Kruibeke Bazel Rupelmonde (Belgia): kontrolowany obszar powodziowy służący bezpieczeństwu przeciwpowodziowemu i ochronie przyrody
Kruibeke Bazel Rupelmonde (KBR) Controlled Flood Area (CFA) jest kluczowym elementem belgijskiego planu Sigma dla ujścia Skaldy. Plan Sigma jest zintegrowanym planem ochrony przeciwpowodziowej, który łączy groby, mury morskie i obszary powodziowe, aby chronić około 20 000 hektarów ziemi przed powodzią.
W ramach planu Sigma, teren KBR jest najważniejszym kontrolowanym obszarem powodziowym, który ma zmniejszyć ryzyko powodziowe wzdłuż ujścia Skaldy pięciokrotnie. Aby stworzyć obszar KBR, przeprowadzono prace mające na celu otwarcie trzech sąsiadujących z nimi polderów (obszarów odzyskanej ziemi) – polderów Kruibeke, Bazel i Rupelmonde – do kontrolowanych działań pływowych. Ponownie otwarte poldery zapewniają nie tylko system obronny od zalewu rzeki Scheldt, ale są szeroką naturalną i atrakcyjną przestrzenią, gdzie odbudowano siedliska leśne i potoczne, zarządzano zasobami rybnymi i zapewniano możliwości rekreacyjne. System udowodnił już swoją skuteczność, przeciwdziałając skutkom zdarzeń burzowych. Obecnie KBR jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc w obszarze interwencji Planu Sigma, o rosnącej atrakcyjności dla działalności turystycznej.
Opis studium przypadku
Wyzwania
KBR CFA jest kluczowym projektem w ramach planu Sigma, który posiada największą zdolność magazynowania wody ze wszystkich obszarów powodziowych kontrolowanych przez Sigma Plan. Plan Sigma został zaprojektowany w odpowiedzi na katastrofę burzową w 1976 roku. Podczas tej burzy w Ruisbroek pękła grobowiec, w górę rzeki od KBR, zalewając to miasto i okoliczne ziemie i wymagając ewakuacji ponad 2000 osób. Ze względu na zmiany klimatu i wzrost poziomu mórz oczekuje się, że takie ekstremalne zjawiska pogodowe będą miały miejsce częściej w nadchodzących dziesięcioleciach. Występowanie powodzi burzowych mierzonych w Antwerpii znacznie wzrosło już od lat 50. ubiegłego wieku. KBR CFA zapewnia duży obszar magazynowania wody podczas burzy, zmniejszając w ten sposób ryzyko powodzi wzdłuż ujścia Scheldta.
Cele
Głównym celem kontrolowanego obszaru powodziowego KBR jest zmniejszenie ryzyka powodziowego wzdłuż Skaldy i jej głównych dopływów, w tym perspektywa zmiany klimatu i wzrostu poziomu mórz. Wraz z dodaniem bieżących i przyszłych projektów Sigma Plan, minimalny poziom ochrony przeciwpowodziowej w całym ujściu Skaldy będzie dalej poprawiany. W rezultacie przewiduje się, że powodzie będą miały miejsce tylko raz na 1000 lat, biorąc pod uwagę wzrost poziomu morza o 25 cm do 2050 r.
Drugorzędnym celem KBR jest zapewnienie rekompensaty przyrodniczej za rozbudowę portu w Antwerpii i związane z tym duże prace infrastrukturalne: obszar kompensacji przyrodniczej obejmuje 150 hektarów łąk ptaków za prace związane z portem Deurganck Dock i 300 hektarów bagien pływowych na prace infrastrukturalne Scheldt.
Taktyki adaptacyjne wdrożone w tym przypadku
Rozwiązania
Kruibeke Bazel Rupelmonde (KBR) Controlled Flood Area powstał poprzez obniżenie wysokości dawnych wałków przeciwpowodziowych wzdłuż Skaldy i budowę nowych wałków dalej w głąb lądu na odpowiedniej wysokości ochrony przeciwpowodziowej.
Obszar KBR zapewnia istotny wkład w bezpieczeństwo powodziowe wzdłuż ujścia Skaldy ze względu na duże rozmiary (600 hektarów), strategiczną lokalizację i niski poziom gruntów, zapewniając dużą zdolność magazynowania wody. Kontrolowany przez KBR obszar powodziowy składa się z trzech oddzielnych, przyległych polderów (obszarów odzyskanej ziemi), polderów Kruibeke, Bazel i Rupelmonde. Poldery te były wykorzystywane głównie do celów rolniczych i rekreacyjnych, takich jak stawy rybne. Chociaż funkcje te można było w znacznym stopniu zachować w kontrolowanym obszarze powodziowym, zdecydowano się na przekształcenie tego obszaru w obszar przyrodniczy jako rekompensatę dla obszarów dotkniętych ekspansją portu w Antwerpii i prac w rzece Scheldt. Ten wybór rozwoju przyrody w ramach CFA odzwierciedla zintegrowane podejście planu Sigma, który łączy ochronę przeciwpowodziową i ochronę przyrody.
Już przed realizacją projektu trzy poldery zostały wyznaczone jako strefy specjalnej ochrony na mocy dyrektywy siedliskowej UE, w szczególności ze względu na obecność siedlisk priorytetowych „pozostałych lasów reliktowych na terenach aluwialnych”. Ponadto poldery zostały wskazane jako chronione na mocy dyrektywy ptasiej. Aby stworzyć wymaganą rekompensatę za obszary naturalne dotknięte przez port w Antwerpii i inne prace infrastrukturalne, w ramach kontrolowanego obszaru powodziowego wybudowano 300 hektarów bagien pływowych, 150 hektarów powierzchni ptaków łąkowych i 91,9 ha lasów.
W celu stworzenia bagien pływowych, kilka jazów zostało umieszczonych w zewnętrznym grobie, aby umożliwić kontrolowany odpływ w ramach CFA. System umożliwia przepływ wody ze Skaldy do obszaru przez wysokie jamy podczas odpływu i wyjście z obszaru podczas odpływu przez niskie jazy. Wysokie jamy są ważne, ponieważ pozwalają na efekty wysokich i słabych pływów w KBR CFA. Ponadto połączenie jazów wylotowych i wlotowych pozwala na regularną wymianę organizmów i składników odżywczych między kontrolowanym obszarem powodziowym a Skaldą. Jeden niski jaz jest utrzymywany na niemal stałym poziomie, aby umożliwić ciągłą wymianę wody między Skaldą a Kruibeekse Creek. Jazy zostały zaprojektowane jako przyjazne dla ryb, aby wspierać migrację ryb. Jazdy są również niezbędne do usuwania nadmiaru wody z CFA po wydarzeniach burzowych, które przewyższają zewnętrzne wały. Mogą one być również wykorzystywane przed spodziewanym zjawiskiem burzowym, aby zmaksymalizować zlewnię CFA.
CFA weszła w życie w 2015 roku. Po raz pierwszy udowodnił swoją skuteczność podczas silnego przypływu w styczniu 2018 r., oferując użyteczny obszar buforowy i zapobiegając niebezpiecznej powodzi. Poldery nie tylko tworzą kontrolowany obszar powodziowy, ale również zapewniają szeroki obszar przyrodniczy. Dzięki uczestnictwu w projekcie SCALLUVIA finansowanym w ramach programu LIFE (2013–2018) przywrócono około 90 hektarów lasów aluzyjnych i potoków, zarządzano stadami ryb i zwiększono wykorzystanie rekreacyjne obszaru. Ponadto projekt ma zintegrowane funkcje rekreacyjne na całym terenie, w tym ścieżki pieszych i rowerowych, drogowskazy edukacyjne, punkty obserwacyjne i uprawnienia do połowów rekreacyjnych. Poldery Kruibeke, Bazel i Rupelmonde tworzą największy i najczęściej odwiedzany obiekt Sigma Plan we Flandrii, który staje się popularną atrakcją turystyczną do spędzania wolnego czasu.
Podjęto również szereg prac poza KBR CFA. Obejmują one utworzenie małego obszaru zdepolderowanego terenu wzdłuż rzeki Scheldt tuż przed zewnętrznym grobem CFA i dwóch obszarów zlewisk po stronie lądowej węzłów wewnętrznych. Zdepolderowany obszar został w pełni narażony na przypływ, ponieważ ochrona rowków została przesunięta dalej w głąb lądu, tworząc pływowe tereny podmokłe. Dwa obszary zlewni zostały stworzone do przechowywania wody z potoków, które podczas normalnej pracy przepływają przez CFA. Podczas burzy fale potoki nie będą w stanie spływać do CFA, ponieważ jazy, przez które zwykle przepływają potoki, będą zamknięte, a te obszary zlewisk zostały zbudowane w celu tymczasowego przechowywania ich wody. Obszar zlewiska północnego został przekształcony w obszar rekreacyjny z kilkoma stawami rybnymi i ścieżką spacerową.
Przydatność
Przypadek opracowany, wdrożony i częściowo sfinansowany jako środek przystosowania się do zmiany klimatu.
Dodatkowe Szczegóły
Udział zainteresowanych stron
Udział zainteresowanych stron był istotną częścią projektu KBR. Lokalna opozycja rozpoczęła się po ogłoszeniu projektu w 1977 roku w ramach pierwszego planu Sigma, co doprowadziło do wielu lat opóźnień. Do końca ubiegłego wieku, podczas gdy wszystkie inne oryginalne projekty Sigma Plan zostały już zakończone, prace nad KBR CFA jeszcze się nie rozpoczęły. Sprzeciw wynikał z obaw dotyczących bezpieczeństwa wyrażanych przez władze gminy Kruibeke, obaw ekologicznych organizacji pozarządowych dotyczących planu zagospodarowania przestrzennego oraz oporu ze strony rolników i właścicieli stawów rybackich na terenie KBR, którzy nie chcieli zostać wywłaszczeni.
Aby rozwiązać tę znaczącą opozycję, rząd Flandrii zwrócił szczególną uwagę na relacje z zainteresowanymi stronami i komunikację projektową. Zwrócono uwagę na konkretne grupy zainteresowanych stron, w tym: rolnicy, entuzjaści przyrody, gminy i miejscowi mieszkańcy. Podjęto wysiłki w celu pielęgnowania relacji z tymi grupami interesariuszy i uzyskania szerszego wsparcia ze strony mieszkańców Kruibeke poprzez dostarczanie im stałych informacji na temat projektu. Z biegiem czasu projektowi udało się uzyskać wsparcie interesariuszy i (w następstwie działań prawnych) wywłaszczyć prawie całą ziemię w polderach. Lokalne wsparcie dla obywateli zostało poprawione poprzez integrację możliwości rekreacyjnych dla lokalnych obywateli i innych osób, a także działania mające na celu rozwiązanie konkretnych problemów związanych z projektem. Uznano również, że możliwości rekreacyjne potencjalnie oferują nowe możliwości biznesowe dzięki zwiększonej turystyce. Do 2014 r. wsparcie lokalne wzrosło w związku ze zmianami w samorządzie miejskim.
W tym procesie wyznaczenie terenu jako obszaru kompensacji przyrodniczej dla portu w Antwerpii podniosło polityczny profil projektu i dało impuls do osiągnięcia porozumienia i rozpoczęcia prac w 2001 r.
W celu właściwego zarządzania polderami po zakończeniu prac opracowano plan zarządzania ochroną przyrody i udostępniono go do konsultacji publicznych na początku 2020 r. Plan ma na celu zrównoważoną ochronę i wzmocnienie bioróżnorodności fauny i flory, a także zapewnienie bezpiecznej dostępności ścieżek i grobów.
Czynniki sukcesu i czynniki ograniczające
Główne czynniki sukcesu to:
- Projekt tworzy duży zintegrowany i wielofunkcyjny obszar zapewniający bezpieczeństwo powodziowe, siedliska naturalne i przestrzeń rekreacyjną.
- Długi proces komunikacji i budowania relacji z lokalnymi społecznościami i zainteresowanymi stronami pomógł odwrócić znaczną część sprzeciwu wobec projektu. Komunikacja podkreślała funkcje projektu w zakresie bezpieczeństwa lokalnego, a także rekreacji.
- Powiązanie projektu z rekompensatą za obszary przyrodnicze dotknięte przez port w Antwerpii przyczyniło się do zwiększenia jego pozycji politycznej.
Pomimo tych elementów należy zauważyć, że zarówno procesy polityczne, jak i prawne, w tym wywłaszczenie gruntów prywatnych, były długie, a blisko 40 lat upływało między pierwotnym wnioskiem a jego zakończeniem. Pod koniec 2014 r., podczas gdy prawie wszystkie lokalne problemy publiczne i zainteresowane strony zostały rozwiązane, a projekt zbliżał się do końca, jedna kwestia nadal blokowała ukończenie prac. Kilka rurociągów przemysłowych, które przebiegały przez poldery, musiało zostać przekierowywane, aby zakończyć prace kopalń. Całkowita relokacja rurociągów spotkała się z silnym sprzeciwem ze strony jednej z firm właścicielskich, co doprowadziło do procedur prawnych, a tym samym opóźniało zakończenie budowy wewnętrznego grobu. Spór został ostatecznie rozwiązany, umożliwiając rozwój ponad 130 hektarów dodatkowej przestrzeni dla przyrody.
Koszty i korzyści
Budżet na rozwój KBR CFA wyniósł 100 mln. Około trzech czwartych budżetu wykorzystano na badania i budowę oraz jedną czwartą na wywłaszczenie właścicieli gruntów. W celu realizacji projektu udzielono ponad 100 odrębnych zamówień. Więcej informacji na temat kosztów i korzyści można znaleźć w studium przypadku Sigma Plan.
Aspekty Prawne
Projekty kompensacji przyrody, które stanowią centralny element projektu KBR, są powiązane z dyrektywami siedliskowymi i ptasimi UE. Budowa doku Deurganck w porcie w Antwerpii wymagała rekompensaty w wysokości 150 hektarów powierzchni łąki ptaków. Inne prace infrastrukturalne związane z portem w Antwerpii wymagały rekompensaty w wysokości 300 hektarów naturalnych obszarów przyrodniczych w ramach KBR CFA.
Czas wdrożenia
Projekt został zainicjowany w 1977 roku, a CFA rozpoczęła działalność w 2015 roku. Prace mające na celu odbudowę przyrody oraz zapewnienie pełnej realizacji działań związanych z rekreacją prowadzono do 2018 r. w ramach projektu SCALLUVIA finansowanego przez UE w ramach programu SCALLUVIA. Zarządzanie przyrodą i konserwacja to ciągły wysiłek, który jest uwzględniony w Planie Zarządzania Przyrodą przygotowanym przez rząd flamandzki.
Okres użytkowania
Nie zidentyfikowano konkretnego okresu życia; obszar ten będzie wymagał regularnej konserwacji i konserwacji, dzięki czemu stanie się stałą częścią krajobrazu.
Źródło informacji
Kontakt
Stefaan Nollet
Project Engineer
Waterwegen en Zeekanaal NV – Department Sea Scheldt
Anna Bijnsgebouw - Lange Kievitstraat 111-113 bus 44 - 2018 Antwerp
E-mail: Stefaan.nollet@wenz.be
Wim Dauwe
Head of unit
Waterwegen en Zeekanaal NV – Department Sea Scheldt
Anna Bijnsgebouw - Lange Kievitstraat 111-113 bus 44 - 2018 Antwerp
E-mail: wim.dauwe@wenz.be
General contact: https://www.sigmaplan.be/en/contact-us
Strony internetowe
Źródło
The SIGMA PLan
Opublikowane w Climate-ADAPT Nov 22 2022 - Ostatnia modyfikacja w Climate-ADAPT Apr 18 2024
Skontaktuj się z nami w przypadku jakichkolwiek innych zapytań na temat tego studium przypadku lub w celu udostępnienia nowego studium przypadku (e -mail climate.adapt@eea.europa.eu )
Słowa kluczowe:
Elementy adaptacyjne:
Sektory:
Wpływ klimatu:
Poziom zarządzania:
Charakterystyka geograficzna:
Europe