6. Monitorowanie i ocena adaptacji

Wysiłki na rzecz monitorowania i oceny przystosowania się do zmiany klimatu zasadniczo służą zarówno uczeniu się, jak i rozliczalności. Na wczesnych etapach wdrażania polityki w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu wysiłki zazwyczaj koncentrują się na monitorowaniu i ocenie procesów określonych w polityce w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu (co się dzieje?). Aspekty proceduralne mogą obejmować na przykład ustanowione mechanizmy koordynacji, działania badawcze i komunikacyjne lub zaangażowanie zainteresowanych stron w procesy przystosowawcze. W miarę narastania doświadczeń związanych z wdrażaniem działań przystosowawczych coraz ważniejsze staje się zrozumienie również skutków i wyników takich procesów oraz powiązanych działań przystosowawczych (jaka jest różnica w naszych słabościach i zagrożeniach?).

Ponieważ rządy w coraz większym stopniu wdrażają strategie adaptacyjne i plany adaptacyjne oraz dokonują przeglądu krajowych strategii adaptacyjnych (NAS), krajowych planów adaptacyjnych (NAP) lub sektorowych planów adaptacyjnych (SAP), zdobywa się coraz więcej doświadczenia w zakresie monitorowania i ograniczone doświadczenie w zakresie oceny. Ze względu na wzrost liczby działań związanych z przystosowaniem się do zmiany klimatu i przystosowywaniem się do niej coraz istotniejsze staje się zapewnienie skuteczności, wydajności i sprawiedliwości interwencji w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu. Specjalna koncepcja lub strategia monitorowania i oceny może z czasem zapewnić skuteczność i trwałość procesu przystosowania się do zmiany klimatu. Zrozumienie, w jaki sposób najlepiej przystosować się do przyszłej zmiany klimatu, w jaki sposób najskuteczniej ograniczyć zagrożenia oraz zwiększyć odporność i zdolność adaptacyjną, a także jakie mogą być cechy dobrze przystosowującego się społeczeństwa, jest nadal na wczesnym etapie. Uczenie się, co działa dobrze (lub nie) w jakich okolicznościach i z jakich powodów jest krytyczne. Opracowanie strategii przystosowania się do zmiany klimatu i planu działania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu stanowi okazję do rozważenia, w jaki sposób najlepiej monitorować, oceniać i przedstawiać sprawozdania na temat postępów i wyników w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu.

W przypadku podejść do monitorowania i oceny na szczeblu krajowym (M&E) ważne jest, aby patrzyły one zarówno w dół, jak i w górę, tak aby decyzje na szczeblu krajowym były oparte na doświadczeniach na szczeblu niższym niż krajowy, a narody mogły skutecznie dzielić się swoimi postępami i doświadczeniami w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu z szerszą społecznością międzynarodową. Opracowanie strategii przystosowania się do zmiany klimatu lub planu przystosowania się do zmiany klimatu/działania stanowi użyteczny punkt odniesienia dla monitorowania i oceny postępów w przystosowywaniu się do zmiany klimatu.

Podejmowanie decyzji, jakie cele ma osiągnąć system monitorowania, raportowania i oceny (MRE) w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, ma wpływ na sposób, w jaki można to osiągnąć (stosowane metody), podmioty, które powinny być zaangażowane w ten proces, oraz na zakres, w jakim wyniki działań w zakresie MRE są wykorzystywane w politykach i praktykach. W związku z tym etap 6 AST analizuje każdy z tych elementów bardziej szczegółowo.