2.5 Inzicht in de rol van omliggende gebieden bij aanpassing

Steden kunnen niet los worden gezien van de omliggende regio's. Nederzettingen zijn afhankelijk van zowel hun directe als verdere omgeving voor verschillende klimaatgevoelige diensten en producten: voedselproductie in de landbouw, watervoorziening, infrastructuurnetwerken, energieproductie, afval- en afvalwaterbeheer, bosbouwmaterialen, recreatiemogelijkheden en andere. Daarom kunnen de gevolgen van de klimaatverandering die mogelijk niet rechtstreeks van invloed zijn op de stad of de stad, nog steeds ernstige gevolgen hebben als ze het gebied raken dat deze diensten levert. Omgekeerd kunnen klimaateffecten in de stad (bv. overstromingen) gevolgen hebben voor de omliggende gebieden als de toegang tot stedelijke banen, hulpbronnen en verschillende diensten wordt verstoord. De aanpassing van een stad vereist dus een geïntegreerde aanpak waarbij rekening wordt gehouden met het raakvlak tussen stad en platteland en de omliggende gebieden. Dit kan samenwerking met naburige overheden vereisen.

Duurzame aanpassing (zie "Principes en succesfactoren") vermijdt het overbrengen van risico's van de ene locatie naar de andere. Aangezien steden nauw verbonden zijn met zowel hun directe als verdere omgeving, moet in verschillende stadia van de aanpassingsplanning rekening worden gehouden met hun bredere omgeving, waaronder:

• Stap 2.1: erkenning van de gevolgen uit het verleden (hebben eerdere overstromingen bijvoorbeeld gevolgen gehad voor andere gebieden buiten de stad? Hebben de overstromingsbeheersmaatregelen gebruikgemaakt van getroffen gebieden stroomafwaarts van de nederzetting?)
• Stap 2.2: inzicht in de toekomstige gevolgen (bv. als het risico op bosbranden naar verwachting zal toenemen, wat betekent dit dan voor de externe ontwikkeling van de stad of de vervoersnetwerken?)
• Stap 4: beoordeling en selectie van aanpassingsopties (heeft het veiligstellen van een constante watervoorziening in de stad bijvoorbeeld gevolgen voor de beschikbaarheid van water voor de omliggende landbouwgebieden?)
• Stap 6: monitoring en evaluatie (bv. brengen de uitgevoerde aanpassingsopties nadelen met zich mee voor de omliggende plattelandsgebieden?)

Aanpassingsplanning en -uitvoering voor een stedelijk gebied moeten een analyse van deze onderlinge verbanden en coördinatie van aanpassingsmaatregelen met de naburige gemeenten omvatten. In sommige landen wordt de coördinatie tussen gemeenten op nationaal of regionaal niveau beheerd. Wanneer dergelijke regelingen ontbreken, is het van cruciaal belang dat steden het initiatief nemen om een dialoog tot stand te brengen en een win-winbenadering voor de aanpassing van stad en platteland tot stand te brengen. Zie stap 1.6 voor methoden om belanghebbenden te betrekken.

Steden zijn niet alleen onlosmakelijk verbonden met hun directe omgeving, maar hun handels- en toeleveringsketens kunnen zich uitstrekken tot andere, verder weg gelegen locaties binnen of buiten de grenzen van het land. De belangrijkste langeafstandsafhankelijkheden en de daaruit voortvloeiende risico’s moeten in aanmerking worden genomen in een risicobeoordeling van de klimaatverandering in steden.