Szybko rosnące prawdopodobieństwo przekroczenia 45–50 °C i zgonów spowodowanych ciepłem w regionie Morza Śródziemnego i na Bliskim Wschodzie

Wraz ze zmianą klimatu szybko wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia niezwykle gorących dni w połączeniu z nadmierną śmiertelnością. W niektórych częściach Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu temperatura powyżej 45–50 °C jest bardziej prawdopodobna niż w okresie przedindustrialnym i może być obserwowana co roku pod koniec stulecia. Do 2100 r. region ten może stanąć w obliczu kilku dodatkowych tygodni, co wiąże się z ryzykiem ofiar śmiertelnych związanych z ciepłem, co podkreśla potrzebę skutecznego planowania przystosowania się do zmiany klimatu.

Według najnowszych badań opublikowanych w Nature Climate and Atmospheric Science, w najgorętszych z 12 wybranych lokalizacji w częściach Morza Śródziemnego i na Bliskim Wschodzie, maksymalne dzienne temperatury powyżej 50 °C stają się od 10 do 1000 razy bardziej prawdopodobne niż w czasach przedindustrialnych, a do końca stulecia takie skrajności mogą wystąpić każdego roku ze względu na wpływ człowieka. Nawet w chłodniejszych miejscach temperatura powietrza powyżej 45 °Cstaje się coraz częstsza i może wystąpić co najmniej raz na dekadę do 2100 r. ze względu na wpływ człowieka – podczas gdy temperatury te występują rzadko w naturalnym świecie. Extremely wysokie temperatury powodują stres cieplny i mogą prowadzić do nadmiernej śmiertelności, zmniejszenia zdrowia psychicznego i zwiększonego ryzyka dla kilku wrażliwych grup. Wszystkie wybrane lokalizacje w regionie mogą zobaczyć 30-60 dodatkowych dni, w których oczekuje się, że nadmierna liczba ofiar śmiertelnych związanych z upałem nastąpi do 2100 r. tylko z powodu wzrostu temperatury. Prawdopodobieństwo szacuje się w scenariuszu średniej emisji, w którym uwzględnia się globalne wysiłki w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu i łagodzenia jej skutków (SSP2 4.5). Rosnące ryzyko narażenia ludności na bezprecedensowe temperatury wymaga podjęcia pilnych działań i środków odporności społeczno-gospodarczej w celu zapewnienia, aby obszary wysokiego ryzyka pozostały zamieszkiwalne i bezpieczne dla pracowników.