W kierunku wybrzeża do wybrzeża NETworks morskich obszarów chronionych (od brzegu do pełnego i głębokiego morza) w połączeniu z morskim potencjałem energii wiatrowej (Coconet)

Opis:

CoCoNet opracowała czteroetapową wytyczną dotyczącą wyboru chronionych obszarów morskich na Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym, przechodząc od skali lokalnej (pojedyncza MPA) do regionalnej (sieci chronionych obszarów morskich) i dorzecza (sieć sieci sieci). Kroki obejmują: gromadzenie odpowiednich informacji, (ii) identyfikacja komórek funkcjonowania ekosystemu, (iii) identyfikacja sieci i obszarów priorytetowych (iv) oraz opracowanie planu zarządzania.

Ma to na celu wzmocnienie polityki skutecznego zarządzania środowiskowego, a także ustalenie, czy istniejące MPA są wystarczające do tworzenia sieci ekologicznych, oraz zaproponowanie, w jaki sposób opracować dalsze systemy ochrony w oparciu o skuteczną wymianę między obszarami chronionymi. Obszar przybrzeżny został rozszerzony na siedliska przybrzeżne i głębinowe, obejmujące je w sieciach chronionych obszarów morskich. Działania te zidentyfikowały również obszary nadające się do morskiej farmy wiatrowej, unikając zbyt wrażliwych siedlisk, ale działając jako kamienie milowe w ramach morskich obszarów morskich. Ponadto w odniesieniu do Morza Śródziemnego i Morza Czarnego przedstawiono rozszerzoną analizę potencjalnego wpływu zmiany klimatu na produkcję energii wiatrowej w oparciu o światowe scenariusze zmiany klimatu, ponieważ przyszłe warunki wiatrowe mogą mieć wpływ na gospodarkę energetyki wiatrowej i w związku z tym należy ją również rozważyć.

Dwa projekty pilotażowe (jeden na Morzu Śródziemnym i drugi na Morzu Czarnym) przetestują w terenie założenia podejść teoretycznych. Projekt stworzy wytyczne dotyczące projektowania, zarządzania i monitorowania sieci morskich obszarów morskich oraz wzbogaconego atlasu wiatrowego zarówno dla Morza Śródziemnego, jak i Morza Czarnego. Projekt składa się z jedenastu pakietów roboczych:

• Zarządzanie WP1
• Mapowanie WP2 Habitat: stan wiedzy, integracja danych i scenariusze ochrony
• WP3 Zestawy gatunków, dyspersja i łączność
• WP4 Scenariusze zmian środowiskowych (naturalne i indukowane przez człowieka). Rola i reakcja MPA
• WP5 Morskie farmy wiatrowe i morskie obszary chronione
• WP6 Kwestie społeczno-gospodarcze, zarządzanie i prawodawstwo
• WP7 Informacje, rozpowszechnianie i działania informacyjne
• WP8 Szkolenia i budowanie potencjału
• WP9 Zarządzanie i synteza danych
• Projekt pilotażowy WP10 nad Morzem Czarnym
• Projekt pilotażowy dotyczący Morza Śródziemnego WP11

Zmiany klimatu zostały szczegółowo omówione przez WP4 i WP5. W szczególności WP4 ma na celu dostarczenie dalszych informacji na temat roli zmienności klimatu i zmiany klimatu (wraz ze skutkami innych naturalnych i wywołanych przez człowieka zmian) dla cyrkulacji oceanów i zagrożeń przybrzeżnych oraz ich wpływu na tworzenie sieci chronionych obszarów morskich (MPA). Grupa Robocza 5 oszacowała potencjał morskiej energii wiatrowej nad Morzem Śródziemnym i Morzem Czarnym w obecnych i przyszłych warunkach klimatycznych.

Informacje o projekcie

Główny

Krajowa Rada ds. Badań Naukowych – CNR-ISMAR (IT)

Partnerzy

3E (BE); CLU (IT); Krajowa Rada ds. Badań Naukowych, Instytut Nauk Morskich – CNR-IMAR (IT); Centre National de la Recherche Scientifique – CNRS (FR); COISPA Tecnologia e Ricerca, Stazione Sperimentale per lo Studio delle Risorse del Mare (IT); Consorzio Nazionale Interuniversitario per le Scienze del Mare – CONISMA (IT); Centro Superior de Investigaciones Cientificas – CSIC (ES); Uniwersytet Techniczny Danii, Narodowy Instytut Zasobów Wodnych – DT AQUA (DK); GeoEcoMar (RO); HCMR-IOO (GR); Instytut Różnorodności Biologicznej i Badań nad Ekosystemami w Bułgarskiej Akademii Nauk – IBER-BAS (BG); Instytut Biologii Morskiej, Kotor (ME); A.O. Kowalewski Instytut biologii mórz południowych – IBSS (UA); Instituto Espanol de Oceanografia – IEO (ES); Instituto de Hidraulica Ambiental de la Universidad de Cantabria (ES); Institut National Agronomique de Tunisie – INAT (TN); Instytut Oceanologii Fridtjof Nansen – IO-BAS (BG); Israel Oceanographic & Limnological Research Ltd – IOLR (IL); ISRABAT (MA); Uniwersytet w Stambule (TR); Uniwersytet Techniczny Bliskiego Wschodu – MEDU (TR); Morski Instytut Hydrofizyczny, Narodowa Akademia Nauk (UA); NatureBureau (Wielka Brytania); NENUPHAR (FR); Nansen Environmental and Remote Sensing Center – NERSC (NO); Krajowa Agencja Środowiska Gruzji (GE); Narodowy Instytut Badań i Rozwoju Morskiego „Grigore Antipa” – NIMRD (RO); Rosyjski Państwowy Uniwersytet Hydrometeorologiczny (RU); Uniwersytet Sinop (TR); Rosyjska Akademia Nauk, P.P. Shirshov Institute of Eceanoloy – SIO-RAS (RU); Ministerstwo Ekologii i Zasobów Naturalnych Ukrainy, ukraińskie Centrum Naukowe Ekologii Morskiej – Ukr SCES (UA); Uniwersytet Maltański (MT); Uniwersytet w Nicei (FR=; Uniwersytet w Rostocku (DE); Uniwersytet Morza Egejskiego (GR); Uniwersytet w Zadarze (HR); Uniwersytet Katolicki „Nasza Pani Dobrej Doradcy” (AL); Uniwersytet w Sofii (BG); Université du Sud Toulon Var (FR).

Źródło finansowania

Siódmy program ramowy WE (7PR)