Multi-Hazard podejście do systemu wczesnego ostrzegania w Sogn og Fjordane, Norwegia

Sogn og Fjordane to nadmorski, górzysty region Norwegii, który rocznie odwiedzają setki tysięcy turystów. Kilka społeczności w Sogn og Fjordane stoi w obliczu licznych zagrożeń, takich jak powodzie, lawiny, zjeżdżalnie skalne i inne ekstremalne zdarzenia pogodowe, które mogą być spotęgowane przez zmianę klimatu. Duże odległości między społecznościami peryferyjnymi a infrastrukturą transportową i komunikacyjną, która czasami nie jest dostępna lub dostępna, mogą sprawić, że dostępność stanie się słaba, co sprawi, że społeczności będą bardziej narażone na ekstremalne zdarzenia pogodowe.

Aby odpowiedzieć na powyższe wyzwanie, ustanowiono i przetestowano system wczesnego ostrzegania w gminie Aurland, będącej częścią powiatu Sogn og Fjordane. Aurland jest regionem o wielkim pięknie naturalnym, ale ma nieco trudną geografię i topografię, która powoduje częste fale sztormowe, powodzie, osuwiska i lawiny, które mogą wzrosnąć wraz ze zmianą klimatu na wzrost częstotliwości i / lub intensywności ekstremalnych zdarzeń pogodowych. System ostrzegania o wielu zagrożeniach zoptymalizowałby działania służb ratowniczych i innych służb ratowniczych zapewnianych przez powiat. Ze względu na turystykę ma to być opłacalna metoda docierająca do wszystkich ludzi na danym obszarze geograficznym, a nie tylko mieszkańców.

Systemy wczesnego ostrzegania o wielu zagrożeniach wykorzystują różne media i narzędzia komunikacyjne w celu informowania społeczeństwa o zbliżających się zagrożeniach i zapewnienia wytycznych dotyczących środków ostrożności, które należy podjąć. Mogą one działać na poziomie regionalnym, krajowym i międzynarodowym i mogą znacząco przyczynić się do zmniejszenia ryzyka obrażeń ciała, utraty życia oraz szkód majątkowych i środowiskowych. Wczesne ostrzeżenia umożliwiają również władzom lokalnym/regionalnym skuteczniejsze inicjowanie ewakuacji.

Demonstrując system wczesnego ostrzegania skoncentrowany na ludziach, celem było ustalenie, w jaki sposób nowoczesna technologia może pomóc zmniejszyć negatywne konsekwencje zagrożeń związanych z pogodą w obecnych i zmienionych warunkach klimatycznych, a tym samym pomóc w zapobieganiu ofiarom śmiertelnym. Kluczowym aspektem projektu była zatem ocena, w jaki sposób można ustanowić system ostrzegania o wielu zagrożeniach w ramach uwzględniających potrzeby w zakresie ostrzegania o różnych rodzajach niepożądanych zdarzeń i zagrożeń.

Ogólnym celem tego projektu (część finansowanego przez UE projektu Clim-ATIC) było ustanowienie, przetestowanie i zademonstrowanie nowoczesnego systemu ostrzegania ludności w nagłych wypadkach poprzez rozpowszechnianie komunikatów ostrzegawczych telefonicznych na określonym obszarze geograficznym. O ile to możliwe i właściwe, system opiera się na już dostępnej nowoczesnej technologii i infrastrukturze oraz jest zakotwiczony w istniejących ramach prawnych i instytucjonalnych. Aby ustanowić opłacalny i trwały system wczesnego ostrzegania, warunkiem wstępnym jest podejście uwzględniające wiele zagrożeń, aby podzielić koszty między różne zakresy. System i działania operacyjne muszą zatem zostać ustanowione w ramach uwzględniających potrzeby w zakresie ostrzegania o wszelkich niepożądanych zdarzeniach i zagrożeniach (naturalnych i spowodowanych przez człowieka) oraz wymagania różnych użytkowników końcowych.

W latach 2008-2010 odbyły się cztery spotkania grupy referencyjnej w celu ustalenia celów i omówienia najlepszych metod i podejść, które mają być stosowane w systemie wczesnego ostrzegania, w tym ustalenia specyfikacji systemu dla komunikatu próbnego. Telefon został uznany za najważniejsze medium dystrybucji ostrzeżeń (połączenie linii telefonii stacjonarnej i komórkowej). Wiadomości tekstowe (SMS) i komunikaty głosowe ostrzegające społeczeństwo o zagrożeniu naturalnym lub katastrofie są rozprowadzane na wszystkie telefony w pewnej odległości od danego zagrożenia naturalnego lub katastrofy. Po określeniu kryteriów dla telefonicznego systemu ostrzegania ludności, kolejnym krokiem było zidentyfikowanie potencjalnych dostawców systemu i przekazanie kryteriów systemowych dotyczących informacji zwrotnych w odniesieniu do ich zainteresowania i zdolności do spełnienia kryteriów i wzięcia udziału w projekcie. Po przedstawieniu dwóch potencjalnych przedsiębiorstw grupa referencyjna stwierdziła, że aspekty technologiczne nie wydają się stanowić poważnego wyzwania w odniesieniu do ostrzegania ludności, podczas gdy ograniczenia budżetowe uznano za kluczowe wyzwania, które należy przezwyciężyć.

Przed przeprowadzeniem akcji ostrzegania ludności Biuro Gubernatora Okręgu podjęło szereg działań w zakresie rozpowszechniania informacji. Informacje o ćwiczeniach zostały opublikowane na stronie internetowej gubernatora hrabstwa, profilu na Twitterze i koncie na Facebooku, a także były promowane za pośrednictwem lokalnej gazety i powiatowej stacji radiowej. Ćwiczenie ostrzegawcze z dnia 10 czerwca 2010 r. odbyło się równolegle z ćwiczeniem symulacyjnym koncentrującym się na zdolności władz lokalnych do reagowania na ekstremalne zdarzenia pogodowe. Kilku członków grupy referencyjnej uczestniczyło w ćwiczeniu w charakterze obserwatorów. Podczas testu 2500 telefonów komórkowych otrzymało alert jako wiadomość tekstową, 322 telefony stacjonarne w Aurland otrzymały alert jako wiadomość głosową. Ćwiczenie ostrzegawcze było widoczne na Facebooku przez 2 godziny i otrzymało 201 849 wyświetleń. Badanie powysiłkowe przeprowadzono online, a badanie „od drzwi do drzwi” przeprowadzono na obszarze Høydalen w celu oceny opinii publicznej na temat tego ćwiczenia. Ćwiczenie ostrzegania ludności zostało ocenione w celu zmierzenia skuteczności systemu ostrzegania poprzez połączenie elektronicznego formularza oceny i badania „od drzwi do drzwi”.

Po zakończeniu projektu demonstracyjnego system ostrzegania nie został jeszcze wdrożony; Ani na szczeblu lokalnym, ani krajowym. W ostatnich latach w hrabstwie Sogn og Fjordane odnotowano liczne przypadki ekstremalnych zdarzeń pogodowych, takich jak poważne zsuwanie się ziemi i powodzie, równolegle z masowymi i bardzo dramatycznymi pożarami. Nikt nie zginął w tych wydarzeniach, ale wszystkie służyły jako przypomnienie; podkreślenie potrzeby skoncentrowanego na populacji systemu ostrzegania z podejściem uwzględniającym wiele zagrożeń. W związku z tym gubernator okręgu Sogn og Fjordane argumentował, że taki system powinien zostać wdrożony. Nie podjęto jednak żadnych działań i nie jest jasne, czy organy krajowe będą priorytetowo traktować wdrożenie systemu ostrzegania. W przypadku gdy organy krajowe zdecydują się na wdrożenie na pełną skalę systemu ostrzegania o wielu zagrożeniach, grupa referencyjna projektu ma na celu monitorowanie projektu Clim-ATIC na szczeblu regionalnym; Głównie w hrabstwie Sogn og Fjordane. W tym względzie prace będą ściśle rozwijane we współpracy z władzami lokalnymi/regionalnymi, sektorem zdrowia i odpowiednimi agencjami rządowymi w celu oceny i wdrożenia systemu ostrzegania na szczeblu regionalnym.

Grupa referencyjna ds. projektu została utworzona w sierpniu 2008 r. i w latach 2008–2010 przeprowadzono z nią czterokrotne konsultacje. Składał się on z członków następujących organizacji:

• Gubernator okręgu Sogn og Fjordane – kierownik projektu (przedstawiciel państwa na szczeblu regionalnym, odpowiedzialny za koordynację planowania kryzysowego w okręgu);
• Instytut Badawczy Zachodniej Norwegii - regionalny partner wiodący Clim-ATIC (instytut badawczy w oparciu o przydział z kompetencjami w dziedzinie badań nad klimatem);
• Norweska Dyrekcja ds. Zasobów Energetycznych i Wody (mandat dyrekcji obejmuje planowanie awaryjne na wypadek powodzi; jego biuro Sogn og Fjordane jest również krajowym organem ds. lawin);
• Krajowa Administracja Dróg Publicznych (odpowiedzialna za drogi państwowe; szczególne zainteresowanie ostrzeżeniami ludności dotyczącymi zamkniętych tuneli i przejść górskich z powodu złej pogody/wypadków);
• Telenor (Norweska Firma Telekomunikacyjna, obecnie szósty co do wielkości operator telefonii komórkowej na świecie);
• Norweski Urząd Poczty i Telekomunikacji (autonomiczna agencja administracyjna przy norweskim Ministerstwie Transportu i Komunikacji, odpowiedzialna za monitorowanie i regulację rynków telekomunikacyjnych w Norwegii);
• Norwegian Broadcasting (w Sogn og Fjordane) (norweska państwowa radiowa i telewizyjna publiczna firma nadawcza, będąca największą organizacją medialną w Norwegii);
• E-CO Hydro Power (norweska firma energetyczna i drugi co do wielkości producent energii elektrycznej w Norwegii. Szczególne zainteresowanie ostrzeżeniami ludności związanymi z przerwami zapór powodującymi powodzie, tsunami);
• Norweska policja, okręg Sogn og Fjordane (policja jest częścią norweskiej służby ratowniczej i jest odpowiedzialna za prowadzenie prac ratowniczych podczas wypadków i katastrof; w tym ekstremalne zdarzenia pogodowe);
• Alarmsentralen („centrum alarmowe w Sogn og Fjordane”) (międzygminne centrum operacyjne, które ułatwia i koordynuje międzygminne działania przeciwpożarowe w powiecie);
• Dyrekcja ds. Ochrony Ludności i Planowania Kryzysowego (utrzymuje przegląd ryzyka i podatności na zagrożenia w Norwegii oraz promuje środki mające na celu zapobieganie wypadkom, kryzysom i innym niepożądanym incydentom);
• Norweska Obrona Cywilna (zasilenie przez państwo służb ratowniczych i ratowniczych w przypadku poważnych wypadków i incydentów specjalnych);
• Gmina Aurland (gmina Sogn og Fjordane; wcześniej doświadczyły ekstremalnych zdarzeń pogodowych i lawin, osuwisk skalnych itp. Aurland jest również miejscem, w którym przeprowadzono ćwiczenie ostrzegawcze dotyczące projektu);
• Unified Messaging Systems (UMS) (Wiodący dostawca zaawansowanej obsługi wiadomości w Europie Północnej, oferujący usługi ostrzegania ludności w przypadku krytycznych incydentów);
• Sogn og Fjordane University College (dołączył do grupy referencyjnej w 2009 r., aby pomóc w ocenie działania w zakresie wczesnego ostrzegania, ale niestety musiał wycofać swoje członkostwo z powodu braku zasobów wewnętrznych);
• Førde Health Trust (przedsiębiorstwo zdrowotne odpowiedzialne za prowadzenie działalności geograficznej i specjalistycznej w imieniu regionalnego urzędu ds. zdrowia w Norwegii Zachodniej).

Ponieważ naszym podejściem było zademonstrowanie systemu z podejściem opartym na wielu zagrożeniach, grupa referencyjna projektu odegrała kluczową rolę w określeniu specyfikacji systemu, która umożliwiła skuteczne i niezawodne wydawanie ostrzeżeń o wielu zagrożeniach.

Warunkiem wstępnym ustanowienia opłacalnego systemu wczesnego ostrzegania jest podejście uwzględniające wiele zagrożeń, ponieważ koszty użytkowania i utrzymania systemu będą dzielone. System ostrzegania oparty na lokalizacji może również stanowić zintegrowane narzędzie rozpowszechniania czysto informacyjnych komunikatów, takich jak ogólne informacje publiczne lub różne komunikaty od władz lokalnych. W związku z tym projekt ten wykazał, w jaki sposób istniejąca organizacja obejmująca hrabstwo może zostać wykorzystana do wydania ostrzeżenia populacji. Ponieważ organizacja ta jest ściśle koordynowana z policją, a jednocześnie jest organizacją międzygminną, nadaje się do wydawania zarówno ostrzeżeń innych niż awaryjne, jak i awaryjnych z podejściem wielozagrożeniowym. Argumentowaliśmy, że techniczne aspekty systemów ostrzegania skoncentrowanych na ludziach są ogólnie łatwo dostępne, podczas gdy kwestie dotyczące przepisów dotyczących poufności i regulacji systemowych muszą zostać rozwiązane przed pomyślnym wdrożeniem skutecznych systemów ostrzegania opartych na lokalizacji. Jak wykazaliśmy, publikowanie reklam za pomocą mediów społecznościowych również podlega regulacjom. W rzeczywistości istnieją bariery prawne w zakresie zasad poufności, które uniemożliwiają publiczne udostępnianie danych geograficznych gromadzonych przez przedsiębiorstwa telekomunikacyjne. Informacje te mogą jednak mieć kluczowe znaczenie dla szybkiego uruchomienia służb ratunkowych i w związku z tym należy je zmienić. Uważamy, że aby wydawać ostrzeżenia, które są „w odpowiednim czasie i zrozumiałe dla osób zagrożonych”, należy przeprowadzić więcej badań nad możliwościami i ograniczeniami związanymi z korzystaniem z mediów społecznościowych w sytuacjach kryzysowych.

System wczesnego ostrzegania został opracowany i przetestowany za pomocą Clim-ATIC; jest to projekt UE (2008–2011), który dotyczył zdolności społeczności do rozwijania zdolności przystosowawczych w celu stawienia czoła przyszłemu klimatowi, w którym uważa się, że częstotliwość i skala ekstremalnych zjawisk pogodowych wzrasta. Clim-ATIC WP4 dotyczyło realizacji projektów demonstracyjnych w zakresie adaptacji, a jeden z tych projektów WP4 znajdował się w powiecie Sogn og Fjordane. Zasoby potrzebne do tego projektu demonstracyjnego to koszty personelu (95 191 EUR) i koszty ogólne biura (do 9 943 EUR) dla gubernatora okręgu Sogn og Fjordane. Całkowity koszt projektu wyniósł 105 145,00 euro. 55 377,00 EUR zostało przekazane w ramach zobowiązania do finansowania uzupełniającego przez gubernatora okręgu Sogn og Fjordane, a pozostałe 49 768,00 EUR w ramach programu „Peryferie Północne”, który jest częścią celu Komisji Europejskiej dotyczącego współpracy terytorialnej.

Ponadto projekt wykazał, że nowoczesna technologia systemu ostrzegania może być połączona z istniejącą infrastrukturą i wzorcami organizacyjnymi, aby umożliwić władzom lokalnym wydawanie ostrzeżeń ludności w opłacalny i zrównoważony sposób. Istniejące międzygminne centrum operacji awaryjnych, Alarmsentralen, jest kompleksową usługą monitorowania i ostrzegania powiatu, która jest już obsługiwana przez całą dobę przez wysoko wykwalifikowany personel. Osadzanie systemu ostrzegania populacji w tej organizacji będzie wiązało się z niewielkimi kosztami, szkoleniami lub zasobami. Ponadto, ponieważ zasadniczo oczekuje się, że zmiana klimatu doprowadzi w nadchodzących latach do częstszych klęsk żywiołowych i ekstremalnej częstotliwości występowania zjawisk pogodowych, system wczesnego ostrzegania będzie zatem stanowił ważną część strategii przystosowania się społeczności lokalnych do zmiany klimatu, co jest główną oczekiwaną korzyścią.

Projekt „systemu ostrzegania ludności przed zagrożeniami” został wymieniony w sprawozdaniu z propozycji Komitetu Obrony Narodowej (zob. załącznik 3 do dostępnego dokumentu), w którym omówiono potrzebę nowoczesnego systemu ostrzegania ludności. Ponadto większość członków komisji stwierdziła, że skuteczne ostrzeganie ludności za pomocą nowoczesnych technologii stanowi ważne narzędzie ratowania życia i zapobiegania szkodom, które Norwegia musi dążyć do wdrożenia. W krajowym sprawozdaniu na temat podatności na zagrożenia i planowania kryzysowego za 2010 r. (zob. załącznik 4 do dostępnego dokumentu) Dyrekcja ds. Ochrony Ludności i Planowania Kryzysowego odnosi się również do potrzeby ustanowienia bardziej nowoczesnego systemu ostrzegania ludności.

Projekt demonstracyjny realizowany był w latach 2008 - 2011. Istnieje możliwość, nadal nieoczywista, że system wczesnego ostrzegania zostanie wdrożony operacyjnie w przyszłości za pośrednictwem administracji krajowych lub regionalnych.

Nie określono okresu eksploatacji systemów wczesnego ostrzegania, o ile są one aktualizowane i utrzymywane w gotowości do działania.

Haavard Stensvand
Head of Emergency Planning
County Governor of Sogn og Fjordane
Phone: +47 57 64 30 10/+47 915 77 432
E-mail: fmsfhst@fylkesmannen.no