Ευρωπαϊκή εκτίμηση κλιματικού κινδύνου

Η Eucra είναι μια πρώτη επιστημονική έκθεση που συμπληρώνει την υπάρχουσα βάση γνώσεων σχετικά με την αξιολόγηση των κλιματικών κινδύνων στην Ευρώπη.

Στόχος του προγράμματος Eucra είναι να βοηθήσει τους ευρωπαίους φορείς χάραξης πολιτικής να προσδιορίσουν τις προτεραιότητες για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγήσε τομείς ευαίσθητους στην κλιματική αλλαγή κατά τη διάρκεια του επόμενου κύκλου πολιτικής της ΕΕ, μετά τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2024. Η έκθεση επιδιώκει επίσης να συμβάλει στον προσδιορισμό προτεραιοτήτων για μελλοντικές επενδύσεις που σχετίζονται με την προσαρμογή και να παράσχει ένα πανευρωπαϊκό σημείο αναφοράς για τη διεξαγωγή και την επικαιροποίηση εθνικών ή υποεθνικών εκτιμήσεων κλιματικών κινδύνων. 

Το Eucra επικεντρώνεται στους κινδύνους για την Ευρώπη που προκαλούνται ή επιδεινώνονται από την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, αλλά εξετάζει επίσης τους μη κλιματικούς παράγοντες κινδύνου και το πλαίσιο πολιτικής. Απευθύνεται σε: 

• «Πολύπλοκοι» κλιματικοί κίνδυνοι, συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων που προκαλούνται από τον συνδυασμό κλιματικών και/ή μη κλιματικών κινδύνων («σύνθετοι κίνδυνοι»), κίνδυνοι που κλιμακώνονται μέσω συστημάτων και τομέων («σοβαροί κίνδυνοι») και κίνδυνοι που επηρεάζουν την Ευρώπη από χώρες εκτός Ευρώπης («διασυνοριακοί κίνδυνοι»)·
• Τις επιπτώσεις των κλιματικών κινδύνων και της διαχείρισης των κλιματικών κινδύνων στην κοινωνική δικαιοσύνη, προσδιορίζοντας τις ευρωπαϊκές περιφέρειες που πλήττονται περισσότερο και τις πληθυσμιακές ομάδες που είναι πιο ευάλωτες σε μείζονες κλιματικούς κινδύνους· 
• Προτεραιότητες για δράση για την ενσωμάτωση των κινδύνων στους σχετικούς τομείς πολιτικής με βάση αξιολόγηση της σοβαρότητας και του επείγοντος του κινδύνου. Αυτό περιλαμβάνει την εξέταση του χρονοδιαγράμματος των κινδύνων, της ανάληψης κινδύνων και του σχετικού πλαισίου πολιτικής·
• Πιθανές συνέργειες και συμβιβασμοί μεταξύ της αύξησης της ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή και άλλων στόχων πολιτικής με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία. 

Το Eucra δείχνει ότι:

• Όλα τα μέρη της Ευρώπης βιώνουν ακραία κλιματικά φαινόμενα που είναι πρωτοφανή στην καταγεγραμμένη ιστορία. Τα ακραία αυτά φαινόμενα θα αυξήσουν περαιτέρω τη συχνότητα ή τη σοβαρότητα, ιδίως για σενάρια υψηλής θερμοκρασίας·
• Ορισμένοι κλιματικοί κίνδυνοι στην Ευρώπη βρίσκονται ήδη σε κρίσιμα επίπεδα τώρα, όπως οι κίνδυνοι για τα οικοσυστήματα, οι κίνδυνοι για την υγεία από τους καύσωνες, οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τις πλημμύρες στην ενδοχώρα και ο κίνδυνος για τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς αλληλεγγύης. Πολλοί άλλοι κίνδυνοι μπορούν να φθάσουν σε κρίσιμα ή ακόμη και καταστροφικά επίπεδα κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα·
• Απαιτείται επείγουσα δράση, τόσο για τους κινδύνους που βρίσκονται τώρα σε κρίσιμα επίπεδα όσο και για εκείνους με μακρό χρονικό ορίζοντα πολιτικής, όπως οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τα κτίρια, τις μακρόβιες υποδομές, τον χωροταξικό σχεδιασμό και τη δασοκομία· 
• Οι περισσότεροι κλιματικοί κίνδυνοι ανήκουν από κοινού στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της. Αυτό σημαίνει ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σε ευρωπαϊκό, εθνικό και τοπικό επίπεδο πρέπει να συνεργαστούν για την αντιμετώπιση αυτών των κινδύνων.

Η Eucra εντοπίζει συνολικά 36 σημαντικούς κλιματικούς κινδύνους για την Ευρώπη με ενδεχόμενο σοβαρών συνεπειών. Οι κίνδυνοι αυτοί ομαδοποιούνται σε πέντε ευρείες ομάδες: οικοσυστήματα, τρόφιμα, υγεία, υποδομές, οικονομία και χρηματοδότηση. Επιπλέον, η αξιολόγηση εντοπίζει τρεις σημαντικούς κλιματικούς κινδύνους που αφορούν ειδικά τις εξόχως απόκεντρες περιοχές της ΕΕ.

Περισσότεροι από τους μισούς κλιματικούς κινδύνους που προσδιορίζονται στην έκθεση απαιτούν μεγαλύτερη δράση τώρα και οκτώ από αυτούς θεωρούνται ιδιαίτερα επείγοντες. Οι εν λόγω επείγοντες κίνδυνοι εκτείνονται σε διαφορετικές ομάδες και περιλαμβάνουν: κίνδυνοι για τα παράκτια οικοσυστήματα· κίνδυνοι για τα θαλάσσια οικοσυστήματα· κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία από τη θερμική καταπόνηση· κίνδυνοι για τον πληθυσμό και τις υποδομές από πλημμύρες στην ενδοχώρα· και κινδύνους για τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς αλληλεγγύης. 

Στη Νότια Ευρώπη, πρόσθετοι κίνδυνοι έκτακτης ανάγκης περιλαμβάνουν: κίνδυνοι για τα οικοσυστήματα, τον πληθυσμό και το δομημένο περιβάλλον από τις πυρκαγιές· κίνδυνοι για τη φυτική παραγωγή· και οι κίνδυνοι από τα κύματα καύσωνα στους εξωτερικούς εργαζόμενους.

Αρκετοί από τους 36 σημαντικούς κινδύνους βρίσκονται ήδη σε κρίσιμα επίπεδα τώρα και όλοι τους προβλέπεται να γίνουν ακόμη πιο σοβαροί στο μέλλον. Πολλές από αυτές έχουν μακρούς ορίζοντες πολιτικής, πράγμα που σημαίνει ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται σήμερα πρέπει να εξετάσουν το μεταβαλλόμενο κλίμα και την αύξηση της σοβαρότητας του κινδύνου για την πρόληψη δυνητικά καταστροφικών επιπτώσεων στο μέλλον. 

Οι κλιματικοί κίνδυνοι διαφέρουν σημαντικά εντός και μεταξύ περιφερειών, τομέων και ευάλωτων ομάδων. Οι κίνδυνοι εξαρτώνται από την έκθεσή τους σε κλιματικούς κινδύνους και από τις περιβαλλοντικές και κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που καθορίζουν την τρωτότητά τους σε αυτούς τους κινδύνους. 

Η Eucra εντοπίζει τα ακόλουθα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης στην Ευρώπη που επηρεάζονται ιδιαίτερα από πολλαπλούς κλιματικούς κινδύνους: 

• Νότια Ευρώπη. Η περιοχή αυτή κινδυνεύει ιδιαίτερα από τις αυξανόμενες επιπτώσεις της θερμότητας και της ξηρασίας στη γεωργική παραγωγή, τις υπαίθριες εργασίες, τη διαθεσιμότητα νερού για οικονομικούς τομείς και τον κίνδυνο πυρκαγιάς. Στη νότια Ευρώπη κινδυνεύουν ιδιαίτερα οι αγροτικές περιοχές και οι τοπικές οικονομίες που εξαρτώνται από τη γεωργία, τις οικοσυστημικές υπηρεσίες και τον θερινό τουρισμό· 
• Παράκτιες περιοχές χαμηλού υψομέτρου, συμπεριλαμβανομένων πολλών πυκνοκατοικημένων πόλεων. Κινδυνεύουν από πλημμύρες, διάβρωση και εισβολή θαλασσινού νερού που επιδεινώνεται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας· 
• Εξόχως απόκεντρες περιφέρειες της ΕΕ. Αυτά αντιμετωπίζουν ιδιαίτερους κινδύνους λόγω της απομακρυσμένης θέσης τους, της ασθενέστερης υποδομής, της περιορισμένης οικονομικής διαφοροποίησης και, για ορισμένες εξ αυτών, της ισχυρής εξάρτησης από ορισμένες οικονομικές δραστηριότητες. Οι συγκεκριμένοι κλιματικοί κίνδυνοι ενδέχεται να έχουν κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης σε περιοχές πέραν εκείνων που επισημαίνονται εδώ. 

Οι μετρήσεις της θερμοκρασίας δείχνουν ότι η Ευρώπη θερμαίνεται δύο φορές πιο γρήγορα από τον παγκόσμιο μέσο όρο, αποτελώντας έτσι την ταχύτερα θερμαινόμενη ήπειρο στη Γη. Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του ποσοστού της ευρωπαϊκής γης στην Artic, η οποία θερμαίνεται ακόμη πιο γρήγορα, της απώλειας πάγου και χιονοκάλυψης, και των αλλαγών στα πρότυπα της ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας που ευνοούν τους συχνότερους καλοκαιρινούς καύσωνες στην Ευρώπη, ιδίως στη Δυτική Ευρώπη. 

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις τρέχουσες και τις προβλεπόμενες κλιματικές συνθήκες στην Ευρώπη, επισκεφθείτε την ευρωπαϊκή έκθεση για την κατάσταση του κλίματος για το 2023 που δημοσιεύθηκε από την Υπηρεσία για την Κλιματική Αλλαγή του Copernicus (C3S) και τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO).

Ταστοιχεία του ΕΟΠ δείχνουν ότι τα ακραία κλιματικά φαινόμενα στην Ευρώπη έχουν κοστίσει περίπου 650 δισεκατομμύρια ευρώ σε ζημίες από το 1980. Κατά την περίοδο 2020-2023, οι ετήσιες ζημίες υπερέβησαν περίπου τα 50 δισ. EUR. Εξετάζοντας μεμονωμένα γεγονότα, η πλημμύρα τον Αύγουστο του 2023 στη Σλοβενία προκάλεσε άμεσες και έμμεσες ζημίες που εκτιμώνται σε περίπου 16 % του εθνικού ΑΕΠ.

Μια συντηρητική εκτίμηση είναι ότι η επιδείνωση των κλιματικών επιπτώσεων θα μπορούσε να μειώσει το ΑΕΠ της ΕΕ κατά περίπου 7 % έως το τέλος του αιώνα. Η σωρευτική πρόσθετη μείωση του ΑΕΠ για το σύνολο της ΕΕ θα μπορούσε να ανέλθει σε 2,4 τρισεκατομμύρια ευρώ κατά την περίοδο από το 2031 έως το 2050, εάν η υπερθέρμανση του πλανήτη υπερβεί περισσότερο το όριο του 1,5 βαθμούς Κελσίου της συμφωνίας του Παρισιού. Για τις δαπάνες που συνδέονται με συγκεκριμένα ακραία καιρικά φαινόμενα, οι εκτιμήσεις εκτιμούν ότι το κόστος της ξηρασίας ανέρχεται σε 9 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως και το κόστος των πλημμυρών υπερβαίνει τα 170 δισεκατομμύρια ευρώ συνολικά από το 1980. Στο μέλλον, οι ετήσιες ζημίες στην Ευρώπη από τις παράκτιες πλημμύρες θα μπορούσαν να υπερβαίνουν το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ έως το 2100, με 3,9 εκατομμύρια ανθρώπους να εκτίθενται σε παράκτιες πλημμύρες κάθε χρόνο (ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Διαχείριση των κλιματικών κινδύνων — προστασία των ανθρώπων και της ευημερίας», 2024).

Η κλίμακα των δυνητικών ζημιών ενέχει επίσης τον κίνδυνο περαιτέρω επιπτώσεων στην ανταγωνιστικότητα των οικονομιών και των επιχειρήσεων, στο γεωπολιτικό τοπίο (π.χ. παγκόσμια ασφάλεια, προστασία, εμπορικές ροές και οικονομική σταθερότητα), στο εργατικό δυναμικό και στην εμβάθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν ήδη σημειώσει σημαντική πρόοδο όσον αφορά την κατανόηση των κλιματικών κινδύνων που αντιμετωπίζουν και την προετοιμασία τους. Η εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη και σε εθνικό επίπεδο, οι εθνικές εκτιμήσεις των κλιματικών κινδύνων χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για την τεκμηρίωση της ανάπτυξης πολιτικής προσαρμογής. Ωστόσο, η κοινωνική ετοιμότητα εξακολουθεί να είναι χαμηλή, καθώς η εφαρμογή της πολιτικής υστερεί σημαντικά σε σχέση με τα ταχέως αυξανόμενα επίπεδα κινδύνου.

Η Eucra επισημαίνει τις περιπτώσεις στις οποίες απαιτείται πρόσθετη δράση τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε επίπεδο κρατών μελών στους τομείς πολιτικής που είναι περισσότερο εκτεθειμένοι σε κλιματικούς κινδύνους. Δείχνει ότι η ενσωμάτωση των υφιστάμενων και μελλοντικών κλιματικών κινδύνων αποτελεί απαίτηση σχεδόν σε όλους τους τομείς πολιτικής, ιδίως σε εκείνους με μακρό ορίζοντα πολιτικής, και ότι τα διάφορα επίπεδα διακυβέρνησης πρέπει να συνεργαστούν, καθώς η πλειονότητα των κινδύνων είναι συνιδιοκτησία.

Τον Μάρτιο του 2024, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με τη διαχείριση των κλιματικών κινδύνων στην Ευρώπη ως απάντηση στην Eucra. Η Επιτροπή επισημαίνει τέσσερις κύριες κατηγορίες δράσης: 

• Βελτιωμένη διακυβέρνηση και στενότερη συνεργασία για την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή μεταξύ εθνικού, περιφερειακού και τοπικού επιπέδου·
• Εργαλεία για την ενδυνάμωση των ιδιοκτητών κινδύνων ώστε να κατανοούν καλύτερα τις διασυνδέσεις μεταξύ των κλιματικών κινδύνων, των επενδύσεων και των μακροπρόθεσμων στρατηγικών χρηματοδότησης·
• Αξιοποίηση των διαρθρωτικών πολιτικών, μεταξύ άλλων που σχετίζονται με τον χωροταξικό σχεδιασμό και τις υποδομές ζωτικής σημασίας·
• Ορθές προϋποθέσεις για τη χρηματοδότηση της ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή.

Για την αντιμετώπιση των μειζόνων κινδύνων με δράσεις επιτόπου και βελτιωμένη πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, μπορούν επίσης να αντληθούν πληροφορίες από τις 128 περιπτωσιολογικές μελέτες για το κλίμα-ADAPT.  (Απρίλιος 2024).

Η Eucra εφαρμόζει την έννοια του κλιματικού κινδύνου της έκτης έκθεσης αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) (AR6) και τις κατευθυντήριες γραμμές για την εκτίμηση κινδύνου των προτύπων ISO 31000 και ISO 14091, όπου αυτό είναι εφικτό.

Οι κίνδυνοι που σχετίζονται με το κλίμα περιλαμβάνουν τόσο χρόνιες όσο και οξείες αλλαγές στις κλιματικές συνθήκες που μπορούν να προκαλέσουν κινδύνους για τα ανθρώπινα ή οικολογικά συστήματα. Οι συνώνυμοι όροι περιλαμβάνουν τους κλιματικούς κινδύνους, τους κλιματικούς κινδύνους, τους κινδύνους από την κλιματική αλλαγή, τους παράγοντες κλιματικών επιπτώσεων και τους παράγοντες κλιματικού κινδύνου. 

Οιμη κλιματικοί παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν τις διαδικασίες και τις συνθήκες που καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο ορισμένοι κίνδυνοι που σχετίζονται με το κλίμα, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, επηρεάζουν ένα ανθρώπινο ή οικολογικό σύστημα. Περιλαμβάνουν στρεσογόνους παράγοντες του περιβάλλοντος, όπως η ρύπανση ή ο κατακερματισμός των οικοσυστημάτων· τεχνικοί παράγοντες, όπως τα πρότυπα σχεδιασμού των υποδομών ζωτικής σημασίας· κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες, όπως η πρόσβαση σε ασφάλιση έναντι πλημμυρών και καθολική υγειονομική περίθαλψη· και πτυχές πολιτικής, όπως ο καθορισμός των περιοχών κινδύνου πλημμύρας και η επιβολή των απαγορεύσεων κατασκευής εντός αυτών. 

Με βάση τα υπάρχοντα επιστημονικά στοιχεία, πραγματοποιήθηκε διαρθρωμένη επιλογή, ανάλυση και αξιολόγηση του κινδύνου. Η επιλογή κινδύνου εντόπισε σημαντικούς κλιματικούς κινδύνους για την Ευρώπη με βάση κοινά κριτήρια. Η ανάλυση κινδύνου κατέταξε τους κινδύνους αυτούς ανάλογα με τη σοβαρότητά τους με την πάροδο του χρόνου, με βάση τις δυνατότητές τους για σοβαρές συνέπειες για την Ευρώπη. Η φάση αξιολόγησης κινδύνων αξιολόγησε τον επείγοντα χαρακτήρα της δράσης της ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα του κινδύνου με την πάροδο του χρόνου, την εμπιστοσύνη στην εκτίμηση της σοβαρότητας του κινδύνου και τις χρονικές πτυχές των πιθανών δράσεων προσαρμογής από κοινού με την ανάληψη ευθύνης κινδύνου, την ετοιμότητα πολιτικής και τον ορίζοντα πολιτικής. Η δομημένη αξιολόγηση κινδύνου περιλάμβανε τόσο τις ομάδες που συνέταξαν τα σχετικά κεφάλαια όσο και μια ανεξάρτητη ομάδα επανεξέτασης κινδύνων. Περισσότερες πληροφορίες διατίθενται στο παράρτημα 2 της έκθεσης Eucra.

Το Eucra αναπτύχθηκε με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα και τις γνώσεις από προηγούμενες αξιολογήσεις των κινδύνων και των κινδύνων που σχετίζονται με το κλίμα στην Ευρώπη και παγκοσμίως και συντονίστηκε με τις τρέχουσες ευρωπαϊκές αξιολογήσεις για τη διασφάλιση της συμπληρωματικότητας των αποτελεσμάτων.

Οι βασικές πηγές δεδομένων και γνώσεων περιλάμβαναν:

• Εκθέσεις και δεδομένα από την υπηρεσία για την κλιματική αλλαγή του Copernicus (C3S) ·
• Έκτη έκθεση αξιολόγησης της διακυβερνητικής επιτροπής για την κλιματική αλλαγή (IPCC) (AR6) ·
• Δημοσιεύσεις από ερευνητικά έργα που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του προγράμματος «Ορίζων 2020» και του προγράμματος «Ορίζων Ευρώπη»
• Έργα πεσέτας που αναλαμβάνονται από το Κοινό Κέντρο Ερευνών (ΚΚΕρ) ·
• Εκθέσεις και πηγές γνώσης που εκπονεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή·
• Άλλα προϊόντα του ΕΟΧ, συμπεριλαμβανομένης της πύλης Climate-ADAPT. 

Η πρώτη Eucra ήταν μια ταχεία αξιολόγηση, η οποία πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο μόνο ενάμισι ετών. Λόγω του περιορισμένου διαθέσιμου χρόνου, η έκθεση δεν ήταν σε θέση να καλύψει όλες τις πτυχές των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη και, ως εκ τούτου, ορισμένοι κίνδυνοι που σχετίζονται με το κλίμα έλαβαν περιορισμένη ή καθόλου προσοχή. Σε αυτούς περιλαμβάνονται κίνδυνοι που σχετίζονται με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της ΕΕ (όπως γεωπολιτικοί κίνδυνοι και κίνδυνοι που σχετίζονται με την ανεξέλεγκτη μετανάστευση), και κλιματικοί κίνδυνοι τους οποίους διαχειρίζονται κατά κύριο λόγο ιδιωτικοί φορείς. Επιπλέον, η έκθεση δεν εξετάζει τις πολιτικές και τις δράσεις προσαρμογής σε εθνικό επίπεδο, ούτε αξιολογεί συγκεκριμένες λύσεις προσαρμογής ή τη σκοπιμότητα, το κόστος και τα οφέλη τους. 

Το Eucra εκπονήθηκε από τον ΕΟΠ σε συνεργασία με ευρύ φάσμα οργανισμών και εμπειρογνωμόνων υπό την κοινή ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (εκπροσωπούμενης από τη Γενική Διεύθυνση Δράσης για το Κλίμα) και του ΕΟΠ. Οι κύριοι εταίροι υλοποίησης περιλαμβάνουν:

• ΕΟΠ
• Ευρωπαϊκό θεματικό κέντρο για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και εταίροι της κοινοπραξίας LULUCF (ETC CA):
• Ευρωμεσογειακό Κέντρο για το Ίδρυμα για την Κλιματική Αλλαγή
• EURAC Research — Ευρωπαϊκή Ακαδημία Bozen-Bolzano
• Κέντρο υπερυπολογιστών της Βαρκελώνης
• Predictia Ευφυείς λύσεις δεδομένων SL
• Φινλανδικό Ινστιτούτο Περιβάλλοντος
• Ινστιτούτο Περιβάλλοντος της Στοκχόλμης
• Πανεπιστήμιο Wageningen, Τμήμα Περιβαλλοντικών Επιστημών
• PBL Ολλανδικός Οργανισμός Περιβαλλοντικής Εκτίμησης
• Κοινό Κέντρο Ερευνών (ΚΚΕρ) και
• Copernicus Κλιματική Αλλαγή Service (C3S)
• Εξωτερικοί συνεισφέροντες

Συνολικά 96 συντάκτες συνέβαλαν στην έκθεση, εκ των οποίων 4 από τον ΕΟΠ, 54 από την ΑΑ ΕΕΣ, 14 από το ΚΚΕρ, 2 από το C3S και 22 από εξωτερικούς συνεργάτες.

Η προετοιμασία του Eucra υποστηρίχθηκε περαιτέρω από μια Κοινότητα Πρακτικής που αποτελείται από τις ακόλουθες ομάδες:

• Ομάδα εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
• Συμβουλευτική ομάδα εμπειρογνωμόνων
• Ομάδα επανεξέτασης κινδύνου
• Ομάδα EIONET για τον αντίκτυπο, την ευπάθεια και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή

Η απόφαση για τη διεξαγωγή μιας δεύτερης Eucra θα ληφθεί κατά τη διάρκεια του επόμενου κύκλου πολιτικής της ΕΕ, μετά τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2024. Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και πολλά κράτη μέλη έχουν μέχρι στιγμής εκφράσει έντονη ικανοποίηση για την πρώτη Eucra και έχουν εκφράσει την υποστήριξή τους για τη διεξαγωγή μιας Eucra σε τακτά χρονικά διαστήματα, ενδεχομένως ανά πενταετία.