6.2 Decydowanie o tym, kogo zaangażować w proces

Przekrojowy charakter przystosowania się do zmiany klimatu oznacza, że w jego wdrażanie zaangażowanych jest wiele podmiotów z różnych sektorów i szczebli administracyjnych, w tym z sektora prywatnego. Wynika z tego, że śledzenie postępów tych działań musi angażować wiele podmiotów i zainteresowanych stron posiadających informacje, dane i wiedzę na temat działań wdrożeniowych. Decydowanie o tym, kto ponosi ogólną odpowiedzialność za MRE, wyjaśnienie ról różnych podmiotów oraz ustanowienie mechanizmów koordynacji pionowej i poziomej z różnymi podmiotami w różnych sektorach i na różnych szczeblach administracyjnych, ma zasadnicze znaczenie dla skutecznego MRE.

Ogólna odpowiedzialność za MRE w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu spoczywa zazwyczaj na jednej organizacji lub podmiocie, takim jak Ministerstwo Środowiska, Agencja Środowiska lub grupa robocza skupiająca wiele podmiotów. Nie musi to oznaczać, że podmiot odpowiedzialny wdraża MRE samodzielnie, ale raczej, że jest on odpowiedzialny za koordynację procesu i zgłaszanie wyników. W zależności od struktur zarządzania i tradycji administracyjnych danego kraju organem odpowiedzialnym za MRE w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu może być ten sam organ, który ogólniej koordynuje politykę w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu na szczeblu krajowym, lub podmiot niezależny od podmiotów odpowiedzialnych za planowanie i wdrażanie polityki w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu. Z jednej strony ścisły związek między MRE a rozwojem polityki może na przykład ułatwić uczenie się i wykorzystanie ustaleń dotyczących MRE w opracowywaniu i przeglądzie polityki. Z drugiej strony w niektórych krajach niezależność może być pożądana zwłaszcza w przypadku działań ewaluacyjnych.

Kluczowym elementem tej odpowiedzialności jest aktywna koordynacja z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, które posiadają przydatne informacje na potrzeby MRE. Pierwszym krokiem jest zastanowienie się nad celem MRE i rozważenie, czyj wkład jest potrzebny, aby odpowiedzieć na pytania określone w odniesieniu do MRE. Na przykład szerokie zaangażowanie ministerstw sektorowych i ekspertów w agencjach publicznych i społecznościach badawczych może dostarczyć bardzo istotnych informacji na temat postępów poszczególnych sektorów we wdrażaniu polityki przystosowawczej. Jeżeli celem jest zrozumienie, w jaki sposób wdrażanie polityki przystosowawczej w terenie przyczynia się do zmniejszenia podatności na zagrożenia, zwiększenia zdolności przystosowawczych i odporności, ważne może być szersze zaangażowanie podmiotów lokalnych, które są zaangażowane w działania wdrożeniowe.

Potrzebne są mechanizmy angażowania opinii podmiotów z różnych sektorów i szczebli administracyjnych, aby ułatwić koordynację, komunikację, wymianę informacji i wiedzy oraz uczenie się w procesie MRE. Grupy robocze, komitety sterujące, rady koordynacyjne itp. mogą zapewnić takie platformy, ale w żadnym wypadku nie są jedynym sposobem zaangażowania zainteresowanych stron. Formy większego zaangażowania, takie jak aktywne zaangażowanie, partnerstwa i upodmiotowienie, w całym cyklu polityki są zazwyczaj bardziej inkluzywne, gdy są aktualizowane, z udziałem zainteresowanych stron z różnych sektorów. Potrzeby i poziomy zaangażowania zainteresowanych stron pożądane w odniesieniu do MRE również wpływają na wybór metod MRE.

Największa nauka odbywa się dla wszystkich zaangażowanych podmiotów w trakcie samej oceny poprzez dzielenie się informacjami i wiedzą, prezentacje i warsztaty, a także podczas dyskusji na temat ustaleń.

Należy położyć większy nacisk na przekazywanie na wczesnym etapie informacji zwrotnych od zainteresowanych stron. Zdecydowanie uznaje się, że ramy wniosków z oceny będą musiały być wykorzystywane w kontekście interaktywnych form i formatów komunikacji z różnymi zainteresowanymi stronami w całym cyklu polityki przystosowania się do zmiany klimatu, aby zapewnić, że wnioski z oceny rzeczywiście stają się „wyciągniętymi wnioskami”.

Wspólne opracowywanie i koprodukcja wiedzy oraz różne formy zaangażowania zainteresowanych stron oraz elementy i podejścia oparte na uczestnictwie są wspólnymi i bardzo istotnymi elementami opracowywania i wdrażania polityki w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu.

Zaangażowanie zainteresowanych stron ma kluczowe znaczenie dla MRE z jednej strony dla otrzymywania odpowiednich ilościowych i jakościowych informacji, danych i wiedzy na potrzeby monitorowania procesu i postępów, ale także z drugiej strony dla interpretacji i czerpania odpowiednich komunikatów z dostępnych danych. MRE przyczyniają się do dalszego budowania odporności i zwiększania zdolności przystosowawczych.

Zaangażowanie zainteresowanych stron i współtworzenie polityki przystosowawczej w całym procesie strategii i planowania może pomóc w zapewnieniu absorpcji przez różne/wiele podmiotów i zdecydowanie wspierać wdrażanie.

Różni się to między wymogami ustawowymi (takimi jak akty klimatyczne) a dobrowolnymi podejściami, w ramach których zaangażowanie zainteresowanych stron odgrywa jeszcze większą rolę we wdrażaniu środków przewidzianych w planach działania na rzecz przystosowania się do zmiany klimatu.