Wsparcie dla niepokoju związanego ze zmianą klimatu w Finlandii – „Umyśl o lęku ekologicznym”
(Badanie przypadku opracowane dla Europejskiego Obserwatorium Klimatu i Zdrowia)
Chociaż zmiana klimatu w znacznym stopniu wpływa na zdrowie psychiczne i samopoczucie, uwaga na tę kwestię w nauce i praktyce była ograniczona. Niepokój klimatyczny lub ekologiczny to pojawiające się koncepcje opisujące niepokój związany ze zmianami środowiskowymi i klimatycznymi. Uczucie niepokoju może być spowodowane chronicznym strachem przed katastrofą ekologiczną i troską o ludzkość, jako reakcją na złożony problem przy braku jasnych rozwiązań. Projekt „Umysł lęku ekologicznego” (Ympäristöahdistuksenmieli)został ustanowiony przez zainteresowanych specjalistów ds. zdrowia psychicznego i pracy socjalnej w celu zajęcia się tymi negatywnymi skutkami kryzysu ekologicznego i klimatycznego w Finlandii. Nazwa projektu w języku fińskim to sztuka słów. Fińskie słowo „mieli” oznacza zarówno „umysł”, jak i „znaczenie”. W ten sposób projekt, poprzez swój tytuł, prosi ludzi o zastanowienie się nad znaczeniem eko-niepokoju. Łączy się również z fińską nazwą najstarszej organizacji non-profit na świecie zajmującej się ochroną zdrowia psychicznego, Mental Health Finland, „MIELI” i naturalnie z dynamiką umysłu.
Trzy organizacje pozarządowe wspólnie ustanowiły inicjatywę, uznając brak odpowiedniego wsparcia emocjonalnego dla tego coraz powszechniejszego problemu zdrowia psychicznego. Projekt zainicjował kampanię z udziałem wszystkich fińskich organizacji zajmujących się zdrowiem psychicznym w celu podniesienia świadomości na ten temat w społeczeństwie i opracował różne formy wsparcia zdrowia psychicznego dla osób dotkniętych chorobą. Ponadto oferowano szkolenia dla profesjonalistów, którzy pracują z osobami szczególnie dotkniętymi lękami klimatycznymi i ekologicznymi, takimi jak młodzież i młodzi dorośli.
Opis studium przypadku
Wyzwania
Zmiana klimatu wpłynie nie tylko na zdrowie fizyczne, ale także będzie miała konsekwencje dla zdrowia psychicznego i dobrego samopoczucia (prawo i in., 2021). Badania nad jego wpływem psychologicznym na ogół były jednak ograniczone, a jeśli zostały uwzględnione, skupiały się raczej na skutkach zdarzeń ekstremalnych, a nie na bardziej długoterminowych i stopniowych skutkach dla zdrowia psychicznego(Brenby i in., 2021). Niemniej jednak istnieje szereg powstających koncepcji, które uznają niektóre z pośrednich skutków dla zdrowia psychicznego, w tym te związane z lękiem ekologicznym i niepokojem klimatycznym (Wu i in. 2020). Coraz częściej przejawiają się one w społeczeństwie, zwłaszcza wśród młodych ludzi ( np. Wu i in., 2020; Hickman i in., 2021), są szeroko poruszane w mediach i coraz więcej badań (Pihkala, 2020a, 2020b). Obawa ekologiczna to niepokój i niepokój związany z kryzysem ekologicznym (Pihkala,2020b),
Cele
Założyciele projektu „Umysł niepokoju ekologicznego” zauważyli rosnące wyzwania w zakresie zdrowia psychicznego związane ze zmianą klimatu w Finlandii i postanowili zająć się nimi poprzez wykorzystanie ich wiedzy fachowej w oferowaniu wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego. W związku z tym projekt ma na celu:
- Zapewnienie ludziom w każdym wieku narzędzi do radzenia sobie z i regulowania emocji doświadczanych w postaci niepokoju ekologicznego lub klimatycznego, budując w ten sposób odporność uczestników. Chociaż projekt jest otwarty dla ogółu odbiorców, jest on skierowany głównie do osób podatnych na pojawiające się obawy ekologiczne, w tym do osób pracujących lub studiujących nauki o środowisku; osoby o silnej tożsamości ekologicznej; młodzież; i osoby z innymi obciążającymi doświadczeniami życiowymi.
- Podnoszenie świadomości w celu inicjowania publicznych rozmów, między innymi w celu promowania uznania wśród tych, którzy doświadczają objawów, ale mogą być nieświadomi ich przyczyny lub sposobów radzenia sobie z nimi.
- Opowiadanie się za uznaniem eko-niepokoju i eko-emocji (emocji związanych ze środowiskiem) jako większego zjawiska społecznego zamiast diagnozy psychiatrycznej lub indywidualnego problemu.
- Inicjowanie działań między różnymi organizacjami i innymi podmiotami społecznymi w celu uwzględnienia wiedzy na temat eko-emocji w ich pracy z różnymi grupami ludzi w całym społeczeństwie.
Ponadto projekt ma na celu promowanie znaczenia ogólnego dobrostanu psychicznego.
Taktyki adaptacyjne wdrożone w tym przypadku
Rozwiązania
Aby osiągnąć swoje cele, projekt wykorzystuje istniejące umiejętności i wiedzę fachową pracowników opieki społecznej i psychicznej w rozwiązywaniu innych problemów związanych ze zdrowiem psychicznym. Ich know-how rozwiązań już szeroko stosowanych w opiece społecznej i psychicznej przenosi się do nowego obszaru pracy, tj. do czynienia z emocjami środowiskowymi, głównie zmianami klimatycznymi. Działania projektu obejmują trzy filary (wszystkie nieodpłatnie dla uczestników):
- Świadomość: kampanie mające na celu podniesienie świadomości na temat niepokoju ekologicznego.
- Wsparcie: bezpośrednie wsparcie zdrowia psychicznego dla szerokiego grona odbiorców.
- Edukacja: dla profesjonalistów, którzy pracują z tymi, którzy już doświadczają lub mogą doświadczać trudnych emocji w związku ze zmianami środowiskowymi.
Świadomość: Kampania „Porozmawiajmy o eko-emocjach” rozpoczęła się w marcu 2021 r., w tym wezwanie do zagrożenia środowiskowego zatwierdzone przez wszystkie krajowe organizacje zajmujące się zdrowiem psychicznym. Ponadto w 2021 r. w ramach „umysłu niepokoju ekologicznego” zorganizowano szereg seminariów poświęconych temu tematowi, skierowanych do sektora opieki społecznej i zdrowotnej, organizacji pozarządowych, a także podmiotów publicznych i prywatnych. Strona internetowa Ympäristöahdistus.fi została uruchomiona w lutym 2021 r. w celu gromadzenia i dostarczania aktualnych informacji i zasobów na ten temat, a także dostarczania nowych materiałów i pakietów informacyjnych. Obejmowały one odniesienia do artykułów naukowych; przegląd różnych podejść psychoterapii do rozwiązania tego problemu; oraz krótkie artykuły informacyjne publikowane we współpracy z ekspertami. Ponadto przeprowadzono szereg działań związanych z zaangażowaniem publicznym, w tym:
- Produkcja kilku odcinków podcastu,jeden z nich skierowany jest do młodych ludzi, którzy wahają się mieć dzieci z powodu globalnych zmian środowiskowych.
- Organizacja rozmów grupowych w celu dotarcia do rolników i ludności wiejskiej. Zmiany klimatu mają bezpośredni wpływ na źródła utrzymania tych społeczności, ale ich głos nie jest słyszalny w debatach publicznych.
Kampanie uświadamiające osiągnęły około 3,570 000 wyświetleń za pośrednictwem różnych kanałów. W 2022 r. projekt planuje skupić się w większym stopniu na organizacjach młodzieżowych i sektorze edukacji.
Pomoc techniczna: W celu bezpośredniego wsparcia zdrowia psychicznego dla osób dotkniętych niepokojem ekologicznym, projekt opracował model grupowy do radzenia sobie z uczuciami środowiskowymi, który skupiał się na:
- Rozpoznawanie eko-emocji i radzenie sobie z nimi.
- Uczenie się umiejętności radzenia sobie.
- Budowanie społeczności wspierającej.
- Wzmocnienie perspektyw na przyszłość.
Zaplanowano grupy wsparcia, skierowane głównie do młodych ludzi, chociaż mogą w nich uczestniczyć osoby w każdym wieku. Koncepcja przewidywała 3-5 sesji wsparcia, które idealnie obejmowały 10-15 uczestników i jednego pośrednika z zespołu projektowego, zwykle z doświadczeniem w pracy socjalnej i/lub opiece zdrowotnej psychicznej. Podczas gdy sesje początkowo zawierały ogólne informacje na temat niepokoju klimatycznego, później skupiły się na narzędziach i umiejętnościach dostępnych do radzenia sobie z „emocjami środowiskowymi”, aby dać więcej miejsca własnym doświadczeniom i percepcjom uczestników. Skupiono się na formowaniu grupowym i dynamice grupowej, aby ułatwić dzielenie się uczuciami i wsparciem rówieśników. Projekt wyszkolił kilku wolontariuszy jesienią 2021 r., którzy później będą mogli samodzielnie prowadzić sesje grupowe, a tym samym rozszerzać działania w całym kraju. Kolejna sesja szkoleniowa zaplanowana jest na kwiecień 2022 r. Jednak grupy kierowane przez wolontariuszy nie zostały jeszcze wdrożone w praktyce.
Projekt dodatkowo oferował warsztaty na temat tego, jak radzić sobie z lękiem ekologicznym/klimatycznym, przekazując narzędzia i działania, które mogą poprawić samopoczucie psychiczne i pomóc w wyrażaniu doświadczanych emocji.
Zintegrowane zostały również ćwiczenia uważności i podkreślono znaczenie empatii, zarówno wobec innych, jak i wobec nich samych. Uczestnicy byli wspierani w pomaganiu w odnalezieniu i podążaniu za sensownością i ich najważniejszymi wartościami oraz tym, w jaki sposób może to promować samopoczucie psychiczne i zdolność do aktywności we właściwy sposób.
Na początku 2022 r. około 360 uczestników (głównie w wieku od 20 do 30 lat) wzięło udział w 30 warsztatach eko-emocji i grupach wsparcia.
Edukacja: Wreszcie, „umysł eko-niepokoju” zorganizowanych działań skierowanych do specjalistów pracujących w edukacji, zdrowia i pracy socjalnej, aby szkolić ich, jak radzić sobie z osobami cierpiącymi lęk związany ze zmianami środowiskowymi. Trzygodzinne szkolenia przekazywały narzędzia ułatwiające dyskusje i odkrywające istniejące wcześniej umiejętności emocjonalne i psychospołeczne, a także rozpoznające i przetwarzające eko-emocje i lęki ekologiczne w swoich grupach docelowych (i w nich samych). Kilka dodatkowych dwugodzinnych webinariów z podobnymi treściami i zaproszonych prelegentów odbyło się również w celu zwrócenia się do szerszej publiczności. Aby wesprzeć tę działalność, ukończono „Mały przewodnik po niepokoju środowiskowego – pakiet informacyjny dla nauczycieli i wychowawców”. Materiał został również przetłumaczony na język szwedzki, aby rozszerzyć jego zasięg.
Aby przyciągnąć uczestników, inicjatywa dotarła do organizacji zajmujących się ochroną przyrody, grup aktywistów oraz uniwersytetów. W związku z tym, że ta ostatnia przedstawiła konkretną grupę docelową, w ramach projektu odbyły się wykłady partycypacyjne dla pracowników i warsztaty dla studentów Uniwersytetu w Helsinkach, aby omówić, jaki model wsparcia zdrowia psychicznego chcieliby przyjąć i jaki rodzaj wsparcia emocjonalnego byłby przydatny.
Około 1160 specjalistów (głównie kobiet) wzięło udział w około 30 szkoleniach i innych wydarzeniach informacyjnych.
Przydatność
Przypadek opracowany, wdrożony i częściowo sfinansowany jako środek przystosowania się do zmiany klimatu.
Dodatkowe Szczegóły
Udział zainteresowanych stron
Pomysł na projekt został zainicjowany przez Tunne ry – organizację pozarządową, która została założona w 2018 roku w celu rozwiązania problemów zdrowia psychicznego związanych ze zmianami klimatycznymi i środowiskowymi – wraz z uznanym na całym świecie badaczem emocji ekologicznych, profesorem nadzwyczajnym Panu Pihkala z Uniwersytetu w Helsinkach. Został on następnie opracowany i wdrożony wspólnie z dwoma innymi fińskimi organizacjami: Nyyti ry, organizacja promująca zdrowie psychiczne wśród studentów, oraz MIELI Mental Health Finland, która stara się zapewnić wsparcie kryzysowe i zapobiegać problemom związanym ze zdrowiem psychicznym w fińskim społeczeństwie i jest najstarszą na świecie organizacją pozarządową zajmującą się zdrowiem psychicznym. Projekt jest finansowany przez STEA, Centrum Finansowania Pomocy Społecznej i Organizacji Zdrowia w Finlandii.
Istnieje dodatkowa współpraca z:
- Wydział Nauk Biologicznych i Środowiskowych Uniwersytetu w Helsinkach
- Maaseudun tukihenkilöverkko, wspierająca sieć ludności wiejskiej i rolników
- Fundacja Edukacji Ekologicznej w Finlandii
- Väestöliitto, organizacja pozarządowa, która poprawia samopoczucie ludzi i relacje międzyludzkie
Podczas procesu planowania projektu przeprowadzono ocenę potrzeb w ramach ankiety z udziałem około 500 uczestników z ogółu społeczeństwa. Dodatkowo powołano grupy pilotażowe i warsztaty w celu przetestowania podejścia projektu. Przewidziano spotkania osobiste, ale w związku z pandemią COVID-19 przeniesiono je do internetu.
Czynniki sukcesu i czynniki ograniczające
Finansowanie dostępne na trzy lata przyczyniło się do powodzenia realizacji projektu, ponieważ umożliwiło uczestnikom bezpłatny dostęp do projektu. Projekt otrzymał pozytywne opinie od uczestników (duże zainteresowanie zdobywaniem wiedzy na temat eko-niepokoju i eko-emocji, poprawa samopoczucia i poczucia wspólnego zrozumienia), zachęcając do kontynuacji projektu. Duże zainteresowanie mediów zaowocowało kilkoma zaproszeniami na różne wydarzenia. Zaangażowanie osoby publicznej (The Shouting Man) przyczyniło się do sukcesu inicjatywy, rozszerzając jej zasięg.
Jedno z głównych wyzwań, przed którymi stoi projekt, wynikało z faktu, że wszystkie działania musiały zostać przeniesione online z powodu pandemii COVID-19. Wpłynęło to na zdolność projektu dotarcia do ludzi i bardziej znaczącego kontaktu z nimi. Przygotowane zostały krótsze, mniej dogłębne formaty warsztatów internetowych, aby wesprzeć zainteresowanie uczestników i zachęcić ich do aktywnego uczestnictwa.
Kolejnym wyzwaniem był ograniczony udział w czatach organizowanych specjalnie dla społeczności wiejskich i rolników oraz ograniczony udział osób posiadających już silne tożsamości środowiskowe (np. grupy aktywistów) w działaniach związanych z projektem. W związku z tym należy zachęcać do lepszej integracji wsparcia emocjonalnego w społecznościach działających na rzecz klimatu, zamiast angażować zewnętrzne organizacje zajmujące się zdrowiem psychicznym.
Koszty i korzyści
STEA, Centrum Finansowania Pomocy Społecznej i Organizacji Zdrowia w Finlandii, przekazało projektowi 640 000 EUR na okres trzech lat (2020–2022).
Umożliwiło to czterem pracownikom (dwóm pełnoetatowym, dwóch w niepełnym wymiarze godzin) poświęcenie pełnej uwagi projektowi i bezpłatne zapewnienie uczestnikom wsparcia zdrowia psychicznego. Z kolei przyniosło to korzyści licznym uczestnikom i prawdopodobnie skorzysta o wiele więcej w sposób pośredni ze względu na szkolenia dla profesjonalistów, zapewnienie zasobów na stronie internetowej projektu, nowo opracowane koncepcje praktyczne i podniesienie świadomości na ten temat. Ponadto promowanie zdrowia psychicznego w kontekście zmiany klimatu może być ważnym motorem wspierania skutecznych działań w dziedzinie klimatu.
Aspekty Prawne
Projekt był inicjatywą oddolną, która nie działała zgodnie z żadnym konkretnym prawodawstwem. Finlandia uznała jednak potencjalny wpływ zmiany klimatu na zdrowie psychiczne w swoim planie przystosowania się do zmiany klimatu opracowanym przez Ministerstwo Spraw Społecznych i Zdrowia (2021 r.), w tym niepokoju środowiskowego lub klimatycznego.
Czas wdrożenia
Pomysł rozwiązania problemów związanych ze zdrowiem psychicznym związanych ze środowiskiem i zmianą klimatu zmaterializował się w fundamencie Tunne ry w 2018 r., wraz z wnioskiem dotyczącym projektu złożonym przez wszystkie zaangażowane podmioty w połowie 2019 r. Realizacja projektu rozpoczęła się na początku 2020 r. i będzie kontynuowana do końca 2022 r., w obecnym okresie finansowania. Istnieją plany kontynuowania działań po upływie tego okresu, jeżeli dostępne będą dodatkowe zasoby, potencjalnie dostosowując zakres i format w oparciu o wnioski wyciągnięte z obecnego projektu i ewentualnie angażując nowych partnerów.
Okres użytkowania
Ze względu na cechy projektu żywotność „umysłu eko-niepokoju” odpowiada czasowi jego realizacji (3 lata). Oczekuje się jednak, że pozytywne skutki poprawy wiedzy, świadomości i umiejętności radzenia sobie będą trwać dłużej niż sam czas trwania projektu, tworząc warunki dla rzeczywistych działań w dziedzinie klimatu.
Źródło informacji
Kontakt
Strony internetowe
Źródło
Burenby, L., Partonen, T., Carter, T. R., Ruuhela, R., Halonen, J. (2021). Climate Change and Mental Health. Discussion Paper 32/2021. Finnish Institute for Health and Welfare.
Clayton, S. (2020). Climate anxiety: Psychological responses to climate change. Journal of Anxiety Disorders, 74, 102263. https://doi.org/10.1016/j.janxdis.2020.102263
Hickman, C., Marks, E., Pihkala, P., Clayton, S., Lewandowski, E., Mayall, E., Wray, B., Mellor, C., van Susteren, L. (2021). Climate anxiety in children and young people and their beliefs about government responses to climate change: a global survey. The Lancet Planetary Health, 5(12), E863-E873. https://doi.org/10.1016/S2542-5196(21)00278-3
Lawrance, E., Thompson, R., Fontana, G., Jennings, N. (2021). The impact of climate change on mental health and emotional wellbeing: current evidence and implications for policy and practice. Grantham Institute, Briefing Paper No 36, Imperial College London. https://doi.org/10.25561/88568
Pihkala, P. (2020a). Anxiety and the Ecological Crisis: An Analysis of Eco-Anxiety and Climate Anxiety. Sustainability, 12(19), 7836. https://doi.org/10.3390/su12197836
Pihkala, P. (2020b). Eco-Anxiety and Environmental Education. Sustainability, 12(23), 10149. https://doi.org/10.3390/su122310149
Wu, J., Snell, G., Samji, H. (2020). Climate anxiety in young people: a call to action. The Lancet, 4(10), pp E435-E436. https://doi.org/10.1016/S2542-5196(20)30223-0
Opublikowane w Climate-ADAPT Nov 22 2022 - Ostatnia modyfikacja w Climate-ADAPT Apr 18 2024
Skontaktuj się z nami w przypadku jakichkolwiek innych zapytań na temat tego studium przypadku lub w celu udostępnienia nowego studium przypadku (e -mail climate.adapt@eea.europa.eu )
