Transport i zmiana klimatu – sprawozdanie na temat sytuacji na świecie za 2018 r.

Celem TCC-GSR jest przede wszystkim zasób dla decydentów politycznych w celu zwiększenia ambicji w zakresie łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej w planach i programach zrównoważonego transportu realizowanych przez kraje, miasta, regiony lub przedsiębiorstwa sektora prywatnego. Stanowi ona centralne repozytorium danych dotyczących transportu i zmiany klimatu, które może wspierać decydentów w ustalaniu celów planowania transportu. Nie ma jednak na celu formułowania zaleceń politycznych ani popierania stosowania jakichkolwiek niskoemisyjnych środków transportu, środków transportu lub technologii.

Sprawozdanie składa się z czterech głównych części:

• Część I zawiera ogólny przegląd aktualnych tendencji w sektorze transportu, z przykładami środków politycznych mających na celu przejście na niskoemisyjny zrównoważony transport i ograniczenie emisji. Część ta obejmuje transport pasażerski i towarowy, transport śródlądowy, lotnictwo międzynarodowe i żeglugę. 
• Wczęści II opisano ostatnie tendencje w zakresie popytu na transport i emisji z transportu oraz przedstawiono potencjalne ścieżki łagodzenia zmiany klimatu zgodne z porozumieniem paryskim dla głównych regionów świata. W niniejszej części omówiono różne czynniki napędzające popyt na transport (wzrost liczby ludności, szybka urbanizacja, wzrost gospodarczy), analizowano energochłonność transportu oraz wpływ transportu na środowisko i zdrowie. na koniec przedstawiono prognozy dotyczące emisji z transportu i potencjał łagodzenia zmiany klimatu. Aspekt odporności transportu na zmianę klimatu jest również traktowany jako warunek wstępny realizacji jej potencjału łagodzącego.
• Wczęści III podsumowano ramy polityki i mechanizmy śledzące środki transportu niskoemisyjnego i środki polityki dostosowawczej. W rozdziale przedstawiono również przegląd postępów w realizacji kluczowych wskaźników obejmujących główne obszary polityki zrównoważonego i przyjaznego dla klimatu transportu.
• Wczęści IV opisano sposoby zwiększenia i przyspieszenia wdrażania środków transportu niskoemisyjnego i środków przystosowawczych, które obejmują strategie finansowania i bieżące wysiłki zainteresowanych stron na rzecz wsparcia takiej transformacji na szczeblu globalnym, regionalnym, krajowym i niższym niż krajowy.

W całej strukturze sprawozdania wykorzystuje się ramy działań w zakresie transportu „Unikaj-Shift-Improve”, aby lepiej kategoryzować środki i ambicje podjęte w sektorze transportu w zakresie zmiany klimatu i zrównoważonego rozwoju. Unikanie odnosi się do unikania i zmniejszania potrzeby zmotoryzowanego podróżowania. Zmiana oznacza wybór bardziej przyjaznych dla środowiska środków transportu, takich jak kolej, transport publiczny, jazda na rowerze i pieszo. Poprawa odnosi się do środków, które poprawiają efektywność pojazdów i paliw, a także optymalizują infrastrukturę transportową.

W sprawozdaniu podkreślono ścisły związek i synergię między promowaniem zrównoważonego transportu niskoemisyjnego a zwiększeniem odporności transportu na zmiany klimatu. Zrównoważone niskoemisyjne systemy transportu pasażerskiego i towarowego muszą dostosować się do zmiany klimatu w celu wzmocnienia odporności, zapewnienia ciągłości działania, utrzymania niezawodności i zwiększenia udziału w rynku (w odniesieniu do wysokoemisyjnych systemów transportowych), z których wszystkie mają zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia pełnego potencjału łagodzącego w sektorze transportu. Mimo to, zgodnie z wynikami sprawozdania, dostosowanie transportu otrzymało o wiele mniej uwagi w porównaniu z działaniami łagodzącymi.

W raporcie omówiono sposoby uwzględniania czynników klimatycznych przy podejmowaniu długoterminowych decyzji dotyczących inwestycji w infrastrukturę transportową, lokalizacji i projektowania. Odporne systemy transportowe obejmują adaptacyjne projekty budowlane i materiały, które mogą wytrzymać zmiany klimatu lub które mogą być doposażone w odpowiednim czasie. Kwestie związane ze zmianą klimatu należy uwzględnić w cyklach życia zarządzania aktywami transportowymi w celu zwiększenia zdolności adaptacyjnych.

Wyzwania związane z uwzględnianiem przystosowania się do zmiany klimatu w sektorze transportu określono w następujący sposób:

• Podejmowanie decyzji w ramach niepewności co do zakresu i siły lokalnych skutków zmian klimatu
• Brak odpowiednich i wiarygodnych danych wspierających planowanie i podejmowanie decyzji
• Koordynacja i współpraca zainteresowanych stron zaangażowanych w wspieranie odporności transportu na zmianę klimatu

Dane wykorzystane w sprawozdaniu pochodzą z najnowszych publicznie dostępnych źródeł, aby wypełnić zestaw kluczowych wskaźników, które mają zostać udoskonalone i rozszerzone w przyszłości. Przewiduje się, że przyszłe wydania sprawozdania będą miały coraz większy nacisk na ilościowe określenie wyników celów polityki i środków w stosunku do wartości bazowych ustalonych w bieżącym sprawozdaniu. Aby to osiągnąć, TCC-GSR będzie dążyć do utworzenia sieci krajowych, aby pomóc w tworzeniu bardziej aktualnych i kompleksowych danych dotyczących transportu.