Infrastruktura odporna na zmianę klimatu, perspektywy polityczne

Niniejszy dokument OECD w sprawie polityki ochrony środowiska przedstawia ramy dla zapewnienia odporności nowych i istniejących sieci infrastrukturalnych na zmianę klimatu. W sprawozdaniu zwrócono uwagę na nowe najlepsze praktyki i utrzymujące się wyzwania w krajach OECD i G20 oraz przedstawiono wytyczne dla państw, w jaki sposób zwiększyć odporność infrastruktury zgodnie z ich krajowymi uwarunkowaniami i priorytetami. W zwiększaniu odporności na zmianę klimatu zaangażowanych jest wiele podmiotów prywatnych i publicznych. Raport pokazuje, w jaki sposób rządy i przedsiębiorstwa współpracują w celu zmobilizowania inwestycji w infrastrukturę odporną na zmianę klimatu, koncentrując się na następujących sektorach: transport, energia, telekomunikacja i woda.

Sieci infrastrukturalne, na które wpływają fizyczne skutki zwiększonej zmienności klimatycznej i krańców klimatu, odgrywają kluczową rolę w budowaniu odporności społeczeństwa i gospodarki na te skutki. Zapewnienie odpornej na zmianę klimatu infrastruktury zmniejszy zatem bezpośrednie straty związane z wymianą lub naprawą infrastruktury, a także pośrednie koszty zakłóceń. Proces zwiększania odporności na zmiany klimatu obejmuje zarządzanie i środki strukturalne dotyczące istniejącej i nowo zbudowanej infrastruktury. Nowe aktywa infrastrukturalne powinny być traktowane priorytetowo, planowane, projektowane, budowane i eksploatowane w świetle zmian klimatu, które mogą wystąpić w trakcie ich życia. Ze względu na zmianę klimatu może zaistnieć potrzeba modernizacji istniejącej infrastruktury lub zarządzania nią w inny sposób. Do zaradzenia fizycznym skutkom zmian klimatu może być potrzebna dodatkowa infrastruktura, taka jak mury morskie.

Struktura sprawozdania składa się z czterech głównych części. Pierwszy rozdział określa zakres i cel sprawozdania oraz stosowaną terminologię. W następnej sekcji przedstawiono wyzwania i możliwości w zakresie zwiększania odporności infrastruktury na zmianę klimatu. Środki mające na celu sprostanie tym wyzwaniom omówiono w sekcji 3 (wzmocnienie środowiska sprzyjającego) i w sekcji 4 (mobilizacja inwestycji). Ponadto podsumowano przegląd zasięgu infrastruktury w krajowych ocenach ryzyka związanego ze zmianą klimatu w krajach OECD i G20 oraz przedstawiono wykaz dostępnych narzędzi i sprawozdań mających na celu zwiększenie odporności infrastruktury.

Niniejsze sprawozdanie jest jednym z dokumentów OECD dotyczących polityki środowiskowej, których celem jest określenie i nadanie priorytetu kwestiom politycznym związanym ze środowiskiem. Uwagi w formie studiów przypadków dotyczących poszczególnych krajów lub przeglądów tematycznych między poszczególnymi krajami podkreślają praktyczne doświadczenia w zakresie wdrażania.