadde ikkje all naudsynt kunnskap og ressursar internt, men dei visste der dei skulle få dei, og denne inngangen viste seg å vera svært verdifull. Paris har til dømes eit effektivt nettverk med bankfolk, basert på konsoliderte forretningssamband. Det er då avgjerande å skapa samband mellom ulike aktørar med ulike ferdigheiter. I mangel av slike samband kunne lanseringa av den grøne obligasjonen vore meir utfordrande.

Til slutt var ein annan viktig faktor for suksess rangeringa av Vigeo. Det vurdert Paris som leiar av sektoren i klimaobligasjonar (første blant lokale styresmakter) og dermed gjort Paris attraktivt for investorar.

Suksessen til den første obligasjonen (utstedt i 2015) førte til at byen Paris replikerte og oppskalerte initiativet ved å utstede Sustainability Bond of the City of Paris (sjå Solutions).

Den totale storleiken på klimaobligasjonen i Paris er EUR 300 millionar (dette betyr at over ein tredjedel av dei første investorsøknadane ikkje kunne aksepterast) og gjev ei årleg rente på 1,75 %. Obligasjonen brytast ned på følgjande måte: EUR 120 millionar for reduksjon av klimagassutslepp, EUR 115 millionar for energieffektivitet, EUR 5 millionar for produksjon av fornybar og/eller vunne tilbake energi og EUR 60 millionar for tilpasning til klimaendringar. Klimaobligasjonen kan fornyast kvart år, slik at nye pengar kan koma inn for flere prosjekter.

Den forventa kostnaden for dei 20.000 trea som vart planta var EUR 18 millionar totalt, medan den estimerte kostnaden for å skape nye parkar var EUR 67 millionar. Begge tiltaka vart delfinansiert av Klimaobligasjonen og dels direkte frå byens grønne budsjett. Dette grøne budsjettet er sett uavhengig av tilpasningsstrategien. Under den noverande obligasjonen (2023) er det ikkje noko spesifikt budsjett på tilpasning, anna enn eit forskingsbudsjett. Eit nytt budsjett for klimapolitikken, inkludert tilpasning, vil imidlertid bli vedteke våren 2024 i samband med revisjonen av Paris’ handlingsplan for klima og klima (Climate & Energy Action Plan). Vedlikehald av parkar og tre betalast av byen Paris.

Tilpasningsprosjekta vil ikkje føre til direkte økonomiske fordelar som vil bidra til å refundere investorane. Men gjennom dei avgrensande prosjekta som dekkast av obligasjonen og under Paris Climate and Energy Action Plan, forventar byen Paris å redusere energiforbruket og dermed generere ekstra inntekter for byen. Ettersom det ikkje er tillate å øyremerke inntekter for spesifikke utgifter (regel om ikkje-tildeling), vil denne inntekta ikkje bli brukt direkte til å betale renter til investorane i obligasjonen og tilbakebetale dei heile beløpet lånt på slutten av obligasjonsperioden. Dette vil bli betalt ut av det generelle bybudsjettet.

I eit breiare perspektiv gjev aukande grøne område i byen ved dette bandet mange fordelar for innbyggjaranes velvære. Som det kjem fram av Paris’ nye handlingsplan «Climate & Energy Action Plan», (s. 64), «Greening of Paris er avgjerande for å auke det biologiske mangfaldet, samtidig som det gjev ei rekkje fordelar for økosystemet i Paris: kjøligare temperaturar, skugge, vassabsorpsjon, bremsing av flaum og fangst av støv, samt forskjønning av byen og skape rom for avslapning og til og med matproduksjon ".

Ifølgje berekraftsrapporten tilsvarar planting av 20.000 tre 14600 tonn CO₂ i løpet av levetida til nyplanta tre.

Klimaobligasjonen er i tråd med Paris’ «Climate & Energy Action Plan and the Paris Adaptation Strategy», som dannar det politiske og rettslege grunnlaget for obligasjonen, og med Paris’ motstandsdyktighetsstrategi for 2017. Paris-handlingsplanen «Climate & Energy Action Plan», vedteke i 2007, vart først oppdatert i 2012 (med vedtakinga av hovudretningslinjene for Paris-handlingsplanen for klima og energi, einstemmig godkjend av Paris-rådet) og deretter i 2018. Utviklinga av ein slik plan er pålagt ved artikkel 75 i lova av 12. juli 2009 om Frankrikes miljøforplikting, som seier at innan 31. desember 2012 må alle styresmakter med meir enn 50000 innbyggjarar vedta ein lokal klima- og energiplan (PCET) som er foreinleg med den regionale klima-luft-energistrategien (SRCAE) vedteke på regionalt nivå. Paris Climate & Energy Action Plan set dei generelle retningslinjene for klima og energi for Paris, og den er delt inn i ulike operasjonelle dokumenter, inkludert Paris-tilpasningsstrategien. Tilpasningsstrategien er eit vegkart for tilpasning og består av 30 mål som brukast i 35 tiltak.  Blant andre mål, forfølgjer det målet om å lette tilgangen til forfriskande område om sommaren, for å kjøle seg ned byen under toppar i temperatur, slik at ingen parisisk bør vere meir enn ein 7-minutters spasertur frå ein stad å slappa av med vatn og grøntområde.

Klimaobligasjonen er i samsvar med «GreenBond Principles»,der detstår: «Grønne prosjekter definerast som prosjekter og aktivitetar som vil fremje framdrift i miljømessig berekraftig verksemd som definert av utstader og i tråd med utstaders prosjektprosess for evaluering og utveljing. Forvaltinga av grøne obligasjonsproveny bør vere sporbar i den utstadande organisasjonen, og utstadere bør rapportere minst årleg om bruken av inntektene. Ordføraren i Paris har instruert dei ansvarlege varaordførarane ved brev å gjennomføre handlingane knytte til klimaobligasjonen.

City of Paris er ansvarleg for rentebetalingar og full tilbakebetaling på slutten av obligasjonsperioden. Klimaobligasjonen er ein del av Paris’ Euro Medium Term Note (ETMN) og reknast derfor som eit klassisk obligasjonslån. I tilfelle renter eller full refusjon ikkje kan betalast eller forseinkast, vil reglane i grunnprospektet (dokumentet som inneheld all informasjon for investorar å foreta ei informert vurdering av investeringa) gjelde. I tillegg har obligasjonseigargruppa vald ein representant som har fullmakt til å opptre på vegner av alle obligasjonseigarane til å setje sine rettigheiter ut i livet.

I samsvar med artikkel L. 1612-4 i General Code for Local Authorities (CGCT), bør lån ikkje under nokon omstende brukast til å plugge eit økonomisk hòl i drifts- og investeringsfinansiering eller for gjeldsavskriving. Som alle andre lån betalast renter med driftsmidla (som i dette tilfellet betyr ressursar samla inn av kommunen, til dømes lokal beskatning og økonomiske overføringar frå staten til lokale styresmakter).

I samsvar med artikkel L. 2331-8 i same CGCT-kode kan vedlikehald av klimaobligasjonsprosjekta ikkje betalast frå obligasjonen, då økonomien for operasjonelle føremål må skiljast frå investeringar. Inntektene frå eit lån (obligasjon) er ei form for ikkje-skattemessige inntekter frå ei investering.

Løpetida for Paris Climate Bond er frå 18. november 2015 til 25. mai 2031. Begge tilpasningsprosjekta som i dag inngår i obligasjonen er gjennomført innan 2021. Obligasjonens forfallstidspunkt er på ingen måte knytte til avslutninga av tiltaka knytte til klimaplanen.

The Sustainability Bond of the City of Paris vart lansert i 2017 og gjenutstedt årleg i perioden 2020-2023 for å støtte eit breitt spekter av berekraftprosjekter.

Levetida for tre i Paris er vanlegvis rundt 70 år. Når det gjeld parkane, er intensjonen at dei vil vare for alltid.

Hervé Amblard
Chef du Service de la Gestion Financière
Direction des Finances et des Achats, Ville de Paris
E-mail:herve.amblard@paris.fr

Paris «Climate & Energy Action Plan (2018)»

Paris-tilpasningsstrategien (2015)

«Paris tilpasningsstrategi»

International Capital Market Association (engelsk). Green Bond Principles, Voluntary Process Guidelines for utferding av grøne obligasjonar. 27. desember 2015; Byen Paris. Klimaobligasjon — Investorpresentasjon. desember 2015

Rapportering av berekraftobligasjonar, 2020

Rapportering av klimaobligasjonar i Paris, 2018