Nierozerwalnie związane z każdym procesem podejmowania decyzji, niepewność i luki w wiedzy są szczególnie podkreślane jako wyzwanie podczas pracy nad przystosowaniem się do zmiany klimatu. Nie jest to jednak powód do bezczynności. Inwestowanie w elastyczne działania adaptacyjne o niskim ubolewaniu leży w interesie większości podmiotów publicznych i prywatnych. Istnieją sposoby na skuteczne stawienie czoła tym wyzwaniom.

Po pierwsze, należy wyraźnie określić jakość informacji, na których opierają się oceny, jak również istniejące luki w wiedzy. Badania naukowe, uczenie się społeczne, wymiana dobrych praktyk i współpraca zainteresowanych stron mogą przyczynić się do zmniejszenia braku wiedzy (np. na temat prawdopodobnych skutków zmiany klimatu, podatności na zagrożenia i zagrożeń).

Po drugie, gdy przyszłe społeczeństwo i środowisko mogą ulegać szybkim i nieoczekiwanym zmianom, przyszłość nie wydaje się przewidywalna dzięki prostej ekstrapolacji trendów historycznych. Może to mieć miejsce w przypadku zmian klimatycznych i reakcji systemów na nie, ale także w kontekście zmian społeczno-gospodarczych (np. kryzysów gospodarczych, nieoczekiwanych konfliktów, pandemii). Dlatego ważne jest, aby rozwój polityki dostosowawczej nie zakładał jednej przyszłości. Kluczowe znaczenie ma identyfikacja, przygotowanie i praktyka działań w ramach kilku przyszłych scenariuszy.