Obligacje klimatyczne finansujące miejskie działania przystosowawcze w celu zmniejszenia stresu cieplnego w Paryżu (Francja)

Ze względu na zmianę klimatu Paryż stoi w obliczu wzrostu średnich dziennych temperatur, a także liczby gorących, bardzo gorących i wyjątkowo gorących dni i fal upałów. Fala upałów z 2003 r. miała druzgocący wpływ na Francję, prowadząc do prawie 15 000 zgonów związanych z upałem. Lato 2003 r. może stać się normalnym latem w 2050 r. zgodnie z prognozami klimatycznymi, a w odpowiedzi na to opracowano paryski plan dotyczący fali upałów. Stres cieplny jest zatem ważną kwestią dla miasta Paryża. Wdrażane są środki zapobiegające temu zjawisku, takie jak zielone ogrody, parki i dachy oraz wykorzystanie wody do chłodzenia. W badaniu z 2012 r., zmienionym w 2015 r., Météo-France wskazało na tendencję do częstszych susz z niższymi letnimi opadami deszczu, zmniejszonym natężeniem przepływu Sekwany i większym ryzykiem suszy rolniczej w regionie Île-de-France. Może to mieć wpływ na zaopatrzenie w wodę pitną z wód powierzchniowych. Ostatnie badania do pewnego stopnia potwierdziły te prognozy, ale wykazały również, że perspektywy dla Francji, a w szczególności Paryża, mogą być bardziej surowe niż wcześniej przewidywano. Najnowsze prognozy CNRS (Centre National de la Recherche Scientifique) oparte na metodyce ostatniego sprawozdania IPCC wskazują na konkretną możliwość wyższego wzrostu temperatury we Francji w porównaniu z poprzednimi ocenami. Przy obecnych tendencjach w zakresie emisji dwutlenku węgla średnie temperatury będą o 3,8 °C wyższe niż na początku XX wieku. Podobnie w sprawozdaniu zleconym przez miasto Paryż i opublikowanym we wrześniu 2021 r. stwierdzono, że do 2085 r. miasto może łatwo zmierzyć się z utrzymującymi się falami upałów, z ponad 34 dniami w roku ze średnią dobową temperaturą powyżej 30 ° C i 35 tropikalnymi nocami w roku ze średnią dobową temperaturą powyżej 20 ° C i szczytowymi temperaturami letnimi około 50 ° C. Ten sam raport sugeruje umiarkowany wzrost opadów w okresie zimowym do 2085 r. i o 10% suchsze lato w porównaniu z poziomami sprzed epoki przemysłowej.

Celem paryskich obligacji klimatycznych jest finansowanie projektów energetyczno-klimatycznych obejmujących cztery główne cele paryskiego planu działania w dziedzinie energii i klimatu: redukcja emisji gazów cieplarnianych, poprawa efektywności energetycznej, produkcja energii odnawialnej lub odzyskanej oraz przystosowanie się do zmiany klimatu. Celem paryskiej strategii przystosowania się do zmiany klimatu, jednego z dokumentów operacyjnych paryskiego planu działania w dziedzinie klimatu i energii, jest przygotowanie miasta zarówno na przyszłą zmianę klimatu, jak i na przyszły niedobór niektórych zasobów, takich jak woda, energia, żywność i różnorodność biologiczna. Przekłada się to na cztery główne cele:

• ochrona Paryżan przed ekstremalnymi zjawiskami klimatycznymi;
• zapewnienie dostaw wody, żywności i energii;
• stawić czoła zmianom klimatycznym: bardziej zrównoważone planowanie przestrzenne;
• wspieranie nowego stylu życia i wzmacnianie solidarności.

Celem obu projektów adaptacyjnych realizowanych w ramach obligacji klimatycznych jest zmniejszenie efektu miejskiej wyspy ciepła i zwiększenie komfortu cieplnego w mieście, co odnosi się głównie do celówparyskiejstrategii adaptacyjnej. W 2018 r. zainicjowano nowy terytorialny plan w zakresie energii powietrza, którego celem jest uczynienie Paryża neutralnym pod względem emisji dwutlenku węgla i odpornym kapitałem do 2050 r. Działania finansowane z obligacji klimatycznych są zgodne z planem, w którym cała sekcja poświęcona jest działaniom mającym na celu „ekologizację Paryża”. Jest ona również spójna z szersząparyską strategią na rzecz odporności z 2017 r. Strategiata przyjmuje szersze stanowisko w sprawie odporności (obejmujące wszystkie rodzaje przyszłych zagrożeń i podatności na zagrożenia, w tym zagrożenia klimatyczne). 

Obligacje klimatyczne

Zielona (klimatyczna) obligacja to obligacja emitowana przez rząd (lokalny, regionalny lub krajowy) lub podmiot korporacyjny w celu pozyskania finansowania na projekty lub programy związane z łagodzeniem zmiany klimatu lub przystosowaniem się do niej. Obligacja jest ostatecznie pożyczką: posiadaczem obligacji jest kredytodawca (wierzyciel), emitentem obligacji jest kredytobiorca (dłużnik), w tym przypadku miasto Paryż. Obligacje zapewniają kredytobiorcy zewnętrzne środki na finansowanie inwestycji długoterminowych. Emitent jest winien posiadaczom dług i, w zależności od warunków obligacji, jest zobowiązany do zapłaty im odsetek (kuponu) oraz do spłaty kwoty głównej w późniejszym terminie. Obligacje są ważone ryzykiem i mają rating kredytowy w zwykły sposób, w oparciu o zdolność kredytową emitenta. Są one przedmiotem obrotu na międzynarodowych wtórnych rynkach obligacji, na co pozwalają warunki rynkowe.

W 2015 r., w ramach zobowiązania podjętego w ramach paryskiego planu działania na rzecz klimatu i energii, miasto Paryż opracowało koncepcję obligacji klimatycznych. Transakcja o wartości 300 mln euro została sfinalizowana w listopadzie 2015 r.

Miasto Paryż postrzegało obligacjeklimatyczne jako interesujący i opłacalny mechanizm finansowania projektów publicznych, ponieważ są one ukierunkowane na szeroki zakres profili inwestorów. Zazwyczaj niewielu inwestorów może być zainteresowanych obligacjami, które są związane wyłącznie z klimatem i nie dają jasnych perspektyw pod względem zwrotu z inwestycji. Fakt, że obligacja jest zgodna zrozporządzeniem w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych, gwarantuje, że spełnia ona kryteria poszukiwane przez osoby zainteresowane zrównoważonymi inwestycjami: w szczególności wymaga przejrzystości. Przejrzystość zapewnia się za pomocą sprawozdawczości rocznej, w ramach której emitent musi uzasadnić przydział środków pieniężnych na projekty spełniające ustalone kryteria. Proces i sprawozdawczość są weryfikowane przez niefinansową agencję ratingową Vigeo, co zapewnia inwestorów o właściwym wykorzystaniu ich funduszy. W przypadku obligacji klimatycznej emitowanej przez miasto Paryż przejrzystość jest dla miasta okazją do zakwestionowania praktyk wewnętrznych i ich udoskonalenia w razie potrzeby. Ponadto obligacje klimatyczne pomagają uwypuklić priorytety polityczne poprzez uszeregowanie inwestycji.

Wybór projektów, które mają zostać włączone do obligacji, był zarządzany przez Służbę Wsparcia Zarządzania Finansami (SGF) miasta w pełnej współpracy z Agencją Ekologii Miejskiej w Paryżu (AEU) i nadzorowany przez Vigeo. Lista projektów do wyboru była określana na początku każdej kadencji. Po każdych wyborach nowy burmistrz przedstawia Radzie Paryskiej do zatwierdzenia swój kierunek polityczny. Kierunek ten przekłada się finansowo na program inwestycyjny (określający priorytety polityczne i impulsy) oraz odpowiadające mu projekty. Proces wyboru spośród tych projektów łączy kryteria przedstawione przez SGF i kryteria, które są zwykle stosowane w odniesieniu do społecznie odpowiedzialnych inwestycji (SRI).

• Miejskiekryteria wewnętrzne: Aby kwalifikować się do finansowania z obligacji klimatycznych, projekt musi przede wszystkim przyczyniać się do osiągnięcia (jednego z) czterech celów planu działania w dziedzinie klimatu i energii.
• „Zasady dotyczące obligacji ekologicznych” i kryteria operacyjne: Podobnie jak każda inna zielona obligacja, obligacja klimatyczna podlega „zasadomzielonych obligacji” biura przedstawicielskiego w Paryżu (ICMA). Ponadto po wstępnej selekcji projektów zgodnie z kryteriami opisanymi powyżej SGF i AEU dokonują dalszej selekcji i organizują spotkania z kierownikami projektów, przedstawicielami AEU i Vigeo w celu udoskonalenia tej selekcji. Cele tego etapu procesu są następujące:
• Uzyskaj dokładne informacje na temat każdego projektu (np. co dokładnie zostanie zrobione, udoskonalony przydział środków budżetowych, planowanie projektu, metody monitorowania). Sprawdzić, czy każdy aspekt (środowiskowy, społeczny, ład korporacyjny) projektu odpowiada „wykorzystaniu wpływów”, które określa kwalifikujące się kategorie projektów (zgodnie z „zasadami zielonych obligacji (GBP)”). Sprawdź, czy wszystkie aspekty projektu są zgodne z zasadami płynności i zarządzania projektem.
• Sprawdzić, czy każdy wybrany projekt przynosi rzeczywiste i głównie wymierne korzyści dla środowiska oraz czy procedury i instrumenty pomiarowe są lub mogą być wdrażane przez różne departamenty lub AEU (akredytowane do oceny emisji dwutlenku węgla).
• Stworzenie ram odzwierciedlających wskaźniki i korzyści dla klimatu, do których zobowiązało się miasto Paryż.

Projekt w ramach obligacji klimatycznych niekoniecznie powinien być realizowany w Paryżu, o ile miasto Paryż bezpośrednio pokrywa koszty projektów i jest głównym wykonawcą.

W 2017 r., w oparciu o obligacje klimatyczne, miasto Paryż postanowiło opracować nowe ramy obligacji na rzecz zrównoważonego rozwoju, aby dysponować elastyczną platformą do emisji obligacji klimatycznych, społecznych lub obligacji na rzecz zrównoważonego rozwoju. Obligacja ta była ponownie emitowana co roku w latach 2020–2023 w celu wsparcia szerokiego zakresu projektów dotyczących zrównoważonego rozwoju.

Co roku, co najmniej do momentu pełnej alokacji, miasto Paryż przedstawia specjalną sprawozdawczość na temat wszelkich obligacji emitowanych w ramach obligacji klimatycznych i obligacji na rzecz zrównoważonego rozwoju. Postępy wszelkich działań wspieranych przez obligacje są monitorowane za pomocą konkretnych wskaźników. W przypadku projektów adaptacyjnych finansowanych z obligacji (zob. poniżej) wybranymi wskaźnikami są liczba posadzonych drzew oraz powiększenie powierzchni (hektarów) utworzonych nowych terenów zielonych.

Projekty adaptacyjne

Obligacje klimatyczne wspierały dwa projekty w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu: Posadzenie 20 000 drzew i stworzenie 30 hektarów nowych parków. Termin zakończenia projektów adaptacyjnych upłynął w 2020 r.

Nowe drzewa zostały posadzone w centrum Paryża (oprócz już istniejących dwóch lasów poza Paryżem), na ulicach i w obiektach publicznych, takich jak szkolne place zabaw, sale gimnastyczne itp.

Nowe parki powstały zarówno w strefach odnowy miejskiej Paryża, gdzie istnieje największy potencjał dla dużych obszarów parków, jak i w niektórych już istniejących dzielnicach Paryża, gdzie lokalne miejsca można przekształcić w małe lokalne parki dla mieszkańców. Na przykład park Martina Luthera Kinga w strefie odnowy miejskiej Clichy Batignolles (północno-zachodnia część Paryża, 17. dzielnica), otwarty po raz pierwszy w 2008 r., Rozszerzono w 2014 r. i w 2018 r., Zwiększając jego całkowitą powierzchnię do 10 ha. Jednak tylko przedłużenia z 2014 r. (2,2 ha) i 2018 r. (3,5 ha) kwalifikowały się do celu 30 ha obligacji klimatycznych.

Do końca 2018 r. realizacja obu projektów okazała się nadal niepełna. Zgodnie ze sprawozdawczością w zakresie obligacji klimatycznych z 2018 r. z 30 nowych hektarów terenów zielonych dostarczono 10,93 hektara, a 15,5 mln EUR z planowanych 45 mln EUR faktycznie zainwestowano. Spośród 20 000 drzew, które miały zostać posadzone, 11690 zostało faktycznie posadzonych. Z planowanych 15 mln euro zainwestowano 4,7 mln euro.

Jednak sadzenie drzew kontynuowano w ramach innych źródeł finansowania. W 2020 r. w ramach obligacji na rzecz zrównoważonego rozwoju miasta Paryża (nowej obligacji uruchomionej w 2017 r. i ponownie emitowanej co roku w latach 2020–2023 w celu wsparcia szerokiego zakresu projektów dotyczących zrównoważonego rozwoju) na projekt dotyczący 30 hektarów przeznaczono 14,14 mln EUR, a na projekt dotyczący 20 000 drzew – 1,32 mln EUR, w ramach którego posadzono prawie 8 nowych hektarów terenów zielonych i 3080 nowych drzew.

Ponadto cel ten osiągnięto na początku 2021 r., a opóźnienie wynikało głównie z ograniczeń i lockdownu spowodowanych pandemią COVID-19.

Utrzymanie parków i drzew jest pokrywane przez samo miasto, a nie przez inwestycje w obligacje klimatyczne, ponieważ nie jest to dozwolone.

Obligacje klimatyczne

Paryskie obligacje klimatyczne zostały wyemitowane przez miasto Paryż jako wspólna inicjatywa Departamentu Finansów i Zamówień (DFA) oraz Departamentu Parków i Środowiska w Paryżu, chociaż wszystkie departamenty były zaangażowane. Obligacja klimatyczna była pierwszą emisją miasta zgodną z zasadami zielonych obligacji (GBP). W związku z tym emisja obligacji była nadzorowana przez Vigeo, który przedstawił opinię drugiej strony (SPO), zgodnie z wymogami, aby dać inwestorom pewność, że inwestują w obligacje zgodne z ich własnymi celami, głównie w GBP.

Credit Agricole CIB, HSBC i Societé Generale CIB pełniły rolę wspólnych kierowników takich operacji. Banki te zostały wybrane w drodze przetargu konkurencyjnego, aby kierować miastem Paryż w tym procesie. W ten sposób miasto Paryż może polegać na swojej wiedzy fachowej na temat oczekiwań inwestorów (np. w celu zatwierdzenia wykorzystania wpływów, ram i wyboru projektów tej obligacji), swojej sieci i usług marketingowych (relacje z mediami, pomoc w organizacji kampanii informacyjnych itp.).

Jeśli chodzi o finansowanie, paryskie obligacje klimatyczne okazały się bardzo skuteczne: był w stanie przyciągnąć dużą liczbę inwestorów, więcej niż oczekiwano, przy czym w fazie uruchomienia złożono wystarczającą liczbę wniosków, aby pokryć 475 mln EUR na sfinansowanie obligacji, z udziałem 30 inwestorów. Obligacje wspierają głównie inwestorzy krajowi (83%), ale Paryżowi udało się zdywersyfikować bazę inwestorów na międzynarodowe rachunki instytucjonalne, w szczególności do krajów Beneluksu (9%), Szwajcarii (3%) i krajów nordyckich (3%). Największą część transakcji kupowali ubezpieczyciele i fundusze emerytalne (51 %), a następnie podmioty zarządzające aktywami (49 %).

W ramach administracji miasta utworzono zespoły do realizacji projektów w ramach obligacji, przy czym za realizację działań adaptacyjnych odpowiedzialny jest Departament Zieleń miasta. Departament Zieleń został podzielony na cztery jednostki robocze dla różnych części Paryża, zapewniając w przybliżeniu równy rozkład drzew i parków na obszarze Paryża.

Projekty adaptacyjne wspierane przez obligację zostały już zatwierdzone przed emisją obligacji, a w każdym razie zostałyby sfinansowane i wdrożone. Obligacja pomogła jednak znacznie w ponoszeniu obciążeń finansowych związanych z tymi projektami.

Strategia w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu

Dwie interwencje w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu finansowane z zielonych obligacji klimatycznych wpisują się w ramyparyskiejstrategii przystosowania się do zmiany klimatu i paryskiego planu działania w dziedzinie klimatu, które były wynikiem uczestniczącego procesu. Przygotowanie strategii opierało się na szeroko zakrojonych badaniach (we współpracy z Météo-France) na temat mocnych i słabych stron Paryża w radzeniu sobie ze skutkami zmiany klimatu, z uwzględnieniem niedoboru zasobów; strategia została opracowana we współpracy z ponad stu paryskimi zainteresowanymi stronami. Przy opracowywaniu strategii wykorzystano również propozycje działań przedłożone przez wszystkie departamenty miasta Paryża oraz konsultacje publiczne w sprawie przystosowania się do zmiany klimatu, które odbyły się w 2015 r.

Ekologizacja miasta jest bardzo dobrze znanym priorytetem dla paryżan, ponieważ konsekwentnie plasuje się w czołówce priorytetów dla projektów sugerowanych w budżetach partycypacyjnych miasta (tj. części całkowitego rocznego budżetu przeznaczonej na realizację działań sugerowanych przez paryżan). Na przykład bardzo popularna była kampania „Duvert près de chez moi”(„zielony obok miejsca, w którym mieszkam”), w ramach której paryżanie mogli proponować zielone miejsca (np. zasadzić drzewo, stworzyć zieloną ścianę). Otrzymano ponad 4 000 sugestii dotyczących miejsc, a do 2020 r. wybrano 209 miejsc do zazieleniania.

Część planów nowych parków i drzew istniała już od dawna, czekając na udostępnienie finansowania na ich realizację. Idea obligacji klimatycznej istnieje już od wielu lat w Departamencie Środowiska Miasta Paryża. Był to właściwy moment, kiedy w Paryżu odbyła się konferencja COP21, dzięki czemu obligacje klimatyczne stały się rzeczywistością. Poniżej przedstawiono ważne kwestie, które należy wziąć pod uwagę w odniesieniu do każdej inicjatywy dotyczącej obligacji ekologicznych lub klimatycznych:

• Emisja obligacji ekologicznych lub klimatycznych to długi proces. Wybór projektów spełniających liczne kryteria wymaga znacznych zasobów ludzkich i czasu. To może być trudniejsze do zorganizowania w mniejszych administracjach. Zaletą jest to, że tworzy prawdziwą wewnętrzną synergię między inwestorami a liderami technicznymi projektu.
• Przejrzystość i odpowiedzialność mają kluczowe znaczenie dla tego procesu, który może wiązać się z inną organizacją roboczą lub może wymagać nowych procedur lub narzędzi (na przykład monitorowania budżetu). Kosztuje to również pieniądze; nabyć rating pozafinansowy, zatrudnić wsparcie przy tworzeniu obligacji i zarządzaniu nimi, zaangażować specjalny zespół itp. Ponadto emitent zielonych obligacji lub obligacji klimatycznych musi składać sprawozdania na temat korzyści dla klimatu. Paryż posiada wewnętrzną wiedzę specjalistyczną w ramach Agencji Ekologii Miejskiej (AEU), która jest akredytowana do oceny emisji dwutlenku węgla, ale jeśli ta wiedza specjalistyczna nie jest dostępna wewnętrznie, będzie musiała zostać pozyskana zewnętrznie.
• Zaangażowanie niezależnych doradców, ekspertów sektorowych i bankierów jest kluczowym czynnikiem rozwoju atrakcyjnej zielonej obligacji. Ponadto istotne jest, aby władze lokalne zdobyły znaczące doświadczenie na zielonych rynkach finansowych i zrozumiały, czego oczekują lub co cenią inwestorzy.

W przypadku Paryża sprawdziło się to dobrze w odniesieniu do zastosowanej metodyki (jasne ramy finansowe, eksperci zarządzający projektami przydzieleni do różnych linii inwestycyjnych, dobrze zorganizowane wykorzystanie wpływów, częsta sprawozdawczość), współpracy (zaangażowanie w proces wszystkich odpowiednich podmiotów, w tym podmiotów zewnętrznych, z jasnymi obowiązkami) oraz koordynacji przez Biuro Finansowe. Miasto nie posiadało we własnym zakresie całej wymaganej wiedzy i zasobów, ale wiedziało, gdzie je zdobyć, a ten wkład okazał się bardzo cenny. Paryż ma na przykład wydajną sieć z bankierami, opartą na skonsolidowanych relacjach biznesowych. Kluczowe znaczenie ma zatem tworzenie powiązań między różnymi podmiotami o różnych umiejętnościach. W przypadku braku takich połączeń uruchomienie zielonej obligacji mogłoby stanowić większe wyzwanie.

Kolejnym ważnym czynnikiem sukcesu była ocena Vigeo. Ocenił Paryż jako lidera sektora obligacji klimatycznych (pierwszy wśród władz lokalnych), a tym samym uczynił Paryż atrakcyjnym dla inwestorów.

Sukces pierwszej obligacji (wydanej w 2015 r.) skłonił miasto Paryż do powielenia i rozszerzenia inicjatywy poprzez emisję obligacji miasta Paryża na rzecz zrównoważonego rozwoju (zob. Rozwiązania).

Całkowita wielkość paryskich obligacji klimatycznych wynosi 300 mln euro (co oznacza, że ponad jedna trzecia wstępnych wniosków inwestorów nie mogła zostać zaakceptowana) i daje roczną stopę procentową w wysokości 1,75 proc. Obligację dzieli się w następujący sposób: 120 mln euro na redukcję emisji gazów cieplarnianych, 115 mln euro na efektywność energetyczną, 5 mln euro na produkcję energii odnawialnej lub odzyskanej oraz 60 mln euro na przystosowanie się do zmiany klimatu. Obligacje klimatyczne mogą być odnawiane co roku, co pozwala na pozyskanie nowych pieniędzy na większą liczbę projektów.

Przewidywany koszt posadzenia 20 000 drzew wyniósł łącznie 18 mln EUR, natomiast szacowany koszt utworzenia nowych parków wyniósł 67 mln EUR. Obie interwencje były częściowo finansowane z obligacji klimatycznych, a częściowo bezpośrednio z budżetu miasta na zazielenianie. Ten budżet na zazielenianie jest ustalany niezależnie od strategii przystosowania się do zmiany klimatu. W ramach obecnej obligacji (2023 r.) nie ma konkretnego budżetu na przystosowanie się do zmiany klimatu, poza budżetem na badania naukowe. Nowy budżet na politykę klimatyczną, w tym przystosowanie się do zmiany klimatu, zostanie jednak przyjęty wiosną 2024 r. w ramach przeglądu paryskiego planu działania w dziedzinie klimatu i energii. Za utrzymanie parków i drzew płaci miasto Paryż.

Projektyadaptacyjne nie przyniosą bezpośrednich korzyści finansowych, które pomogą w zwrocie kosztów inwestorom. Jednak dzięki projektom łagodzenia zmiany klimatu objętym obligacjami oraz w ramach paryskiego planu działania na rzecz klimatu i energii miasto Paryż spodziewa się zmniejszyć zużycie energii, a tym samym wygenerować dodatkowe dochody dla miasta. Ponieważ nie wolno przeznaczać dochodów na określone wydatki (zasada nieprzeznaczenia), dochody te nie zostaną wykorzystane bezpośrednio na wypłatę odsetek inwestorom obligacji i spłatę im pełnej kwoty pożyczonej na koniec okresu emisji obligacji. Zostaną one wypłacone z ogólnego budżetu miasta.

W szerszej perspektywie powiększanie terenów zielonych w mieście dzięki tej więzi przynosi wiele dodatkowych korzyści dla dobrobytu jego mieszkańców. Jak zauważono w nowym paryskim planie działania „Climate & Energy Action Plan” (s. 64), „ekologizacja Paryża ma zasadnicze znaczenie dla zwiększenia różnorodności biologicznej, a jednocześnie zapewnia szereg dodatkowych korzyści dla ekosystemu paryskiego: niższe temperatury, cień, absorpcja wody, spowolnienie powodzi i zatrzymywanie kurzu, a także upiększenie miasta i stworzenie przestrzeni do relaksu, a nawet produkcji żywności”.

Zgodnie ze sprawozdawczością dotyczącą obligacji na rzecz zrównoważonego rozwoju zasadzenie 20 000 drzew odpowiada 14 600 tonom CO2 w okresie życia nowo zasadzonych drzew.

Obligacje klimatyczne są zgodne z paryskim „Climate & Energy Action Plan” i paryską strategią przystosowania się do zmiany klimatu, które stanowią politykę i podstawę prawną obligacji, oraz ze strategią na rzecz odporności z Paryża z 2017 r. Paryski plan działania w dziedzinie klimatu i energii, przyjęty w 2007 r., został po raz pierwszy zaktualizowany w 2012 r. (przyjmując główne wytyczne paryskiego planu działania w dziedzinie klimatu i energii, jednogłośnie zatwierdzone przez Radę w Paryżu), a następnie w 2018 r. Opracowanie takiego planu narzuca art. 75 ustawy z dnia 12 lipca 2009 r. o zobowiązaniu Francji do ochrony środowiska, który stanowi, że do dnia 31 grudnia 2012 r. wszystkie organy liczące ponad 50 000 mieszkańców muszą przyjąć lokalny plan w dziedzinie klimatu i energii (PCET) zgodny z regionalną strategią klimatyczno-powietrzno-energetyczną (SRCAE) przyjętą na szczeblu regionalnym. Paryski plan działania w dziedzinie klimatu i energii określa ogólne wytyczne dotyczące klimatu i energii dla Paryża i jest podzielony na różne dokumenty operacyjne, w tym paryską strategię przystosowania się do zmiany klimatu. Strategia w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu jest planem działania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu i składa się z 30 celów stosowanych w 35 działaniach.  Wśród innych celów, dąży do ułatwienia dostępu do orzeźwiających obszarów w lecie, aby ochłodzić miasto podczas szczytów temperatury, tak aby żaden paryżanin nie powinien znajdować się dalej niż 7 minut spacerem od miejsca, w którym można odpocząć przy wodzie i zieleni.

Obligacje klimatyczne są zgodne z„zasadami dotyczącymi obligacji ekologicznych”,które stanowią,że: „Projekty ekologiczne definiuje się jako projekty i działania, które będą promować postępy w zakresie zrównoważonej środowiskowo działalności zdefiniowanej przez emitenta i zgodnej z procesem oceny i wyboru projektu przez emitenta. Zarządzanie wpływami z zielonych obligacji powinno być możliwe do prześledzenia w ramach organizacji emitującej, a emitenci powinni co najmniej raz w roku składać sprawozdania z wykorzystania wpływów. Burmistrz Paryża polecił listownie odpowiedzialnym zastępcom burmistrzów wdrożenie działań związanych z obligacjami klimatycznymi.

Miasto Paryż jest odpowiedzialne za spłatę odsetek i pełną spłatę na koniec okresu emisji obligacji. Obligacja klimatyczna jest częścią paryskiej euroobligacji średnioterminowej (ETMN) i w związku z tym jest uznawana za klasyczną emisję obligacji. W przypadku, gdy odsetki lub pełny zwrot nie mogą zostać wypłacone lub są opóźnione, zastosowanie będą miały zasady Prospektu Bazowego (dokumentu zawierającego wszystkie informacje dla inwestorów w celu dokonania świadomej oceny ich inwestycji). Ponadto grupa obligatariuszy wybrała przedstawiciela uprawnionego do działania w imieniu wszystkich obligatariuszy w celu realizacji ich praw.

Zgodnie z art. L. 1612-4 ogólnego kodeksu samorządów lokalnych (CGCT) zaciąganie pożyczek w żadnym wypadku nie powinno być wykorzystywane do wypełnienia luki finansowej w finansach operacyjnych i inwestycyjnych ani do amortyzacji zadłużenia. Podobnie jak każda inna pożyczka, odsetki są wypłacane z zasobów operacyjnych (co w tym przypadku oznacza zasoby zebrane przez władze lokalne, takie jak podatki lokalne i transfery finansowe z państwa do władz lokalnych).

Zgodnie z art. L. 2331-8 tego samego kodeksu CGCT utrzymanie projektów obligacji klimatycznych nie może być opłacane z obligacji, ponieważ środki finansowe na cele operacyjne muszą być oddzielone od inwestycji. Wpływy z pożyczki (obligacji) są formą przychodów pozapodatkowych z inwestycji.

Obligacje klimatyczne w Paryżu obowiązują od 18 listopada 2015 r. do 25 maja 2031 r. Oba projekty adaptacyjne, które obecnie są objęte obligacją, zostały zrealizowane do 2021 r. Termin zapadalności obligacji nie jest w żaden sposób związany z zakończeniem działań związanych z planem w dziedzinie klimatu.

Obligacja miasta Paryża na rzecz zrównoważonego rozwoju została uruchomiona w 2017 r. i ponownie emitowana co roku w latach 2020–2023 w celu wsparcia szerokiego zakresu projektów dotyczących zrównoważonego rozwoju.

Żywotność drzew w Paryżu wynosi na ogół około 70 lat. Jeśli chodzi o parki, intencją jest, aby trwały wiecznie.

Hervé Amblard
Chef du Service de la Gestion Financière
Direction des Finances et des Achats, Ville de Paris
E-mail:herve.amblard@paris.fr

Paryż, „Climate & Energy Action Plan” [„Klimat iamp; Plan działania w dziedzinie energii”] (2018).

paryska strategia przystosowania się do zmiany klimatu (2015 r.)

„Paryska strategia przystosowania się do zmianyklimatu”

Międzynarodowe Stowarzyszenie Rynku Kapitałowego (2015). „Green Bond Principles, Voluntary Process Guidelines for Emissioning Green Bonds” [Zasady dotyczące zielonych obligacji, wytyczne dotyczące dobrowolnego procesu emisji zielonych obligacji]. 27 marca 2015 r.; Miasto Paryż. Obligacje klimatyczne - prezentacja inwestorska. Listopad 2015 r.

Sprawozdawczość w zakresie obligacji na rzecz zrównoważonego rozwoju, 2020 r.

Sprawozdawczość w zakresie obligacji klimatycznych w Paryżu, 2018 r.