6.3 Καθορισμός δεικτών MRE και μεικτών μεθόδων

Για να αποκτήσουν μια ακριβή εικόνα της προόδου και των επιδόσεων προσαρμογής, τα συστήματα παρακολούθησης, υποβολής εκθέσεων και αξιολόγησης (MRE) συχνά πρέπει να χρησιμοποιούν και να αναλύουν πολλαπλές πηγές δεδομένων και πληροφοριών, σε μια σειρά κλιμάκων και τομέων. Ένα σύστημα που χρησιμοποιεί «μικτές μεθόδους» είναι πιθανό να είναι πιο ευέλικτο από ένα σύστημα που εξαρτάται από περιορισμένες πηγές δεδομένων και πληροφοριών. Η προσέγγιση αυτή συνδυάζει ποσοτικές και ποιοτικές μεθόδους που επιτρέπουν την αποτελεσματικότερη τριγωνοποίηση των πληροφοριών για τις MRE. Διαφορετικές πηγές δεδομένων και πληροφοριών μπορούν να ελεγχθούν μεταξύ τους προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η συνολική περιγραφή της προόδου και των επιδόσεων προσαρμογής είναι αξιόπιστη, συνεπής και πλαισιωμένη. Η προσέγγιση αυτή μπορεί επίσης να συμβάλει στην υπέρβαση ορισμένων από τους περιορισμούς τόσο των ποσοτικών όσο και των ποιοτικών δεδομένων, πληροφοριών και αποδεικτικών στοιχείων από πολλαπλές πηγές, όπως τα δεδομένα δεικτών και οι απόψεις των ενδιαφερόμενων μερών.

Οιδείκτες προσαρμογής και τα σύνολα δεικτών διαδραματίζουν συχνά κρίσιμο ρόλο στα συστήματα παρακολούθησης και αξιολόγησης (Π & Α). Οι ποσοτικοί δείκτες είναι ελκυστικοί για τους φορείς χάραξης πολιτικής και λήψης αποφάσεων, καθώς παρέχουν μετρήσιμα, φαινομενικά αδιαμφισβήτητα «αποδείγματα» προόδου και επιδόσεων. Κατά τον προσδιορισμό κατάλληλων δεικτών τόσο για την παρακολούθηση όσο και για την αξιολόγηση της διαδικασίας και των αποτελεσμάτων, λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα:

Μην εφεύρετε ξανά τον τροχό: Η χρήση προϋπαρχόντων δεικτών (σε ορισμένες περιπτώσεις για την προσαρμογή τους στο σκοπό) είναι μια αποδεκτή και ρεαλιστική προσέγγιση που αποφέρει πλεονεκτήματα όσον αφορά την αποτελεσματικότητα, καθώς και παρέχει πολλαπλές προοπτικές για την προσαρμογή.
Δεν είναι απαραίτητα η αξία ενός μεμονωμένου δείκτη που πρέπει να εξεταστεί, αλλά το κατά πόσον ένα σύνολο δεικτών παρέχει μια συνεκτική και αξιόπιστη εικόνα της προόδου προσαρμογής.
Οι δείκτες συχνά δημιουργούνται στο πλαίσιο μιας επαναληπτικής και διαδραστικής διαδικασίας με εμπειρογνώμονες και ενδιαφερόμενα μέρη.
Να εξετάσει το ενδεχόμενο χρήσης συνδυασμού δεικτών διαδικασίας, εκροών και αποτελεσμάτων, αναγνωρίζοντας ότι σε ορισμένες περιπτώσεις τα αποτελέσματα προσαρμογής δεν μπορούν να προσδιοριστούν για πολλά χρόνια.
Η ανάπτυξη δεικτών απαιτεί πραγματισμό· εξέταση των διαθέσιμων πόρων, καθώς και της πρόσβασης στα δεδομένα, της διαθεσιμότητας και της συνοχής.

Η συγκέντρωση απόψεων και προοπτικών των ενδιαφερόμενων μερών μπορεί να συμβάλει στην επικύρωση των ποσοτικών δεδομένων και να καταστήσει δυνατή τη διερεύνηση των ζητημάτων «πώς» και «γιατί». Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε βαθύτερη κατανόηση των αιτίων και των διαδικασιών που στηρίζουν την πρόοδο της προσαρμογής. Τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν να περιλαμβάνουν τομεακούς και θεματικούς εμπειρογνώμονες, αλλά και εκείνους που επηρεάζονται περισσότερο από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ή άτομα και οργανισμούς που συμμετέχουν στην εφαρμογή μέτρων προσαρμογής. Για τη συλλογή αυτών των πληροφοριών μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες μέθοδοι, συμπεριλαμβανομένων ερευνών, συνεντεύξεων, ομάδων εστίασης, εκδηλώσεων δημόσιας διαβούλευσης και εργαστηρίων.

Οι πληροφορίες από τις χώρες που εργάζονται με δείκτες προσαρμογής υπογραμμίζουν τη σημασία της αντιμετώπισης των MRE ήδη στο στάδιο της ανάπτυξης πολιτικής. Η σαφής διαμόρφωση μιας πολιτικής προσαρμογής (είτε στρατηγικής είτε σχεδίου) και ιδίως των σκοπών και των στόχων της επιτρέπει ένα πιο εστιασμένο σύστημα MRE. Οι συγκεκριμένοι στόχοι διευκολύνουν την παρακολούθησή τους και, ενδεχομένως, τη βελτίωση της βάσης γνώσεων, συμπεριλαμβανομένων των διδαγμάτων σχετικά με την πρόοδο, τα αποτελέσματα και τον αντίκτυπο που μπορούν να ενισχύσουν την πολιτική και την πρακτική προσαρμογής. Επιπλέον, η σαφής διατύπωση των απαιτήσεων και των στόχων για τις MRE δημιουργεί εντολή για την αποτελεσματικότερη χρήση των αποτελεσμάτων των MRE για την τεκμηρίωση της χάραξης πολιτικής και της πρακτικής, και οι αξιολογήσεις μπορούν να καταδείξουν καλύτερα την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα της πολιτικής και της πρακτικής προσαρμογής.

Εξακολουθεί να υπάρχει σαφής ανάγκη για καλύτερη κατανόηση του τρόπου καθορισμού πιο σαφών και σαφών στόχων που μπορούν να μετρηθούν, να παρακολουθούνται ευκολότερα και για τους οποίους μπορεί να αξιολογηθεί η πρόοδος. Η ισορροπία μεταξύ του καθορισμού σαφών στόχων πολιτικής/στόχων/στόχων και της διατήρησης της ευελιξίας των συστημάτων MRE είναι πιθανό να είναι επωφελής. Δεδομένου του επαναληπτικού χαρακτήρα της προσαρμογής, είναι σημαντικό οι MRE να υποστηρίζουν επίσης τον εντοπισμό αναδυόμενων ζητημάτων πέραν της αξιολόγησης των προηγούμενων επιδόσεων.

Εκτός από τα αποτελέσματα της προσαρμογής των MRE, οι αναθεωρήσεις των πολιτικών και των μέτρων μπορούν επίσης να ωφεληθούν από την παρακολούθηση και τις αξιολογήσεις άλλων, στενά συνδεδεμένων τομέων πολιτικής. Δεδομένης της σύνδεσης της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή (CCA) με τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη μείωση του κινδύνου καταστροφών (DRR), τα διδάγματα που αντλήθηκαν σε αυτούς τους τομείς πολιτικής μπορούν επίσης να είναι χρήσιμα για την περαιτέρω ανάπτυξη των εθνικών πολιτικών προσαρμογής.