Start Baza danych Studia przypadków Działania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu finansujące obligacje klimatyczne w Paryżu

Exclusion of liability

This translation is generated by eTranslation, a machine translation tool provided by the European Commission.

Website experience degraded
The European Climate and Health Observatory is undergoing reconstruction until June 2024 to improve its performance. We apologise for any possible disturbance to the content and functionality of the platform.
Studia przypadków

Działania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu finansujące obligacje klimatyczne w Paryżu

Działania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu finansujące obligacje klimatyczne w Paryżu

Zrównoważony rozwój jest głównym problemem dla miasta Paryż od ponad 10 lat. Kiedy w 2015 r. miasto Paryż gościło COP21, ratusz chciał wysłać silny sygnał społeczności międzynarodowej i innym władzom lokalnym i regionalnym oraz pokazać różnorodność miejskich działań i zobowiązań ekologicznych. Aby to podkreślić, Paryż wzniósł więź klimatyczną w celu finansowania projektów związanych z klimatem i energią. Łączna wielkość obligacji wynosi 300 mln EUR, z czasem trwania do maja 2031 r. Obligacja jest skierowana do prywatnych inwestorów, którzy uważają, że inwestowanie w zrównoważony rozwój Paryża jest drugorzędną zaletą. Będą oni otrzymywać stopę zysku w wysokości 1,75 % rocznie. 20 % funduszy na obligacje klimatyczne zostało przydzielonych na projekty przystosowawcze.

Obecnie do obligacji włączono dwa projekty mające cel przystosowania się do zmiany klimatu, które są wdrażane: posadzenie 20 000 drzew w mieście i stworzenie 30 hektarów nowych parków do 2020 roku.

Opis studium przypadku

Wyzwania

Ze względu na zmiany klimatu Paryż oczekuje wzrostu średnich dziennych temperatur, a także liczby gorących, bardzo gorących i ekstremalnie gorących dni oraz występowania fal upałów. Fala upałów z 2003 roku miała katastrofalny wpływ na kraj, co doprowadziło do prawie 15 000 zgonów związanych z upałem we Francji. Przewiduje się, że lato 2003 r. może stać się normalnym latem w 2050 r., a w odpowiedzi na to opracowano paryski plan Heatwave. Stres cieplny jest zatem ważnym punktem centralnym dla Paryża i wdrażane są środki zapobiegające temu zjawisku, takie jak zielone ogrody, parki i dachy oraz wykorzystanie wody do chłodzenia. Tendencja do częstszych susz została również udokumentowana przez Météo-France, z mniejszą ilością opadów letnich, zmniejszonym natężeniem przepływu rzeki Sekwany i zwiększonym ryzykiem suszy rolniczej w Île-de-France. Może to mieć wpływ na zaopatrzenie w wodę pitną z wód powierzchniowych. Prognozy klimatyczne dla Paryża wskazują również na wzrost częstotliwości ulewnych opadów w nadchodzącym stuleciu. Nie oczekuje się jednak, że powodzie będą częściej lub rzadziej ze względu na zmiany klimatu. Ale ponieważ konsekwencje powodzi przez Sekwany przepełniające jej brzegi lub spływ deszczu po ulewnych deszczach mogą być w każdym przypadku znaczące, istnieje potrzeba ochrony przeciwpowodziowej.

Cele

Celem paryskiej obligacji klimatycznej jest finansowanie projektów energetycznych i klimatycznych, obejmujących cztery główne cele paryskiego planu działania na rzecz klimatu i energii: ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, poprawa efektywności energetycznej, produkcja energii odnawialnej lub odzyskanej oraz przystosowanie się do zmiany klimatu. Celem strategii adaptacji, jednego z dokumentów operacyjnych paryskiego planu działania na rzecz klimatu i energii, jest przygotowanie miasta zarówno na przyszłe zmiany klimatyczne, jak i na przyszły niedobór niektórych zasobów, takich jak woda, energia, żywność i różnorodność biologiczna. Przekłada się to na cztery główne cele:

  • chronić paryżan przed ekstremalnymi wydarzeniami klimatycznymi;
  • zapewnienie dostaw wody, żywności i energii;
  • żyć ze zmianami klimatycznymi: bardziej zrównoważone planowanie miast;
  • wspieranie nowego stylu życia i zwiększanie solidarności.

Celem obu projektów adaptacyjnych realizowanych w ramach więzi klimatycznej jest zmniejszenie efektu miejskiej wyspy ciepła i zwiększenie komfortu cieplnego w mieście, co dotyczy głównie celów 1 i 3 strategii adaptacji.

Taktyki adaptacyjne wdrożone w tym przypadku
Rozwiązania

Więź klimatyczna

Obligacja klimatyczna jest postrzegana przez miasto jako ciekawy i dochodowy mechanizm finansowania projektów publicznych, ponieważ składa się z szerokiej gamy profili inwestorów (kilku inwestorów interesuje się obligacjami wyłącznie związanymi z klimatem) i wymaga przejrzystości. Przejrzystość zapewnia się poprzez sprawozdawczość roczną, w przypadku gdy emitent musi uzasadnić przeznaczenie środków pieniężnych na projekty spełniające określone kryteria. Proces i sprawozdanie są poddawane przeglądowi przez niefinansową agencję ratingową Vigeo, zapewniając tym samym inwestorom pewność co do wykorzystania ich funduszy. Ponadto przejrzystość jest dla miasta okazją do zakwestionowania praktyk wewnętrznych i ich udoskonalenia w razie potrzeby. Ponadto obligacja klimatyczna podkreśla priorytety polityczne poprzez ranking inwestycji.

Wybór projektów, które mają zostać włączone do obligacji, jest zarządzany przez Financial Management Support Service (SGF) miasta we współpracy z Agencją Ekologii Miejskiej w Paryżu (AEU) i nadzorowany przez Vigeo. Lista projektów do wyboru jest określana na początku każdej kadencji wyborczej. Po każdych wyborach nowy burmistrz przedstawia swój kierunek polityczny Radzie w Paryżu do zatwierdzenia. Kierunek ten przekłada się finansowo na program inwestycyjny (określający priorytety i naciski polityczne) i odpowiednie projekty. Proces wyboru spośród tych projektów opierał się na kilku kryteriach, które stanowią połączenie kryteriów przedstawionych przez SGF i kryteriów, które są zwykle stosowane w inwestycjach społecznie odpowiedzialnych (SRI).

1. Kryteria wewnętrzne gminy

Pierwszym kryterium jest to, że projekt powinien przyczynić się do (jednego z) czterech celów planu działania na rzecz klimatu i energii. Po drugie, tylko projekty w ramach programu inwestycyjnego, które nie zostały jeszcze zainicjowane, są finansowane („nowe”), ponieważ są bardziej atrakcyjne dla inwestorów, łatwiejsze do sprawozdawczości rocznej i pokazują perspektywiczne podejście miasta Paryża.

2. „Zasady obligacji ekologicznych” i kryteria operacyjne

Obligacja klimatyczna jest rodzajem zielonej obligacji i podlega zasadom zielonych obligacji. Ponadto, po wstępnej selekcji zgodnie z kryteriami opisanymi powyżej, SGF i AEU dokonują dalszego wyboru projektów i organizują spotkania z kierownikami projektów, przedstawicielami AEU i Vigeo w celu udoskonalenia tej selekcji. Celem tego etapu w tym procesie są:

  • Uzyskać dokładne informacje na temat każdego projektu (np. dokładnie to, co zostanie zrobione, dopracowany przydział środków budżetowych, planowanie projektu, metody monitorowania) i sprawdzić, czy każdy aspekt (środowiskowy, społeczny, zarządzanie) projektu odpowiada „wykorzystaniu wpływów” definiującym kwalifikujące się kategorie projektów (zgodnie z zasadami obligacji ekologicznych (GBP)) i są zgodne z zasadami płynności i zarządzania projektami.
  • Sprawdzić, czy każdy wybrany projekt zawiera rzeczywiste i głównie wymierne korzyści dla środowiska oraz czy procedury i przyrządy pomiarowe są lub mogą być wdrażane przez różne departamenty lub AEU (akredytowane na potrzeby oceny emisji dwutlenku węgla). W przypadku projektów adaptacyjnych wyniki są po prostu wyrażone w powierzchni utworzonych terenów zielonych (cel: +30 ha do 2020 r.) lub liczba posadzonych drzew (cel: +20 000 do 2020 r.);
  • Stworzenie ram odzwierciedlających wskaźniki i korzyści dla klimatu, do których zobowiązało się miasto Paryż.

Należy pamiętać, że projekt w ramach obligacji klimatycznych niekoniecznie powinien być realizowany w Paryżu, o ile miasto Paryż jest bezpośrednim płatnikiem i głównym wykonawcą.

Projekty adaptacyjne

Dwa projekty adaptacyjne są obecnie objęte więzią klimatyczną i obejmują odpowiednio sadzenie 20 000 drzew i tworzenie 30 hektarów nowych parków. Termin zakończenia projektów adaptacyjnych upływa w 2020 r.

Nowe drzewa będą sadzone w centrum Paryża (w przeciwieństwie do istniejących już dwóch lasów poza Paryżem), na ulicach i w obiektach publicznych, takich jak szkolne place zabaw, gimnazjum itp. Od początku 2016 r. do lata tego samego roku posadzono już około 2000 drzew.

Nowe parki powstaną zarówno w strefach odnowy miejskiej Paryża, gdzie istnieje największy potencjał dla dużych obszarów parków, jak i w niektórych już istniejących dzielnicach Paryża, gdzie lokalne miejsca mogą zostać przekształcone w małe lokalne parki dla mieszkańców. Na przykład Martin Luther King Park w strefie odnowy miejskiej Clichy Batignolles (na północny zachód od Paryża, 17. dzielnica), po raz pierwszy otwarty w 2008 r., został przedłużony w 2014 r. i nadal jest w trakcie prac, które mają zostać przedłużone do 2018 r., zwiększając całkowitą powierzchnię do 10 ha. Jedynie przedłużenia z 2014 r. (2,2 ha) i 2018 r. (3,5 ha) zostaną wliczone do celu 30 ha na 2020 r. Utrzymanie parków i drzew będzie pokryte samym miastem, a nie inwestycjami w obligacje klimatyczne, ponieważ nie jest to dozwolone.

Przydatność

Sprawa opracowana i wdrożona jako środek przystosowania się do zmiany klimatu.

Dodatkowe Szczegóły

Udział zainteresowanych stron

Więź klimatyczna

Paryska więź klimatyczna została zainicjowana przez miasto Paryż, utworzone zarówno przez Departament Finansów i Zamówień (DFA) oraz Departament Parków i Środowiska w Paryżu. Ze względu na fakt, że paryska obligacja klimatyczna z 2015 r. była pierwszą społecznie odpowiedzialną ofertą publiczną złożoną przez miasto Paryż, DFA zwróciła się, w kontekście zamówień publicznych, do agencji ratingowej niefinansowej (Vigeo) o pomoc w przygotowaniu tej oferty publicznej. W ten sposób Służba Wspierania Zarządzania Finansami (SGF) mogłaby skorzystać z sektorowej wiedzy tej agencji, jej wytycznych i metodologii.

Credit Agricole CIB, HSBC i Societé Generale CIB pełniły funkcję wspólnych kierowników w tej kwestii. Banki te zostały wybrane w drodze przetargów konkurencyjnych, aby towarzyszyć miastu Paryża w tym procesie i być partnerami. W ten sposób miasto Paryż może skorzystać z wiedzy fachowej w zakresie oczekiwań inwestorów (np. w celu potwierdzenia wykorzystania wpływów, ram i wyboru projektów tej obligacji), ich sieci i usług marketingowych (stosunki medialne, pomoc w organizacji roadhow itp.).

Paryska więź klimatyczna to prawdziwy sukces: była finansowana przez wielu inwestorów, bardziej niż oczekiwano, a na początku pojawiły się wnioski inwestorów o wartości 475 mln euro na sfinansowanie obligacji. W tej chwili zaangażowanych jest ponad 30 inwestorów. Obligacje są wspierane głównie przez inwestorów krajowych (83 %), ale miasto Paryż zdołało zdywersyfikować swoją bazę inwestorów do międzynarodowych rachunków instytucjonalnych, w szczególności do krajów Beneluksu (9 %), Szwajcarii (3 %) i krajów nordyckich (3 %). Ubezpieczyciele i fundusze emerytalne zakupili lwią część transakcji (51 %), a następnie podmioty zarządzające aktywami (49 %).

W ramach administracji miejskiej utworzono zespoły do realizacji projektów w ramach więzi, przy czym za realizację działań adaptacyjnych odpowiada dział zieleni miasta. Dział ten jest podzielony na cztery jednostki robocze dla różnych części Paryża, zapewniając mniej lub bardziej równe rozprzestrzenianie się drzew i parków na obszarze Paryża. Niektóre projekty będą nowo projektowane.

Strategia adaptacyjna

Strategia Paryża w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu opiera się na szeroko zakrojonych badaniach na temat zagrożeń związanych ze zmianą klimatu (poprowadzonych z Météo-France) w odniesieniu do mocnych i słabych stron Paryża w radzeniu sobie z tymi zmianami i niedoborem zasobów; strategia ta jest opracowywana we współpracy z ponad stu paryskimi interesariuszami. Ponadto wszystkie departamenty miasta Paryż otrzymały propozycje działań, a w 2015 r. przeprowadzono konsultacje społeczne w sprawie przystosowania się do zmiany klimatu, które przyczyniły się do opracowania strategii.

Ekologizacja miasta jest bardzo znanym pragnieniem paryżan, które pojawia się na szczycie projektów sugerowanych w budżetach partycypacyjnych miasta (tj. część ogólnego rocznego budżetu przeznaczonego na realizację działań sugerowanych przez paryżan). Na przykład bardzo popularna była kampania „Du vert près de chez moi” („zielona obok miejsca, w którym mieszkam”), w której paryżanie mogli sugerować miejsca na zieleń (np. zasadzić drzewo, stworzyć zieloną ścianę). Do 2020 r. otrzymano ponad 4000 sugestii dotyczących miejsc, a do 2020 r. wybrano 209 obiektów. W związku z tym nie jest konieczne dalsze bezpośrednie angażowanie paryżan w wybór projektów w ramach więzi lub konsultowanie się z nimi w sprawie miejsc dla nowych drzew i roślin w ramach dwóch obecnie realizowanych projektów.

Czynniki sukcesu i czynniki ograniczające

Część planów dotyczących nowych parków i drzew istniała już od dawna, czekając na udostępnienie środków finansowych na ich realizację. Idea więzi klimatycznej istniała również od wielu lat w Departamencie Środowiska Paryża. Czas był właściwy, gdy COP21 odbył się w Paryżu, dzięki czemu więź klimatyczna stała się rzeczywistością. Przy rozważaniu związku ekologicznego lub klimatycznego należy wziąć pod uwagę kilka ważnych elementów:

  • Po pierwsze, zielona lub klimatyczna więź to długi proces. Wybór projektów odpowiadających licznym kryteriom wymaga wielu zasobów ludzkich i czasu. Może to być trudniejsze do zorganizowania w mniejszych organach. Zaletą jest to, że tworzy prawdziwą wewnętrzną synergię (materia finansowa i projekty operacyjne potrzebują siebie nawzajem).
  • Po drugie, przejrzystość i odpowiedzialność są kluczowymi słowami tego procesu. Proces ten może oznaczać inną organizację roboczą lub może wymagać nowych procedur lub narzędzi (na przykład do monitorowania budżetu). Kosztują one również pieniądze; aby uzyskać rating pozafinansowy, zatrudnić wsparcie dla tworzenia i struktury tego rodzaju obligacji, zmobilizować zespół itp. Ponadto emitent obligacji ekologicznych lub klimatycznych musi zgłosić korzyści dla klimatu. Paryż posiada wewnętrzną wiedzę fachową w ramach Agencji Ekologii Miejskiej (AEU), która jest akredytowana do oceny emisji dwutlenku węgla, ale jeśli ta kompetencja nie jest obecna, będzie musiała zostać zakupiona na zewnątrz.
  • Po trzecie, niezależni doradcy, eksperci sektorowi w dziedzinie obligacji ekologicznych lub klimatycznych oraz bankierzy wydają się niezbędne do wzniesienia atrakcyjnych obligacji ekologicznych. Zdaniem inwestorów niezależność (lub druga opinia) gwarantuje bezpieczeństwo i uczciwy proces. Ponadto istotne jest, aby władze lokalne posiadały wiedzę fachową na temat zielonego rynku i posiadały wiedzę na temat tego, czego inwestorzy oczekują lub doceniają.

W przypadku Paryża to dobrze sprawdziło się w odniesieniu do stosowanej metodologii (jasne ramy finansowe, eksperci zarządzający projektami dołączeni do różnych linii inwestycyjnych, dobrze zorganizowane wykorzystanie wpływów, częste sprawozdawczość), współpraca (w tym każdy uczestnik, nawet zewnętrzni, w procesie z jasnymi obowiązkami) oraz koordynacja ze strony biura finansowego. Miasto nie posiadało całej wymaganej wiedzy i zasobów wewnętrznych, ale wiedzieli, gdzie ją zdobyć, a ten wkład okazał się bardzo cenny. Paryż ma na przykład skuteczną sieć z bankierami, ponieważ regularnie z nimi handlują. Kluczowe znaczenie ma wówczas połączenie wszystkich tych różnych doświadczeń, a miasto odniosło sukces dzięki wewnętrznym kompetencjom. Jeśli połączenie nie zostanie wykonane, co jest szczególnie trudne, jeśli cała wiedza specjalistyczna jest zewnętrzna wobec władz lokalnych, może to stać się poważną przeszkodą w uruchomieniu zielonej obligacji. Jednak to połączenie jest również tym, co sprawia, że proces jest interesujący, ponieważ tworzy synergię.

Kolejnym ważnym czynnikiem sukcesu był rating Vigeo, który ocenił Paryż jako lidera sektora obligacji klimatycznych (1. miejsce wśród władz lokalnych) i uczynił Paryż atrakcyjnym dla inwestorów.

Koszty i korzyści

Obligacja klimatyczna to obligacja emitowana przez rząd lub podmiot korporacyjny w celu pozyskania środków finansowych na projekty lub programy związane z łagodzeniem zmiany klimatu lub przystosowaniem się do niej. Obligacja jest formą pożyczki: posiadaczem obligacji jest pożyczkodawca (wierzyciel), emitentem obligacji jest kredytobiorca (dłużnik), w tym przypadku miasto Paryż. Obligacje zapewniają kredytobiorcy środki zewnętrzne na finansowanie inwestycji długoterminowych. Emitent jest winien posiadaczom dług i, w zależności od warunków obligacji, jest zobowiązany do zapłaty im odsetek (kupon) i/lub spłaty kwoty głównej w późniejszym terminie. Obligacje są ważone ryzykiem i ratingiem kredytowym w zwykły sposób na podstawie zdolności kredytowej emitenta oraz zbywalnych, wyraźnych warunków pozwalających na to na międzynarodowych rynkach wtórnych obligacji.

Łączna wielkość obligacji klimatycznych Paryża wynosi 300 milionów euro i obiecuje roczną stopę procentową w wysokości 1,75 %. Obligacja jest rozkładana w następujący sposób: 120 mln EUR na redukcję emisji gazów cieplarnianych, 115 mln EUR na efektywność energetyczną, 5 mln EUR na produkcję energii odnawialnej lub odzyskanej oraz 60 mln EUR na przystosowanie się do zmiany klimatu. Więź klimatyczna może być odnawiana co roku, pozwalając na nowe pieniądze na kolejne projekty.

20 tys. drzew, które są sadzone, będzie kosztować łącznie 18 mln euro. Koszty te zostaną sfinansowane w wysokości 15 mln EUR z wpływów z obligacji na rzecz klimatu, a pozostałe 3 mln EUR zostaną sfinansowane bezpośrednio z budżetu na zazielenianie miasta Paryż (Departament Zielonych Przestrzeni i Środowiska). Nowe parki będą kosztować 67 mln euro, z czego 45 mln euro zostanie sfinansowane z obligacji klimatycznych, a reszta z budżetu na ekologizację miasta. Ten budżet na zazielenianie jest ustalany niezależnie od strategii dostosowawczej. Obecnie w mieście nie ma specjalnego budżetu na adaptację, poza budżetem badawczym. Utrzymanie parków i drzew będzie opłacane również przez miasto.

Projekty adaptacyjne nie doprowadzą do bezpośrednich korzyści finansowych, które pomogą zwrócić inwestorom, ale dzięki projektom łagodzącym w ramach obligacji oraz w ramach paryskiego planu działania na rzecz klimatu i energii, Paryż oczekuje zmniejszenia zużycia energii, a tym samym wygenerowania dodatkowych dochodów dla miasta. Ponieważ nie można przeznaczać dochodów na określone wydatki (zasada niewydzielenia), dochody te nie zostaną wykorzystane bezpośrednio na wypłatę odsetek inwestorom obligacji i spłatę im pełnej kwoty pożyczonej na koniec okresu obowiązywania obligacji, ale zostanie ona wypłacona z ogólnego budżetu miasta.

Obligacja klimatyczna jest zgodna z paryskim „Planem działania na rzecz klimatu i energii” oraz „strategią dostosowawczą Paryża”, które stanowią politykę i podstawę prawną obligacji. Przyjęty w 2007 r. plan działań w dziedzinie klimatu został zaktualizowany w 2012 r. wraz z przyjęciem głównych wytycznych paryskiego planu działania na rzecz klimatu i energii, jednogłośnie zatwierdzonych przez Radę Paryża. Opracowanie takiego planu narzuca art. 75 ustawy z dnia 12 lipca 2009 r. o zobowiązaniu Francji do ochrony środowiska, który stanowi, że do dnia 31 grudnia 2012 r. wszystkie władze liczące ponad 50 000 mieszkańców muszą przyjąć lokalny plan klimatyczno-energetyczny (PCET) zgodny z regionalną strategią klimatyczno-energetyczną (SRCAE) przyjętą na szczeblu regionalnym. Paryski plan działania na rzecz klimatu i energii określa ogólne wytyczne dotyczące klimatu i energii dla Paryża i jest podzielony na różne dokumenty operacyjne, w tym strategię przystosowania się do zmiany klimatu w Paryżu. Strategia adaptacji jest planem działania na rzecz przystosowania się do zmiany klimatu i składa się z 30 celów zastosowanych w 35 działaniach, m.in. celu polegającego na ułatwieniu dostępu do obszarów orzeźwiających w lecie, ochłodzeniu miasta podczas szczytów temperatury i ułatwieniu, że do 2020 r. żaden paryżanin nie powinien znajdować się więcej niż 7 minut spacerem od miejsca relaksu z wodą i zielenią.

Obligacja klimatyczna jest zgodna z zasadami zielonych obligacji, stwierdzając, że: „Ekologiczne projekty definiuje się jako projekty i działania, które będą promować postęp w zakresie działań zrównoważonych środowiskowo określonych przez emitenta i zgodnie z procesem oceny i selekcji projektu emitenta. Zarządzanie wpływami z zielonych obligacji powinno być identyfikowalne w organizacji emitującej, a emitenci powinni co najmniej raz w roku składać sprawozdania z wykorzystania wpływów. Burmistrz Paryża poinstruował odpowiedzialnych zastępców burmistrzów listem do realizacji działań związanych z więzią klimatyczną.

Miasto Paryż jest odpowiedzialne za spłatę odsetek i pełną spłatę na koniec okresu obligacji. Obligacja klimatyczna jest zintegrowana z eurośrednioterminową notą paryską i jest uważana za klasyczną emisję obligacji. W przypadku, gdy odsetki lub pełny zwrot nie mogą zostać wypłacone lub zostaną opóźnione, zastosowanie będą miały zasady prospektu bazowego. Ponadto grupa obligatariuszy wybrała przedstawiciela, który jest upoważniony do działania w imieniu wszystkich posiadaczy obligacji w celu wprowadzenia w życie ich praw.

Zgodnie z art. L. 1612-4 Ogólnego Kodeksu Władz Lokalnych (CGCT) zaciąganie pożyczek nie powinno w żadnym wypadku być wykorzystywane do zablokowania luki finansowej w finansach operacyjnych i inwestycyjnych ani do amortyzacji zadłużenia. Podobnie jak każda inna pożyczka, odsetki są wypłacane z zasobów operacyjnych (co w tym przypadku oznacza środki pobierane przez władze lokalne, takie jak podatki lokalne i transfery finansowe z państwa do władz lokalnych).

Jak wspomniano wcześniej, utrzymanie projektów związanych z obligacjami klimatycznymi nie może być wypłacane z obligacji, ponieważ w ustawie stwierdzono, że społeczność lokalna musi wyraźnie oddzielić finanse na cele operacyjne od inwestycji. Zgodnie z art. L. 2331-8 CGCT wpływy z pożyczki (obligacji) są formą przychodów niepodatkowych z inwestycji, co oznacza, że nie mogą być wykorzystane na pokrycie wydatków operacyjnych, takich jak koszty utrzymania lub eksploatacji.

Czas wdrożenia

Czas trwania paryskiej więzi klimatycznej wynosi od 18 listopada 2015 r. do 25 maja 2031 r. Oba projekty adaptacyjne, które zostały obecnie włączone do obligacji, muszą zostać zrealizowane do 2020 r.

Okres użytkowania

Życie drzew w Paryżu wynosi zazwyczaj około 70 lat. Jeśli chodzi o parki, intencją jest to, że będą one trwać wiecznie.

Źródło informacji

Kontakt

Hervé Amblard
Chef du Service de la Gestion Financière
Direction des Finances et des Achats, Ville de Paris
E-mail:herve.amblard@paris.fr

Źródło

Paris Climate & Energy Action Plan; Paris Adaptation Strategy; International Capital market Association (2015). Green Bond Principles, Voluntary Process Guidelines for Issuing Green Bonds. March 27, 2015; City of Paris. Climate bond - Investor presentation. November 2015

Opublikowane w Climate-ADAPT Nov 22 2022   -   Ostatnia modyfikacja w Climate-ADAPT Apr 18 2024


Skontaktuj się z nami w przypadku jakichkolwiek innych zapytań na temat tego studium przypadku lub w celu udostępnienia nowego studium przypadku (e -mail climate.adapt@eea.europa.eu )

Akcje Dokumentu