Exclusion of liability

This translation is generated by eTranslation, a machine translation tool provided by the European Commission.

Website experience degraded
The European Climate and Health Observatory is undergoing reconstruction until June 2024 to improve its performance. We apologise for any possible disturbance to the content and functionality of the platform.

Europa Środkowa

Kraje regionu

Cały obszar siedmiu państw członkowskich UE (Austria, Chorwacja, Republika Czeska, Węgry, Polska, Słowacja i Słowenia), środkowe i wschodnie regiony Niemiec oraz północne regiony Włoch

Ramy polityki

1.    Program współpracy transnarodowej

Program INTERREG V B Central Europe 2014-2020 ma na celu promowanie współpracy poza granicami, aby uczynić miasta i regiony Europy Środkowej lepszym miejscem do życia i pracy. Program koncentruje się na uczeniu się polityki i podejściach ukierunkowanych na wdrażanie na poziomie ponadnarodowym, przy jednoczesnym budowaniu zdolności regionalnych w oparciu o zintegrowane, oddolne podejścia, z udziałem odpowiednich podmiotów ze wszystkich szczebli sprawowania rządów. Na lata 2014–2020 program koncentruje się na czterech priorytetach:

  1. Innowacje mające na celu zwiększenie konkurencyjności regionu;
  2. Strategie niskoemisyjne;
  3. Zasoby naturalne i kulturowe na rzecz zrównoważonego wzrostu w regionie;
  4. Transport w celu poprawy łączności w regionie.

Oczekuje się, że w tym okresie program ulegnie poprawie:

  • Trwałe powiązania między podmiotami systemów innowacji w celu wzmocnienia regionalnych zdolności innowacyjnych, umiejętności i kompetencji w zakresie przedsiębiorczości w kierunku rozwoju innowacji gospodarczych i społecznych;
  • Zintegrowane zdolności zarządzania środowiskowego w zakresie ochrony i zrównoważonego wykorzystania dziedzictwa naturalnego i zasobów;
  • Zdolności w zakresie zrównoważonego wykorzystania dziedzictwa kulturowego i zasobów;
  • Planowanie i koordynacja regionalnych systemów transportu pasażerskiego w celu poprawy połączeń z krajowymi i europejskimi sieciami transportowymi.

Program podkreśla skutki zmiany klimatu, w szczególności coraz większą liczbę ekstremalnych zjawisk pogodowych, zagrożeń naturalnych i zmian rozkładu geograficznego opadów, jako główne wyzwania dla regionu. Przystosowanie się do zmiany klimatu jest jednym z kilku podtematów związanych ze środowiskiem w ramach priorytetu 3, a w szczególności w ramach celu mającego na celu poprawę zdolności zintegrowanego zarządzania środowiskowego w zakresie ochrony i zrównoważonego wykorzystania dziedzictwa naturalnego i zasobów. Ponadto podatność obszarów miejskich na zmianę klimatu jest zidentyfikowana jako problem w ramach kolejnego celu, jakim jest „poprawa zarządzania środowiskiem funkcjonalnych obszarów miejskich, aby uczynić je bardziej miejscami nadającymi się do życia”. Wreszcie adaptacja jest częścią horyzontalnych zasad programu, w szczególności zrównoważonego rozwoju – łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej, odporności na klęski żywiołowe oraz zapobiegania ryzyku i zarządzania ryzykiem.

 

2.    Strategie makroregionów

Nie ma bezpośrednio odpowiadającej strategii makroregionalnej UE dla regionu Europy Środkowej, ale kilka strategii makroregionalnych ma udział w różnych częściach obszaru współpracy w Europie Środkowej. Są to: europejska strategia na rzecz regionu Dunaju (EUSDR), europejska strategia na rzecz przestrzeni kosmicznej alpejskiej (EUSALP) oraz europejska strategia na rzecz regionu adriatycko-jońskiego (EUSAIR), które w różny sposób zajmują się przystosowaniem się do zmiany klimatu w swoich programach współpracy transnarodowej (zob. strony Climate-ADAPT na temat Dunaju, alpejskiej przestrzeni kosmicznej i regionów adriatycko-jońskich). Program Europa Środkowa przyczynia się do wszystkich tych makroregionów, ale EUSDR ma największe geograficzne pokrywanie się z tym regionem i w związku z tym ma największe znaczenie.

 

3.    Konwencje międzynarodowe i inne inicjatywy dotyczące współpracy

Region Europy Środkowej częściowo pokrywa się z obwodami Konwencji Karpackiej i Konwencji o ochronie rzek Dunaju ( DRPC), które są prawie całkowicie uwzględnione w regionie ponadnarodowym Dunaju.

Szczegółowe informacje, w tym linki do najistotniejszych dokumentów dotyczących przystosowania się do zmiany klimatu w Karpatach, są przekazywane przez Sekretariat Konwencji Karpackiej na podstawie informacji przedstawionych przez grupę roboczą ds. przystosowania się do zmiany klimatu.

4.    Strategie i plany adaptacyjne

Istniejące ponadnarodowe i transgraniczne strategie i plany dotyczące kwestii przystosowania się do zmiany klimatu istotne dla części regionu Europy Środkowej koncentrują się przede wszystkim na zarządzaniu zasobami wodnymi i ryzykiem powodziowym w dorzeczu Dunaju. Strategia na rzecz przystosowania się do zmiany klimatu Międzynarodowej Komisji Ochrony Dunaju (ICPDR), a także znaczenie planu gospodarowania wodami w dorzeczu Dunaju (planu DRBM) i planu zarządzania ryzykiem powodziowym Dunaju dla przystosowania się do zmiany klimatu są zatem opisane w transnarodowym odcinku regionu Dunaju w zakresie klimatu-ADAPT.

Przykłady projektów finansowanych w latach 2014–2020

Poniżej przedstawiono przykłady projektów finansowanych w ramach programu Europa Środkowa 2014-2020.

W odpowiedzi na rosnącą presję na problemy związane z rosnącą częstotliwością i intensywnością lokalnych ekstremalnych zdarzeń opadowych, projekt RAINMAN (Integrated Heavy Rain Risk Management) (2017-2020) ma na celu opracowanie rozwiązań przeciwko skutkom obfitych opadów deszczu w kontekście zarządzania ryzykiem. 10 partnerów z 6 krajów prowadzi następujące główne działania: 1) opracowanie metod oceny ryzyka ulewnego deszczu i wspierania identyfikacji obszarów wysokiego ryzyka w warunkach użytkowania gruntów miejskich i wiejskich; (2) opracowanie wspólnej strategii na rzecz zmniejszenia ryzyka wystąpienia ulewnych opadów deszczu, katalogu środków zmniejszających ryzyko, wytycznych dotyczących wyboru najlepszych opcji oraz wytycznych dotyczących wdrażania środków; (3) działania pilotażowe w 7 regionach w celu sprawdzenia wykonalności opracowanych podejść oraz optymalizacji ich wydajności i możliwości przenoszenia. W celu poprawy zdolności administracji regionalnej i lokalnej w zakresie zintegrowanego zarządzania ryzykiem wyniki zestawia się w kompleksowym zestawie narzędzi.

Projekt PROLINE-CE (Efficient Practices of Land Use Management Integrating Water Resources Protection and Non-structural Flood Mitigation Experiences) (2016–2019) ma na celu poprawę ochrony zasobów wody pitnej, a także ochronę regionów przed powodziami i suszami w ramach zintegrowanego podejścia do zarządzania użytkowaniem gruntów, z uwzględnieniem przystosowania się do presji spowodowanych zmianą klimatu pomimo niepewnych prognoz klimatycznych. Istniejące strategie, plany zarządzania i dobre praktyki będą wdrażane w 8 obszarach pilotażowych. Prowadzone są następujące główne kierunki działalności: (1) wzajemnej oceny obecnych najlepszych praktyk gospodarowania gruntami w odniesieniu do zasobów wody pitnej w każdym kraju; 2) ocena istniejących praktyk użytkowania gruntów pod względem ochrony wody pitnej oraz możliwości poprawy; 3) opracowanie zbywalnych wytycznych dotyczących wdrażania najlepszych praktyk zarządzania w zakresie ochrony wody pitnej; (4) przygotowanie wspólnej deklaracji politycznej zawierającej cele dotyczące skutecznych i efektywnych praktyk gospodarowania gruntami („DriFLU – Woda pitna/pożywienie/ziemno-użytkowanie Charta”), która ma zostać podpisana przez przedstawicieli politycznych każdego państwa uczestniczącego.