Sprawozdanie w sprawie rozbieżności w dostosowaniu z 2021 r.

Opis

Nawet jeśli świat chce zintensyfikować wysiłki na rzecz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, równie ważna jest potrzeba dostosowania się do skutków już zablokowanych zmian klimatycznych. Szóste wydanie raportu UNEP Adaptation Gap Report: Burza zbierająca patrzy na to, jak świat radzi sobie w dostosowywaniu się do tych nasilających się skutków.

W sprawozdaniu stwierdzono, że istnieje pilna potrzeba zwiększenia finansowania przystosowania się do zmiany klimatu. Szacunkowe koszty adaptacji w krajach rozwijających się są od pięciu do dziesięciu razy wyższe niż obecne publiczne przepływy finansowania przystosowania się do zmiany klimatu, a luka w finansowaniu przystosowania się do zmiany klimatu powiększa się. 

Pakiety stymulacyjne związane z odbudową COVID-19 stają się również straconą szansą na sfinansowanie przystosowania się do zmiany klimatu. Do czerwca 2021 r. mniej niż jedna trzecia z 66 państw zbadała wyraźnie finansowane środki związane z COVID-19 w celu przeciwdziałania zagrożeniom klimatycznym. Tymczasem podwyższony koszt obsługi zadłużenia w połączeniu ze zmniejszonymi dochodami rządowymi może utrudnić przyszłe wydatki rządowe na adaptację. 

Z pozytywnego punktu widzenia adaptacja do zmiany klimatu jest coraz bardziej osadzona w polityce i planowaniu. Około 79 % krajów przyjęło co najmniej jeden instrument planowania adaptacyjnego na szczeblu krajowym – wzrost o 7 % od 2020 r. Realizacja działań dostosowawczych nadal rośnie powoli, przy czym dziesięciu największych darczyńców finansuje ponad 2600 projektów, których głównym celem jest przystosowanie się do zmiany klimatu w latach 2010–2019. 

Ogólnie rzecz biorąc, w sprawozdaniu stwierdzono, że potrzebne są dalsze ambicje, aby poczynić postępy w planowaniu, finansowaniu i wdrażaniu na szczeblu krajowym na szczeblu krajowym na całym świecie.

Źródło informacji