6.2 Decydowanie o tym, kogo zaangażować w proces

Przekrojowy charakter przystosowania się do zmiany klimatu oznacza, że w jego wdrażanie zaangażowanych jest wiele podmiotów z różnych sektorów i szczebli administracyjnych, w tym z sektora prywatnego. Śledzenie postępów w tych działaniach musi angażować wiele podmiotów i zainteresowanych stron, które posiadają informacje, dane i wiedzę na temat działań wdrożeniowych. Decydowanie o tym, kto ponosi ogólną odpowiedzialność za MRE, wyjaśnienie ról różnych podmiotów oraz ustanowienie mechanizmów wertykalnej i horyzontalnej koordynacji z różnymi podmiotami w różnych sektorach i na różnych szczeblach administracyjnych ma zasadnicze znaczenie dla skutecznego MRE.

Ogólna odpowiedzialność za minimalne wymogi w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu spoczywa zazwyczaj na jednej organizacji lub jednym podmiocie, takim jak Ministerstwo Środowiska, Agencja Środowiska lub grupa robocza skupiająca wiele podmiotów. Nie musi to oznaczać, że podmiot odpowiedzialny samodzielnie wdraża MRE, ale raczej, że jest odpowiedzialny za koordynację procesu i zgłaszanie wyników. W zależności od struktur zarządzania i tradycji administracyjnych danego kraju organem odpowiedzialnym za minimalne wymogi w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu może być ten sam organ, który bardziej ogólnie koordynuje politykę w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu na szczeblu krajowym. Może również być podmiotem niezależnym od podmiotów odpowiedzialnych za planowanie i wdrażanie polityki w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu. Z jednej strony ścisły związek między MRE a rozwojem polityki może na przykład ułatwić uczenie się i wykorzystanie ustaleń dotyczących MRE przy opracowywaniu i przeglądzie polityki. Z drugiej strony w niektórych krajach pożądana może być niezależność, zwłaszcza w odniesieniu do działań w zakresie oceny.

Kluczową częścią tej odpowiedzialności jest aktywna koordynacja z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, które posiadają przydatne informacje na potrzeby MRE. Pierwszym krokiem jest zastanowienie się nad celem MRE i rozważenie, czyj wkład jest potrzebny, aby odpowiedzieć na pytania przedstawione w odniesieniu do MRE. Na przykład szerokie zaangażowanie ministerstw sektorowych i ekspertów w agencje publiczne i społeczności badawcze może dostarczyć bardzo istotnych informacji na temat postępów poszczególnych sektorów we wdrażaniu polityki przystosowania się do zmiany klimatu. Uwzględnienie sprawiedliwości w korzyściach i obciążeniach związanych z polityką przystosowania się do zmiany klimatu stanowi zasadniczy element rozwoju systemu MRE. Jeżeli celem jest zrozumienie, w jaki sposób wdrażanie polityki przystosowania się do zmiany klimatu w terenie przyczynia się do zmniejszenia podatności na zagrożenia, zwiększenia zdolności przystosowawczych i odporności, ważne może być szersze zaangażowanie podmiotów lokalnych, które są zaangażowane w działania wdrożeniowe.

Potrzebne są mechanizmy umożliwiające angażowanie opinii podmiotów z różnych sektorów, szczebli administracyjnych i grup społecznych, aby ułatwić koordynację, komunikację, wymianę informacji i wiedzy oraz uczenie się w procesie monitorowania, raportowania i weryfikacji. Grupy robocze, komitety sterujące, rady koordynacyjne itp. mogą zapewniać takie platformy, ale w żadnym wypadku nie są jedynym sposobem na zaangażowanie zainteresowanych stron. Formy większego zaangażowania, takie jak aktywne zaangażowanie, partnerstwa i upodmiotowienie, w całym cyklu polityki są zazwyczaj bardziej inkluzywne, gdy angażują zainteresowane strony z różnych sektorów. Potrzeby i poziomy zaangażowania zainteresowanych stron pożądane w odniesieniu do minimalnego wymogu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych mają również wpływ na wybór metod minimalnego wymogu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych.

Największa nauka ma miejsce w przypadku wszystkich zaangażowanych podmiotów w trakcie samej oceny. Wymiana informacji i wiedzy, prezentacje i warsztaty, a także omówienie ustaleń przyczyniają się do uczenia się.

Należy położyć większy nacisk na przekazywanie na wczesnym etapie informacji zwrotnych od zainteresowanych stron. Wnioski wyciągnięte z oceny działań przystosowawczych muszą być aktywnie dzielone i omawiane ze wszystkimi zainteresowanymi stronami w całym procesie politycznym. Ta interaktywna komunikacja zapewnia, że ustalenia z oceny naprawdę stają się "wyciągniętymi wnioskami", które wpływają na przyszłe działania, a nie tylko sprawozdaniami.

Współtworzenie i współtworzenie wiedzy oraz różne formy zaangażowania zainteresowanych stron oraz elementy i podejścia partycypacyjne są wspólnymi i bardzo istotnymi elementami opracowywania i wdrażania polityki w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu.

Zaangażowanie zainteresowanych stron ma kluczowe znaczenie dla MRE, z jednej strony, aby otrzymywać odpowiednie informacje ilościowe i jakościowe, w tym dotyczące wpływu na grupy szczególnie wrażliwe, dane i wiedzę na potrzeby monitorowania procesu i postępów, ale także z drugiej strony, aby interpretować i czerpać odpowiednie komunikaty z dostępnych danych. MRE przyczynia się do dalszego budowania odporności i zwiększania zdolności adaptacyjnych.

Zaangażowanie zainteresowanych stron i współtworzenie polityki przystosowania się do zmiany klimatu w całym procesie strategii i planowania może pomóc w zapewnieniu absorpcji przez różne/wiele podmiotów i zdecydowanie wspierać wdrażanie.

Różni się to między wymogami ustawowymi (takimi jak akty w sprawie klimatu) a dobrowolnymi podejściami, w ramach których zaangażowanie zainteresowanych stron ma jeszcze większe znaczenie dla wdrażania środków przewidzianych w planach działania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu.