Monitorowanie i ocena adaptacji
Wysiłki na rzecz monitorowania i oceny przystosowania się do zmiany klimatu zasadniczo służą zarówno uczeniu się, jak i rozliczalności. Na wczesnych etapach wdrażania polityki dostosowawczej wysiłki koncentrują się zazwyczaj na monitorowaniu i ocenie procesów określonych w politykach adaptacyjnych (co się robi?). Aspekty proceduralne mogą obejmować na przykład ustanowione mechanizmy koordynacji, działania badawcze i komunikacyjne lub zaangażowanie zainteresowanych stron w procesy adaptacyjne. Wraz z narastającym doświadczeniem w realizacji działań adaptacyjnych coraz ważniejsze staje się również zrozumienie skutków i rezultatów takich procesów oraz związanych z nimi działań adaptacyjnych (co to za różnica dla naszych podatności i zagrożeń?).
Ponieważ rządy coraz częściej wdrażają strategie adaptacyjne i plany dostosowawcze oraz dokonuje się rewizji krajowych strategii adaptacyjnych (NAS), krajowych planów adaptacji (NAP) i/lub sektorowych planów adaptacji (SAP), coraz więcej doświadczeń zdobywa się w zakresie monitorowania i ograniczonego doświadczenia w zakresie oceny. Ze względu na wzrost działań związanych z przystosowaniem się do zmiany klimatu i przystosowaniem się do nich coraz ważniejsze staje się zapewnienie skuteczności, wydajności i sprawiedliwości interwencji dostosowawczych. Specjalna koncepcja lub strategia monitorowania i oceny może zapewnić skuteczność i trwałość procesu adaptacji w czasie. Zrozumienie, jak najlepiej dostosować się do przyszłych zmian klimatu, jak można najskuteczniej ograniczyć ryzyko, zwiększyć odporność i zdolności adaptacyjne oraz jakie cechy dobrze przystosowanego społeczeństwa mogą być nadal na wczesnym etapie. Nauczenie się tego, co działa dobrze (lub nie), w jakich okolicznościach i z jakich powodów jest krytyczne. Opracowanie strategii dostosowawczej i planu działania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu stwarza okazję do rozważenia, w jaki sposób najlepiej monitorować, oceniać i przedstawiać sprawozdania na temat postępów i wyników w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu.
W przypadku podejścia do monitorowania i oceny na szczeblu krajowym ważne jest, aby „wyglądały” zarówno w dół, jak i w górę, tak aby decyzje na szczeblu krajowym były oparte na doświadczeniach szczebla niższego niż krajowy, a narody były w stanie skutecznie dzielić się swoimi postępami adaptacyjnymi i doświadczeniami z szerszą społecznością międzynarodową. Realizacja strategii przystosowania się do zmiany klimatu lub planu adaptacji/działania stanowi użyteczny nacisk na monitorowanie i ocenę postępów w dostosowywaniu się do zmiany klimatu.
Podjęcie decyzji o tym, co system monitorowania, raportowania i oceny (MRE) ma na celu osiągnięcie (cele) ma wpływ na sposób, w jaki można to osiągnąć (stosowane metody), podmioty, które powinny być zaangażowane lub zaangażowane w ten proces, oraz zakres, w jakim wyniki działań MRE są wykorzystywane w politykach i praktykach. W związku z tym etap 6 AST analizuje każdy z tych elementów bardziej szczegółowo.
Pozycje bazy danych Climate-ADAPT
Relevant tile
- Monitorowanie i ocena krajowych polityk w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu w całym cyklu polityki
- E
- Monitorowanie i ocena przystosowania się do zmiany klimatu: Synteza narzędzi, ram i podejść
- Krajowe monitorowanie, sprawozdawczość i ocena przystosowania się do zmiany klimatu w Europie (sprawozdanie techniczne EEA nr 20/2015)