2.5 Zrozumienie roli otaczających obszarów w adaptacji

Miasta nie mogą być traktowane w oderwaniu od otaczających je regionów. Osiedla zależą zarówno od ich bezpośredniego, jak i dalszego otoczenia w przypadku różnych usług i produktów wrażliwych na zmianę klimatu: produkcja żywności rolniczej, zaopatrzenie w wodę, sieci infrastrukturalne, produkcja energii, gospodarka odpadami i ściekami, materiały leśne, możliwości rekreacji i inne. W związku z tym skutki zmiany klimatu, które mogą nie mieć bezpośredniego wpływu na miasto lub miasteczko, mogą nadal mieć poważne konsekwencje, jeśli uderzą w obszar świadczący te usługi. I odwrotnie, skutki klimatyczne występujące w mieście (np. powodzie) mogą mieć wpływ na okoliczne obszary, jeśli zakłócony zostanie dostęp do miejsc pracy w miastach, zasobów i różnych usług. W związku z tym adaptacja miasta wymaga zintegrowanego podejścia uwzględniającego interfejs między obszarami wiejskimi i miejskimi oraz szersze obszary otaczające. Może to wymagać współpracy z sąsiednimi administracjami.

Zrównoważona adaptacja (zob. „Zasadyi czynniki sukcesu”)pozwala uniknąć przenoszenia ryzyka z jednego miejsca do drugiego. Ponieważ miasta są ściśle powiązane zarówno z najbliższym, jak i dalszym otoczeniem, ich szersze otoczenie należy rozpatrywać na różnych etapach planowania przystosowania się do zmiany klimatu, w tym:

Etap 2.1: rozpoznanie skutków w przeszłości (np. czy poprzednie powodzie dotknęły inne obszary poza miastem? Czy w ramach środków przeciwpowodziowych wykorzystano obszary dotknięte powodzią położone w dolnym biegu rzeki od osiedla?)
Etap 2.2: zrozumienie przyszłych skutków (np. jeśli przewiduje się wzrost ryzyka pożarów lasów, co to oznacza dla zewnętrznego rozwoju miasta lub sieci transportowych?)
Etap 4: ocena i wybór wariantów adaptacyjnych (np. czy zapewnienie stałego zaopatrzenia w wodę w mieście wpływa na dostępność wody dla okolicznych obszarów rolniczych?)
Krok 6: monitorowanie i ocena (np. czy wdrożone warianty przystosowania się do zmiany klimatu przynoszą jakiekolwiek niedogodności okolicznym obszarom wiejskim?)

Planowanie i wdrażanie adaptacji dla obszaru miejskiego musi obejmować analizę tych wzajemnych powiązań i koordynację działań adaptacyjnych z sąsiednimi gminami. W niektórych krajach koordynacją międzygminną zarządza się na szczeblu krajowym lub regionalnym. W przypadku braku takich rozwiązań kluczowe znaczenie ma podjęcie przez miasta inicjatywy na rzecz ustanowienia dialogu i podejścia korzystnego dla wszystkich stron w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu między obszarami miejskimi i wiejskimi. Aby zapoznać się z metodami angażowania zainteresowanych stron, zob. krok 1.6.

Miasta są nie tylko nierozerwalnie związane ze swoim bezpośrednim otoczeniem, ale ich łańcuchy handlowe i dostaw mogą rozciągać się na inne bardziej odległe miejsca w granicach kraju lub poza nim. Główne zależności dalekobieżne i wynikające z nich zagrożenia należy uwzględnić w ocenie ryzyka zmiany klimatu w miastach.