Międzynarodowe ramy przystosowania się do zmiany klimatu dotyczące infrastruktury drogowej

Opis:

Dokument ten jest wynikiem projektu opracowanego przez World Road Association (PIARC) w okresie od czerwca 2014 r. do czerwca 2015 r. jako wkład w COP-21 w Paryżu. Zawiera on podsumowanie najlepszych praktyk dostępnych w zakresie przystosowania dróg do zmiany klimatu i stanowi praktyczne narzędzie do stosowania przez każdy organ ds. dróg. Narzędzie ułatwia identyfikację i powielanie wniosków wyciągniętych z innych krajów i może mieć zastosowanie do dowolnej skali (krajowej, regionalnej, lokalnej lub związanej z aktywami).

Narzędzie to prowadzi władze drogowe przez proces zwiększania odporności ich sieci i aktywów poprzez cztery etapy:

— Etap 1: Określenie zakresu, zmiennych, ryzyka i danych. Etap ten prowadzi władze drogowe poprzez szereg kroków, aby umożliwić określenie zakresu oceny i działań oraz określenie aktywów, lokalizacji, ryzyka i zmian klimatu, które należy uwzględnić. Wczesne zaangażowanie zainteresowanych stron w ten proces zapewni, że wiedza i interesy różnych specjalistów i grup (w tym projektantów dróg, hydrologów, ekspertów ds. ochrony środowiska, osób zajmujących się modelowaniem ryzyka, menedżerów biznesu i inwestycji, personelu operacyjnego, decydentów i łańcucha dostaw)

— Etap 2: Ocena i nadanie priorytetu ryzyku. Na podstawie ustaleń z etapu 1 przedstawiono wytyczne dotyczące oceny prawdopodobieństwa i nasilenia zagrożeń związanych ze zmianą klimatu w infrastrukturze drogowej. Ponadto władze drogowe mają możliwość zrozumienia i ilościowego określenia zagrożeń dla ich aktywów w skuteczny, solidny i całościowy sposób.

— Etap 3: Opracowanie i wybór reakcji i strategii adaptacyjnych. Przedstawiono proces identyfikacji, oceny, wyboru i ustalania priorytetów reakcji adaptacyjnych.

— Etap 4: Uwzględnianie wyników w procesach decyzyjnych. Wyniki oceny są zintegrowane z programami, procesami, inwestycjami, strategiami i systemami infrastruktury drogowej.

W dokumencie podkreślono, że zagrożenia i skutki zmiany klimatu nie powinny być oceniane ani rozpatrywane w oderwaniu od siebie, lecz związane z innymi zagrożeniami naturalnymi i spowodowanymi przez człowieka oraz z innymi formami oddziaływania środowiskowego, społecznego i gospodarczego. Inwestycje w przystosowanie się do zmiany klimatu można zatem uznać za część bardziej ambitnych działań na rzecz zwiększenia odporności infrastruktury i społeczeństwa, któremu służy. Ryzyka zmiany klimatu nie należy rozpatrywać w odosobnieniu, lecz jako część całościowego podejścia do zarządzania ryzykiem.

Źródło informacji