Μεσόγειος (Euro-Med)

Χώρες της περιοχής

Η περιοχή συνεργασίας της περιοχής της Μεσογείου περιλαμβάνει χώρες από τις βόρειες ακτές της Μεσογείου. Ο χώρος συνεργασίας του προγράμματος Interreg EURO-MED (2021-2027) καλύπτει ολόκληρο τον τομέα του προηγούμενου προγράμματος (νότια τμήματα της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Γαλλίας, σχεδόν ολόκληρη την επικράτεια της Ιταλίας, και ολόκληρη την επέκταση της Σλοβενίας, της Κροατίας, της Ελλάδας, της Μάλτας, της Κύπρου, της Αλβανίας, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και του Μαυροβουνίου). Με δύο επιπλέον χώρες (Βουλγαρία και Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας), για πρώτη φορά μετά από δύο προηγούμενες περιόδους προγραμματισμού, φτάνει και στην παράκτια περιοχή του Εύξεινου Πόντου. Περιλαμβάνονται επίσης και άλλες περιφέρειες από την Ισπανία (Extremadura, Castilla-La Mancha και Comunidad de Madrid). Λόγω του Brexit, το Γιβραλτάρ (Ηνωμένο Βασίλειο)*, το οποίο συμμετείχε στις δύο προηγούμενες περιόδους προγραμματισμού, δεν αποτελεί πλέον μέρος της περιοχής του διακρατικού προγράμματος. Ένας χάρτης που συγκρίνει τα παλιά και τα νέα σύνορα μπορεί να δει εδώ.

* Από την έναρξη ισχύος της συμφωνίας αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου την 1η Φεβρουαρίου 2020, το περιεχόμενο από το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα ενημερώνεται πλέον σε αυτόν τον ιστότοπο.

Πλαίσιο πολιτικής

1.     Πρόγραμμα διακρατικής συνεργασίας

Ο κύριος στόχος του ευρωμεσογειακού προγράμματος Interreg 2021- 2027, που εγκρίθηκε από την Επιτροπή της ΕΕ στις 22 Ιουνίου 2022, είναι να συμβάλει στη «μετάβαση προς μια κλιματικά ουδέτερη και ανθεκτική κοινωνία: η καταπολέμηση των παγκόσμιων αλλαγών έχει αντίκτυπο στους μεσογειακούς πόρους, διασφαλίζοντας παράλληλα τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών της». Εγκρίθηκε στρατηγική προσέγγιση που βασίζεται σε τέσσερις επιχειρησιακές αποστολές.

• Αποστολή 1: ενίσχυση μιας καινοτόμου και βιώσιμης οικονομίας
• Αποστολή 2: προστασία, αποκατάσταση και ενίσχυση του περιβάλλοντος και της φυσικής κληρονομιάς μας
• Αποστολή 3: προώθηση των πράσινων χώρων διαβίωσης
• Αποστολή 4: ενίσχυση του βιώσιμου τουρισμού

Το πρόγραμμα θέτει τρεις προτεραιότητες:

• Προτεραιότητα 1: Εξυπνότερη Μεσόγειος
• Προτεραιότητα 2: Πιο πράσινη Μεσόγειος
• Προτεραιότητα 3: Καλύτερη διακυβέρνηση της Μεσογείου

Η κλιματική αλλαγή αναγνωρίζεται ως μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της περιοχής. Εξετάζεται ιδίως στο πλαίσιο της προτεραιότητας 2, η οποία προωθεί έναν πιο πράσινο χώρο διαβίωσης μέσω της βελτίωσης της διαχείρισης των φυσικών πόρων και της πρόληψης και μετριασμού των κινδύνων. Οι δράσεις για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, οι οποίες υποστηρίζονται από το πρόγραμμα, αναμένεται να συμβάλουν στις επιχειρησιακές αποστολές 2, 3 και 4.

Οι συνέργειες και η συνεργασία με υφιστάμενα διακρατικά συστήματα δικτύωσης, όπως οι μακροπεριφερειακές στρατηγικές που αφορούν την περιοχή (EUSAIR, EUSALP), προωθούνται από το ευρωμεσογειακό πρόγραμμα Interreg.  Ως εκ τούτου, το πρόγραμμα προωθεί τον συντονισμό των ενδιαφερόμενων μερών και τις διακρατικές ανταλλαγές ορθών πρακτικών.

Το προηγούμενο πρόγραμμα INTERREG V B MED 2014-2020 αποσκοπούσε στην προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης στην περιοχή της Μεσογείου με την προώθηση καινοτόμων ιδεών και πρακτικών (τεχνολογίες, διακυβέρνηση, καινοτόμες υπηρεσίες). Ενθάρρυνε επίσης τη βιώσιμη χρήση των φυσικών και πολιτιστικών πόρων και υποστήριξε την κοινωνική ένταξη, μέσω μιας ολοκληρωμένης και εδαφικής προσέγγισης συνεργασίας. Η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή καλύφθηκε κατά το μάλλον ή ήττον άμεσα από έργα που χρηματοδοτήθηκαν στο πλαίσιο του άξονα προτεραιότητας 2 (για την προώθηση στρατηγικών χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και ενεργειακής απόδοσης) και του άξονα προτεραιότητας 3 (Προστασία και προώθηση των φυσικών και πολιτιστικών πόρων της Μεσογείου).

2.     Μακροπεριφερειακές στρατηγικές

Τμήματα της περιοχής της Μεσογείου αλληλεπικαλύπτονται με το γεωγραφικό πεδίο δύο μακροπεριφερειακών στρατηγικών της ΕΕ: η πλέον σημαντική για τη Μεσόγειο είναι η EUSAIR στην περιοχή Αδριατικής-Ιονίου · και, σε μικρότερο βαθμό, η EUSALP, η οποία περιλαμβάνει τις Γαλλικές Ναυτιλιακές Άλπεις, τις βόρειες περιφέρειες της Ιταλίας και της Σλοβενίας.

3.     Διεθνείς συμβάσεις και άλλες πρωτοβουλίες συνεργασίας

Η περιοχή INTERREG MED περιλαμβάνει τα ευρωπαϊκά τμήματα ολόκληρου του μεσογειακού εδάφους που καλύπτονται από τη Σύμβαση της Βαρκελώνης και από το Μεσογειακό Σχέδιο Δράσης των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP-MAP). Η Σύμβαση είναι μια περιφερειακή πλατφόρμα συνεργασίας που συντονίζει τις δραστηριότητες που αποσκοπούν στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος μέσω μιας περιφερειακής προσέγγισης. Μέσω του UNEP-MAP, τα συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης της Βαρκελώνης αποσκοπούν στην αντιμετώπιση των προκλήσεων της προστασίας του θαλάσσιου και παράκτιου περιβάλλοντος, ενισχύοντας παράλληλα τα περιφερειακά και εθνικά σχέδια για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης.

Η μεσογειακή στρατηγική του UNEP-MAP για τη βιώσιμη ανάπτυξη(MSSD 2016-2025) εγκρίθηκε το 2016. Η στρατηγική αυτή παρέχει ένα στρατηγικό πλαίσιο πολιτικής για τη διασφάλιση ενός βιώσιμου μέλλοντος για την περιοχή της Μεσογείου, σύμφωνα με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ). Η στρατηγική επικεντρώνεται σε οριζόντιους στόχους που βρίσκονται στη διεπαφή μεταξύ περιβάλλοντος και ανάπτυξης. Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ως ζήτημα προτεραιότητας για τη Μεσόγειο είναι ένας από τους στόχους της MSSD 2016-2025. Η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή περιλαμβάνεται σε μεγάλο αριθμό δράσεων που αποτελούν μέρος των τεσσάρων στρατηγικών κατευθύνσεων που σχετίζονται με τον εν λόγω στόχο. ΤοMedECC (Μεσογειακοί Εμπειρογνώμονες για το Κλίμα και την Περιβαλλοντική Αλλαγή) είναι μια εμβληματική πρωτοβουλία που αναπτύχθηκε στο πλαίσιο της MSSD. Πρόκειται για ένα ανοικτό και ανεξάρτητο διεθνές επιστημονικό δίκτυο εμπειρογνωμόνων που παρέχει υποστήριξη στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων και στο κοινό με βάση επικαιροποιημένες έγκυρες επιστημονικές πληροφορίες. Στόχος του MedECC είναι να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ επιστημόνων και φορέων χάραξης πολιτικής. Έχει επίσης ως στόχο να συμβάλει στη βελτίωση των πολιτικών σε όλα τα επίπεδα, υποστηρίζοντας τη λήψη αποφάσεων με ακριβείς και προσβάσιμες πληροφορίες σχετικά με τις τρέχουσες και μελλοντικές επιπτώσεις της κλιματικής και περιβαλλοντικής αλλαγής στη Μεσόγειο. Το δίκτυο εκπόνησε την πρώτη έκθεση αξιολόγησης της Μεσογείου (MAR 1) σχετικά με την κλιματική και περιβαλλοντική αλλαγή στη λεκάνη της Μεσογείου, η οποία αναλύει την τρέχουσα κατάσταση και τους κινδύνους για το μέλλον.

Η ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών αποτελεί αναγνωρισμένο εργαλείο για την αντιμετώπιση των σημερινών και μακροπρόθεσμων παράκτιων προκλήσεων, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεών της. Το πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών (Πρωτόκολλο IZM) της σύμβασης της Βαρκελώνης αναπτύχθηκε το 2008, το οποίο επικυρώθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το 2010 και τέθηκε σε ισχύ το 2011. Παρέχει ένα κοινό πλαίσιο για τα συμβαλλόμενα μέρη για την προώθηση και την εφαρμογή της ΟΔΠΖ. Το 2019 τα συμβαλλόμενα μέρη ενέκριναν το κοινό περιφερειακό πλαίσιο για την ΟΔΠΖ (CRF). Μεταξύ των στόχων της, η CRF στοχεύει στην «αντιμετώπιση των φυσικών κινδύνων και των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών, ιδίως της διάβρωσης των ακτών και της κλιματικής αλλαγής».

Το περιφερειακό κέντρο δραστηριοτήτων των UNEP/MAP του προγράμματος δράσεων προτεραιότητας (PAP/RAC) παρέχει στήριξη για την εφαρμογή του πρωτοκόλλου ICZM για τη Μεσόγειο και της MSSD. Λαμβάνει επίσης υπόψη την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Η πλατφόρμα ICZM είναι ένας διαδραστικός διαδικτυακός χώρος. Έχει σχεδιαστεί ως μια διεπιστημονική «τράπεζα» πληροφοριών, τεκμηρίωσης και ορθών πρακτικών που σχετίζονται με την ΟΔΠΖ στη Μεσόγειο (και αλλού), καθώς και ως χώρος δικτύωσης και ανταλλαγής. Φιλοξενεί τον χώρο εργασίας του ΘΧΣ που στηρίζει τους σχεδιαστές της περιοχής στην ανάπτυξη του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής (εργαλείο σχεδιασμού δράσηςγια το κλίμα).

Η διακρατική συνεργασία για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή στην περιοχή προωθείται επίσης μέσω των ακόλουθων πρωτοβουλιών:

Η Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ) είναι μια πολυμερής εταιρική σχέση που δημιουργήθηκε το 2008. Αποτελείται από όλες τις μεσογειακές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 15 άλλες μεσογειακές χώρες εταίρους. Η ΕγΜ έχει ως στόχο να λειτουργήσει ως μοναδική πλατφόρμα για τη διευκόλυνση και την προώθηση του περιφερειακού διαλόγου και της συνεργασίας, καθώς και συγκεκριμένων έργων και πρωτοβουλιών στους τομείς της ενέργειας και της δράσης για το κλίμα. Το 2014, η ΕγΜ συγκρότησε «ομάδα εμπειρογνωμόνων για την κλιματική αλλαγή» για την προώθηση της ανταλλαγής πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών σε ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου, καθώς και για την προώθηση της ανάπτυξης συγκεκριμένων έργων και πρωτοβουλιών.

Η θαλάσσια πρωτοβουλία WESTMED περιλαμβάνει 10 χώρες από τη βόρεια και τη νότια πλευρά της λεκάνης της Δυτικής Μεσογείου (Αλγερία, Γαλλία, Ιταλία, Λιβύη, Μάλτα, Μαυριτανία, Μαρόκο, Πορτογαλία, Ισπανία και Τυνησία). Η πρωτοβουλία, που εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της ΕΕ, προσδιορίζει τρεις κύριους στόχους: 1) έναν ασφαλέστερο και ασφαλέστερο θαλάσσιο χώρο· 2) μια έξυπνη και ανθεκτική γαλάζια οικονομία· 3) Καλύτερη διακυβέρνηση της θάλασσας. Η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή αναφέρεται στο πλαίσιο του δεύτερου στόχου. Αναφέρεται στην ανάπτυξη εξατομικευμένων λύσεων και νέων τεχνολογιών για την αξιοποίηση των θαλάσσιων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, καθώς και την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης και της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή στις παράκτιες πόλεις. Το 2018, οι υπογράφοντες την πρωτοβουλία συμφώνησαν σε χάρτη πορείας για την ανάπτυξη μιας βιώσιμης γαλάζιας οικονομίας στην υπολεκάνη της δυτικής Μεσογείου. Ο εν λόγω χάρτης πορείας θα πρέπει να διασφαλίζει τη διατήρηση των υπηρεσιών που παρέχει το μεσογειακό οικοσύστημα. Στο πλαίσιο της προτεραιότητας του χάρτη πορείας «Βιοποικιλότητα και διατήρηση και αποκατάσταση των θαλάσσιων οικοτόπων», τα κράτη μέλη της πρωτοβουλίας συμφώνησαν να αναλάβουν δράσεις για την αντιμετώπιση της διάβρωσης των ακτών και της υποβάθμισης των οικοτόπων. Οι δράσεις αυτές αποσκοπούν στην επίτευξη της «καλής οικολογικής κατάστασης» του θαλάσσιου περιβάλλοντος στη Μεσόγειο και στη βελτίωση της ανθεκτικότητας των παράκτιων περιοχών στην κλιματική αλλαγή. Ο Χάρτης της Μπολόνια είναι μια πρωτοβουλία πολιτικής που αποσκοπεί στην ενίσχυση του ρόλου των παράκτιων περιφερειακών διοικήσεων στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών πολιτικών και πρωτοβουλιών σε μεσογειακή κλίμακα που σχετίζονται με: προστασία των ακτών, ολοκληρωμένη διαχείριση και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Ο χάρτης προωθεί επίσης μια πρωτοβουλία μακρο-έργων, η οποία περιγράφεται λεπτομερώς στο κοινό σχέδιο δράσης.

Το Κέντρο Μεσογειακής Ολοκλήρωσης (CMI) είναι μια πρωτοβουλία πολλών εταίρων, η οποία ενώνει χώρες από τις βόρειες και νότιες πλευρές της περιοχής. Οι αναπτυξιακοί οργανισμοί, οι κυβερνήσεις, οι τοπικές αρχές και η κοινωνία των πολιτών από όλη τη Μεσόγειο συγκαλούνται για να ανταλλάξουν ιδέες, να συζητήσουν τις δημόσιες πολιτικές και να προσδιορίσουν περιφερειακές λύσεις για την αντιμετώπιση των περιφερειακών προκλήσεων στη Μεσόγειο. Στο πλαίσιο του δεύτερου θεματικού πυλώνα για την περίοδο 2019-2021 (Ανθεκτικότητα: μετριασμός και προσαρμογή σε εξωτερικούς κλυδωνισμούς, κυρίως στην κλιματική αλλαγή και αντιμετώπιση των επιπτώσεων των συγκρούσεων), η CMI δρομολόγησε το «ενεργό πρόγραμμα εδαφικής ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή» με πολυχωρική και πολυτομεακή προσέγγιση

4.     Στρατηγικές και σχέδια προσαρμογής

στο πλαίσιο της διακρατικής συνεργασίας INTERREG ή άλλων μορφών συνεργασίας, δεν έχουν αναπτυχθεί στρατηγικές και σχέδια προσαρμογής για την περιοχή της Μεσογείου. Ωστόσο, το 2016^η 19η σύνοδος των συμβαλλόμενων μερών (COP19) της σύμβασης της Βαρκελώνης ενέκρινε το «Περιφερειακό πλαίσιο προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή για τις μεσογειακές θαλάσσιες και παράκτιες περιοχές». Το έγγραφο αποσκοπεί στην ανάπτυξη μιας κοινής περιφερειακής στρατηγικής προσέγγισης για την αύξηση της ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή και της ικανότητας προσαρμογής.

Παραδείγματα έργων που χρηματοδοτήθηκαν κατά την περίοδο 2014-2020.

Παραδείγματα έργων που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα MED 2014-2020 αναφέρονται κατωτέρω.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές (θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές) μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν, δύο έργα στήριξαν τις μεσογειακές ΘΠΠ για την προσαρμογή και τον μετριασμό των συνεχιζόμενων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στη Μεσόγειο Θάλασσα:   MPA-ADAPT (Μεσογειακές ΘΠΠ κατά την εποχή της κλιματικής αλλαγής: οικοδόμηση προσαρμογής στην ανθεκτικότητα, 2016-2019) και τα ακόλουθα MPA-ENGAGE (Ενσωμάτωση των μεσογειακών βασικών παραγόντων στην προσέγγιση των οικοσυστημάτων για τη διαχείριση των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, 2019-2022) Τα έργα MPA Engage και MPA-ADAPT ανέπτυξαν πρωτόκολλα παρακολούθησης και ενθάρρυναν τη χρήση τους σε κάθε Μεσογειακή ΘΠΠ. Μέσω αυτών των δύο έργων, για πρώτη φορά, αναπτύχθηκαν σχέδια προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή σε επιλεγμένες θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές της Μεσογείου.

Το έργο POSBEMED (2016-2018), αναγνώρισε το ρόλο των υπολειμμάτων Posidonia Oceanica (διαβρωμένα φύλλα, ίνες και ριζώματα που είναι τακτικά απομονωμένα και παραλιακά στην ξηρά) στην αύξηση της συνολικής ανθεκτικότητας των ακτών σε φυσικές και κλιματικές επιπτώσεις. Το έργο σημείωσε σημαντική πρόοδο προς μια πιο βιώσιμη προσέγγιση για τη διαχείριση των συστημάτων παραλίας-δούνα Ποσειδωνίων. Το τελικό παραδοτέο ήταν μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την περιοχή της Μεσογείου «Διακυβέρνηση και διαχείριση των συστημάτων παραλίας Ποσειδωνίων», με στόχο όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη για τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στα παράκτια περιβάλλοντα Ποσειδωνίων.

Οι γνώσεις και οι πρακτικές που σχετίζονται με την εκτίμηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή στην περιοχή της Μεσογείου (και ιδίως προς χώρες εκτός ΕΕ) προωθούνται επίσης από το UNEP-MAP. Περιλαμβάνουν διάφορα έργα στο πλαίσιο του χρηματοδοτούμενου από το GEF MedProgramme και διάφορες δραστηριότητες προσαρμογής, που υλοποιούνται από τα διάφορα περιφερειακά κέντρα δραστηριοτήτων του UNEP/MAP. Ένα καλό παράδειγμα των δραστηριοτήτων του προγράμματος UNEP-MAP σχετικά με τη δημιουργία και την ανταλλαγή γνώσεων αποτελεί το έργο ClimVar & ICZM (Ολοκλήρωση της κλιματικής μεταβλητότητας και αλλαγή στις εθνικές στρατηγικές για την εφαρμογή του πρωτοκόλλου ICZM στη Μεσόγειο) (2012-2015).

Άλλα έργα χρηματοδοτήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος BalkanMed 2014-2020. Κάλυπτε μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή η οποία εν μέρει αγκαλιάστηκε από τη διακρατική περιοχή της Μεσογείου 2021-2027. Ορισμένα παραδείγματα αναφέρονται παρακάτω.

Η BeRTISS (BalkanMed real time bad weather service) (2017-2019) περιελάμβανε εταίρους από τρεις χώρες (Ελλάδα, Κύπρο και Βουλγαρία). Στόχος της ήταν η ανάπτυξη μιας πιλοτικής διακρατικής υπηρεσίας αντίξοων καιρικών συνθηκών για την ενίσχυση της ασφάλειας, της ποιότητας ζωής και της προστασίας του περιβάλλοντος στην περιοχή των Βαλκανίων-Μεσογείου. Η έγκαιρη προειδοποίηση είναι επίσης το επίκεντρο του έργου DISARM (Drought and Fire ObServatory and eArly warning systeM) (2017-2019), στο οποίο συμμετείχαν εταίροι από τις ίδιες χώρες. Συμβάλλει στο BeRTISS, αλλά επικεντρώνεται σε διαφορετικές επιπτώσεις που σχετίζονται με το κλίμα (πυρκαγίες σε ξηρή και άγρια γη).

Οι δασικές πυρκαγιές αναγνωρίζονται ως ένας από τους σημαντικότερους κινδύνους στην περιοχή. Ο έγκαιρος εντοπισμός τους είναι επίσης το επίκεντρο του έργου SFEDA (Σύστημα Παρακολούθησης Δασών για την Πρώιμη Ανίχνευση και Αξιολόγηση Πυρκαγιάς στην περιοχή των Βαλκανίων) (2017-2019).

Εταίροι αντιπροσωπευτικοί και των τεσσάρων παράκτιων βαλκανικών-μεσογειακών χωρών (Ελλάδα, Κύπρος, Αλβανία και Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας) συνέβαλαν στο έργο HERMES (εναρμονισμένο πλαίσιο για τη μείωση της διάβρωσης των ακτών που προωθεί την εφαρμογή του πρωτοκόλλου ICZM) (2017-2019). Ο Ερμής, αξιοποιώντας προηγούμενα έργα, ανέπτυξε ένα κοινό πλαίσιο για τον μετριασμό της διάβρωσης των ακτών και την αποκατάσταση των παραλιών. Αυτό επιτεύχθηκε με την εφαρμογή ενός συνεκτικού συνόλου μελετών, την ανταλλαγή ήδη ανεπτυγμένων τεχνικών εργαλείων και τον σχεδιασμό κοινών μέσων πολιτικής.