Wdrażanie adaptacji
Włączenie przystosowania się do zmiany klimatu do polityk i planów miejskich
Ze względu na jego przekrojową adaptację przyrody można włączyć do głównego nurtu polityki sektorowe, takie jak gospodarka wodna, transport, środowisko zbudowane lub zdrowie. Ocena bieżących działań w różnych obszarach polityki i sektorach (zob. etap 2.6) zapewni gminie przegląd możliwości przystosowania się do zmiany klimatu we wszystkich różnych politykach sektorowych.
Zachęca się miasta będące sygnatariuszami Porozumienia Burmistrzów do opracowania i zgłaszania działań, które uwzględniają elementy związane z przystosowaniem się do zmiany klimatu i łagodzeniem ich skutków lub ubóstwem energetycznym. W webinarium pt. „Integrating łagodzenie skutków i przystosowanie się do niej w celu zwiększenia skuteczności działań w dziedzinie klimatu” przeanalizowano ten związek i przedstawiono doświadczenia miast.
Głównymi punktami wejścia w główny nurt adaptacji obszarów miejskich są planowanie urbanistyczne, zarządzanie ryzykiem i budżetowanie.
Jeśli chodzi o urbanistykę, konieczne jest dokonanie przeglądu kilku dokumentów dotyczących planowania w celu określenia wariantów i strategii integracji przystosowania się do zmiany klimatu. Mogą one obejmować przepisy dotyczące zagospodarowania przestrzennego na szczeblu krajowym, istniejące plany zagospodarowania przestrzennego, zasady kontroli rozwoju i przepisy dotyczące budynków, podręczniki planowania powiatowego, kodeksy budowlane, plany rozwoju obszarów miejskich, strategie i plany zrównoważonego rozwoju, zintegrowane strategie i plany w zakresie zmiany klimatu, a także plany zarządzania ryzykiem związanym z klęskami żywiołowymi i reagowania kryzysowego oraz wszelkie szczególne strategie i plany sektorowe.
Z punktu widzenia zarządzania ryzykiem użytecznym podejściem może być nie koncentrowanie się na zmianie klimatu jako takiej, lecz na poprawie gotowości, solidności procesu decyzyjnego i ogólnej odporności. Podejścia do zarządzania ryzykiem wraz z analizą ekonomiczną pomogą ukierunkować konkretne strategie na najpilniejsze, przystępne cenowo lub najwyższe korzyści netto.
Zasadnicze znaczenie ma uwzględnianie działań przystosowawczych w budżetach gminnych i sektorowych, w szczególności w odniesieniu do pozyskiwania i nadania priorytetu zasobom. Ponadto przekrojowe uwzględnianie adaptacji w zarządzaniu umożliwi wdrażanie w czasie w ramach istniejących budżetów oraz poprzez zrównoważenie kosztów przyrostowych z wytworzonymi wartościami gospodarczymi, środowiskowymi i społecznymi.