2.5 Forstå rolla til omkringliggande område i tilpasning

Byar kan ikkje handsamast isolert frå regionane rundt dei. Busetjingane er avhengige av både umiddelbare og vidare omgivnadar for ulike klimasensitive tenester og produkter: landbruksmatproduksjon, vassforsyning, infrastrukturnettverk, energiproduksjon, avfalls- og avløpsvasshandtering, skogbruksmateriale, rekreasjonshøve og andre. Derfor kan klimaendringar som kanskje ikkje direkte påverkar byen eller byen, framleis ha alvorlege konsekvensar viss dei treffer området som tilbyr desse tenestene. Omvendt kan klimapåverknader som oppstår i byen (t.d. flaum) påverke dei omkringliggande områda viss tilgangen til urbane jobbar, ressursar og ulike tenester forstyrrast. Dermed krev tilpasninga av ein by ei integrert tilnærming som vurderer det landlege-urbane grensesnittet og breiare omkringliggande område. Dette kan krevja samarbeid med nabokommunane.

Berekraftig tilpasning (sjå "Prinsipparog suksessfaktorar")unngår å overføra risiko frå éin stad til eit anna. Ettersom byar er nært knytte til både deira umiddelbare og vidare omgivnadar, bør deira breiare innstilling vurderast på ulike stadium av tilpasningsplanlegging, inkludert:

• Trinn 2.1: Erkjenning av tidlegare påverknader (t.d. har tidlegare flaumhendingar påverka andre område utanfor byen? Har flaumtiltaka brukt råka område nedstraums frå bosettinga?)
• Trinn 2.2: forstå framtidige konsekvensar (til dømes viss risikoen for brannfellar forventast å auke, kva betyr det for den utadvendte utviklinga av byen eller transportnettene?)
• Steg 4: vurdere og velje tilpasningsalternativar (t.d. påverkar det å sikre ei jamn vassforsyning i byen tilgjengelegheita av vatn for dei omkringliggande landbruksområda?)
• Steg 6: overvåking og evaluering (t.d. gjev dei gjennomførte tilpasningsalternativane nokre ulemper for dei omkringliggande distrikta?)

Tilpasningsplanlegging og gjennomføring for eit byområde må inkludere ein analyse av desse samanhengane og koordinering av tilpasningstiltak med nabokommunane. I nokre land forvaltes samordninga mellom kommunane på nasjonalt eller regionalt nivå. Der slike ordningar manglar, er det avgjerande at byane tek initiativ til å etablere ein dialog og vinn-vinn-tilnærming til urban-rural tilpasning. Sjå trinn 1.6 for metodar for å engasjere interessentar.

Byar er ikkje berre ulauseleg knytte til sine næraste omgivnadar, men deira handel og forsyningskjeder kan strekke seg til andre fjernare stader innanfor eller utanfor landegrensene. Dei viktigaste langdistanseavhengnadane og dei risikoane som oppstår, bør takast omsyn til i ein risikovurdering av klimaendringar i byane.