All official European Union website addresses are in the europa.eu domain.
See all EU institutions and bodies
© Service of Urdaibai Biosphere Reserve
Ujście rzeki Oka w Hiszpanii stoi w obliczu zmian krajobrazu spowodowanych działalnością człowieka i zagrożeniami klimatycznymi. Działania na rzecz odbudowy mają na celu zwiększenie odporności na skutki zmiany klimatu, zwiększenie różnorodności biologicznej i promowanie zrównoważonego użytkowania publicznego. Działania obejmują odbudowę bagien, usuwanie barier, budowę lagun i eliminację gatunków inwazyjnych.
Ujście rzeki Oka znajduje się w rezerwacie biosfery Urdaibai, na wybrzeżu Biskai, Kraj Basków, na północ od Hiszpanii. Jest to obszar o wysokiej wartości ekologicznej. Jego krajobraz został przekształcony na przestrzeni lat przez działalność człowieka, ponieważ jest zamieszkany od czasów prehistorycznych. Najważniejszymi działaniami wpływającymi na krajobraz ujścia były rolnictwo, hodowla bydła i stocznia. Podczas gdy dwa pierwsze praktycznie zniknęły, działalność stoczniowa jest nadal w toku, choć z mniejszą intensywnością niż w poprzednich dziesięcioleciach. Niektóre działania, takie jak budowa kanału w górnym ujściu rzeki, doprowadziły ekosystem do utraty części jego pierwotnej funkcjonalności. Odbudowa górnego ujścia rzeki Oka ma na celu odzyskanie niektórych utraconych funkcji ekosystemów.
Zmiany klimatyczne zwiększą presję na ten delikatny ekosystem. Przewiduje się, że temperatury wzrosną, a roczne opady spadną, podczas gdy intensywność i częstotliwość ekstremalnych opadów może wzrosnąć. Będzie to miało wpływ na systemy wodne, zwiększając przepływ rzek i ryzyko powodzi, a także erozję dorzecza, przepływ zawieszonych osadów w obszarze ujścia rzeki oraz ryzyko zatkania kanałów rzecznych pływów. Wzrost poziomu mórz oraz spodziewany wzrost intensywności i częstotliwości sztormów morskich może prowadzić do erozji strefy międzypływowej i ponadlittoralnej plaży, jak to już miało miejsce na niektórych obszarach, a także do zwiększonej erozji bagien ujściowych. Ujście rzeki Oka nie może w pełni naturalnie przystosować się do zmiany klimatu, w szczególności ze względu na obecność zapór i innych sztucznych barier wzdłuż jej biegu. Odbudowa górnego ujścia rzeki Oka ma na celu poprawę jej zdolności adaptacyjnych poprzez usunięcie wałów i innych typologii barier oraz odbudowę wcześniej istniejących bagien.
Informacje referencyjne
Opis studium przypadku
Wyzwania
Zgodnie z prognozami dotyczącymi zmiany klimatu zawartymi w „Strategii klimatycznej kraju baskijskiego na 2050 r.” oczekuje się, że średnia roczna i sezonowa temperatura oraz występowanie fal upałów wzrosną. W miesiącach zimowych przewiduje się, że minimalne temperatury wzrosną od 1 do 3 ° C do 2100 r., natomiast w miesiącach letnich może wystąpić możliwy wzrost maksymalnych temperatur o 3 ° C do końca XXIwieku. Ze względu na te zmiany do końca stulecia spodziewane są dłuższe i bardziej powtarzające się fale upałów. Przewiduje się spadek opadów, zwłaszcza w okresie wiosennym, w zakresie od -10% do -30% do 2100 r. Spodziewany jest również wzrost ekstremalnych opadów do 30% do końca XXIwieku, w konsekwencji zwiększone ryzyko i niebezpieczeństwo powodzi.
W tej samej „strategii klimatycznej kraju baskijskiego na 2050 r.” wspomniano również, że poziom mórz ma wzrosnąć o 29–49 cm do 2100 r., co jeszcze bardziej zwiększy ryzyko powodzi w ujściu rezerwatu. Ponadto zmiana klimatu zwiększy intensywność i częstotliwość burz morskich, które są odpowiedzialne za erozję strefy międzypływowej i ponadlittoralnej plaży. Proces ten ma już miejsce w niektórych obszarach. Na przykład plaża Laida, która częściowo ogranicza ujście rzeki, doznała silnej erozji z powodu burz, które wystąpiły w 2014 r., w wyniku czego zniknęła strefa nadlittoralna, co spowodowało szkody w infrastrukturze dostępu, ścianach falochronowych i kanałach, a także ograniczenie do działalności rekreacyjnej.
Biorąc pod uwagę obecne presje związane z klimatem i te generowane przez przyszłą zmianę klimatu, w ciągu najbliższych 50 lat konieczne będzie kontynuowanie prac nad renaturalizacją ujścia rzeki Oka, w tym usunięcie sztucznych barier, które obecnie ograniczają rozbudowę ujścia i odbudowę wcześniej istniejących bagien. Poprawiłoby to autonomiczną zdolność przystosowawczą ekosystemu przyujściowego.
Kontekst polityczny środka adaptacyjnego
Case partially developed, implemented and funded as a climate change adaptation measure.
Cele działania adaptacyjnego
Główne cele działań realizowanych w górnym ujściu rzeki Oka to: (i) zwiększenie odporności ekosystemów przyujściowych na skutki zmiany klimatu, takie jak podnoszenie się poziomu mórz i zmiany w systemie wodnym; (ii) zwiększenie lokalnej różnorodności biologicznej dzięki odbudowie części funkcjonalności ekosystemu; (iii) Zwiększenie zrównoważonego publicznego wykorzystania naturalnej przestrzeni rezerwatu biosfery Urdaibai.
Opcje adaptacyjne zaimplementowane w tym przypadku
Rozwiązania
W górnym ujściu rzeki Oka wdrożono działania rekultywacyjne mające na celu odbudowę wcześniej istniejących bagien, w tym trwałe zalanie części górnego ujścia Barrutibaso. Ponadto odzyskano funkcjonalność części pierwotnego kanału międzypływowego dolnego odcinka rzeki Oka. W ramach tych działań renowacyjnych usunięto niektóre wały i inne sztuczne bariery w celu poprawy renaturalizacji ujścia rzeki, a nasypy zbudowano w celu utworzenia lagun, które w przyszłości staną się strefami międzypływowymi. Odbudowa bagien wcześniej osuszonych ze względów sanitarnych może pomóc ujściom w stawieniu czoła zmianie klimatu. Mokradła, oprócz ochrony przed skutkami podnoszenia się poziomu mórz, odgrywają ważną rolę ekologiczną, zapewniając nowe siedliska różnym gatunkom płazów i ptaków oraz poprawiając ich zdolność adaptacyjną. Ponadto stała obecność słonawej wody sprzyja eliminacji niektórych gatunków inwazyjnych (np. Baccharis halimifolia).
Projekt odbudowy obejmował również inne interwencje i działania:
- budowa 14-kilometrowej sieci dróg oraz mostu dla pieszych i rowerzystów łączącego sąsiednie gminy między sobą i z ujściem rzeki Oka w celu ułatwienia zrównoważonej wizyty na tym obszarze;
- Opracowanie narzędzi edukacji ekologicznej, z których najważniejszą jest aplikacja na smartfony dostarczająca informacji o siedliskach, gatunkach i kulturze obszaru. Ponadto zainstalowano panele dostarczające informacji na miejscu na temat lokalnych siedlisk i gatunków.
- Wyeliminowanie gatunków inwazyjnych (takich jak Baccharis halimifolia i Cortaderia selloana)na obszarze około 700 ha ujścia rzeki.
Dodatkowe szczegóły
Udział zainteresowanych stron
Projekt odbudowy górnego ujścia rzeki Oka obejmował zorganizowanie kilku spotkań z różnymi zainteresowanymi stronami, takimi jak gminy znajdujące się na tym obszarze, właściciele gruntów i stowarzyszenia ekologiczne. Zaangażowanie zainteresowanych stron mające na celu wyznaczenie wspólnych celów. Ponadto przeprowadzono rozmowy informacyjne ze społeczeństwem obywatelskim w ratuszach i opracowano działania rekreacyjne w celu reklamowania projektu i zwiększenia świadomości na temat przystosowania się do zmiany klimatu.
Sukces i czynniki ograniczające
Nowo wybudowana sieć ścieżek ułatwiła połączenie różnych gmin dzięki zrównoważonemu transportowi (rowerowemu i pieszemu). Oprócz poprawy zrównoważonego użytkowania ujścia rzeki przez społeczeństwo przyczyniło się ono również do podniesienia świadomości na temat projektu odbudowy.
Niektóre gminy włączone do obszaru, na którym wdrożono środki odbudowy, nie wzięły udziału w projekcie, co stanowi pewne ograniczenie dla jego całkowitego rozwoju. W związku z tym niektóre etapy projektu (głównie dotyczące usunięcia niektórych zapór) nie zostały jeszcze wdrożone.
Ponadto zakorzenione poczucie odpowiedzialności za ludzi na obszarze, który ma zostać przywrócony, utrudniło realizację niektórych działań w ramach projektu. Ustawa o strefie przybrzeżnej z 1998 r. ustanawia obszar o szerokości 100 m po obu stronach rzeki, na którym właściciele gruntów mogą zgłaszać zastrzeżenia do planowanych działań. Z tego powodu niektóre działania zawarte w projekcie odbudowy nie zostały jeszcze wdrożone. Niemniej jednak trwają negocjacje w celu upewnienia się, że całość projektu zostanie zrealizowana.
Koszty i korzyści
Projekt został w całości sfinansowany przez Departament Środowiska, Planowania Gruntów i Mieszkalnictwa Rządu Kraju Basków. Całkowita kwota budżetu projektu wynosi około 2,5 mln euro.
Aspekty prawne
Hiszpańska ustawa 42/2007 o dziedzictwie naturalnym i różnorodności biologicznej wspiera realizację projektu odbudowy górnego ujścia rzeki Oka, ponieważ wśród jego celów znajduje się ochrona, zrównoważone użytkowanie, poprawa i odbudowa naturalnych ekosystemów i siedlisk. Rezerwat biosfery Urdaibai znajduje się w Kraju Basków, gdzie władze lokalne ustanowiły różne strategie i plany promujące tego rodzaju prace renowacyjne, w tym w szczególności „Strategię Kraju Basków w zakresie zmiany klimatu na 2050 r.”, program ramowy w zakresie środowiska na 2020 r. oraz strategię na rzecz bioróżnorodności.
Czas wdrożenia
Wdrażanie środków odbudowy rozpoczęło się w 2010 r. i nadal trwa. Większość środków została wdrożona, podczas gdy niewiele z nich oczekuje na zgodę hiszpańskiego ministerstwa, jak w przypadku usuwania wału w górnym ujściu rzeki.
Życie
Wdrożone środki mają mieć charakter stały, jeżeli zapewniona jest niezbędna konserwacja.
Informacje referencyjne
Kontakt
Paula Caviedes
Department of the Environment, Planning and Housing of the Basque Government
Service of the Urdaibai Biosphere Reserve
E-mail: p-caviedes@euskadi.eus
Strony internetowe
Referencje
Opublikowano w Climate-ADAPT: Nov 22, 2022
Please contact us for any other enquiry on this Case Study or to share a new Case Study (email climate.adapt@eea.europa.eu)
Dokumenty dotyczące studiów przypadku (1)
Language preference detected
Do you want to see the page translated into ?