Przystosowanie do zdrowotnych skutków zmiany klimatu w Europie

Opis

Główne skutki dla zdrowia w Europie to fale upałów i upałów, zmieniające się wzorce chorób zakaźnych i chorób przenoszonych przez wektory, a także ekstremalne katastrofy, takie jak powodzie i pożary. W niniejszej opinii przedstawiono wyzwania stojące przed sektorem zdrowia spowodowane koniecznością dostosowania się do zwiększonego ryzyka związanego ze zmianą klimatu oraz przedstawiono zalecenia mające na celu wzmocnienie odporności sektora opieki zdrowotnej w Europie w świetle skutków zmiany klimatu. 

Zmiany klimatu mają już wiele negatywnych konsekwencji dla zdrowia, co nasili się wraz z nieuniknionym wzrostem temperatury. Na przykład liczba ofiar śmiertelnych z powodu ekstremalnych upałów może wzrosnąć z 2700 zgonów rocznie do ok. 30 000–50 000 do 2050 r. przy globalnym ociepleniu o odpowiednio 1,5 °C i 2 °C, zakładając obecną podatność na ciepło i bez dodatkowych środków adaptacyjnych. W związku z tym zdrowie musi być mocno włączone do przystosowania się do zmiany klimatu.

W dziedzinie zdrowia publicznego UE posiada głównie kompetencje wspierające, choć ma mocniejszy mandat w przypadku poważnych transgranicznych zagrożeń zdrowia. Dzięki pracom Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oraz Copernicus Climate Change Service (C3S) poczyniono pewne postępy we włączaniu zagrożeń wywołanych klimatem (takich jak choroby zakaźne przenoszone przez wektory lub ekstremalne zdarzenia pogodowe) do wspólnego unijnego systemu nadzoru epidemiologicznego, monitorowania, wczesnego ostrzegania, planowania gotowości i reagowania.

W oparciu o syntezę dowodów naukowych, w tym konsultacje z ekspertami, niniejsza niezależna opinia naukowa ma na celu poinformowanie nowej strategii UE w zakresie przystosowania się i polityki zdrowotnej UE z zaleceniami mającymi na celu ograniczenie zagrożeń wynikających ze skutków zdrowotnych związanych z klimatem.

Sformułowano trzy główne zalecenia:

1. Włączenie zdrowia ludzkiego do wszystkich polityk przystosowania się do zmiany klimatu we wszystkich sektorach i na wszystkich szczeblach sprawowania rządów.
2. Wspieranie zdolności i gotowości sektora zdrowia w ramach szerszych strategii na rzecz ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi i zagrożeniami nadzwyczajnymi, w tym nadzoru, monitorowania i oceny.
3. Opracowanie polityki wspierającej najsłabsze grupy społeczne i obszary geograficzne.

Źródło informacji