Start Baza danych Studia przypadków Walka z erozją wybrzeży w regionie Marche (Włochy)

Exclusion of liability

This translation is generated by eTranslation, a machine translation tool provided by the European Commission.

Website experience degraded
The European Climate and Health Observatory is undergoing reconstruction until June 2024 to improve its performance. We apologise for any possible disturbance to the content and functionality of the platform.
Studia przypadków

Walka z erozją wybrzeży w regionie Marche (Włochy)

Walka z erozją wybrzeży w regionie Marche (Włochy)

Podjęto szereg działań w celu rozwiązania problemu erozji w strefie przybrzeżnej regionu Marche we Włoszech. Interwencje prowadzone na odcinku wybrzeża między gminami Sirolo i Numana stanowią przykład tego, co zostało wdrożone na całym wybrzeżu regionu. Interwencje obejmowały: odżywianie plaży, stabilizacja klifów i usuwanie części sztucznej rafy. Podejście do tych prac zostało ustanowione w regionalnym planie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną (ICZM), opublikowanego po raz pierwszy w lutym 2005 r., a następnie zaktualizowanego w 2019 r. Skutki zmiany klimatu stopniowo zyskują na znaczeniu w kontekście zarządzania erozją przybrzeżną w regionie Marche: chociaż zostały już uznane, nie były one głównym motorem działań realizowanych w ramach pierwszego planu ICZM (2005–2016). W nowym planie ICZM zmiana klimatu jest natomiast bezpośrednio omawiana, zgodnie z „Wytycznymi dotyczącymi obrony wybrzeża przed erozją i skutkami zmian klimatu” we Włoszech.

 

Opis studium przypadku

Wyzwania

Dotychczasowe działania podejmowane na obszarze przybrzeżnym regionu Marche miały na celu przywrócenie linii brzegowej, która wycofała się z powodu erozji, oraz wzmocnienie linii brzegowej przed ryzykiem burz i powodzi, w szczególności związanych z gwałtownymi sztormami, które w ostatnich latach były poważnym problemem. Prace mają również na celu zmniejszenie ryzyka osuwisk wzdłuż nadmorskich klifów.

W niniejszym studium przypadku szczegółowo opisano działania podjęte w dwóch gminach Sirolo i Numana. Tutaj można znaleźć trzy główne rodzaje linii brzegowej: i) plaży przed klifem; (II) powierzchnia klifowa na linii wodnej; oraz (iii) stosunkowo szeroką plażę przybrzeżną, z niewielką ilością wydm na brzegu, która wznosi się w kierunku wzgórz śródlądowych. W gminie Sirolo, gdzie znajdują się pierwsze dwa rodzaje linii brzegowej, erozja plaży San Michele towarzyszyła zalesianiu, które zmniejszyło obszar plaży i odcięło osad. Ponadto fale uderzające w bazę morskiego urwiska góry Conero, w pobliżu Sirolo, ryzykują powstaniem osuwisk, które mogłyby zagrozić części miasta. W gminie Numana erozja zmniejszyła szerokość stosunkowo długiej i szerokiej plaży, zbliżając przybrzeżną drogę do linii brzegowej. Obszar ten rozciąga się na rzekę Musone; prace nad tą rzeką zmniejszyły transport osadu do linii brzegowej, zwiększając erozję.

W znacznym stopniu wyzwania, z którymi się borykają, powstały w wyniku wcześniejszych interwencji człowieka. Na przykład modyfikacje rzek w regionie, w tym rzeki Musone, na południu obszaru plaży w Numana, zmniejszyły transport osadów do morza i do plaż. Innym przykładem jest praca nad umieszczeniem dużych bloków u podstawy urwiska morskiego góry Conero: podczas gdy intencją była ochrona klifu. Wydaje się, że te podkreślają energię fal.

Wdrożenie dyrektywy z 2007 r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim (dyrektywa 2007/60/WE) umożliwiło zdefiniowanie trzech scenariuszy powodzi morskich dla regionu Marche. Scenariusze te uwzględniają dwa procesy: tymczasowy wzrost poziomu wody z powodu epizodycznych skoków burzowych (wzrost spowodowany niskim ciśnieniem barometrycznym i wiatrem blisko wybrzeża) i ustawienie fal (wzrost spowodowany obecnością fal pękających), a także ich występowanie w stosunku do pływu astronomicznego. Zmiana klimatu i wzrost poziomu mórz mogą jeszcze bardziej zwiększyć ryzyko powodzi i erozji. Wzrost poziomu mórz spowodowany zmianą klimatu został uwzględniony poprzez dodanie o 10 % do maksymalnej wysokości fal odniesienia. Trzy scenariusze powodzi morskich uwzględniają trzy okresy powrotu o skrajnym poziomie morza: 20 lat, 100 lat i > 100 lat (w przeciwnym razie wyrażone jako prawdopodobieństwo wystąpienia odpowiednio 5 %, 1 % lub więcej niż 1 % w ciągu roku). Poziom wody związany z trzema okresami powrotu, w tym 10 % dodatkiem z powodu wzrostu poziomu morza, wynosi odpowiednio 1,79 metra, 2,45 metra i 3,20 m nad średnim poziomem morza. Scenariusze te wykorzystano do identyfikacji terenów, które mogą zostać zalane w regionie marcowym, a w konsekwencji do planowania i zarządzania środkami ochrony.

Cele

Głównym celem realizowanej interwencji jest ochrona obszarów plażowych (w szczególności dolnych odcinków plaży) i klifów przed erozją. Jednocześnie realizowane działania mają na celu ochronę osiedli i gospodarki opartej na turystyce na obszarze przybrzeżnym. Ponadto ogólne podejście strategiczne określone w planie ICZM w regionie koncentruje się na działaniach mających na celu rozwiązanie problemu braku równowagi między erozją osadów a akrecją wzdłuż wybrzeża oraz zmniejszenie wpływu ochrony wybrzeża na środowisko i krajobraz.

Oprócz tych celów skoncentrowanych na ochronie, interwencje mają również na celu wzmocnienie możliwości rekreacyjnych zapewnianych przez linię brzegową (a tym samym turystykę) i poprawę ochrony przyrody.

Rozwiązania

W ramach pierwszego planu ICZM (2005–2016) wdrożono 277 środków ochrony wybrzeża na 176 km wybrzeża Marche. Obejmowały one zarówno utrzymanie, jak i realizację nowych środków strukturalnych (tj. falochronów i ścian morskich) oraz wdrożenie środków miękkich (tj. żywienie plaż, głównie za pomocą materiałów pobieranych z kamieniołomów śródlądowych i złóż rzecznych). W gminie Sirolo około 156 000 m3 piasku i żwiru wykorzystano do odżywiania plaż wzdłuż linii brzegowej 1 200 m w zatoce San Michele. W gminie Numana usunięto falochron znajdujący się na północ od wsi i wykorzystano około 172 000 m3 piasku i żwiru wzdłuż 1 500 m od frontu plaży. Piasek i żwir wykorzystywany do odżywiania plaż zostały wykopane ze źródeł śródlądowych i transportowane na obszary plażowe, gdzie nastąpiła erozja. Materiały spełniały lokalne precyzyjne wymagania: były one pochodzenia aluwialnego i miały podobny skład mineralogiczny, kolor i wymiary cząstek w porównaniu z oryginalnymi materiałami plażowymi. W ramach tej samej interwencji zrealizowano dwa groyny, a jeden przywrócono. Ponadto prace obejmowały działania mające na celu ustabilizowanie bazy klifowej dla Mount Conero, w pobliżu Sirolo. Góra ta jest wyznaczona jako obszar Natura 2000, a prace obejmowały potrzebę utrzymania warunków terenu.

Drugi plan ICZM wszedł w życie w 2019 r. i jako pierwszy przewiduje zarówno okresowe utrzymanie wcześniej wdrożonych środków twardych i miękkich, jak i nowe interwencje. Plan przewiduje również renaturalizację interwencji wzdłuż plaż. Obejmują one usunięcie lub ujednolicenie stałych środków obronnych przybrzeżnych, takich jak groyny, oraz zastąpienie istniejących środków strukturalnych innymi środkami strukturalnymi lub miękkimi. Celem renaturalizacji jest z jednej strony zwiększenie dostępności wybrzeża do celów rekreacyjnych poprzez zwiększenie dostępnej przestrzeni plażowej, a z drugiej strony przywrócenie ekosystemów wodnych i wydm przybrzeżnych. W szczególności na całym wybrzeżu regionu planuje się 37 nowych interwencji strukturalnych.

Biorąc pod uwagę wysoką wartość naturalistyczną tych obszarów, w Sirolo i Numana, nowy plan ICZM nie przewiduje wdrożenia środków strukturalnych; planuje się jednak utrzymanie i okresowe działania żywieniowe na plaży, aby plaże były dostępne dla mieszkańców i turystów.

Plan ICZM zachęca do pożywienia plażowego z wykorzystaniem materiałów, które są zewnętrzne dla systemu przybrzeżnego, głównie w kamieniołomach i złożach rzecznych. Tylko w przypadku kilku interwencji przewiduje się wykorzystanie źródeł wewnętrznych (złóż przybrzeżnych). Wybór źródeł żwiru i piasku opiera się na kryteriach prawnych i naukowych mających na celu zminimalizowanie wpływu na środowisko. Ponadto preferowane jest zintegrowane podejście; zachęca się gminy do osiągnięcia pozytywnego kręgu między zrównoważonymi ekologicznie interwencjami pogłębiania a odżywczymi plażami, łącząc popyt i podaż. W tym kontekście region Marche zamierza przejąć wiodącą rolę w tworzeniu „Sand Bank”, projektu, który ma na celu określenie z wyprzedzeniem potrzeby i przeznaczenia osadów pogłębionych, minimalizując te rozwiązania, które przewidują ich unieszkodliwianie na składowiskach lub na morzu. W ten sposób oczekuje się, że można zoptymalizować dostępność materiałów osadowych.

Przydatność

Przypadek został opracowany i wdrożony głównie ze względu na inne cele polityki, ale ze znacznym uwzględnieniem aspektów adaptacji do zmiany klimatu

Dodatkowe Szczegóły

Udział zainteresowanych stron

Działania prowadzone w ramach planu ICZM z 2005 r. przewidywały już zaangażowanie zainteresowanych stron. Administracja regionalna Marche przekazała lokalnym obywatelom informacje za pośrednictwem ulotek i biuletynów. Ponadto przeprowadzono wywiady z operatorami turystycznymi w dwóch gminach Sirolo i Numana, a także spotkania z kluczowymi zainteresowanymi stronami, w tym z sektora rybołówstwa i turystyki.

Plan ICZM na 2019 r. został opracowany wspólnie z podmiotami publicznymi i prywatnymi, stale informował o planowanych działaniach i konsultował się z nimi. Propozycja planu została przedstawiona i omówiona na posiedzeniach publicznych, które odbyły się w 2017 r. W spotkaniach uczestniczyli przedstawiciele stowarzyszeń branżowych, radnych regionalnych, zarządców gmin, organizacji ochrony środowiska, techników, obywateli i zainteresowanych stron. Uwagi na temat proponowanych środków otrzymano od 52 stron, z których 24 miało charakter publiczny i 28 prywatnych. 65 % proponowanych zmian zostało zaakceptowanych. Wyniki konsultacji opublikowano również online. Obecnie utrzymanie istniejących struktur jest możliwe na wniosek prywatnych, po dokonaniu oceny przez gminy.

Czynniki sukcesu i czynniki ograniczające

Główne czynniki sukcesu to:

  • Wykorzystanie analizy kosztów i korzyści w celu wzmocnienia planowania projektów;
  • Silne informacje publiczne, konsultacje z zainteresowanymi stronami i współpraca ze społecznościami lokalnymi.

Głównymi czynnikami ograniczającymi są:

  • Pożywienie na plaży będzie musiało zostać powtórzone ze względu na trwającą erozję (proponowane prace mające na celu przywrócenie transportu osadów rzecznych mogłyby w dłuższej perspektywie ograniczyć przyszłą erozję). Należy dokładnie ocenić dostępność materiałów do pożywienia plażowego. Wybór źródła, skład i granulometria piasku i żwiru muszą być zgodne z rygorystycznymi wymogami prawnymi.
  • Niepewność budżetowa dotycząca działań następczych w związku z kryzysem gospodarczym.
Koszty i korzyści

Całkowite koszty interwencji zrealizowanych na obszarze przybrzeżnym Marche w ramach pierwszego planu ICZM wyniosły 93,81 mln EUR. Koszty te były współfinansowane przez Region Marche (56 %), państwo włoskie (24 %), władze lokalne (12 %), podmioty prywatne (4 %) i włoskie koleje (4 %).

Koszt prac przeprowadzonych w Sirolo i Numana wyniósł odpowiednio 5,69 mln euro i 5,28 mln euro.

Plan na 2019 r. przewiduje 37 interwencji strukturalnych rozdzielonych między 23 gminy nadbrzeżne w regionie Marche, których koszt szacuje się na 290 mln euro.

Korzyści obejmują zwiększoną ochronę przed burzami i innymi zagrożeniami, a także dodatkowe korzyści dla turystyki lokalnej, a tym samym lokalnej gospodarki. Monitorowanie satelitarne wykazało ogólną tendencję rozwoju linii brzegowej po uruchomieniu planowanych interwencji. Wybrzeże było podzielone na transekty. Awans i odwrót były rejestrowane dla każdego transektu i sumowane w celu uzyskania ogólnej liczby metrów linii brzegowej uzyskanej lub utraconej. W 2008 roku linia brzegowa Marche wycofała się o 2 257 m w porównaniu z rokiem 1999. W 2012 roku przeanalizowano pozytywny trend, z postępem wynoszącym 2 445 m w porównaniu z rokiem 1999. W 2015 r. odwrót linii brzegowej był ponownie widoczny w porównaniu z 2012 r., ale w porównaniu z 1999 r. utrzymała się ogólna pozytywna tendencja.

W 2013 r., po wdrożeniu środków w Sirolo i Numana, opracowano analizę kosztów i korzyści w ramach finansowanego przez UE projektu „Kształtowanie holistycznego podejścia do ochrony środowiska adriatyckiego między wybrzeżem a morzem”. Analiza koncentrowała się głównie na przychodach z turystyki jako dodatkowej korzyści. W analizie porównano w szczególności wysiłki finansowe niezbędne do wprowadzenia środków ochrony wybrzeża w celu ochrony plaży ze stratą, jaką poniósłby lokalny system turystyczny w związku ze zmniejszeniem dostępnej plaży. W badaniu zakwestionowano kryteria, które należy wprowadzić w celu ustalenia, kto powinien pokryć koszty ochrony. Stwierdzono w nim, że podmioty prywatne, takie jak lokalne przedsiębiorstwa turystyczne, które korzystają z inwestycji w obronę nadbrzeżną, mogą zostać wezwane do bezpośredniego wkładu w mobilizację zasobów niezbędnych do wdrożenia takich środków.

Prace opierają się na celach i podejściach określonych w planie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną Marche, zatwierdzonym w 2005 r. i zaktualizowanym w 2019 r. Procedura zatwierdzania planu została przeprowadzona przez strategiczną ocenę oddziaływania na środowisko (SEA) obejmującą konsultacje społeczne. Ponadto plan na 2019 r. jest aktualizowany również w odniesieniu do przepisów dyrektywy z 2007 r. dotyczących oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim (dyrektywa 2007/60/WE).

Czas wdrożenia

Środki przewidziane w pierwszym planie ICZM zaczęły być wdrażane w marcu 2004 r. Interwencje wzdłuż całej linii brzegowej Marche zostały zrealizowane w ciągu 10 lat. Rzeczywista praca w gminach Sirolo i Numana trwała dwa lata, od kwietnia 2009 r. do kwietnia 2011 r. Plan drugiej generacji przewiduje również 10-letni okres realizacji.

Okres użytkowania

Miękkie środki, takie jak pokarmy plażowe i ruchy piasku, muszą być przeprowadzane regularnie. Należy utrzymać środki strukturalne. Środki wdrożone w ramach planu pierwszej generacji (2005–2016) są rzeczywiście poddawane konserwacji w ramach planu drugiej generacji.

Źródło informacji

Kontakt

Marche Regional Administration
Infrastructure, Transport and Energy Service
Via Palestro 19
60100 Ancona - Italia

Giorgio Filomena
E-mail: giorgio.filomena@regione.marche.it 

Gianni Scalella
E-mail: gianni.scalella@regione.marche.it 

Źródło

Marche Region: website and ICZM Plan

Opublikowane w Climate-ADAPT Nov 22 2022   -   Ostatnia modyfikacja w Climate-ADAPT Apr 18 2024


Skontaktuj się z nami w przypadku jakichkolwiek innych zapytań na temat tego studium przypadku lub w celu udostępnienia nowego studium przypadku (e -mail climate.adapt@eea.europa.eu )

Akcje Dokumentu