Przystosowanie się do zmiany klimatu na obszarach miejskich

Przystosowanie się do zmiany klimatu na obszarach miejskich

Miasta są ważnymi ośrodkami działalności gospodarczej i kulturalnej w Europie. Są one już dotknięte zagrożeniami klimatycznymi, takimi jak intensywne opady i fale upałów, które w zmieniającym się klimacie mają stać się bardziej intensywne i częstsze. W miarę postępu zmiany klimatu miasta muszą się dostosowywać, aby w przyszłości mogły żyć, funkcjonować i prosperować. Adaptacja to proces dostosowywania się do rzeczywistych lub oczekiwanych zagrożeń klimatycznych i klimatycznych, mający na celu zmniejszenie negatywnych skutków lub wykorzystanie korzystnych możliwości. Podobnie jak w przypadku redukcji emisji gazów cieplarnianych, istnieje również pilna potrzeba przygotowania się na nieuniknione skutki zmiany klimatu. Miasta muszą podjąć natychmiastowe działania w celu uniknięcia lub ograniczenia w przyszłości zgonów związanych z pogodą (np. z powodu fal upałów) i strat gospodarczych spowodowanych ekstremalnymi zjawiskami klimatycznymi. Do kwietnia 2020 r. blisko 3 000 miast i miasteczek w całej Europie zobowiązało się do podjęcia działań w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu w ramach Porozumienia Burmistrzów, a liczba ta rośnie.

Przewidywany wzrost częstotliwości i intensywności zagrożeń związanych z klimatem – np. powodzi, fal upałów, pożarów lasów i susz – wymaga reakcji nie tylko rządów krajowych, ale również władz lokalnych. Adaptacja może być procesem silnie zlokalizowanym ze względu na szczególne cechy geograficzne, społeczno-demograficzne lub gospodarcze danego miejsca. Władze miasta i miasteczka posiadają najlepszą wiedzę na temat zagrożeń występujących lokalnie (zob. krok 2.1)oraz konkretnych przyczyn podatności na zagrożenia na danym obszarze (np. charakterystyka ludności, rodzaje infrastruktury, najważniejsze pod względem gospodarczym sektory itp.; zob. krok 2.3)i w związku z tym są dobrze przygotowani do zajęcia się nimi.

Przystosowanie się do zmiany klimatu na szczeblu lokalnym – poprzez unikanie lub ograniczanie ryzyka – ma sens z ekonomicznego punktu widzenia. Według E3G koszty gospodarcze ekstremalnych zjawisk pogodowych dla miast UE mogą osiągnąć ponad 190 mld EUR rocznie do 2070 r., o ile nie zostaną podjęte działania. Na przykład w Kopenhadze powódź w centrum miasta spowodowana poważnymi opadami deszczu w 2011 r. spowodowała szkody w wysokości ponad 6 mld DKK (ponad 800 mln EUR). Potencjalne koszty przyszłych opadów deszczu były tak wysokie, że uzasadniały wydatki w wysokości 12 mld DKK na ponad 300 projektów zarządzania wodami opadowymi w całym mieście w ciągu 20 lat.

Ponadto czołowe agencje ratingowe w coraz większym stopniu uwzględniają gotowość miast na zmianę klimatu przy ocenie ryzyka związanego z pożyczaniem im pieniędzy. Ponadto miasta, które są bezpieczne przed klęskami żywiołowymi i przyjemne w życiu (np. dzięki zapewnieniu terenów zielonych), zwykle przyciągają i zatrzymują więcej inwestycji i wykwalifikowanej siły roboczej.