Start Polityka UE w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu Strategia UE na rzecz zrównoważonego finansowania

Exclusion of liability

This translation is generated by eTranslation, a machine translation tool provided by the European Commission.

Website experience degraded
The European Climate and Health Observatory is undergoing reconstruction until June 2024 to improve its performance. We apologise for any possible disturbance to the content and functionality of the platform.

Unijna strategia zrównoważonego finansowania

Źródło obrazu: Nada Jovanovic, Sustainably Yours/EOG

Strategia zrównoważonego finansowania UE

Zrównoważone finansowanie ma do odegrania kluczową rolę w realizacji celów polityki w ramach Europejskiego Zielonego Ładu, a także międzynarodowych zobowiązań UE w zakresie celów w zakresie klimatu i zrównoważonego rozwoju. Czyni to poprzez ukierunkowanie inwestycji prywatnych na przejście na neutralną dla klimatu, odporną na zmianę klimatu, zrównoważoną środowiskowo, zasobooszczędną i sprawiedliwą gospodarkę, jako uzupełnienie środków publicznych.

W tym celu od 2018 r. Komisja opracowuje kompleksowy program polityki w zakresie zrównoważonego finansowania. Strategia zrównoważonego finansowania z 2021 r. ma na celu wsparcie finansowania przejścia na zrównoważoną gospodarkę poprzez zaproponowanie działań w czterech obszarach: finansowanie transformacji, inkluzywność, odporność i wkład systemu finansowego oraz globalne ambicje. Komisja koordynuje również międzynarodowe wysiłki za pośrednictwem swojej międzynarodowej platformy na rzecz zrównoważonego finansowania.

W ramach strategii zrównoważonego finansowania w dniu 12 lipca 2020 r. weszło w życie rozporządzenie w sprawie systematyki. Ustanawia ona ramy unijnej systematyki poprzez określenie czterech nadrzędnych warunków, które musi spełniać dana działalność gospodarcza, aby zakwalifikować ją jako zrównoważoną środowiskowo. Akt delegowany dotyczący unijnej systematyki w dziedzinie klimatu ma na celu wspieranie zrównoważonych inwestycji poprzez wyjaśnienie, które rodzaje działalności gospodarczej w największym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów środowiskowych UE.

Unijna taksonomia jest ważnym czynnikiem umożliwiającym zwiększenie skali zrównoważonych inwestycji i wdrożenie Europejskiego Zielonego Ładu. W szczególności poprzez zapewnienie odpowiednich definicji przedsiębiorstwom, inwestorom i decydentom politycznym, w odniesieniu do których działalność gospodarcza można uznać za zrównoważoną środowiskowo, oczekuje się, że stworzy bezpieczeństwo dla inwestorów, ochroni inwestorów prywatnych przed ekologicznym praniem, pomoże przedsiębiorstwom zaplanować transformację, złagodzić fragmentację rynku i ostatecznie pomóc w zmianie inwestycji tam, gdzie są najbardziej potrzebne.

Zgodnie z planem działania Komisji na rzecz zrównoważonego finansowania UE podjęła szereg środków w celu zapewnienia, aby sektor finansowy odgrywał znaczącą rolę w osiąganiu celów Europejskiego Zielonego Ładu. Lepsze dane pochodzące od przedsiębiorstw na temat ryzyka dla zrównoważonego rozwoju, na które są narażone, oraz ich własnego wpływu na ludzi i środowisko, mają zasadnicze znaczenie dla pomyślnej realizacji Europejskiego Zielonego Ładu i planu działania na rzecz zrównoważonego finansowania. W celu lepszego rozwiązania tych kwestii Komisja przyjęła wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw, która zmieniłaby istniejące wymogi dotyczące sprawozdawczości przewidziane w dyrektywie w sprawie sprawozdawczości niefinansowej.

Aby wesprzeć wdrażanie, Komisja Europejska ustanawia organ doradczy, platformę na rzecz zrównoważonego finansowania, na rzecz dialogu i ścisłej współpracy między wieloma zainteresowanymi stronami z sektora publicznego i prywatnego. Nie tylko dalej rozwija się systematyka, w tym nowe rodzaje działalności gospodarczej na potrzeby celu przystosowania się do zmiany klimatu, ale także rozszerzy systematykę o znacznie szkodliwe i niewielkie oddziaływanie, cele społeczne lub kryteria dostępności i użyteczności danych.