Przystosowanie się do zmiany klimatu i zmniejszanie ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi w Europie. Zwiększanie spójności bazy wiedzy, polityk i praktyk

W sprawozdaniu oceniono obecne praktyki i poziom know-how oraz podkreślono pojawiające się innowacyjne narzędzia stosowane przez władze krajowe, regionalne i lokalne w celu przeciwdziałania skutkom zagrożeń związanych z pogodą i klimatem.

Na szczeblu globalnym, europejskim i krajowym pojawia się potrzeba zwiększenia spójności między przystosowaniem się do zmiany klimatu a ograniczaniem ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi poprzez uwzględnienie podobnych celów i różnic, przyczyniając się w ten sposób do lepszej gotowości i reagowania na klęski żywiołowe, a także do zrównoważonego rozwoju. Wspólne cele dotyczą zarządzania ryzykiem klimatycznym (zmienności i zmian) oraz budowania społeczeństw odpornych na zmianę klimatu. Z przeglądu obecnych praktyk wynika, że chociaż istnieją innowacyjne przykłady, nie wykorzystano jeszcze pełnego potencjału lepszej integracji DRR i CCA.

Wraz ze wzrostem częstotliwości i/lub intensywności zagrożeń naturalnych związanych z pogodą i klimatem wzrastają również zmiany społeczno-ekonomiczne i narażenie na zagrożenia w postaci szkód i strat gospodarczych. Z tego powodu społeczeństwo europejskie i decydenci muszą zrozumieć rolę zmiany klimatu w napędzaniu ekstremalnych warunków pogodowych, a także interakcje i współzależności ekstremalnych zjawisk pogodowych i klimatycznych z innymi zjawiskami naturalnymi i działalnością człowieka. Sprawozdanie koncentruje się na przeszłych i przewidywanych skutkach, wraz z przeglądem istniejących systemów danych dotyczących strat w Europie i innych krajach oraz podsumowaniem prac opracowanych przez OIEWG ONZ na temat wskaźników postępów w realizacji ram z Sendai dotyczących zmniejszania ryzyka klęsk żywiołowych (SFDRR).

W sprawozdaniu uwzględniono sześć studiów przypadku, przedstawicieli ds. spójności między praktykami CCA i DRR. Najważniejsze komunikaty to następujące elementy:

• Podejście programowe, zainicjowane odgórnie, realizowane oddolnie i wspierane przez odpowiednie finansowanie i długoterminową strategię, może zapewnić skuteczną integrację CCA i DRR.
• Ubezpieczyciele są kluczowymi graczami w CCA i DRR na różne sposoby.
• Połączenie krajowych planów działania oraz wdrażania i integracji na szczeblu lokalnym skutkuje skuteczną realizacją strategii CCA i DRR.
• Krajowe oceny ryzyka (KOR) mogą służyć jako skuteczna podstawa dla CCA i DRR, ponieważ zapewniają szerszy obraz ryzyka i wskazują progi tolerancji.
• Sieci mają kluczowe znaczenie dla motywowania miast i wspierania budowania zdolności w zakresie polityki przeciwdziałania zmianie klimatu. Nie wolno ignorować istniejących różnic w otoczeniu instytucjonalnym, kulturowym i gospodarczym.