Informacje ze sprawozdań z rozporządzenia w sprawie zarządzania i zarządzania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu (2023, 2021)

Sektor zdrowia jest objęty krajowym planem przystosowania się do zmiany klimatu na lata 2021–2030 – PNACC (NAS, 2020) oraz przystosowaniem się do zmiany klimatu: Program prac na lata 2021–2025 (KPR, 2021)

Zdrowie jest jednym z 18 obszarów pracy określonych przez PNACC w celu ułatwienia integracji działań adaptacyjnych w różnych dziedzinach zarządzania publicznego i prywatnego. PNACC określa cele i kierunki działań, które określają prace, które mają zostać przeprowadzone w celu osiągnięcia celów w sektorze zdrowia.

Zgodnie ze sprawozdaniem w sprawie zmian klimatu w Hiszpanii (2021 r.) zdrowie jest jednym z ośmiu obszarów działań, które zostały zidentyfikowane, w których wpływ zmiany klimatu jest lub będzie istotny w nadchodzących dziesięcioleciach, zarówno ze względu na ich podatność na zagrożenia, narażenie na nie, jak i ich znaczenie dla gospodarki miejskiej.

Zdrowie jest przedmiotem szeregu wysiłków na rzecz włączenia przystosowania się do zmiany klimatu do sektorowych polityk, planów i programów, takich jak długoterminowa strategia obniżenia emisyjności (2020 r.). Rozdział 5 poświęcony jest przystosowaniu się do zmiany klimatu i podnosi „potrzebę przyjęcia przystosowania się do zmiany klimatu jako polityki państwa, ze względu na jej głębokie implikacje dla gospodarki i kapitału naturalnego kraju, a wraz z nią podstawowe warunki zapewnienia zdrowia i dobrostanu ludzi tego i kolejnych pokoleń”. Przedstawiono w nim środki dostosowawcze w 10 obszarach tematycznych. W planie strategicznym na rzecz zdrowia i środowiska (2021 r.) wyznaczono jeden z 14 obszarów tematycznych związanych ze zmianą klimatu.

Projekty i wskaźniki ukierunkowane na zdrowie zostały opracowane w ramach PNACC. Projekt Adaptacja i ochrona zdrowia w obliczu zmian klimatu stworzył katalog doświadczeń i dobrych praktyk w administracji publicznej i przedsiębiorstwach. Opracowano również wskaźnik sektora opieki zdrowotnej.

Sektor opieki zdrowotnej otrzymuje finansowanie na zwiększenie odporności na zmianę klimatu i zmniejszenie podatności na zmianę klimatu zgodnie z bardziej jednolitym podziałem w liniach budżetowych odpowiadających różnym jednostkom administracji generalnej zajmującym się kluczowymi sektorami.

Praktyczny przykład łącznych skutków wynikających z zdolności adaptacyjnych można znaleźć w ewolucji śmiertelności wywołanej wysoką temperaturą. Od 2004 r. wdrożenie krajowego planu działań zapobiegawczych w zakresie wpływu nadmiernych temperatur na zdrowie poprawiło adaptację do ciepła.

Informacje ze sprawozdania EEA. Zmiana klimatu i zdrowie: przegląd polityki krajowej w Europie (2022 r.)

Przeanalizowano krajowe strategie polityczne w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu i krajowe strategie zdrowotne w celu określenia zakresu wpływu związanego z klimatem na zdrowie (fizyczne, psychiczne i społeczne) oraz rodzajów interwencji ukierunkowanych na nie. Sprawozdanie zawiera europejski przegląd, a zasięg geograficzny różnych aspektów polityki krajowej w całej Europie można zwizualizować za pomocą przeglądarki map. Wyniki dla Hiszpanii podsumowano tutaj.

Poddane przeglądowi dokumenty dotyczące polityki:

Krajowy plan przystosowania się do zmiany klimatu na lata 2021–2030

Plan strategiczny na rzecz zdrowia i środowiska/Plan Estratégico de Salud y Medioambiente 2022–2026

Aspekty ujęte w zrewidowanym dokumencie dotyczącym polityki:

Informacje pochodzące z oficjalnych sprawozdań UE dotyczących przystosowania się do zmiany klimatu. Sprawozdawczość GovReg (2021), sprawozdawczość MMR (2019)

Krajowy plan adaptacji (PNACC na lata 2021–2030) stanowi ramy odniesienia dla rozwoju polityki adaptacyjnej w Hiszpanii. W celu ułatwienia integracji działań adaptacyjnych w różnych dziedzinach zarządzania publicznego i prywatnego, PNACC definiuje 18 obszarów pracy, określając cele dla każdego z nich, w tym zdrowia ludzkiego.

W ostatnich latach szereg przepisów sektorowych na szczeblu krajowym włączyło kwestie związane z przystosowaniem się do zmiany klimatu. Na przykład ustawa nr 33/2011 z dnia 4 października o ogólnym zdrowiu publicznym.

Zdrowie jest adresowane w kilku wysiłkach na rzecz włączenia przystosowania się do zmiany klimatu do sektorowych polityk, planów i programów, takich jak krajowy plan zdrowia i środowiska oraz długoterminowa strategia obniżenia emisyjności (2020 r.), w której znajduje się rozdział poświęcony przystosowaniu się do zmiany klimatu. Podnosi ona „potrzebę przyjęcia przystosowania się do zmiany klimatu jako polityki państwa, ze względu na jej głębokie implikacje dla gospodarki i kapitału naturalnego kraju, a wraz z nią podstawowe warunki do zapewnienia zdrowia i dobrostanu ludzi tego i kolejnych pokoleń”. Przedstawiono w nim środki dostosowawcze w 10 obszarach tematycznych.

Krajowy plan działań zapobiegawczych w sprawie wpływu nadmiernych temperatur na zdrowie (wdrożony od 2004 r. i uruchamiany każdego lata, w okresie od czerwca do września) ma na celu zapobieganie negatywnym skutkom, jakie nadmiar ciepła wywiera na zdrowie obywateli, zwłaszcza wśród najbardziej wrażliwych grup społecznych. Ustanawia środki mające na celu zmniejszenie skutków związanych z nadmiernymi temperaturami oraz koordynację zaangażowanych instytucji administracji państwowej. Proponuje się również działania zapobiegawcze i kontrolne, które mają być prowadzone przez administracje autonomiczne i lokalne, a także gromadzenie informacji predykcyjnych na temat temperatury i dziennego rozwoju śmiertelności, ustanawiając kryteria umożliwiające aktywne monitorowanie ryzyka i identyfikację znaków ostrzegawczych.

W 2014 r. przeprowadzono ocenę sektorową wpływu zmiany klimatu na zdrowie, a w 2016 r. opublikowano zestaw wskaźników dotyczących zdrowia i zmiany klimatu.

Adaptacja i ochrona zdrowia w obliczu zmiany klimatu, projekt związany ze zdrowiem realizowany w ramach PNACC, stworzył katalog doświadczeń i dobrych praktyk w administracji publicznej i przedsiębiorstwach (CCOO-ISTAS, 2019).

W 2021 r. opublikowano nowe sprawozdanie na temat skutków i zagrożeń związanych ze zmianą klimatu w Hiszpanii, w którym opisano główne skutki zmiany klimatu dla różnych sektorów produkcyjnych i systemów naturalnych w Hiszpanii. Zestawiono również wykaz głównych zagrożeń wynikających z tych skutków, a także zaproponowaną ocenę stopnia pilnego rozwiązania tych skutków. W tym celu opublikowana dokumentacja jest analizowana w sumie w 10 obszarach pracy lub sektorach oraz systemach naturalnych uznawanych za priorytetowe w PNACC (w tym w dziedzinie zdrowia). Syntetyzuje informacje na temat skutków zmiany klimatu dla każdego obszaru pracy i omawia wzajemne powiązania zagrożeń między różnymi obszarami.

Głównym celem LIFE URBAN KLIMA 2050 jest przyczynienie się do pełnej realizacji Strategii KLIMA 2050 w Kraju Basków w Hiszpanii, której realizacja opiera się na realizacji 9 celów i 24 linii interwencji. Projekt będzie uwzględniał politykę przeciwdziałania zmianie klimatu w innych obszarach polityki sektorowej (w tym w dziedzinie zdrowia); wdrożenie szeregu działań (najlepsza praktyka, demonstracja i pilotaż) w trzech obszarach pilotażowych (miejskich/podmiejskich, dorzeczach i wybrzeżach); dopracowanie potencjału obywateli i administracji (struktura, wiedza, narzędzia itp.); oraz poprawa zarządzania w dziedzinie zmiany klimatu, między innymi.

Wiele innych celów zrównoważonego rozwoju ma również istotny wkład w odporność na zmianę klimatu i przystosowanie się do niej w Hiszpanii, takich jak ograniczenie ryzyka i zarządzanie ryzykiem dla zdrowia na szczeblu krajowym i globalnym (cel zrównoważonego rozwoju nr 3).

Zasoby w katalogu Obserwatorium na temat Hiszpanii